After that, I asked about the state

After that, I asked about the state of the store. Like, if there’s anything troubling them or something.

“Something troubling?” [Maria]
“There’s nothing in particular, right guys? ~” [Jeanne]
“This store treats us well, so naturally, we won’t have any complaints.” [Fina]
“Anyone who would have the galls to complain while working in a store like this, is just too spoiled.” [Fei]
“Really? Isn’t the salary too chea–!!” [Ryouma]

Not good. I forgot to give them a rest day! What employee benefits!? I actually made them work without letting them rest!

“What’s wrong, boss? Your face suddenly became pale.” [Fei]
“… I forgot about giving you guys a rest day.” [Ryouma]

When everyone heard my words, they doubted their ears. And then, Jeanne-san yelled.

“Boss! You couldn’t possibly be thinking of going so far as to even give us a rest day!?” [Jeanne]

Eh, what’s with this reaction… isn’t that a given? Well, it’s not really something I should say after I forgot about it, but…

As I take a better look, everyone seemed to be same, and was giving me looks of surprise.

“I think it would be better if you guys had at least one rest day in a week. Have a fixed holiday, once every week, and then by alternating with someone…” [Ryouma]

When I said that, the three girls suddenly became really happy. I was a bit confused at that reaction, and so Karla-san explained it to me.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากนั้น ผมถามเกี่ยวกับสถานะของร้านค้า ชอบ ถ้าไม่มีอะไรที่ปัญหาเหล่านั้นหรือสิ่งนั้น"บางอย่างปัญหา" [มาเรีย]"ไม่มีอะไรในผู้ชายโดยเฉพาะ ขวา ~ " [ฌอง]"ร้านนี้ปฏิบัติต่อเราดี ธรรมชาติดังนั้น เราจะไม่มีข้อร้องเรียน" [ฟิ]"ใครต้อง galls จะบ่นในขณะที่ทำงานในร้านค้าเช่นนี้ เป็นเพียงเกินไปเสีย" [เฟย]"จริง ๆ ไม่ได้เงินเดือนเกินเช – !! " [Ryouma]ไม่ค่อยดี ฉันลืมที่จะให้พวกเขาพักผ่อนวัน ผลประโยชน์พนักงานอะไร จริงทำงาน โดยปล่อยให้พวกเขาพักผ่อน"มีอะไรผิด เจ้านาย ใบหน้าของคุณก็กลายเป็นซีด" [เฟย]“… ผมลืมเรื่องให้วันเหลือพวกคุณ" [Ryouma]เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดของฉัน พวกเขา doubted หูของพวกเขา แล้ว ฌอง-ซาน yelled"นาย คุณไม่อาจจะคิดไปจนถึงให้วันพักผ่อน?" [ฌอง]เอ๊ะ มีอะไรกับปฏิกิริยานี้...ไม่ใช่ที่ที่กำหนดหรือไม่ ดี ไม่จริง ๆ สิ่งที่ฉันควรพูดว่าอย่างไรหลังจากฉันลืมเกี่ยวกับมัน แต่...ฉันจะดูดีกว่า ทุกคนที่ดูเหมือน จะที่เดียวกัน และถูกมันมีลักษณะของความประหลาดใจ"ผมคิดว่า มันจะดีกว่าถ้าพวกคุณมีน้อยเหลือวันในหนึ่งสัปดาห์ มีวันหยุดถาวร หนึ่งครั้งทุกสัปดาห์ และจากนั้น โดยสลับกับคน..." [Ryouma]เมื่อผมพูดว่า สามสาวก็กลายเป็นมีความสุขจริง ๆ ผมสับสนมากในปฏิกิริยานั้น และดังนั้น ซาน Karla อธิบายมันให้ฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากนั้นผมถามเกี่ยวกับสถานะของร้านค้า เช่นถ้ามีอะไรหนักใจพวกเขาหรือบางสิ่งบางอย่าง. "อะไรบางอย่างหนักใจ?" [มาเรีย] "ไม่มีอะไรโดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกที่ถูกต้องคืออะไร ~ "[จีน]" ร้านนี้ถือว่าเราเป็นอย่างดีจึงเป็นธรรมชาติที่เราจะได้มีการร้องเรียนใด ๆ . "[Fina]" ใครก็ตามที่จะมี galls ที่จะบ่นในขณะที่ทำงานในร้านเช่นนี้เป็นเพียงนิสัยเสียมากเกินไป. " [เฟ] "จริงเหรอ? ไม่ได้เป็นเงินเดือน chea- เกินไป !! "[Ryouma] ไม่ดี ฉันลืมที่จะให้พวกเขามีวันหยุด! สิ่งที่เป็นประโยชน์ของพนักงาน !? ที่จริงผมทำให้พวกเขาทำงานได้โดยไม่ต้องให้พวกเขาส่วนที่เหลือ! "มีอะไรผิดปกติเจ้านาย? ใบหน้าของคุณก็กลายเป็นซีด. "[เฟ]" ... ฉันลืมเกี่ยวกับการให้พวกคุณวันหยุด. "[Ryouma] เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดของพวกเขาสงสัยว่าหูของพวกเขา แล้ว Jeanne ซังตะโกน. "เจ้านาย! คุณไม่อาจจะคิดไปไกลที่สุดเท่าที่จะได้ทำให้เรามีวันหยุด !? "[จีน] เอ๊ะอะไรกับปฏิกิริยานี้ ... ไม่ได้ว่าจะได้รับ? ดีมันไม่ได้จริงๆสิ่งที่ผมควรจะพูดหลังจากที่ผมลืมเกี่ยวกับมัน แต่ ... ขณะที่ผมจะดูดีกว่าทุกคนดูเหมือนจะเหมือนกันและให้ฉันมีลักษณะของความประหลาดใจ. "ผมคิดว่ามันจะดีกว่าถ้าพวกคุณได้ที่ อย่างน้อยหนึ่งส่วนที่เหลือวันในรอบสัปดาห์ มีวันหยุดคงที่เมื่อทุกสัปดาห์และจากนั้นโดยสลับกับใครสักคน ... "[Ryouma] เมื่อฉันบอกว่าสามสาวก็กลายเป็นมีความสุขจริงๆ ฉันถูกบิตสับสนที่เกิดปฏิกิริยาที่และอื่น ๆ คาร่าซังอธิบายให้ฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากที่ผมถามเกี่ยวกับสถานะของร้าน เช่น ถ้ามีปัญหาอะไร หรืออะไร

" มีปัญหา ? [ มาเรีย ]
" ไม่มีอะไรพิเศษหรอกค่ะ ใช่มั้ย ~ " [ จีน ]
" ร้านนี้ทำกับเราดี เป็นธรรมดา เราไม่ได้มีการร้องเรียนใด ๆ . " [ ฟินา ]
" ใครจะมีความขมขื่นบ่นขณะที่ทำงานในร้านแบบนี้ มันเสีย " [ ]
เฟย" จริงเหรอ ? ไม่ใช่เงินเดือนนะเจีย– ! ! " เรียวมะ ฮาจิคาตะ ]

ไม่ดี ฉันลืมที่จะให้พวกเขาได้พักวัน แล้วผลประโยชน์ของพนักงาน ! ? ที่จริงผมทำให้พวกเขาทำงานได้โดยไม่ต้องให้พวกเขาพัก

" เกิดอะไรขึ้นครับ ? ใบหน้าของเธอก็ซีด " [ เฟย ]
" . . . . . . . ผมลืมให้พวกเธอวันนั้น เรียวมะ ฮาจิคาตะ " [ ]

เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดของฉัน มันสงสัยหูของพวกเขา แล้วเจนนี่ซานตะโกน

" เจ้านาย ! ! !คุณไม่อาจจะคิดไปตั้งไกล เพื่อจะให้เราพักวัน ? " [ จีน ]

เอ๊ะ เกิดอะไรขึ้นกับปฏิกิริยา . . . . . . . มันต้องเป็นอย่างนั้นไม่ใช่หรือ มันไม่ใช่สิ่งที่ฉันควรพูด หลังจากที่ฉันลืมเกี่ยวกับมัน แต่ . . . . . . .

ผมจะดูดีขึ้น ทุกคนดูเหมือนจะเหมือนกัน และนั่นทำให้ฉันดูแปลก

" ฉันคิดว่ามันคงจะดีกว่าถ้าคุณมีอย่างน้อย 1 วันที่เหลือในสัปดาห์นี้มีวันหยุดถาวร ทุกสัปดาห์ และจากนั้น โดยสลับกับใคร . . . . . . . " [ เรียวมะ ฮาจิคาตะ ]

ตอนที่ฉันบอกว่า สามสาวก็มีความสุขจริงๆ ฉันเป็นบิตสับสนในปฏิกิริยา และดังนั้น คาร์ลา ซาน อธิบายให้ฉันฟัง