The idea of resilience, in essence,

The idea of resilience, in essence, can be conceived of as “the capacity to cope with
unanticipated dangers after they have become manifest, learning to bounce back”
(Wildavsky 1988: 77). A community that is resilient would have the capacity to
reorganize its physical, social, economic, and political infrastructures to mitigate risk
and enhance its ability to respond to the disaster events as they occur (Haase 2006: 32).
In reality, however, many countries simply do not have enough capacity to effectively
respond to and recover from the disasters they confront. They thus reach out for
international assistance, especially from those who possess more resources, experience,
and expertise. Growing disaster threats have not only shifted the paradigm of human
security, but they have also called for a more integrated collaborative disaster
management at multiple levels (Sylves 2008: 195).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคิดยืดหยุ่น สำคัญ สามารถกำเนิดความเป็น "ความสามารถในการรับมือกับอันตรายที่ไม่คาดคิดหลังจากที่พวกเขาได้กลายเป็นรายการ เรียนจะกลับมา"(Wildavsky 1988:77) ชุมชนที่มีความยืดหยุ่นจะมีความสามารถในการจัดระเบียบของโครงสร้างพื้นฐานทางกายภาพ สังคม เศรษฐกิจ และการเมืองเพื่อลดความเสี่ยงและเพิ่มความสามารถในการตอบสนองต่อเหตุการณ์ภัยพิบัติเกิดขึ้น (Haase 2006:32)ในความเป็นจริง อย่างไรก็ตาม หลายประเทศไม่มีกำลังเพียงพอไปได้อย่างมีประสิทธิภาพตอบสนอง และกู้คืนจากภัยพิบัติที่พวกเขาเผชิญหน้ากับ พวกเขาจึงติดต่อขอความช่วยเหลือระหว่างประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากผู้ที่มีทรัพยากรมากขึ้น พบและความเชี่ยวชาญ ภัยคุกคามภัยเติบโตมีเพียงเปลี่ยนกระบวนทัศน์ของมนุษย์ความปลอดภัย แต่พวกเขายังเรียกสำหรับภัยพิบัติร่วมกันมากขึ้นการจัดการในหลายระดับ (Sylves 2008:195)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดของความยืดหยุ่นในสาระสำคัญสามารถรู้สึกว่าเป็น "ความสามารถในการรับมือกับ
อันตรายที่ไม่คาดคิดหลังจากที่พวกเขาได้กลายเป็นที่ประจักษ์ในการเรียนรู้ที่จะกลับมา"
(Wildavsky 1988: 77) ชุมชนที่มีความยืดหยุ่นจะมีความสามารถในการ
จัดระเบียบทางกายภาพสังคมเศรษฐกิจและโครงสร้างพื้นฐานทางการเมืองของตนเพื่อลดความเสี่ยง
และเพิ่มความสามารถในการตอบสนองต่อเหตุการณ์ภัยพิบัติที่เกิดขึ้น (ฮา 2006: 32).
ในความเป็นจริง แต่หลาย ๆ ประเทศก็ไม่ได้มีความสามารถพอที่จะมีประสิทธิภาพในการ
ตอบสนองต่อและกู้คืนจากภัยที่พวกเขาเผชิญหน้ากับ พวกเขาจึงเอื้อมมือออกไปสำหรับ
ความช่วยเหลือระหว่างประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากผู้ที่มีทรัพยากรมากประสบการณ์
และความเชี่ยวชาญ การเจริญเติบโตของภัยคุกคามที่เกิดภัยพิบัติได้เลื่อนไม่เพียง แต่กระบวนทัศน์ของมนุษย์
การรักษาความปลอดภัย แต่พวกเขาได้เรียกว่าสำหรับภัยพิบัติแบบบูรณาการการทำงานร่วมกันมากขึ้น
การจัดการในหลายระดับ (Sylves 2008: 195)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคิดของความยืดหยุ่นในสาระ จะรู้สึกว่า " ความสามารถในการรับมือกับอันตรายที่ไม่คาดคิดหลังจากที่พวกเขาได้กลายเป็นที่ประจักษ์ขึ้น เรียนรู้ที่จะเด้งกลับ "( วิลดาฟสกี 1988 : 77 ) ชุมชนที่ยืดหยุ่นได้ มีความสามารถที่จะจัดระเบียบทางกายภาพ สังคม เศรษฐกิจ และโครงสร้างพื้นฐาน เพื่อลดความเสี่ยงทางการเมืองและเพิ่มความสามารถในการตอบสนองต่อเหตุการณ์ภัยพิบัติที่เกิดขึ้นได้ ( ฮาส 2006 : 32 )ในความเป็นจริง อย่างไรก็ตาม หลายประเทศก็ไม่ได้มีความสามารถพอที่จะได้อย่างมีประสิทธิภาพตอบสนองและกู้คืนจากภัยพิบัติที่พวกเขาเผชิญ พวกเขาจึงเอื้อมมือความช่วยเหลือระหว่างประเทศ โดยเฉพาะจากผู้ที่ครอบครองทรัพยากร ประสบการณ์ เพิ่มเติมและความเชี่ยวชาญ เติบโตภัยพิบัติคุกคามไม่เพียงเปลี่ยนกระบวนทัศน์ของมนุษย์การรักษาความปลอดภัย , แต่พวกเขายังเรียกร้องให้บูรณาการร่วมกันมากขึ้น ภัยพิบัติการจัดการในระดับต่างๆ ( sylves 2008 : 195 )