Han Bei looked back with a smile.“I

Han Bei looked back with a smile.

“If Fellow Daoist Xu is anxious for an answer, then I will give it as soon as we arrive.” It was at this time that they reached the edge of the vast plain. Suddenly, the roaring sound once again appeared. It was very far away, but it still caused everyone except for Han Bei and Xie Jie to feel shaken.

Those of the late Foundation Establishment stage rotated their Cultivation bases until the roaring and gravitational force died down. Then everything went back to normal, except that their faces were a bit paler.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป่ยฮั่นกลับมอง ด้วยรอยยิ้มถ้ากังวลสำหรับคำตอบเพื่อน Daoist Xu แล้วได้มันทันทีที่เรามาถึง" เวลานี้ที่พวกเขาเข้าถึงขอบของราบที่กว้างใหญ่ได้ ทันใดนั้น เสียงคำรามอีกครั้งปรากฏ มันไกลมาก แต่มันยังเกิดจากทุกคนยกเว้นเป่ยฮั่นและ Xie Jie รู้สึกเขย่าผู้ก่อตั้งมูลนิธิเวทีปลายหมุนฐานการเพาะปลูกจนกระทั่งแรงโน้มถ่วง และคำรามตายลง ทุกอย่าง ก็กลับเป็นปกติ ยกเว้นที่ใบหน้าก็จางนิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮันบวร์กมองย้อนกลับไปด้วยรอยยิ้ม. "ถ้าเพื่อน Daoist เสี่ยวเป็นกังวลสำหรับคำตอบแล้วเราจะให้เร็วที่สุดเท่าที่เรามาถึง." มันเป็นช่วงเวลาที่พวกเขามาถึงขอบของที่ราบกว้างใหญ่ ทันใดนั้นเสียงคำรามอีกครั้งปรากฏ มันเป็นที่อยู่ห่างไกลมาก แต่ก็ยังคงเกิดจากทุกคนยกเว้นสำหรับการฮันบวร์กและ Xie Jie รู้สึกเขย่า. เหล่านั้นในช่วงปลายขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิหมุนฐานการเพาะปลูกของพวกเขาจนกว่าคำรามและแรงโน้มถ่วงแรงเสียชีวิตลง จากนั้นทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติยกเว้นว่าใบหน้าของพวกเขาเป็นซีดเล็กน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮันเบมองกลับไปด้วยรอยยิ้ม" ถ้าเพื่อน daoist Xu เป็นกังวลกับคำตอบ แล้วผมจะให้มันได้ทันทีที่มาถึง . . . " มันเป็นเวลาที่พวกเขามาถึงขอบของที่ราบลุ่มกว้างใหญ่ ทันใดนั้น เสียงคำรามอีกครั้งปรากฏ มันไกลมาก แต่ก็ยังคงทำให้ทุกคนยกเว้นฮันเบ และเซี่ยเจี๋ยรู้สึกหวั่นไหวพวกสายมูลนิธิก่อตั้งเวทีหมุนฐานการเพาะปลูกของพวกเขาจนกว่าจะคำรามและแรงโน้มถ่วงของโลก เสียชีวิตลง แล้วทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ ยกเว้นที่ใบหน้าของพวกเขาเป็นบิตไม่มีชีวิตชีวา