Because we do not have any a priori

Because we do not have any a priori hypothesis regarding the middle category—
medium income in this case—the null hypothesis is that there is no significant difference
between the proportions of targeted and neglected consumers in this category. However, if
the results show a significant difference for any of the middle categories, it would indicate
that credit card companies use that attribute to target or neglect consumers, depending on
whether the test statistic is positive or negative.
We expect card companies to target consumers who have established credit histories
through auto loans, home equity loans/lines of credit, and other installment loans, and neglect
those who do not have such loans. Card companies are also expected to target consumers
who use credit, carrying high loan balances,2 and use it responsibly, paying a lot more than
the minimum amount due on their credit cards. They are expected to neglect those who have
low loan balances and pay the full amount of their credit card bills or do not have any credit
card bill, because such customers generally do not use credit.
We expect credit card companies to target consumers who have never had payment
difficulties, such as having a check returned because of insufficient funds, paying a bill more
than 30 days late, and having a hard time paying bills. Card companies are also expected to
target consumers who never suffered any credit damage, such as a late payment call or letter
from a creditor, contact by a collection agency, and being turned down for a loan or credit
card. We expect card companies to neglect those who experienced such payment difficulties
or credit damage in the last two years.
If the findings support our expectations, it would indicate that credit card companies target
more credit-worthy consumers and neglect less credit-worthy ones.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพราะเราไม่ได้มีสมมติฐานแรกสุดเกี่ยวกับประเภทกลาง —
รายได้ปานกลางในกรณีนี้ — เป็นสมมติฐานว่างว่า มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญไม่
ระหว่างสัดส่วนของผู้บริโภคเป้าหมาย และที่ถูกละเลยในหมวดหมู่นี้ อย่างไรก็ตาม ถ้า
ผลลัพธ์แสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใด ๆ ของประเภทกลาง มันจะบ่งชี้
ที่บริษัทบัตรเครดิตใช้แอตทริบิวต์เป้าหมายหรือละเลยผู้บริโภค ขึ้นอยู่กับว่า
ว่าสถิติทดสอบเป็นบวกหรือลบ
เราคาดว่าผู้บริโภคเป้าหมายที่สร้างประวัติสินเชื่อบริษัทบัตร
ผ่านสินเชื่อรถยนต์ สินเชื่อ สินเชื่อบ้านหุ้น/บรรทัด และอื่น ๆ ผ่อนชำระเงินกู้ยืม และละเลย
คนที่ไม่มีเงินกู้ยืมดังกล่าว บัตรบริษัทยังคาดว่าผู้บริโภคเป้าหมาย
ที่ใช้สินเชื่อ สูงกู้ดุล 2 และใช้มันรับผิดชอบ จ่ายมากกว่า
ต่ำเงินบนบัตรเครดิต พวกเขาจะต้องละเลยผู้มี
ต่ำสินเชื่อยอดดุล และชำระยอดเงินเต็มของบิลบัตรเครดิตของพวกเขา หรือไม่มีเครดิตใด ๆ
บัตรตั๋ว เนื่องจากลูกค้าดังกล่าวโดยทั่วไปใช้เครดิต
เราคาดว่าบริษัทบัตรเครดิตให้กับผู้บริโภคเป้าหมายที่ไม่เคยมีการชำระเงิน
ความยากลำบาก เช่นได้รับเครื่องคืน เพราะเงินไม่เพียงพอ การจ่ายเงินรายการอื่น ๆ
กว่าสาย 30 วัน และมีทีจ่ายบิล บัตรบริษัทยังคาดว่า
ผู้บริโภคเป้าหมายที่ไม่เคยรับความเดือดร้อนใด ๆ ความเสียหาย เช่นโทรชำระเงินล่าช้าหรือจดหมายเครดิต
จากลูกหนี้ ติดต่อได้ที่ตัวแทนเก็บเงิน และการเปิดลงสำหรับเงินกู้หรือสินเชื่อ
บัตร เราคาดว่าบริษัทละเลยผู้ที่ประสบปัญหาการชำระเงินเช่นบัตร
หรือเครดิตเสียหายในสุดสองปี
ถ้าผลการวิจัยสนับสนุนความคาดหวังของเรา มันจะบ่งชี้เป้าหมายว่าบริษัทบัตรเครดิต
ผู้บริโภคมากขึ้น credit-worthy และละเลยน้อยคน credit-worthy

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพราะเราไม่ได้มีสมมติฐานเบื้องต้นเกี่ยวกับการกลางสินค้า
ได้ปานกลางในกรณีที่สมมติฐานคือว่ามีไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ
ระหว่างสัดส่วนของผู้บริโภคเป้าหมายและถูกทอดทิ้งในหมวดหมู่นี้ แต่ถ้า
ผลที่ได้แสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญสำหรับใด ๆ ของประเภทที่อยู่ตรงกลางก็จะแสดงให้เห็น
ว่า บริษัท บัตรเครดิตใช้แอตทริบิวต์ที่กำหนดเป้าหมายหรือผู้บริโภคละเลยทั้งนี้ขึ้นอยู่กับ
ว่าสถิติทดสอบเป็นบวกหรือลบ
เราคาดว่า บริษัท บัตรในการกำหนดเป้าหมายผู้บริโภค ที่ได้สร้างประวัติเครดิต
ผ่านสินเชื่อรถยนต์สินเชื่อส่วนของบ้าน / เส้นของเครดิตและเงินกู้ยืมงวดอื่น ๆ และละเลย
ผู้ที่ไม่ได้มีเงินให้กู้ยืมดังกล่าว บริษัท บัตรที่คาดว่ายังจะกำหนดเป้าหมายผู้บริโภค
ที่ใช้บัตรเครดิตถือยอดคงเหลือของสินเชื่อที่สูง, 2 และใช้ความรับผิดชอบจ่ายเงินมากขึ้นกว่า
จำนวนเงินขั้นต่ำเนื่องจากในบัตรเครดิตของพวกเขา พวกเขาคาดว่าจะละเลยผู้ที่มี
ยอดคงค้างเงินให้กู้ยืมที่ต่ำและจ่ายเงินเต็มจำนวนของค่าบัตรเครดิตของพวกเขาหรือไม่ต้องมีเครดิต
การเรียกเก็บเงินบัตรเพราะลูกค้าดังกล่าวโดยทั่วไปจะไม่ใช้บัตรเครดิต
เราคาดว่า บริษัท บัตรเครดิตในการกำหนดเป้าหมายผู้บริโภคที่ไม่เคย ชำระเงินมี
ปัญหาเช่นมีการตรวจสอบกลับมาเพราะเงินทุนไม่เพียงพอจ่ายเงินมากขึ้น
กว่า 30 วันช่วงปลายปีและมีช่วงเวลาที่ยากการจ่ายเงินค่า บริษัท บัตรที่คาดว่ายัง
กำหนดเป้าหมายผู้บริโภคที่ไม่เคยได้รับความเสียหายเครดิตใด ๆ เช่นโทรปลายชำระเงินหรือหนังสือ
จากเจ้าหนี้ติดต่อหน่วยงานคอลเลกชันและการเปิดลงสำหรับสินเชื่อหรือบัตรเครดิต
การ์ด เราคาดว่า บริษัท บัตรจะละเลยผู้ที่ประสบปัญหาการจ่ายเงินดังกล่าว
หรือความเสียหายเครดิตในช่วงสองปีที่ผ่านมา
ถ้าผลการวิจัยสนับสนุนการคาดหวังของเราก็จะแสดงให้เห็นว่า บริษัท บัตรเครดิตกำหนดเป้าหมาย
ผู้บริโภคเครดิตที่คุ้มค่ามากขึ้นและการถูกทอดทิ้งน้อยคนที่เครดิตที่คุ้มค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพราะเราไม่ได้มีสมมติฐานเกี่ยวกับระหว่างกลางหมวดหมู่ -
ขนาดกลางรายได้ในกรณีนี้มีสมมติฐานว่างคือไม่มีความแตกต่างระหว่างสัดส่วนของ
เป้าหมายและถูกทอดทิ้งผู้บริโภคในหมวดนี้ . แต่ถ้า
ผลลัพธ์แสดงความแตกต่างใด ๆของประเภทกลาง มันจะแสดงให้เห็นว่า
ที่ บริษัท บัตรเครดิตที่ใช้แอตทริบิวต์เพื่อเป้าหมายหรือละเลยผู้บริโภคขึ้นอยู่กับ
ไม่ว่าสถิติทดสอบเป็นบวก หรือลบ เราคาดว่าบริษัทบัตร
เป้าหมายผู้บริโภคที่สร้างประวัติเครดิต
ผ่านสินเชื่อรถยนต์ , เงินกู้ซื้อบ้าน / สายของเครดิตและสินเชื่อเงินผ่อน และละเลย
ผู้ที่ไม่ได้มี เงินกู้ยืมดังกล่าวบริษัทบัตรที่คาดว่ายังผู้บริโภค
ที่ใช้สินเชื่อ แบกยอดกู้สูง และใช้มันอย่างมีความรับผิดชอบ จ่ายมากกว่า
ขั้นต่ำเนื่องจากบนบัตรเครดิตของพวกเขา พวกเขาคาดว่าจะละเลยผู้ที่มียอดสินเชื่อ
ต่ำและจ่ายเงินเต็มจำนวนของค่าบัตรเครดิตหรือไม่มีเครดิต
ใบบิล เพราะลูกค้าดังกล่าวโดยทั่วไปไม่ได้ใช้
เครดิตเราคาดว่า บริษัท บัตรเครดิตเพื่อผู้บริโภคที่ไม่เคยมีปัญหาการชำระเงิน
, เช่น มีเช็คคืนเพราะเงินไม่พอจ่ายรายการเพิ่มเติม
กว่า 30 วันแล้ว และมีเวลาที่ยากการจ่ายตั๋ว บริษัทบัตรที่คาดว่ายัง
ผู้บริโภคที่ไม่เคยได้รับความเสียหายเครดิตใด ๆเช่นการชำระเงินล่าช้า โทรหรือจดหมาย
จากเจ้าหนี้ติดต่อโดยหน่วยงานคอลเลกชัน และการเปิดลงสำหรับเงินกู้หรือเครดิต
การ์ด เราคาดว่าบริษัทบัตรละเลยผู้ที่มีประสบการณ์เช่นการชำระเงินปัญหา
เครดิตหรือความเสียหายในช่วงสองปีสุดท้าย .
ถ้าผลการวิจัยสนับสนุนความคาดหวังของเรา จะพบว่า บริษัท บัตรเครดิตเป้าหมาย
เครดิตคู่ควรกับผู้บริโภคและละเลยน้อยกว่าเครดิตที่คุ้มค่าที่