AbstractThis study investigated the

Abstract

This study investigated the effects of 3 emission rates (1, 2 and 4 1 h−1) from drip irrigators on the distribution and drainage of water beneath a crop of sugar cane and a fallow plot. Soil hydraulic potential was measured intensively and regularly by a three-dimensional array of tensiometers. A computer program allowed linear interpolation of hydraulic potential between points of measurement and plotted the equipotential zones. Hydraulic conductivity characteristics (K ψ) were measured in the bare plot and the saturated conductivity at 77.5 cm depth (1.74 × 10−7 m s−1) used to estimate drainage below both cropped and fallow plots.
The fastest rate of emission (4 1 h−1) resulted in greatest lateral spread of water but emission rate did not affect the amount of drainage. More drainage occurred beneath the dripline than farthest from it and contrary to expectation the maximum loss by drainage was found to be beneath the point half way between emitters; this was interpreted as due to the overlapping pattern of water from adjacent emitters. Although drainage occurred beneath the entire bare plot, a small amount of upward flux (⪡1 mm d−1) was observed between the cane rows. Drainage from the bare plot (8.2 mm d−1) was greater than from the cane plot (0.9 mm d−1).
The practical applications of the findings are discussed; the adoption of an emission rate of 4 1 h−1 and a wider spacing between emitters (currently 75 cm) by growers might allow the irrigation of a greater area of cane in these soils without increased drainage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อการศึกษานี้ตรวจสอบผลกระทบของอัตราปล่อย 3 (1, 2 และ 4 1 h−1) จาก irrigators หยดกระจายและระบายน้ำใต้พืชอ้อยและพล็อต fallow ดินไฮดรอลิกศักยภาพโดยวัดเข้ม และสม่ำเสมอจากสามมิติหลากหลายของ tensiometers โปรแกรมคอมพิวเตอร์อนุญาตสอดแทรกเชิงเส้นของไฮดรอลิกศักยภาพระหว่างจุดวัด และพล็อตโซน equipotential ลักษณะการนำไฮดรอลิก (K ψ) ถูกวัดในเปลือยพล็อตและการนำไฟฟ้าอิ่มตัวที่ใช้ในการประเมินระบายด้านล่างทั้งตัด และทำตามแปลงลึก 77.5 ซม. (1.74 × 10−7 m s−1)อัตราเร็วของการปล่อย (4 1 h−1) ผลในบรรดาข้างแพร่กระจายของน้ำแต่ปล่อย อัตราไรปริมาณระบายน้ำ ระบายน้ำเพิ่มเติมเกิดขึ้นใต้ dripline กว่า ไกลมัน และขัด กับความคาดหวังการขาดทุนสูงสุด โดยการระบายน้ำที่พบจะอยู่ใต้จุดครึ่งทางระหว่าง emitters นี้ถูกตีความว่าเป็นเนื่องจากรูปแบบทับซ้อนกันของน้ำจาก emitters ติดกัน แม้ว่าการระบายน้ำที่เกิดขึ้นภายใต้แผนการเปลือยทั้งหมด จำนวนเล็กน้อยไหลขึ้น (⪡1 มม. d−1) พบว่า ระหว่างแถวอ้อย ระบายน้ำจากจุดเปลือย (8.2 มม. d−1) ได้มากกว่าจากพล็อตอ้อย (0.9 มม. d−1)ผลการวิจัยไปใช้จริงที่จะกล่าวถึง การนำอัตราการปล่อย 1 4 h−1 และระยะห่างที่กว้างขึ้นระหว่าง emitters (ปัจจุบัน 75 cm) โดยเกษตรกรอาจให้ชลประทานของพื้นที่มากกว่าอ้อยในดินเหล่านี้โดยไม่ต้องระบายน้ำเพิ่มขึ้นได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อการศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษาผลกระทบของอัตราการปล่อยก๊าซเรือนกระจก 3 (1, 2 และ 4 1 H-1) จากการให้การชลประทานน้ำหยดในการจัดจำหน่ายและการระบายน้ำของน้ำที่อยู่ใต้การเพาะปลูกอ้อยและพล็อตที่รกร้าง ดินที่มีศักยภาพไฮดรอลิวัดอย่างจริงจังและสม่ำเสมอโดยอาร์เรย์สามมิติของ tensiometers โปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่ได้รับอนุญาตให้สอดแทรกเชิงเส้นที่มีศักยภาพไฮดรอลิระหว่างจุดของการวัดและพล็อตโซนสมศักย์ ลักษณะการนำไฮโดรลิค (K ψ) อยู่ในวัดพล็อตเปลือยและการนำอิ่มตัวที่ระดับความลึก 77.5 ซม. (1.74 × 10-7 MS-1) ใช้ในการประเมินการระบายน้ำด้านล่างทั้งสองถูกตัดและแปลงเพาะปลูก. อัตราที่เร็วที่สุดของการปล่อยก๊าซเรือนกระจก (4 1 H-1) ส่งผลให้เกิดการแพร่กระจายในด้านข้างที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของน้ำ แต่อัตราการปล่อยก๊าซเรือนกระจกไม่ได้ส่งผลกระทบต่อปริมาณของการระบายน้ำ การระบายน้ำอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นภายใต้ dripline กว่าที่ไกลจากมันและขัดกับความคาดหวังของการสูญเสียสูงสุดโดยการระบายน้ำพบว่าใต้ครึ่งทางระหว่างจุด emitters; นี้ถูกตีความว่าเป็นเนื่องจากรูปแบบที่ทับซ้อนกันของน้ำจาก emitters ที่อยู่ติดกัน แม้ว่าการระบายน้ำที่เกิดขึ้นภายใต้พล็อตเปลือยทั้งจำนวนเงินขนาดเล็กของฟลักซ์ขึ้น (⪡1มม D-1) พบว่าระหว่างแถวอ้อย การระบายน้ำจากพล็อตเปลือย (8.2 มม D-1) สูงกว่าพล็อตจากอ้อย (0.9 มม D-1). ใช้งานจริงของการค้นพบที่จะกล่าวถึง; การยอมรับของอัตราการปล่อยก๊าซเรือนกระจกของ 4 1 H-1 และระยะห่างที่กว้างขึ้นระหว่าง emitters (ปัจจุบัน 75 ซม.) โดยผู้ปลูกอาจช่วยให้การชลประทานของพื้นที่ส่วนใหญ่ของอ้อยในดินเหล่านี้โดยไม่ต้องระบายน้ำเพิ่มขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่องานวิจัยนี้ศึกษาผลของอัตราการปล่อย 3 ( 1 , 2 และ 4 1 H − 1 ) จากหยด irrigators ในการกระจายและการระบายน้ำของน้ำภายใต้การเพาะปลูกอ้อย และที่ดินรกร้าง ศักยภาพดินวัดและไฮดรอลิกอย่างเป็นประจำโดยอาร์เรย์สามมิติของแสดงผลเป็นความสูงของลำ . คอมพิวเตอร์โปรแกรมอนุญาตการเชิงเส้นของศักยภาพไฮดรอลิกระหว่างจุดวัดและวางแผนโซน EQUIPOTENTIAL . ลักษณะสภาพนำชลศาสตร์ ( K ψ ) ที่วัดในพล็อตเปลือยและอิ่มตัว ไฟฟ้าที่ 77.5 เซนติเมตร ( 1 × 10 − 7 m s − 1 ) ใช้เพื่อประเมินการระบายน้ำด้านล่าง ทั้งตัดและไถแปลงอัตราที่เร็วที่สุดของการปล่อย ( 4 1 H − 1 ) ส่งผลให้เกิดการกระจายมากที่สุดของอัตราการปล่อยน้ำ แต่ไม่มีผลต่อปริมาณการระบายน้ำ การระบายน้ำเพิ่มเติมเกิดขึ้นภายใต้ dripline กว่าไกลจากมันและขัดกับความคาดหวังของการสูญเสียสูงสุดโดยการระบายน้ำพบว่าอยู่ใต้จุดที่ครึ่งทางระหว่าง emitters ; นี้ถูกตีความว่าเป็นเพราะรูปแบบของน้ำจาก ซ้อนติดกัน emitters . แม้ว่าการระบายน้ำที่เกิดขึ้นภายใต้แผนการเปลือยทั้งหมด เป็นจำนวนเงินที่เล็ก ๆขึ้น ฟลักซ์ ( ⪡ 1 mm D − 1 ) พบว่าระหว่างอ้อยแถว การระบายน้ำจากแปลงเปลือย ( 8.2 มม. D − 1 ) สูงกว่าแปลงจากอ้อย ( 0.9 mm D − 1 )การใช้ประโยชน์ของข้อมูลกล่าวถึง ; การยอมรับของอัตราการปล่อย 4 1 H − 1 และกว้างระยะห่างระหว่าง emitters ( ปัจจุบัน 75 ซม. ) โดยเกษตรกรอาจอนุญาตให้ชลประทานพื้นที่มากขึ้นของอ้อยในดินโดยไม่ต้องเพิ่มการระบายน้ำ