Berlinghiero Berlinghieri, also kno

Berlinghiero Berlinghieri, also known as Berlinghiero of Lucca, (fl. 1228 – between 1236 and 1240) was an Italian painter of the early thirteenth century. He was the father of the painters Barone Berlinghieri, Bonaventura Berlinghieri, and Marco Berlinghieri.[1]

His actual name is unknown, as he is known from the inscription "Berlingerius me pinxit" on the crucifix which is the basis of attributing other works to him. But the name "Berlinghiero Berlinghieri" is certainly not his name (according to Edward B. Garrison) and he should be called Berlinghiero. He is also mentioned in a parchment of 22 March 1228 among the names of the residents of Lucca who swore to keep the peace with Pisa after a five year's war. The original document has been lost since the mid-19th century and only a somewhat garbled 17th-century transcription exists today, giving rise to the mlistaken interpretation of attributing him a wrong name and a wrong Lombardic origin. [2]

Since his two adult sons were also mentioned in that document, it can be argued that Berlinghiero was then between 35 and 40 years old. This puts his birthday between 1188 and 1193. [2]


Mosaic at the facade of the Basilica di San Frediano in Lucca.
His style was late Romanesque, mainly line-based, with neohellenistic and Byzantine influences.[3] He is considered to be one of the main artists of the Tuscan art of the period. He is also one of the few artists who painted in what is considered the Italo-Byzantine style to whom work can be attributed with certainty.

His earliest work, or at least attributed to him, is the "Madonna di sotto gli organi" in the cathedral of Pisa and dates not earlier than 1210.

One of his most famous works, Madonna and Child, is currently on display at the Metropolitan Museum of Art. It exemplifies several key elements that typify it as quintessentially Byzantine, but it also contains later Italian elements. One can begin with the most recognizable attributes, for example, the halos, the flat and uncrowded gold background, and the blue and red robes of the Virgin and her long features. The golden background and halos surrounding the heads of the Virgin and Child are common in Byzantine representation of divine or holy figures, as are the colors used throughout the composition. These golden halos differ between the two figures in the painting--Christ's is articulated by an inlaid cruciform to distinguish his divine status.The Madonna boasts timeless stylized features of the Virgin. Her fingers, nose, and neck are exaggeratedly long and slender and her face itself is elongated and narrow. Her soulful eyes are large and intensely focused, lending her visage a particular elegance. Upon seeing the painting in person, one can observe a red tint in the cheeks of both Jesus and Mary that gives the flesh a life-like quality - more vivacious, in fact, than its Byzantine predecessors. The particular depth created by the shading of the faces, Mary's in particular - an attribute of early Italian painting - also gives it an air of naturalism that Byzantine figures often lacked.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Berlinghiero Berlinghieri หรือที่เรียกว่า Berlinghiero ของลุคกา, (ชั้น 1228-1236 และ 1240) เป็นจิตรกรอิตาลีของศตวรรษที่สิบสามต้นได้ เขามีพ่อชื่อจิตรกร Barone Berlinghieri, Bonaventura Berlinghieri และ Berlinghieri มาร์โค [1]ชื่อจริงของเขาเป็นรู้จัก เขาเป็นที่รู้จักจากการจารึก " Berlingerius ฉัน pinxit " บน crucifix ซึ่งเป็นพื้นฐานของ attributing งานอื่นเขา แต่ชื่อ "Berlinghiero Berlinghieri" ไม่แน่นอน (ตามเอ็ดเวิร์ด B. Garrison) ชื่อของเขา และเขาจะเรียกว่า Berlinghiero เขายังกล่าวถึงใน parchment ของ 22 1228 มีนาคมระหว่างชื่อของชาวลุคกาที่ swore เพื่อให้สันติภาพกับปิซาหลังจากสงครามของปีที่ห้า เอกสารต้นฉบับได้สูญหายไปตั้งแต่ช่วงกลาง 19 ศตวรรษ และเฉพาะที่แบบค่อนข้างสับสน 17 ศตวรรษ transcription วันนี้ อยู่ให้สูงขึ้นเพื่อตีความ mlistaken attributing เขาชื่อผิดและกำเนิดลอมบาร์ดิกผิด [2]เนื่องจากบุตรผู้ใหญ่ทั้งสองกล่าวถึงในเอกสารนั้น มันสามารถถูกโต้เถียงว่า Berlinghiero ถูกแล้วระหว่าง 35 และ 40 ปี ทำให้วันเกิดของเขาระหว่าง 1188 และ 1193 [2]โมเสคที่ซุ้มของ Frediano โบสถ์ซานในลุคกาสไตล์ของเขาถูกสายโรมัน บรรทัดตาม กับ neohellenistic และมีผลต่อไบแซนไทน์ [3] เขาจะถือว่าเป็นหนึ่งในศิลปินหลักของศิลปะตกแต่งรอบระยะเวลา เขายังเป็นหนึ่งศิลปินน้อยที่ทาสีอะไรถือว่าเป็นแบบไบแซนไทน์บิสซิเนียครั้งที่ทำงานสามารถเกิดจาก มีความแน่นอนเขาเร็วที่สุดทำงาน หรือน้อย เกิดจากเขา ใน "พระแม่มารี di sotto gli organi" ในมหาวิหารปิซาและไม่เร็วกว่า 1210 วันหนึ่งในผลงานของเขามีชื่อเสียงมากที่สุด มารีและพระบุตร เป็นปัจจุบันจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์ศิลปะนคร มัน exemplifies องค์ประกอบสำคัญหลายที่พลิ้วเป็นไบแซนไทน์ quintessentially แต่ยังประกอบด้วยองค์ประกอบของอิตาลีในภายหลัง หนึ่งสามารถเริ่มต้น ด้วยแอตทริบิวต์ที่โด่งดังที่สุด เช่น halos พื้นหลังสีทองแบน และนำเกี่ยวกับแหล่งท่อง และเสื้อคลุมสีฟ้า และสีแดงของพระนางพรหมจารีและคุณลักษณะของเธอนาน พื้นทองและ halos รอบหัวของเวอร์จินและเด็กมีทั่วไปในการแสดงตัวเลขของพระเจ้า หรือศักดิ์สิทธิ์ ไบแซนไทน์เป็นสีที่ใช้ทั้งองค์ประกอบ Halos ทองเหล่านี้แตกต่างกันระหว่างตัวเลขสองในจิตรกรรม - พูดชัดของพระคริสต์ถูกแจ้ง โดยการ cruciform inlaid เพื่อแยกสถานะของพระเจ้า พระแม่มารีมีลักษณะสุกใสตกแต่งของ นิ้วมือของเธอ จมูก และคอจะยาว และสเลนเดอร์ exaggeratedly และใบหน้าของเธอเองอีลองเกต และแคบ ตาเธอ soulful มีขนาดใหญ่ และ เน้นความ ให้ยืม visage เธอสง่างามโดยเฉพาะ เมื่อเห็นภาพคน หนึ่งสามารถสังเกตสีอ่อนแดงในแก้มของพระเยซูและแมรีที่ให้เนื้อคุณภาพเหมือนจริง - ขึ้นยอดในสิงคโปร์ ในความเป็นจริง กว่ารุ่นก่อนของไบแซนไทน์ ลึกเฉพาะที่สร้างขึ้น โดยการแรเงาใบหน้า มารีย์โดยเฉพาะ -แอตทริบิวต์ของจิตรกรรมอิตาลีต้น - ยังให้มันของ naturalism ที่มักจะขาดเลขไบแซนไทน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Berlinghiero Berlinghieri ยังเป็นที่รู้จัก Berlinghiero ของลูกา (ชั้น 1228 -. ระหว่าง 1236 และ 1240) เป็นจิตรกรของอิตาลีในช่วงต้นศตวรรษที่สิบสาม เขาเป็นพ่อของจิตรกรบารอน Berlinghieri ที่ Bonaventura Berlinghieri และมาร์โก Berlinghieri. [1] ชื่อจริงของเขาเป็นที่รู้จักในขณะที่เขาเป็นที่รู้จักจากจารึก "Berlingerius ฉัน pinxit" บนไม้กางเขนซึ่งเป็นพื้นฐานของเจตนารมณ์งานอื่น ๆ ไป เขา แต่ชื่อ "Berlinghiero Berlinghieri" ไม่แน่นอนชื่อของเขา (ตามเอ็ดเวิร์ดบีกองพัน) และเขาควรจะเรียกว่า Berlinghiero เขายังกล่าวถึงในกระดาษของ 22 มีนาคม 1228 ชื่อในหมู่ของผู้อยู่อาศัยของลูกาที่สาบานว่าจะรักษาความสงบกับปิซาหลังสงครามห้าปีของ เอกสารต้นฉบับได้รับหายไปตั้งแต่ช่วงกลางศตวรรษที่ 19 และมีเพียงที่อ่านไม่ออกค่อนข้างถอดความศตวรรษที่ 17 มีอยู่ในปัจจุบันให้สูงขึ้นเพื่อการตีความเจตนารมณ์ mlistaken ของเขาเป็นชื่อที่ไม่ถูกต้องและต้นกำเนิด Lombardic ที่ไม่ถูกต้อง [2] เนื่องจากบุตรชายสองคนที่เป็นผู้ใหญ่ของเขาถูกกล่าวถึงในเอกสารที่มันสามารถจะแย้งว่า Berlinghiero ถูกแล้วระหว่าง 35 และ 40 ปี ซึ่งจะทำให้วันเกิดของเขาระหว่าง 1188 และ 1193. [2] โมเสคที่ซุ้มของมหาวิหาร San Frediano ในลูกา. สไตล์ของเขาก็สายโรมันซึ่งส่วนใหญ่เป็นสายตามด้วยอิทธิพล neohellenistic และไบเซนไทน์. [3] เขาจะถือเป็น หนึ่งในศิลปินหลักของศิลปะทัสคานีของรอบระยะเวลา เขายังเป็นหนึ่งในศิลปินที่ไม่กี่คนที่วาดในสิ่งที่ถือว่าเป็นสไตล์อิตาโล-ไบเซนไทน์ผู้ที่ทำงานสามารถนำมาประกอบกับความเชื่อมั่น. การทำงานที่เก่าแก่ที่สุดของเขาหรืออย่างน้อยประกอบกับเขาคือ "Madonna di sotto gli Organi" ใน มหาวิหารปิซาและวันที่ไม่ได้เร็วกว่า 1210. หนึ่งในผลงานที่โด่งดังที่สุดของมาดอนน่าและเด็กปัจจุบันแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะเมโทรโพลิแทน มันเป็นตัวอย่างองค์ประกอบที่สำคัญหลายอย่างที่เป็นสัญลักษณ์เป็นไบเซนไทน์พลัดบ้านพลัดเมือง แต่ก็ยังมีองค์ประกอบของอิตาลีในภายหลัง หนึ่งสามารถเริ่มต้นด้วยคุณลักษณะที่รู้จักมากที่สุดตัวอย่างเช่นรัศมีที่พื้นหลังสีทองแบนและไม่พลุกพล่านและเสื้อคลุมสีฟ้าและสีแดงของพระแม่มารีและคุณสมบัติยาวของเธอ พื้นหลังสีทองและรัศมีโดยรอบหัวของบริสุทธิ์และเด็กอยู่ร่วมกันในการเป็นตัวแทนของอาณาจักรของพระเจ้าหรือตัวเลขที่ศักดิ์สิทธิ์เช่นเดียวกับสีที่ใช้ตลอดทั้งองค์ประกอบ รัศมีทองเหล่านี้แตกต่างกันระหว่างทั้งสองตัวเลขในภาพวาด - คริสต์เป็นเสียงก้องโดยกางเขนฝังแยกแยะความแตกต่างของพระเจ้า status.The มาดอนน่ามีคุณสมบัติโดดเด่นเฉพาะตัวอมตะของพระแม่มารี นิ้วมือของเธอจมูกและลำคอเป็นตีโพยตีพายยาวและเรียวและใบหน้าของตัวเองของเธอยาวและแคบ สายตาเต็มไปด้วยอารมณ์ของเธอมีขนาดใหญ่และเน้นอย่างเข้มข้นยืมใบหน้าของเธอโดยเฉพาะอย่างยิ่งความสง่างาม เมื่อเห็นภาพวาดในคนหนึ่งสามารถสังเกตสีแดงแก้มของทั้งสองพระเยซูและพระแม่มารีที่ให้เนื้อมีคุณภาพชีวิตเหมือน - มีชีวิตชีวามากขึ้นในความเป็นจริงกว่ารุ่นก่อนของไบเซนไทน์ ความลึกที่สร้างขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งการแรเงาใบหน้าที่แมรี่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง - คุณลักษณะของการวาดภาพของอิตาลีในช่วงต้น - ยังช่วยให้มันอากาศของธรรมชาติว่าตัวเลขไบเซนไทน์มักจะขาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

berlinghiero berlinghieri , ยังเป็นที่รู้จัก berlinghiero โล ( 228 ) ระหว่างชั้นและพวก 1240 ) เป็นจิตรกรชาวอิตาลีในศตวรรษที่สิบสามแต่เช้า เขาเป็นพ่อของจิตรกรบารอน berlinghieri bonaventura , berlinghieri และมาร์โก berlinghieri [ 1 ]

ชื่อที่แท้จริงของเขาคือ ไม่รู้จักเขาเป็นที่รู้จักจากจารึก " berlingerius ฉัน pinxit " บนไม้กางเขน ซึ่งเป็นพื้นฐานของ และงานอื่น ๆให้เขา แต่ชื่อ " berlinghiero berlinghieri " ไม่ใช่ชื่อของเขา ( ตามเอ็ดเวิร์ดบี Garrison ) และเขาควรจะเรียกว่า berlinghiero .เขายังกล่าวถึงในจารึกของวันที่ 22 มีนาคม ดังนั้นในชื่อของผู้อยู่อาศัยใน ลุคกา ผู้ที่สาบานว่าจะรักษาสันติภาพกับปิซาหลังจากห้าปีของสงคราม เอกสารต้นฉบับได้สูญหายไปตั้งแต่กลางศตวรรษที่ 19 และมีเพียงบางส่วนที่อ่านไม่ออกศตวรรษที่ 17 ถอดความที่มีอยู่ในวันนี้ให้สูงขึ้น การตีความและ mlistaken ของเขาชื่อผิดและผิด lombardic ที่มา[ 2 ]

ตั้งแต่เขาผู้ใหญ่สองลูกยังกล่าวถึงในเอกสาร มันสามารถจะแย้งว่า berlinghiero แล้วระหว่าง 35 และ 40 ปี นี้ทำให้วันเกิดของเขาและระหว่าง 1188 1193 . [ 2 ]


โมเสคที่ซุ้มของ Basilica di San frediano ใน Lucca .
สไตล์ของเขาคือโรมันส่วนใหญ่บรรทัดตามด้วยอิทธิพล neohellenistic และไบแซนไทน์[ 3 ] เขาถือเป็นหนึ่งในศิลปินหลักของ Tuscan ศิลปะของระยะเวลา เขายังเป็นหนึ่งในศิลปินไม่กี่คนที่วาดในสิ่งที่ถือว่าเป็นสไตล์ไบแซนไทน์ทาโล่ที่สามารถประกอบได้แน่นอน

งานเก่าของเขา หรืออย่างน้อย ประกอบกับเขาเป็น " Madonna di Sotto Gli หรือ " ในมหาวิหารปิซาและวันที่ไม่ได้เร็วกว่า 940 .

หนึ่งในผลงานที่มีชื่อเสียงที่สุด แม่และเด็ก ปัจจุบันตั้งแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะ มันเป็นตัวอย่างที่หลายๆ องค์ประกอบหลักที่เป็นตัวอย่าง มันเป็นเวลาเผื่อส่วนตัวไบแซนไทน์ แต่มันยังมีอีกองค์ประกอบของอิตาลี หนึ่งสามารถเริ่มต้น ด้วยคุณลักษณะที่รู้จักมากที่สุดตัวอย่างเช่น รัศมีพื้นหลังทองและ uncrowded , แบน ,สีฟ้าและสีแดงและเสื้อคลุมของพระแม่มารีและคุณลักษณะที่ยาวของเธอ พื้นหลังสีทองและรัศมีรอบหัวของ Virgin และเด็กทั่วไปในการเป็นตัวแทนของอาณาจักรของพระเจ้า หรือตัวเลขที่ศักดิ์สิทธิ์ เป็นสีที่ใช้ตลอดเรียงความรัศมีสีทองเหล่านี้แตกต่างกันระหว่างสองตัวเลขในจิตรกรรม -- พระคริสต์คือก้อง โดยฝังที่มีรูปร่างแบบไม้กางเขนเพื่อแยกสถานะของเขาศักดิ์สิทธิ์ มาดอนน่ามีเวลาสุกใสคุณลักษณะของพระนางพรหมจารี นิ้วของเธอ จมูก และคอจะ exaggeratedly เรียวยาว ใบหน้าตัวเองยาวและแคบ ดวงตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกของเธอมีขนาดใหญ่ และการเน้นยืมตัวนางงดงามโดยเฉพาะ เมื่อเห็นภาพในบุคคลหนึ่งสามารถสังเกตโทนสีแดงในแก้มทั้งพระเยซูและพระแม่มารีที่ให้เนื้อ ชีวิตเหมือนคุณภาพ - มีชีวิตชีวามากขึ้น ในความเป็นจริง กว่าของรุ่นก่อนของ โดยเฉพาะความลึกที่สร้างขึ้นโดยแรเงาของใบหน้าแมรี่ โดยเฉพาะ - แอตทริบิวต์ของจิตรกรรมอิตาลี - ก่อนยังช่วยให้อากาศของธรรมชาติว่า ตัวเลขไบเซนไทน์มักจะไม่มี