Germane to this discussion is an ex

Germane to this discussion is an examination of the currently available most
effective practices in teaching culture to achieve the cultural goals stated in the
Standards for Foreign Language Learning (1999): 2.1 Students should demonstrate an understanding of the relationship
between the practices and perspectives of the culture studied.
2.2 Students should demonstrate an understanding of the relationship
between the products and perspectives of the culture studied.
Although there has been an extensive discussion on how to teach culture in
a foreign language classroom, educators are still looking for effective techniques
and approaches that allow language teachers in the 21st century to teach culture in
ways that promote authentic communication.
Since language emerges from societal interactions, L2 learners cannot truly
learn the language without acquiring knowledge about its culture and native
speakers. As mentioned earlier, learning about another culture is now one of
the core objectives in the foreign language classroom. The ACTFL Proficiency
Guidelines for K-12 Learners include sections on both cultural competence and
linguistic performance and delineate how well students should perform in L2
linguistic and cultural domains as a result of foreign language instruction. These
guidelines come from the Standards for Foreign Language Learning (National
Standards in Foreign Language Education Project, 1999), a document which
describes a set of goals for foreign language learning. These Standards, organized
around five main goals (Communication, Cultures, Connections, Comparisons,
and Communities) articulate the essential skills and knowledge an L2 student
needs in order to achieve language proficiency. The definition of culture that the
authors will be using and consistently referring to in this article emanates from the
Standards for Foreign Language Learning in the 21st Century (National Standards
in Foreign Language Education Project, 1999) and its Cultures goal, in which
the term “culture” […] includes the philosophical perspectives, the behavioral
practices, and the products – both tangible and intangible – of a society” (p. 47).
Such a categorical approach and the relationship among the three components are
represented in a triangle diagram that reflects “how the products and practices are
derived from the philosophical perspectives that form the world view of a cultural
group” (National Standards in Foreign Language Education Project, 1999, p. 47).
In this context, cultural practices are “patterns of behavior accepted by a society”
or, in other words, “what to do where and when” (Lafayette, 1988, p. 213), as well
as other forms of procedural aspects of culture (e.g., rites of passage, use of the
forms of discourse, etc.). Cultural products might be tangible (e.g., a sculpture, a
painting, a piece of literature, etc.) or intangible (e.g., political system, a system of
education, a dance, etc.). Cultural perspectives can be described as popular beliefs,
values, attitudes, and assumptions held by the members of L2 culture. Figure 1
depicts the relationship of the three components of culture (3Ps) according to
the Standards for Foreign Language Learning in the 21st Century (1999). This
triangle model of the cultural framework represents how products, practices, and
perspectives are interrelated, and allows teachers to see the relationships among
the three elements of culture to consider when planning instructional lessons.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Germane การสนทนานี้เป็นการตรวจสอบของมีอยู่ในปัจจุบันแนวทางปฏิบัติที่มีประสิทธิภาพในการสอนวัฒนธรรมเพื่อให้บรรลุเป้าหมายทางวัฒนธรรมที่ระบุไว้ในการมาตรฐานการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ (1999): 2.1 นักเรียนควรแสดงให้เห็นถึงความเข้าใจของความสัมพันธ์ระหว่างปฏิบัติและมุมมองของวัฒนธรรมศึกษา2.2 นักเรียนควรแสดงให้เห็นถึงความเข้าใจของความสัมพันธ์ระหว่างผลิตภัณฑ์และมุมมองของวัฒนธรรมศึกษาถึงแม้ว่าได้มีการสนทนาอย่างละเอียดเกี่ยวกับวิธีการสอนวัฒนธรรมในห้องเรียนภาษาต่างประเทศ สรรหายังคงมองหาเทคนิคที่มีประสิทธิภาพและวิธีที่ช่วยให้ภาษาในศตวรรษสอนวัฒนธรรมในวิธีการส่งเสริมการสื่อสารที่แท้จริงเนื่องจากภาษาบ่งบอกจากนิยมโต้ตอบ L2 ผู้เรียนไม่สามารถอย่างแท้จริงเรียนรู้ภาษาโดยไม่ได้รับความรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมและเจ้าของลำโพง เป็นที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ เรียนรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมอื่นเป็นหนึ่งวัตถุประสงค์หลักในการเรียนภาษาต่างประเทศ ความชำนาญ ACTFLแนวทางสำหรับผู้เรียน K 12 มีส่วนในความสามารถทั้งทางวัฒนธรรม และประสิทธิภาพของภาษาศาสตร์ และวิธีที่ดีนักเรียนควรทำใน L2 ไปโดเมนภาษาศาสตร์ และวัฒนธรรมจากการเรียนภาษาต่างประเทศ เหล่านี้แนวทางมาจากมาตรฐานการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ (ชาติมาตรฐานภาษาต่างประเทศศึกษาโครงการ 1999), เอกสารที่อธิบายชุดของเป้าหมายการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ มาตรฐานเหล่านี้ จัดรอบห้าหลักเป้าหมาย (การสื่อสาร วัฒนธรรม เชื่อมต่อ เปรียบ เทียบและชุมชน) บอกทักษะที่จำเป็นและความรู้นักเรียนมี L2จำเป็นเพื่อให้บรรลุทักษะทางภาษา คำจำกัดความของวัฒนธรรมที่จะจะใช้เขียน และอย่างต่อเนื่องอ้างอิงถึงในบทความนี้ emanates จากการมาตรฐานการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศในศตวรรษ 21 (มาตรฐานแห่งชาติในต่างประเทศภาษาศึกษาโครงการ 1999) และวัฒนธรรม เป้าหมาย การคำว่า "วัฒนธรรม" [...] รวมมุมปรัชญา พฤติกรรมการปฏิบัติ และผลิตภัณฑ์ทั้งจับต้องได้ และไม่มีตัวตนของสังคม" (p. 47)วิธีแตกและความสัมพันธ์ระหว่างคอมโพเนนต์ที่สามแสดงในแผนภาพสามเหลี่ยมที่สะท้อนให้เห็นถึง "ผลิตภัณฑ์และแนวทางปฏิบัติเป็นอย่างไรจากมุมมองปรัชญาที่มองโลกของตัววัฒนธรรมกลุ่ม" (มาตรฐานแห่งชาติต่างภาษาการศึกษาโครงการ 1999, p. 47)ในบริบทนี้ ปฏิบัติวัฒนธรรม "รูปแบบของพฤติกรรมที่ยอมรับของสังคม"หรือ กล่าว "สิ่งที่ควรทำ เมื่อ" (ลาฟาแยตต์ 1988, p. 213), เช่นเป็นขั้นตอนด้านวัฒนธรรมในรูปแบบอื่น ๆ (เช่น พิธีกรรมของกาล ใช้การรูปแบบของวาทกรรม ฯลฯ) ผลิตภัณฑ์วัฒนธรรมอาจจับต้องได้ (เช่น แกะสลัก การจิตรกรรม ชิ้นส่วนของวรรณคดี ฯลฯ) หรือไม่มีตัวตน (เช่น ระบบการเมือง ระบบการศึกษา การเต้น ฯลฯ) สามารถอธิบายมุมมองวัฒนธรรมเป็นความเชื่อความนิยมค่า ทัศนคติ และสมมติฐานที่จัดขึ้น โดยสมาชิกของ L2 วัฒนธรรม รูปที่ 1แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ของส่วนประกอบสามของวัฒนธรรม (3Ps) ตามมาตรฐานการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศในศตวรรษ 21 (1999) นี้รูปสามเหลี่ยมของกรอบทางวัฒนธรรมที่แสดงถึงวิธีผลิตภัณฑ์ ปฏิบัติ และมุมมองที่สัมพันธ์กัน และช่วยให้ครูเห็นความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบที่สามของวัฒนธรรมเพื่อพิจารณาในการวางแผนการจัดการเรียนการสอนบทเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใกล้ชิดกับการสนทนานี้คือการตรวจสอบของส่วนใหญ่ที่มีอยู่ในปัจจุบันการปฏิบัติที่มีประสิทธิภาพในวัฒนธรรมการเรียนการสอนเพื่อให้บรรลุเป้าหมายทางวัฒนธรรมที่ระบุไว้ในมาตรฐานการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ(1999): 2.1 นักเรียนควรแสดงให้เห็นถึงความเข้าใจของความสัมพันธ์ที่ระหว่างการปฏิบัติและมุมมองของวัฒนธรรมการศึกษา. 2.2 นักเรียนควรแสดงให้เห็นถึงความเข้าใจของความสัมพันธ์ที่ระหว่างผลิตภัณฑ์และมุมมองของวัฒนธรรมศึกษา. แม้ว่าจะได้มีการอภิปรายอย่างกว้างขวางเกี่ยวกับวิธีการสอนวัฒนธรรมในการเรียนภาษาต่างประเทศการศึกษายังคงมองหาเทคนิคที่มีประสิทธิภาพและวิธีการที่ช่วยให้ครูผู้สอนภาษาในศตวรรษที่ 21 ที่จะสอนวัฒนธรรมในรูปแบบที่ส่งเสริมการสื่อสารที่แท้จริง. ตั้งแต่ภาษาโผล่ออกมาจากการมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคมผู้เรียน L2 อย่างแท้จริงไม่สามารถเรียนรู้ภาษาโดยไม่ได้รับความรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมพื้นเมืองและลำโพง ดังกล่าวก่อนหน้าเรียนรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมอื่นเป็นหนึ่งในวัตถุประสงค์หลักในห้องเรียนภาษาต่างประเทศ ความสามารถ ACTFL แนวทาง K-12 รวมถึงผู้เรียนส่วนที่เกี่ยวกับความสามารถทั้งทางวัฒนธรรมและประสิทธิภาพการทำงานของภาษาและวิเคราะห์วิธีที่ดีที่นักเรียนควรจะดำเนินการในL2 โดเมนภาษาและวัฒนธรรมเป็นผลมาจากการเรียนการสอนภาษาต่างประเทศ เหล่านี้แนวทางมาจากมาตรฐานการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ (National มาตรฐานในโครงการการศึกษาภาษาต่างประเทศ, 1999) เอกสารที่อธิบายถึงชุดของเป้าหมายสำหรับการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ มาตรฐานเหล่านี้จัดประมาณห้าเป้าหมายหลัก (การสื่อสาร, วัฒนธรรม, การเชื่อมต่อ, การเปรียบเทียบ, และชุมชน) ปล้องทักษะที่จำเป็นและความรู้นักเรียน L2 ต้องการเพื่อให้บรรลุความสามารถทางภาษา ความหมายของวัฒนธรรมที่ที่ผู้เขียนจะใช้และสม่ำเสมอหมายถึงในบทความนี้เล็ดลอดออกมาจากมาตรฐานการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศในศตวรรษที่21 (มาตรฐานแห่งชาติในโครงการการศึกษาภาษาต่างประเทศ, 1999) และเป้าหมายของวัฒนธรรมซึ่งในคำว่า" วัฒนธรรม "[... ] รวมถึงมุมมองปรัชญาพฤติกรรมการปฏิบัติและผลิตภัณฑ์- ทั้งที่มีตัวตนและไม่มีตัวตน - ของสังคม". (p. 47) ดังกล่าวเป็นวิธีการที่เด็ดขาดและความสัมพันธ์ระหว่างสามส่วนประกอบที่แสดงในแผนภาพรูปสามเหลี่ยมที่สะท้อนให้เห็นถึง "วิธีการที่ผลิตภัณฑ์และการปฏิบัติที่จะมาจากมุมมองของนักปรัชญาที่เป็นมุมมองโลกของวัฒนธรรมกลุ่ม" (มาตรฐานแห่งชาติในโครงการการศึกษาภาษาต่างประเทศ, 1999, น. 47). ในบริบทนี้การปฏิบัติทางวัฒนธรรมคือ "รูปแบบของการ พฤติกรรมการยอมรับจากสังคม "หรือในคำอื่นๆ " สิ่งที่ต้องทำที่ไหนและเมื่อไหร่ "(ลาฟาแยต 1988, น. 213) เช่นเดียวกับรูปแบบอื่นๆ ในด้านการดำเนินการของวัฒนธรรม (เช่นพิธีกรรมทาง, การใช้งานของรูปแบบของวาทกรรมและอื่น ๆ ) สินค้าทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้อาจจะมี (เช่นประติมากรรมเป็นภาพวาดชิ้นส่วนของวรรณกรรมฯลฯ ) หรือไม่มีตัวตน (เช่นระบบการเมืองระบบการศึกษา, การเต้นรำ, ฯลฯ ) มุมมองทางวัฒนธรรมที่สามารถอธิบายเป็นความเชื่อที่นิยมค่านิยมทัศนคติและข้อสมมติฐานที่จัดขึ้นโดยสมาชิกของวัฒนธรรม L2 รูปที่ 1 แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ของทั้งสามองค์ประกอบของวัฒนธรรม (3Ps) ตามมาตรฐานการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศในศตวรรษที่21 (1999) นี้รูปแบบสามเหลี่ยมของกรอบทางวัฒนธรรมที่แสดงให้เห็นถึงวิธีการที่ผลิตภัณฑ์การปฏิบัติและมุมมองที่มีความสัมพันธ์กันและช่วยให้ครูที่จะเห็นความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสามองค์ประกอบของวัฒนธรรมที่จะต้องพิจารณาเมื่อมีการวางแผนการเรียนการสอนบทเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกี่ยวกับการสนทนานี้มีการตรวจสอบของที่มีอยู่ในปัจจุบันส่วนใหญ่
แนวทางปฏิบัติที่มีประสิทธิภาพในการสอนวัฒนธรรมเพื่อให้เกิดวัฒนธรรมเป้าหมายที่ระบุไว้ในมาตรฐานการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ
( 1999 ) : 2.1 นักเรียนควรแสดงให้เห็นถึงความเข้าใจความสัมพันธ์
ระหว่างการปฏิบัติและมุมมองของวัฒนธรรมศึกษา .
22 นักเรียนควรแสดงให้เห็นถึงความเข้าใจความสัมพันธ์
ระหว่างผลิตภัณฑ์และมุมมองของวัฒนธรรมศึกษา .
ถึงแม้ว่ามีการอภิปรายอย่างกว้างขวางเกี่ยวกับวิธีการสอนวัฒนธรรม
ภาษาต่างประเทศห้องเรียน อาจารย์ยังหาเทคนิคและวิธีการที่มีประสิทธิภาพที่ช่วยให้ครู
ภาษาในศตวรรษที่ 21 เพื่อสอนวัฒนธรรม
วิธีการส่งเสริมการสื่อสารจริง
ตั้งแต่ภาษาโผล่ออกมาจากปฏิสัมพันธ์ทางสังคม ผู้เรียน L2 ไม่สามารถอย่างแท้จริง
เรียนภาษาโดยไม่ได้รับความรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมและเจ้าของภาษา
. ตามที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ เรียนรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมอื่นเป็นหนึ่งในวัตถุประสงค์หลัก
ในภาษาต่างประเทศห้องเรียน การ actfl ความสามารถ
แนวทางการเรียนภาคบังคับ รวมถึงส่วนทั้งความสามารถและสมรรถนะทางด้านภาษาและวัฒนธรรม
อธิบายว่านักเรียนควรแสดงใน L2
ภาษาศาสตร์และวัฒนธรรม โดเมนที่เป็นผลของการสอนภาษาต่างประเทศ แนวทางเหล่านี้
มาจากมาตรฐานการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ ( แห่งชาติ
มาตรฐานในโครงการการศึกษาภาษาต่างประเทศ 1999 ) เอกสารซึ่ง
อธิบายชุดของเป้าหมายสำหรับการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ . มาตรฐานเหล่านี้จัด
รอบเป้าหมายหลัก 5 ( การสื่อสาร , วัฒนธรรม , การเชื่อมต่อ , การเปรียบเทียบ
และชุมชน ) ประกบการทักษะที่จำเป็นและความรู้นักเรียน L2
ความต้องการเพื่อให้บรรลุความสามารถทางภาษา ความหมายของวัฒนธรรมว่า
ผู้เขียนจะใช้อย่างต่อเนื่องอ้างถึงในบทความนี้เล็ดลอดออกมาจาก
มาตรฐานการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ ในศตวรรษที่ 21 (
มาตรฐานแห่งชาติในโครงการการศึกษาภาษาต่างประเทศ 2542 ) และเป้าหมายของวัฒนธรรม ซึ่ง
คำว่า " วัฒนธรรม " [ . . . ] รวมถึงมุมมองเชิงปรัชญาการปฏิบัติพฤติกรรม
,