Trade is the transfer of the owners

Trade is the transfer of the ownership of goods or services from one person or entity to another in exchange for other goods or services or for money. Trade is sometimes loosely called commerce or financial transaction or barter. A network that allows trade is called a market. The original form of trade was barter, the direct exchange of goods and services for other goods and services. Later one side of the barter was precious metals. Modern traders instead generally negotiate through a medium of exchange, such as money. As a result, buying can be separated from selling, or earning. The invention of money (and later credit, paper money and non-physical money) greatly simplified and promoted trade. Trade between two traders is called bilateral trade, while trade between more than two traders is called multilateral trade.

Trade exists for man due to specialization and division of labor, in which most people concentrate on a small aspect of production, trading for other products. Trade exists between regions because different regions have a comparative advantage in the production of some trad-able commodity, or because different regions size allows for the benefits of mass production. As such, trade at market prices between locations benefits both locations.

Retail trade consists of the sale of goods or merchandise from a very fixed location, such as a department store, boutique or kiosk, or by mail, in small or individual lots for direct consumption or use by the purchaser.[1] Wholesale trade is defined as the sale of goods that are sold as merchandise to retailers, and/or industrial, commercial, institutional, or other professional business users, or to other wholesalers and related subordinated services.[2]

Trading is a value-added function: it is the economic process by which a product finds its end user, in which specific risks are to be borne by the trader.

Trading can also refer to the action performed by traders and other market agents in the financial markets.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค้าได้ถ่ายโอนความเป็นเจ้าของสินค้าหรือบริการจากบุคคลหนึ่งหรือหน่วยงานอื่นเพื่อแลก กับสินค้าหรือบริการอื่น ๆ หรือเงิน ซึ่งบางครั้งเรียกว่าการค้าพาณิชย์ หรือธุรกรรมทางการเงิน หรือ barter เครือข่ายที่ช่วยให้การค้าเรียกว่าตลาด แบบเดิมของการค้าคือ barter การแลกเปลี่ยนโดยตรงสินค้าและบริการสินค้าและบริการอื่น ๆ ด้านหนึ่งในภายหลังของ barter มีโลหะมีค่า โมเดิร์นเทรดแต่โดยทั่วไปเจรจาผ่านสื่อแลกเงิน เช่นเงิน เป็นผลให้ ซื้อสามารถแยกออก จากการขาย รายได้ ประดิษฐ์เงิน (หลังสินเชื่อ เงินกระดาษ และเงินไม่) ภาษา และส่งเสริมการค้าอย่างมาก การค้าระหว่างผู้ค้าสองคือทวิภาคีค้า ในขณะที่การค้าระหว่างผู้ค้ามากกว่าสองเรียกว่าพหุภาคีทางการค้าค้ามีอยู่สำหรับมนุษย์เนื่องจากความเชี่ยวชาญและฝ่ายแรงงาน ซึ่งคนส่วนใหญ่เน้นด้านเล็กของการผลิต การค้าสำหรับผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ค้ามีอยู่ระหว่างภูมิภาค เพราะภูมิภาคต่าง ๆ มีประโยชน์เปรียบเทียบในการผลิตของสินค้าบางตราดสามารถ หรือขนาดตามภูมิภาคต่าง ๆ ให้เพื่อประโยชน์ของการผลิตมวล เช่น ค้าที่ราคาตลาดระหว่างตำแหน่งผลประโยชน์ทั้งสองสถานค้าปลีกประกอบด้วยการขายสินค้าหรือสินค้าจากที่ตั้งถาวรมาก เช่นห้างสรรพสินค้า บูติค หรือคีออส หรือ จดหมาย ในขนาดเล็ก หรือแต่ละล็อตสำหรับบริโภคโดยตรงหรือใช้ โดยผู้ซื้อ[1] ค้าขายส่งถูกกำหนดเป็นการขายสินค้าที่ขายเป็นสินค้า ปลีก และ/หรืออุตสาหกรรม การ ค้า สถาบัน หรือผู้ใช้อื่นธุรกิจมืออาชีพ หรือผู้ค้าส่งและบริการที่เกี่ยวข้องรองอื่น ๆ[2]การค้าคือ มูลค่าเพิ่มฟังก์ชัน: เป็นกระบวนการทางเศรษฐกิจซึ่งผลิตภัณฑ์ของผู้ใช้ การระบุความเสี่ยงจะถูกแบกรับ โดยผู้ประกอบการที่ค้นหาค้าอาจหมายถึงการกระทำที่ดำเนินการ โดยผู้ค้าและตัวแทนการตลาดอื่นในตลาดการเงิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การค้าคือการโอนกรรมสิทธิ์ในสินค้าหรือบริการจากบุคคล หรือ นิติบุคคลอื่น ในการแลกเปลี่ยนสินค้าหรือบริการอื่น หรือเงิน บางครั้งเรียกว่าพาณิชย์การค้าหลวมหรือธุรกรรมทางการเงินหรือการแลกเปลี่ยน เครือข่ายที่ช่วยให้การค้าเรียกว่าตลาด รูปแบบเดิมของการค้าคือการแลกเปลี่ยนโดยตรง การแลกเปลี่ยนสินค้าและบริการ สินค้า และบริการอื่น ๆต่อมาด้านหนึ่งของการแลกเปลี่ยนเป็นโลหะมีค่า ร้านค้าปลีกสมัยใหม่แทน โดยเจรจาผ่านสื่อกลางในการแลกเปลี่ยน เช่น เงิน ผล การซื้อที่สามารถแยกออกจากการขาย หรือรายได้ การประดิษฐ์ของเงิน ( และต่อมาเครดิต , เงินกระดาษและไม่เงินทางกายภาพ ) ง่ายมาก และส่งเสริมการค้า การค้าระหว่างสองผู้ค้าเรียกว่า การค้าระดับทวิภาคีในขณะที่การค้าระหว่างสองกว่าผู้ค้าที่เรียกว่าพหุภาคีค้า

ค้ามีอยู่มนุษย์เนื่องจากความเชี่ยวชาญและภาคแรงงาน ซึ่งคนส่วนใหญ่สนใจในแง่มุมเล็ก ๆของการผลิตการค้าสำหรับผลิตภัณฑ์อื่น ๆ การค้าระหว่างภูมิภาค เพราะแต่ละภาคมีความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบในการผลิตบางตราด ได้ชุดหรือเพราะภูมิภาคที่แตกต่างกันขนาดช่วยให้คุณประโยชน์ของการผลิตมวล เช่น การค้าในราคาที่ตลาด ระหว่างสถานที่ทั้งสองแห่งประโยชน์

ขายปลีก ประกอบด้วย การขายสินค้าหรือสินค้าจากสถานที่มากคงที่ เช่น ห้างสรรพสินค้า หรือร้านตู้ หรือ ทางจดหมาย ในขนาดเล็กหรือบุคคลจำนวนมากเพื่อการบริโภคโดยตรง หรือใช้โดยผู้ซื้อการขายส่ง [ 1 ] หมายถึง การขายสินค้าที่ขายเป็นสินค้าเพื่อร้านค้าปลีก และ / หรือ อุตสาหกรรม พาณิชย์ สถาบัน หรือวิชาชีพอื่น ๆผู้ใช้ทางธุรกิจหรือเพื่อค้าส่งและบริการอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับการลงนาม [ 2 ]

ซื้อขายเพิ่มฟังก์ชัน : มันเป็นกระบวนการทางเศรษฐกิจ โดยผลิตภัณฑ์ พบผู้ใช้ของมัน ซึ่งความเสี่ยงที่เฉพาะเจาะจงจะเป็นพาหะโดยผู้ประกอบการค้า .

การซื้อขายยังสามารถอ้างถึงการกระทำโดยผู้ค้าและตัวแทนของตลาดอื่น ๆในตลาดการเงิน