So the question remains: Are archit

So the question remains: Are architects, landscape architects, urban designers, and city planners exempt from responsibility for the consequences of these speculative projects because the ventures originate from political and economic initiatives considered to be “above their pay grade?” Or does the escalation of this phenomenon actually provide a unique moment in which to step back and reconsider the disciplinary planning and design conventions upon which these new proposals for settlement rely?
I would suggest that this situation does imply an occasion to consider how one might plan and design for growth so that the urbanistic accoutrements necessary for a population are available only when they are needed—a kind of just-in-time urbanism that is nimbler and lighter yet retains the qualities of urban form and space demanded by a particular culture. And for the purposes of this volume, we might specifically consider how landscape systems and ecology-driven logics can, in fact, provide the infrastructures necessary for such an approach to urbanization.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นคำถามที่ยังคง: สถาปนิกภูมิสถาปนิกนักออกแบบเมืองและนักวางแผนเมืองได้รับการยกเว้นจากความรับผิดชอบต่อผลกระทบของโครงการเก็งกำไรเหล่านี้เพราะกิจการมาจากความคิดริเริ่มทางการเมืองและเศรษฐกิจถือว่าเป็น "เหนือชั้นประถมศึกษาปีจ่ายของพวกเขา" หรือไม่เพิ่ม ของปรากฏการณ์นี้จริงให้เป็นช่วงเวลาที่ไม่ซ้ำกันในการที่จะย้อนกลับไปและพิจารณาการวางแผนการทางวินัยและการประชุมการออกแบบตามที่เหล่านี้ข้อเสนอใหม่สำหรับการตั้งถิ่นฐานอาศัย?
ผมขอแนะนำว่าสถานการณ์เช่นนี้ไม่บ่งบอกถึงโอกาสที่จะพิจารณาวิธีการหนึ่งอาจวางแผนและการออกแบบสำหรับการเจริญเติบโต เพื่อให้สัมภาระ urbanistic จำเป็นสำหรับประชากรที่มีอยู่เฉพาะเมื่อพวกเขามีความจำเป็น-A ชนิดของวิถีชีวิตเพียงในเวลานั้นเป็น nimbler และเบายังคงรักษาคุณภาพของรูปแบบในเมืองและพื้นที่เรียกร้องโดยวัฒนธรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่ง และเพื่อวัตถุประสงค์ของปริมาณนี้เราอาจพิจารณาเฉพาะวิธีการที่ระบบภูมิทัศน์และระบบนิเวศ logics ขับเคลื่อนสามารถในความเป็นจริงให้โครงสร้างพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับวิธีการดังกล่าวจะกลายเป็นเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นคำถามที่ยังคง : สถาปนิก , สถาปนิกภูมิทัศน์ , นักออกแบบและนักวางแผนเมือง เมืองที่ได้รับการยกเว้น จากความรับผิดชอบต่อผลของโครงการเก็งกำไรเหล่านี้เพราะกิจการมาจากการเมืองและเศรษฐกิจ ซึ่งถือเป็น " ด้านบนของระดับค่าจ้าง ? " หรือทำการของปรากฏการณ์นี้จริงให้กันในช่วงเวลาที่ย้อนกลับไปและพิจารณาวางแผนด้านวินัยและการประชุมที่ออกแบบใหม่เหล่านี้ข้อเสนอการตั้งถิ่นฐานพึ่งพา ?ผมแนะนำว่า สถานการณ์นี้จะบ่งบอกถึงโอกาสที่จะพิจารณาวิธีการหนึ่งอาจวางแผนและออกแบบสำหรับการเจริญเติบโตเพื่อให้ urbanistic accoutrements ที่จำเป็นสำหรับประชากรจะใช้ได้เฉพาะเมื่อมี needed-a แค่ในเวลาที่ nimbler วิถีชีวิต และเบา แต่ยังคงคุณภาพของรูปแบบเมืองและพื้นที่ที่ต้องการ โดยวัฒนธรรมที่เฉพาะเจาะจง และวัตถุประสงค์ของหมวดนี้ เราอาจจะพิจารณาอย่างไร โดยเฉพาะภูมิทัศน์และระบบนิเวศขับเคลื่อนระบบตรรกะสามารถในความเป็นจริงให้โครงสร้างพื้นฐานที่จำเป็น เช่น แนวทางการเมือง .