Flacking et al (2006 p74) argue tha

Flacking et al (2006 p74) argue that breastfeeding is a critical aspect of mothers attaining some form of attachment with their infant. Mothers described the physical closeness of breastfeeding as giving them a feeling of importance and normality through infant vitality (Flacking et al 2006 p74). This interaction was expressed by mothers as a step in healing that enhanced the attachment between the mother and her baby (Flacking et al 2006 p75). Breastfeeding was described as ‘not really considered as ‘feeding’, but more as a way of being together, where the main purpose was reciprocal pleasure, comfort and attachment’ (Flacking et al 2006 p75).
Participation in Routine Care

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Flacking, et al (2006 หน้า 74) ยืนยันว่าการเลี้ยงลูกด้วยนมเป็นลักษณะสำคัญของมารดาบรรลุรูปแบบของสิ่งที่แนบมากับทารกของพวกเขา แม่อธิบายความใกล้ชิดทางกายภาพของการเลี้ยงลูกด้วยนมให้พวกเขาเป็นความรู้สึกที่มีความสำคัญและปกติผ่านพลังเด็ก (Flacking et al, 2006 หน้า 74) ปฏิกิริยานี้ถูกแสดงโดยแม่เป็นขั้นตอนในการรักษาที่เพิ่มสิ่งที่แนบมาระหว่างแม่และลูกของเธอ (Flacking et al, 2006 p75) เลี้ยงลูกด้วยนมที่ถูกเรียกว่า 'จริงๆไม่ถือว่าเป็น' การให้อาหาร 'แต่เป็นวิธีการอยู่ด้วยกันที่วัตถุประสงค์หลักเป็นความสุขซึ่งกันและกันความสะดวกสบายและสิ่งที่แนบมาเป็น "(Flacking et al, 2006 p75).
การมีส่วนร่วมในการดูแลตามปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

flacking et al ( 2006 p74 ) โต้แย้งว่า การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ เป็นลักษณะสำคัญของมารดาบรรลุบางรูปแบบของความผูกพันกับทารกของพวกเขา แม่อธิบายความใกล้ชิดทางกายภาพของการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ที่ให้ความรู้สึกของความสําคัญและปกติผ่านพลังทารก ( flacking et al 2006 p74 )ปฏิสัมพันธ์นี้แสดงโดยมารดาเป็นขั้นตอนในการรักษาที่เพิ่มความผูกพันระหว่างมารดาและทารกของเธอ ( flacking et al 2006 p75 ) การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ถูกระบุว่าเป็น ' ไม่ถือว่าเป็น ' อาหาร ' , แต่เป็นวิธีของการอยู่ด้วยกันที่วัตถุประสงค์หลักคือรับความสุข ความสะดวกสบาย และสิ่งที่แนบมา ' ( flacking et al 2006 p75 )

การมีส่วนร่วมในการดูแลตามปกติ