Of course, I'm sure he'll be willin

Of course, I'm sure he'll be willing," Mr. Ashiya replied into his cell. "Okay…yeah…Ja"

"What is this all about Ashiya-san?" Erika asked, getting excited.

Mr. Ashiya was after all, responsible for Syaoran's first big break in show business and he's been a producer to all of Syaoran's movies ever since. He's also always recommending Syaoran and endorsing his skills as an actor to all his connections in the business, which in result often gives Syaoran chances to film internationally.

After pocketing his cell, the older man turned to two of his favorite people, one was a highly praised and one of the best female agents to date, and the other, one of the most popular and highly paid actors in the business.

"It's good news for you Syaoran!" he announced with a grin.

"So I heard," he said in a bored tone.

He eyed Syaoran curiously as he always had. His relationship with the actor was always good, they respected each other and at this point, he even considers him as like a son to him which goes the same for Syaoran who treated him like a father. But regardless of the closeness of their relationship, this is one thing that he still doesn't understand, and it's his lack of passion for acting. He clearly remembers Syaoran years back when he was a just a budding actor, his talents were as good as they were today although not so polished. But he had passion when he acted, he actually saw fire in his eyes and that he was clearly enjoying what he was doing.

Now, however, was a different story. He lacked passion and he could literally see a barricade in his eyes. There was no fire, instead there was ice, and it was as cold as ever for the past five years. As his producer, he didn't care as long as he did well where his job in acting was concerned, and he did. As his friend and surrogate-father, he couldn't bear seeing him like this, he can clearly tell that he wasn't at all contented with anything he does.

"I promised a friend you'd star in his new upcoming film!"

Erika literally had stars in her eyes as he said this, a grin spreading across her lovely face. "Oh that's wonderful Ashiya-san!" she exclaimed excitedly.

Nodding in agreement, Mr. Ashiya turned back to Syaoran. "You have nothing important planned don't you? Can you do this?"

All of the films he recommended for him were always good for his reputation as an actor and he had nothing better to do with his life other than work anyway. "No," he replied to his first question, "Yeah sure, I'll do it," he answered to his second.

"Very good! You don't have a choice anyway, I already gave my word."

Syaoran raised a brow at him. "Then why bother asking me if I can do it?"

"I just wanted to know that you're actually willing to do it."

"So when does filming begin? And where do we fly out to next?" Erika interrupted, now imagining places like the Caribbean or Greece. All of Mr. Ashiya's recommended projects always ended them up at the most wonderful of places.

"Tokyo, Japan," he answered casually.

"JAPAN?!"

Mr. Ashiya looked at the pair as they both repeated the word as if it were a curse.

"What's with Japan?"

Erika looked over at Syaoran who was looking at the wall, an ice cold glare spread across his face.

"Bad memories," he hissed.

Mr. Ashiya saw the fire in his eyes as he said this. It wasn't the fire he was hoping he'll get back but it was fire nonetheless. And he hadn't seen him look this emotional over anything for years now, albeit the emotion seemed to be of pure distaste and hatred.

"A-Are you sure filming is already set for Japan?" Erika asked, sounding hopeful that he'd answer otherwise.

"Yes, I've read the script myself. It's really good actually, and the entire thing's set in Japan. My friend asked me if I knew more popular actors who were fluent in Japanese, and of course, I recommended the first person that came to mind," he said with a glance at Syaoran. "After all, I did discover Syaoran when I was in Japan almost six years ago."

At the mention of this, Syaoran's face hardened. "I'm not doing it."

"Why not?" Mr. Ashiya asked, perplexed at his sudden change of mind.

"I just won't," he said in a final tone before walking out of the room.

"I'm sorry Ashiya-san," Erika said apologetically. "But Syaoran won't go back to Japan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แน่นอนผมมั่นใจว่าเขาจะยินดี "นาย Ashiya ตอบลงในเซลล์ของเขา." เอาล่ะ ... ใช่ ... Ja "" สิ่งนี้คือทั้งหมดที่เกี่ยวกับ Ashiya ซัง? "เอริกาถามว่าได้รับความตื่นเต้น. นายชิยาเป็น หลังจากทั้งหมดมีความรับผิดชอบสำหรับเชารันครั้งแรกของใหญ่แบ่งในธุรกิจการแสดงและเขาได้รับการผลิตทั้งหมดของเชารันของภาพยนตร์นับตั้งแต่. เขาก็มักจะแนะนำเชารันและการรับรองของเขาทักษะในฐานะนักแสดงทั้งหมดของเขาเชื่อมต่อในธุรกิจซึ่งผลมักจะให้ โอกาสที่จะถ่ายเชารันในระดับสากล. หลังจากแทงมือถือของเขาที่ชายชราหันไปสองคนที่ชื่นชอบของเขาคนหนึ่งเป็นการยกย่องอย่างสูงและเป็นหนึ่งในตัวแทนหญิงที่ดีที่สุดถึงวันที่และอื่น ๆ ซึ่งเป็นหนึ่งในนักแสดงที่เป็นที่นิยมมากที่สุดและจ่ายสูง ในธุรกิจ. "มันเป็นข่าวที่ดีสำหรับคุณเชารัน!" เขาบอกพร้อมกับรอยยิ้ม. "ดังนั้นผมได้ยิน" เขากล่าวด้วยน้ำเสียงเบื่อ. เขาตาเชารันอยากรู้อยากเห็นในขณะที่เขามักจะมี. ความสัมพันธ์ของเขากับนักแสดงก็มักจะดี พวกเขาเคารพซึ่งกันและกันและที่จุดนี้เขายังคิดว่าเขาเป็นเหมือนลูกชายกับเขาที่จะไปเหมือนกันสำหรับผู้ที่ได้รับการรักษาเชารันเขาเหมือนพ่อ แต่ไม่คำนึงถึงความใกล้ชิดของความสัมพันธ์ของพวกนี้เป็นสิ่งหนึ่งที่เขายังไม่เข้าใจและก็ขาดความหลงใหลในการแสดง เขาจำได้ว่าปีที่ผ่านมาอย่างเห็นได้ชัดเชารันกลับมาเมื่อเขาเป็นเพียงนักแสดงรุ่นความสามารถของเขาได้ดีที่สุดเท่าที่พวกเขาในวันนี้ถึงแม้จะไม่ขัดดังนั้น แต่เขามีความหลงใหลในเมื่อเขาทำหน้าที่จริง ๆ แล้วเขาเห็นไฟในดวงตาของเขาและเขาก็เห็นได้ชัดว่าความสุขกับสิ่งที่เขาทำ. ตอนนี้ แต่เป็นเรื่องที่แตกต่าง เขาขาดความรักอย่างแท้จริงและเขาจะได้เห็นสิ่งกีดขวางในสายตาของเขา มีไฟไม่ได้แทนที่จะมีน้ำแข็งและมันหนาวเช่นเคยสำหรับที่ผ่านมาห้าปี ในฐานะที่เป็นผู้ผลิตของเขาเขาไม่ได้ดูแลตราบใดที่เขาได้เป็นอย่างดีที่งานของเขาในการแสดงเป็นกังวลและเขาก็ ในฐานะที่เป็นทั้งเพื่อนและตัวแทนพ่อของเขาเขาไม่สามารถทนเห็นเขาเช่นนี้เขาอย่างชัดเจนสามารถบอกได้ว่าเขาไม่ได้ที่ทุกคนพึงพอใจกับสิ่งที่เขาทำ. "ผมสัญญาว่าเพื่อนที่คุณต้องการดาราในภาพยนตร์ที่จะเกิดขึ้นใหม่ของเขา! "เอริกาแท้จริงมีดาวในดวงตาของเธอในขณะที่เขากล่าวว่านี้ยิ้มกระจายไปทั่วใบหน้าของเธอที่น่ารัก "โอ้ที่ยอดเยี่ยม Ashiya ซัง!" เธออุทานอย่างตื่นเต้น. Nodding ในสัญญานายชิยาหันกลับไปเชารัน "คุณมีอะไรที่สำคัญตามแผนคุณไม่? คุณสามารถทำเช่นนี้?" ทั้งหมดของภาพยนตร์ที่เขาแนะนำให้เขาอยู่เสมอที่ดีสำหรับชื่อเสียงของเขาในฐานะนักแสดงและเขาไม่ได้มีอะไรดีกว่าที่จะทำอย่างไรกับชีวิตของเขาอื่น ๆ นอกเหนือจากการทำงานอยู่แล้ว "ไม่" เขาตอบคำถามแรกของเขา "ใช่แน่ใจว่าฉันจะทำมัน" เขาตอบที่สองของเขา. "ดีมาก! คุณไม่ได้มีทางเลือกอยู่แล้วผมได้ให้คำของฉัน." เชารันยก คิ้วไปที่เขา "แล้วทำไมรำคาญถามฉันว่าฉันสามารถทำมันได้?" "ฉันแค่อยากจะรู้ว่าคุณกำลังจริงยินดีที่จะทำมัน." "ดังนั้นเมื่อไม่มีการถ่ายทำเริ่มต้น? และสถานที่ที่เราจะบินออกไปต่อไปหรือไม่" Erika ขัดจังหวะตอนนี้จินตนาการสถานที่เช่นแคริบเบียนหรือกรีซ ทั้งหมดของโครงการแนะนำนาย Ashiya เสมอสิ้นสุดวันที่พวกเขาขึ้นที่มากที่สุดในสถานที่ที่ยอดเยี่ยม. "กรุงโตเกียวประเทศญี่ปุ่น" เขาตอบอย่างไม่เป็นทางการ. "ญี่ปุ่น ?!" นาย Ashiya มองที่ทั้งคู่ขณะที่พวกเขาทั้งสองซ้ำคำราวกับว่ามันเป็นคำสาปแช่ง. "มีอะไรกับญี่ปุ่น?" เอริกามองไปที่เชารันที่ถูกมองที่ผนังน้ำแข็งแสงจ้าเย็นแผ่กระจายไปทั่วใบหน้าของเขา. "ความทรงจำที่ไม่ดี" เขา hissed. นาย Ashiya เห็นไฟในดวงตาของเขาในขณะที่เขากล่าวว่านี้ มันไม่ได้เกิดไฟไหม้ที่เขาหวังว่าเขาจะได้รับกลับมา แต่มันก็เป็นไฟกระนั้น และเขาไม่เคยเห็นเขาดูอารมณ์อะไรมากกว่านี้สำหรับปีนี้แม้ว่าอารมณ์ดูเหมือนจะเป็นของความไม่พอใจที่บริสุทธิ์และความเกลียดชัง. "A-คุณแน่ใจหรือมีการตั้งค่าการถ่ายทำไปแล้วสำหรับประเทศญี่ปุ่น?" เอริกาถามเสียงหวังว่าเขาจะตอบเป็นอย่างอื่น. "ใช่ฉันได้อ่านบทตัวเอง. เป็นเรื่องที่ดีจริงๆจริงและสิ่งที่ทั้งที่ตั้งอยู่ในประเทศญี่ปุ่น. เพื่อนของฉันถามฉันว่าฉันรู้ว่านักแสดงที่เป็นที่นิยมมากขึ้นซึ่งเป็นความชำนาญใน ญี่ปุ่นและแน่นอนฉันแนะนำคนแรกที่มาถึงใจ "เขากล่าวด้วยความรวดเร็วที่เชารัน "หลังจากที่ทั้งหมดฉันไม่พบเชารันเมื่อผมอยู่ในประเทศญี่ปุ่นเกือบหกปีที่ผ่านมา." ที่กล่าวถึงนี้ใบหน้าของเชารันแข็ง "ฉันไม่ได้ทำมัน." "ทำไมไม่?" นายชิยาถามว่างงที่เปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของเขาในใจ. "ผมก็จะไม่" เขากล่าวด้วยน้ำเสียงสุดท้ายก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป. "ฉันขอโทษ Ashiya ซัง" เอริกากล่าวว่าขอโทษ "แต่เชารันจะไม่กลับไปที่ญี่ปุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แน่นอน ผมมั่นใจว่าเขาจะเต็มใจ " นายอาชิยะตอบในมือถือของเขา โอเค . . . . . . . ใช่ . . . . . . . จ้า "

" นี่คืออะไรทั้งหมดเกี่ยวกับอาชิยะซัง ? เอริกะถามว่า ตื่นเต้น

นายอาชิยะเป็นหลังจากทั้งหมด รับผิดชอบ syaoran แบ่งใหญ่เป็นครั้งแรกในธุรกิจการแสดง และเขาเคยเป็นผู้ผลิตทั้งหมดของ syaoran ภาพยนตร์ตั้งแต่เขาก็แนะนำและ syaoran รับรองทักษะของเขาในฐานะนักแสดงเพื่อการเชื่อมต่อทั้งหมดของเขาในธุรกิจ ซึ่งผลมักจะให้โอกาส syaoran ภาพยนตร์ต่างประเทศ

หลังจากแทงเซลล์ของเขา ชายสูงวัยหันไปสองคนโปรดของเขา คือการยกย่องอย่างสูงและเป็นหนึ่งในตัวแทนหญิงที่ดีที่สุดเพื่อวันที่ , และอื่น ๆหนึ่งในความนิยมมากที่สุดและขอจ่ายนักแสดงในธุรกิจ

" มันเป็นข่าวดีสำหรับคุณ syaoran ! " เขากล่าวด้วยรอยยิ้ม

" ฉันได้ยิน " เขาพูดในน้ำเสียงเบื่อ

เขา Eyed syaoran ซอกแซกเป็นเขาเสมอ ความสัมพันธ์ของเขากับนักแสดงที่เก่ง พวกเขาเคารพซึ่งกันและกันและที่จุดนี้เขาคิดว่าเขาเป็นเหมือนลูกชายเค้าที่ไปเหมือนกัน syaoran ที่ปฏิบัติกับเขาเหมือนเป็นพ่อ แต่ความใกล้ชิดของความสัมพันธ์ของพวกเขา นี่เป็นสิ่งหนึ่งที่เขายังไม่เข้าใจ และก็ไร้ตัณหาของเขาสำหรับการแสดง เขาจำได้ syaoran ปีก่อน ตอนที่เขายังเป็นแค่รุ่นนักแสดงความสามารถของเขาดีเท่าที่พวกเขามีวันนี้ แม้ไม่ขัด แต่เขาก็มีความรัก ตอนที่เขาทำ เขาเห็นไฟในดวงตาของเขา และเขาก็ชัดเจนกับสิ่งที่เขาทำ

ตอนนี้ แต่เป็นคนละเรื่อง เขามีความรักและเขาอาจเห็นว่ามันเป็นสิ่งกีดขวางในสายตาของเขา ไม่มีไฟ แทน มีน้ำแข็ง มันเย็นเหมือนเดิม สำหรับที่ผ่านมาห้าปีเป็นโปรดิวเซอร์ของเขา เขาไม่สนใจ ตราบใดที่เขาทำได้ดีที่งานของเขาในการแสดงเป็นกังวล และเขาก็ทำได้ ในฐานะที่เป็นเพื่อนและเป็นตัวแทนของพ่อ เขาไม่อาจทนเห็นเขาแบบนี้ เขาก็จะบอกว่าเขาไม่ได้ที่ทุกคนพอใจกับสิ่งที่เขาทำ นะ

" ผมสัญญากับเพื่อนว่าจะดาวในภาพยนตร์รุ่นใหม่ของเขา

เอริกะแท้จริงมีดวงดาวในดวงตา เขากล่าวไว้ว่ารอยยิ้มกระจายทั่วใบหน้าที่น่ารักของเธอ . โอ้ดีจังเลยอาชิยะซัง ! เธออุทานอย่างตื่นเต้น

พยักหน้าในข้อตกลง คุณอาชิยะหันกลับไป syaoran ” คุณมีอะไรที่สำคัญวางแผนใช่ไหม คุณสามารถทำเช่นนี้ ? "

ทั้งหมดของภาพยนตร์ที่เขาแนะนำให้เขาเป็นเสมอที่ดีสำหรับชื่อเสียงของเขาในฐานะนักแสดงและเขาไม่มีอะไรจะทำอย่างไรกับชีวิตของเขานอกจากงานอยู่แล้ว " . ไม่" เขาตอบคำถามแรกของเขา " แน่นอน ผมจะทำ " เขาตอบไปที่สองของเขา

" ดีมาก คุณไม่มีทางเลือก ยังไงก็ตาม ผมได้ให้สัญญาไว้ "

syaoran ยกคิ้วที่เขา " . แล้วทำไมต้องถามฉันว่าฉันสามารถทำมันได้ ?

" ผมแค่อยากทราบว่าจริงๆแล้วคุณก็เต็มใจที่จะทำมัน . "

" ดังนั้น เมื่อไม่ถ่ายเริ่ม ? และที่เราจะบินต่อไป ? " เอริกาขัดจังหวะตอนนี้ จินตนาการ สถานที่ เช่น แคนาดา หรือ กรีซ ทั้งหมดของนายอาชิยะแนะนำโครงการสิ้นสุดเสมอพวกเขาที่ยอดเยี่ยมที่สุดของสถานที่

" โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น " เขาตอบง่ายๆ

" ญี่ปุ่น ! ! ! "

นายอาชิยะมองคู่ที่พวกเขาทั้งสองซ้ำว่าถ้าเป็นคำสาป

" อะไรของญี่ปุ่น "

เอริก้ายืนมอง syaoran ที่กำลังมองไปที่ผนังน้ำแข็งแสงเย็นกระจายทั่วใบหน้าของเขา . . . . . .

" ความทรงจำอันเลวร้าย " เขา hissed

นายอาชิยะเห็นไฟในดวงตาของเขา เขากล่าวว่า ไม่ใช่ไฟ เขาหวังว่าเขาจะได้กลับมา แต่มันคือไฟ กระนั้น และเขาไม่เคยเห็นเขาดูอารมณ์ อย่างปีนี้ แม้ว่าอารมณ์เหมือนของความรังเกียจบริสุทธิ์และความเกลียดชัง

" คุณแน่ใจว่าถ่ายชุดญี่ปุ่น ? เอริกะถามว่าเสียงความหวังว่าเขาจะตอบอย่างอื่น

" ครับ ผมเคยอ่านบทเอง มันเก่งจริง และสิ่งทั้งหมดเป็นชุดในญี่ปุ่น เพื่อนของฉันถามฉันว่าฉันรู้จักเป็นที่นิยมมากกว่านักแสดงที่ใช้ภาษาญี่ปุ่น และแน่นอนผมแนะนำคนแรกที่เข้ามาในความคิด เขาพูดพร้อมกับมอง syaoran ” หลังจากทั้งหมดผมพบ syaoran ตอนอยู่ญี่ปุ่นเกือบ 6 ปีก่อน . . . "

ที่กล่าวถึงนี้ syaoran หน้าแข็ง” ฉันจะไม่ทำมัน . "

" ทำไมไม่ ? " นายอาชิยะถาม งง ที่ การเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของจิตใจของเขา

" ฉันจะไม่ " เขากล่าวด้วยเสียงสุดท้าย ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง

" ขอโทษนะอาชิยะซัง " เอริกะพูดขอโทษ . " แต่ syaoran จะไม่กลับไปที่ญี่ปุ่น