APPENDIX: ON DESIGN REVIEW BOARDS A

APPENDIX: ON DESIGN REVIEW BOARDS AND FINE ARTS COMMISIONS (164)
Excerpts from an interview, may 1997, with professor Jesse Dukeminier, Law School, University of California, Los Angeles.
"Design Review Boards raise certain constitutional issues. Lawyers speak of them in term of due process,' and 'equal protection of the law.' Due process means a fair hearing, and equal protection means no arbitrary discrimination. There are two ways to achieve these:
1. By building standards in to the legal system.
2. Where the problem is not amenable to quantifying the standard, by building fairness into procedures, by requiring accountability in the exercise of discretion.
"There are certain standards that have long controlled the design of buildings. for example, we have set-back lines, bulk controls, and height limitations. These are standards that an architect can work within because they really don't involve very much discretion, and every person who has ability is subjected to them. If there standards are laid down in advance by the City, one architect cannot say that he is particularly discriminated against, though he might disagree with the standard itself.
"Where we can't lay down standards, where the problem is not amenable to standards, we appoint a board and give it discretion. The Board must be accountable in exercise of its discretion. We have in the America system of government various ways of making persons in power accountable for their actions. Judges, for example, have great discretion, but they have to write opinions. They can't rule for one party without saying why. They can be criticized when they have opened their minds for criticism by writing an opinion or giving an opinion. This is a great protection.
"From a legal point of view the heart of the problem with Design Review Boards is that:
1. There are no standards laid down to guide them.
2. They have broad discretion, and we have not built into the system any way of making them accountable for their actions."
The courts have ruled that beauty is an urban amenity to be sought through the police powers, review boards, and other regulatory measures; but they have omitted to set the standards by which beauty may be defined or the processes through which it may be equitably judged to be present. Local authorities have reacted by appointing "experts" (usually local architects) who use their own discretion in assigning beauty or lack of it to the works of others. The limits set on capriciousness,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาคผนวก: บนบอร์ดทบทวนออกแบบและศิลปะ COMMISIONS (164)นำจากสัมภาษณ์ อาจปี 1997 กับศาสตราจารย์เจสซี Dukeminier โรงเรียนกฎหมาย มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ลอสแอนเจลิส "คณะกรรมการตรวจสอบการออกแบบเพิ่มบางประเด็นรัฐธรรมนูญ ทนายความพูดนั้นในแง่ของกระบวนการ และ 'เท่ากับป้องกันกฎหมาย' กระบวนการหมายถึง การฟังธรรม และเท่าป้องกันหมายถึง การไม่เลือกปฏิบัติกำหนด มีสองวิธีให้เหล่านี้: 1. โดยการสร้างมาตรฐานในระบบกฎหมาย2. ปัญหาไม่คล้อยตามการ quantifying มาตรฐาน โดยอาคารยุติธรรมในกระบวนการ โดยการกำหนดความรับผิดชอบในการออกกำลังกายของดุลพินิจตก "มีมาตรฐานแน่นอนจึงได้ควบคุมการออกแบบของอาคาร ตัวอย่าง เรามีชุดหลังบรรทัด ควบคุมจำนวนมาก และข้อจำกัดความสูง ได้แก่มาตรฐานที่สถาปนิกสามารถทำงานภายในเนื่องจากพวกเขาจริง ๆ ไม่เกี่ยวข้องกับการพิจารณามาก และทุกคนที่มีความสามารถขึ้นอยู่ได้ ถ้ามีมาตรฐานมีไว้ล่วงหน้า โดยเมือง สถาปนิกหนึ่งไม่พูดว่า เขาอย่างยิ่งคือ discriminated ที่กับ แม้ว่าเขาอาจไม่เห็นด้วยกับมาตรฐานตัวเอง "ที่เราไม่สามารถวางมาตรฐาน ปัญหาที่ไม่คล้อยตามการมาตรฐานตก เราแต่งตั้งกระดาน และให้พิจารณา คณะกรรมการต้องรับผิดชอบในการออกกำลังกายเป็นดุลพินิจของ เรามีระบบอเมริกาของวิธีต่าง ๆ ทำให้คนในอำนาจรับผิดชอบการกระทำของรัฐบาล ผู้พิพากษา ตัวอย่าง มีดุลพินิจที่ดี แต่พวกเขาจะต้องเขียนความคิดเห็น พวกเขาไม่สามารถปกครองสำหรับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งโดยไม่บอกเหตุผล พวกเขาสามารถถูกวิพากษ์วิจารณ์เมื่อพวกเขาเปิดจิตใจของพวกเขาสำหรับการวิจารณ์ โดยการเขียนความเห็น หรือให้ความเห็น ป้องกันที่ดีอยู่ "จากจุดมุมมองที่กฎหมาย แห่งปัญหากับคณะกรรมการตรวจสอบการออกแบบคือ:1. มีมาตรฐานไม่วางพวก2. มีดุลพินิจกว้าง และเราไม่ได้สร้างเป็นระบบวิธีใด ๆ ทำให้พวกเขารับผิดชอบการกระทำของพวกเขา"ศาลได้พิพากษาว่า ความงามเป็นสิ่งอำนวยความสะดวกการเมืองเพื่อขอผ่านอำนาจตำรวจ คณะกรรมการตรวจสอบ และ มาตรการกำกับดูแลอื่น ๆ แต่พวกเขาได้ละเว้นการตั้งมาตรฐาน โดยอาจกำหนดความงามใดหรือกระบวนการซึ่งมันอาจ equitably ตัดสินให้อยู่ หน่วยงานท้องถิ่นได้ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้น โดยการแต่งตั้ง "ผู้เชี่ยวชาญ" (สถาปนิกมักท้องถิ่น) ที่ใช้ดุลพินิจของตนเองในการกำหนดความสวยงามหรือไม่ก็การทำงานของผู้อื่น ตั้งค่าขีดจำกัดบน capriciousness

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาคผนวก: ON DESIGN ทานบอร์ดและวิจิตรศิลป์ค่าคอมมิชชั่น
(164). ข้อความที่ตัดตอนมาจากการสัมภาษณ์อาจจะปี 1997 กับอาจารย์เจส Dukeminier,
โรงเรียนกฎหมายมหาวิทยาลัยแห่งแคลิฟอร์เนียลอสแอ. "บอร์ดทบทวนการออกแบบยกประเด็นรัฐธรรมนูญบางทนายความพูดของพวกเขาใน ระยะเวลาของกระบวนการ 'และ' ความคุ้มครองเท่าเทียมกันของกฎหมาย. กระบวนการหมายถึงการพิจารณาที่เป็นธรรมและคุ้มครองเท่าเทียมกันหมายความว่าไม่มีการเลือกปฏิบัติโดยพลการมีสองวิธีที่จะประสบความสำเร็จเหล่านี้คือ.. 1. โดยการสร้างมาตรฐานในระบบกฎหมาย 2. ในกรณีที่ปัญหาไม่ได้คล้อยตามมาตรฐานเชิงปริมาณโดยการสร้างความเป็นธรรม เข้าสู่ขั้นตอนโดยการกำหนดความรับผิดชอบในการออกกำลังกายของดุลยพินิจของ. "มีมาตรฐานบางอย่างที่มีการควบคุมระยะยาวการออกแบบอาคารที่มี ตัวอย่างเช่นเรามีเส้นตั้งกลับมาควบคุมจำนวนมากและข้อ จำกัด สูง เหล่านี้เป็นมาตรฐานที่เป็นสถาปนิกสามารถทำงานภายในเพราะพวกเขาจริงๆไม่ได้เกี่ยวข้องกับดุลยพินิจมากและคนที่มีความสามารถทุกคนอยู่ภายใต้พวกเขา ถ้ามาตรฐานมีการวางไว้ล่วงหน้าโดยเมืองหนึ่งสถาปนิกไม่สามารถพูดได้ว่าเขาจะเลือกปฏิบัติโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับแม้ว่าเขาอาจจะไม่เห็นด้วยกับมาตรฐานของตัวเอง. "ที่เราไม่สามารถวางมาตรฐานที่ปัญหาไม่ได้คล้อยตามมาตรฐาน เราแต่งตั้งคณะกรรมการและให้มันดุลยพินิจ. คณะกรรมการจะต้องรับผิดชอบในการออกกำลังกายของดุลยพินิจของ. เรามีในระบบของอเมริการัฐบาลรูปแบบต่างๆของการทำให้บุคคลที่อยู่ในอำนาจรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา. ผู้พิพากษายกตัวอย่างเช่นมีการพิจารณาที่ดี แต่พวกเขาต้องเขียนความคิดเห็น. พวกเขาไม่สามารถครอบครองเพื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งโดยไม่บอกว่าทำไม. พวกเขาสามารถวิพากษ์วิจารณ์เมื่อพวกเขาได้เปิดจิตใจของพวกเขาสำหรับการวิจารณ์โดยการเขียนความเห็นหรือให้ความเห็น. นี่คือการป้องกันที่ดี. "จากทางกฎหมาย มุมมองของหัวใจของปัญหาที่มีการออกแบบบอร์ดทบทวนคือ: 1 มีไม่มีมาตรฐานที่วางไว้เพื่อให้คำแนะนำพวกเขา. 2 พวกเขามีการพิจารณาในวงกว้างและเรายังไม่ได้สร้างไว้ในระบบวิธีการทำให้พวกเขารับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ". ศาลได้ตัดสินว่าความงามเป็นสิ่งอำนวยความสะดวกในเมืองเพื่อขอผ่านอำนาจตำรวจคณะกรรมการทบทวนและอื่น ๆ ที่มาตรการกำกับดูแล; แต่พวกเขาได้มองข้ามที่จะกำหนดมาตรฐานโดยที่ความงามอาจจะกำหนดหรือกระบวนการทางที่มันอาจจะได้รับการตัดสินอย่างเท่าเทียมกันที่จะนำเสนอ. เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นมีปฏิกิริยาด้วยการแต่งตั้ง "ผู้เชี่ยวชาญ" (สถาปนิกท้องถิ่นปกติ) ที่ใช้ดุลพินิจของตัวเองในการกำหนดความงาม หรือขาดมันกับการทำงานของคนอื่น ๆ . ข้อ จำกัด ตั้งอยู่บนตามอำเภอใจ,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาคผนวก : การออกแบบบอร์ดตรวจสอบและปรับ commisions ศิลปะ ( 164 )
ข้อความที่ตัดตอนมาจากการสัมภาษณ์ , 1997 , กับอาจารย์เจสซี่ dukeminier , โรงเรียนกฎหมาย มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ลอสแอนเจลิส .
" การทบทวนการออกแบบบอร์ดยกรัฐธรรมนูญบางฉบับ ทนายความพูดของพวกเขาในแง่ของกระบวนการ และ ย่อมอยู่ในความคุ้มครองของกฎหมาย กระบวนการของการได้ยินเนื่องจากวิธีการที่เป็นธรรมและความคุ้มครองเท่ากัน ไม่มีข้อกีดกัน มีสองวิธีที่จะบรรลุเป้าหมายเหล่านี้ :
1 โดยการสร้างมาตรฐานในระบบกฎหมาย .
2 ปัญหาที่ไม่ซูฮกให้ปริมาณมาตรฐาน โดยสร้างความเป็นธรรมในกระบวนการ โดยต้องตรวจสอบดุลพินิจ .
" มีมาตรฐานบางอย่างที่ได้นานควบคุมการออกแบบอาคารตัวอย่างเช่นเราได้ตั้งค่าเส้นกลับการควบคุมขนาดใหญ่ และมีข้อจำกัดสูง เหล่านี้เป็นมาตรฐานที่สถาปนิกสามารถทำงานภายในเพราะพวกเขาจริงๆไม่ได้เกี่ยวข้องมาก ดุลพินิจ และทุกคนที่มีความสามารถต้องมีพวกเขา หากมีมาตรฐานที่วางไว้ล่วงหน้า โดยเมืองหนึ่งไม่สามารถพูดได้ว่าเขาเป็นสถาปนิกโดยเฉพาะมีส่วนกับแม้ว่าเขาอาจจะไม่เห็นด้วยกับมาตรฐานตัวเอง .
" ซึ่งเราไม่สามารถวางมาตรฐาน ซึ่งเป็นปัญหาที่ไม่ซูฮกมาตรฐาน เราได้แต่งตั้งคณะกรรมการ และให้ระวัง คณะกรรมการจะต้องรับผิดชอบในการใช้ดุลพินิจของ เราได้อยู่ในระบบของรัฐบาลอเมริกา วิธี การ ต่างๆ ทำให้คนที่อยู่ในอำนาจรับผิดชอบการกระทำของตนเอง ผู้พิพากษา , ตัวอย่างเช่นมีดุลพินิจแต่พวกเขาต้องเขียนความคิดเห็น พวกเขาไม่สามารถปกครองสำหรับบุคคลหนึ่งโดยไม่บอกเหตุผล พวกเขาสามารถวิพากษ์วิจารณ์เมื่อพวกเขาได้เปิดจิตใจของพวกเขาสำหรับการวิจารณ์โดยการเขียนความเห็นหรือให้ความเห็น นี่คือการป้องกันที่ดี .
" จากจุดทางกฎหมายในมุมมองของหัวใจของปัญหากับบอร์ดทบทวนการออกแบบคือ :
1 ไม่มีมาตรฐานที่วางไว้เพื่อแนะนำพวกเขา .
2 พวกเขาได้กว้าง ดุลพินิจและเราได้สร้างขึ้นในระบบใด ๆ วิธีที่ทำให้พวกเขารับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา . "
ศาลได้วินิจฉัยว่า ความงาม เพื่อความสวยงามในเมืองต้องขอผ่านหึ่งบอร์ดทบทวนกฎระเบียบและมาตรการอื่น ๆ แต่พวกเขาได้ละเว้นการตั้งค่ามาตรฐานความงามที่อาจจะหมายถึงหรือกระบวนการผ่าน ซึ่งมันอาจจะยุติธรรมตัดสินให้เป็นปัจจุบันเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นต้องตัดสินใจแต่งตั้งโดย " ผู้เชี่ยวชาญ " ( โดยปกติสถาปนิกท้องถิ่น ) ที่ใช้ดุลพินิจของตนเองในการกำหนดความงามหรือขาดมันผลงานของผู้อื่น จำกัดตั้งอยู่บนความไม่แน่นอน
,