Its argument resonates withSigfried

Its argument resonates with

Sigfried Giedion’s claim in Space, Time and

Architecture (1941) that the main task facing architects was “the interpretation of a way of life” which was valid for the times – a moral proposition that was later taken up by Karsten

Harries in The Ethical Function of Architecture (1997).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาร์กิวเมนต์ที่สะท้อนกับSigfried Giedion อ้างในอวกาศ เวลา และสถาปัตยกรรม (1941) ที่งานหลักหันสถาปนิก "การตีความวิถีชีวิต" ที่ถูกต้องสำหรับเวลา – เรื่องศีลธรรมที่ถ่ายขึ้นในภายหลัง โดยคาร์สเทนHarries ในการทำงานจริยธรรมของสถาปัตยกรรม (1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาร์กิวเมนต์สะท้อนกับการเรียกร้อง Sigfried Giedion ในพื้นที่เวลาและสถาปัตยกรรม (1941) ว่างานหลักหันหน้าไปทางสถาปนิกก็คือ "การตีความของวิถีชีวิตที่" ซึ่งเป็นที่ถูกต้องสำหรับครั้ง - เป็นเรื่องทางศีลธรรมว่าหลังจากนำขึ้นโดย Karsten ฝาแฝด ในการทำงานตามหลักจริยธรรมทางสถาปัตยกรรมศาสตร์ (1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาร์กิวเมนต์สะท้อนกับซิกฟรีด กีเดียนเรียกร้องในพื้นที่และเวลาสถาปัตยกรรม ( 1941 ) ซึ่งงานหลักซึ่งสถาปนิกคือ " ความหมายของชีวิต " ที่ถูกต้อง สำหรับเวลาและข้อเสนอทางจริยธรรมที่ภายหลังถูกนำขึ้นโดย Karstenแฮร์ริสในฟังก์ชันเชิงสถาปัตยกรรม ( 1997 )