area to measure the cutting height

area to measure the cutting height (mm)
of the rice straw stubbles that remained
in the field, and the yield (Mg ha−1) of rice straw.
The average result in each quadrat was calculated based on five
replicated measurements.
Rice straw moisture content (MC) was measured using the oven method (drying until only dry matter is left) based on the protocol of ASAE (1982).
The average height of the remaining stubble was 137 (±40.6) mm. Rice straw yield was 4.7
(±0.90)t ha−1 at an MC of 12.6 (±1.26)% in wet basis. The standard
deviations of these parameters were high due to the lodging of the
paddy before harvest. However, the field in this case was not used
for comparative analysis or optimization of machines; it was just
used to identify the profiles of EC, GHGE, and cost of mechanized
collection in the context of using off-field straw for further processing
to evaluate the techno-economic feasibility of this practice. The
field was divided into five plots with 0.7 ha each. These five plots
were completely randomized to examine the five corresponding
collection machines

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นที่ในการวัดความสูงการตัด (มม.) ของ stubbles ข้าวฟางที่ยังคงอยู่ ในฟิลด์ และผลผลิต (Mg ha−1) ของฟางข้าวผลเฉลี่ยในแต่ละ quadrat ถูกคำนวณตามห้าจำลองแบบการวัด ข้าวฟางชื้น) ซึ่งวัดได้โดยใช้วิธีอบ (ผึ่งจนแห้งเท่านั้นที่เหลือขึ้นกับโพรโทคอ ASAE (1982) ความสูงเฉลี่ยของสำหรับส่วนที่เหลือถูก 137 (±40.6) mm. ผลผลิตข้าวฟางถูก 4.7ha−1 t (±0.90) ที่เป็น MC 12.6% (±1.26) ในเกณฑ์เปียก มาตรฐานแตกต่างของพารามิเตอร์เหล่านี้ได้สูงเนื่องจากสิ่งของข้าวก่อนการเก็บเกี่ยว อย่างไรก็ตาม ฟิลด์ในกรณีนี้ไม่ใช้วิเคราะห์เปรียบเทียบหรือเพิ่มประสิทธิภาพของเครื่อง มันเป็นเพียงใช้ในการระบุส่วนกำหนดค่าของ EC, GHGE และต้นทุนของยานยนต์คอลเลกชันในบริบทของการใช้ฟางปิดฟิลด์สำหรับการดำเนินการต่อไปการประเมินความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจเทคโนของแบบฝึกหัดนี้ การฟิลด์ถูกแบ่งออกเป็นห้าผืนกับ 0.7 ฮา แต่ละ แปลงห้าเหล่านี้สมบูรณ์ถูกสุ่มตรวจสอบห้าตรงคอลเลกชันเครื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นที่ในการวัดความสูงของการตัด (mm)
ของตอซังฟางข้าวที่เหลืออยู่
ในสนามและอัตราผลตอบแทน (MG ฮ่า-1) ที่ทำจากฟางข้าว.
ผลโดยเฉลี่ยในแต่ละ quadrat คำนวณจากห้า
วัดจำลองแบบ.
ข้าวความชื้นฟาง เนื้อหา (MC) คือการวัดโดยใช้วิธีการที่เตาอบ (อบแห้งจนเหลือเพียงเรื่องแห้งซ้าย) ขึ้นอยู่กับโปรโตคอลของ ASAE นี้ (1982).
ความสูงเฉลี่ยของตอซังที่เหลือเป็น 137 (± 40.6) มิลลิเมตร ผลผลิตฟางข้าวเป็น 4.7
(± 0.90) ตันต่อเฮกตาร์-1 ที่เป็นพิธีกร 12.6 (± 1.26)% ในพื้นฐานเปียก มาตรฐาน
การเบี่ยงเบนของพารามิเตอร์เหล่านี้อยู่ในระดับสูงเนื่องจากที่พักของ
ข้าวเปลือกก่อนการเก็บเกี่ยว อย่างไรก็ตามข้อมูลในกรณีนี้ไม่ได้ถูกนำมาใช้
สำหรับการวิเคราะห์เปรียบเทียบหรือการเพิ่มประสิทธิภาพของเครื่อง; มันเป็นเพียงแค่
ใช้ในการระบุโพรไฟล์ของ EC, GHGE และค่าใช้จ่ายของยานยนต์
คอลเลกชันในบริบทของการใช้ฟางออกจากสนามสำหรับการประมวลผลต่อไป
ในการประเมินความเป็นไปได้เทคโนทางเศรษฐกิจของการปฏิบัตินี้
ข้อมูลแบ่งออกเป็นห้าแปลงกับ 0.7 ฮ่าแต่ละ เหล่านี้ห้าแปลง
ได้รับการสุ่มอย่างสมบูรณ์เพื่อตรวจสอบความสอดคล้องกันห้า
เครื่องคอลเลกชัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นที่วัดตัดความสูง ( mm )ของฟางข้าว stubbles ที่ยังคงอยู่ในฟิลด์ และผลผลิต ( มก. ฮา− 1 ) ของข้าวฟางผลเฉลี่ยในแต่ละชิ้นส่วนโลหะที่ใช้ในการเรียงพิมพ์คำนวณตามนี้แบบวัดความชื้นฟางข้าว ( MC ) คือการวัดโดยใช้วิธีอบเตาอบแห้ง จนเหลือแต่ด้านซ้าย ) ตามพิธีสารเซ่ ( 1982 )ความสูงเฉลี่ยของตอซังที่เหลือคือ 137 ( ± 5 ) อืม ผลผลิตข้าวได้ 4.7 ฟาง( ± 0.90 ) T ฮา− 1 ในพิธีกร ของภาค ( ± 1.26 ) ในฐานเปียก มาตรฐานค่าของพารามิเตอร์เหล่านี้มีสูงเนื่องจากการพักของข้าวก่อนการเก็บเกี่ยว อย่างไรก็ตาม สนามในกรณีนี้ไม่ได้ใช้ในการวิเคราะห์เปรียบเทียบ หรือการเพิ่มประสิทธิภาพของเครื่อง มันแค่ใช้เพื่อระบุรูปแบบของ EC , ก๊าซเรือนกระจก , และค่าใช้จ่ายของอาวุธคอลเลกชันในบริบทของการปิดสนามฟางสำหรับการประมวลผลต่อไปเพื่อประเมินความเป็นไปได้ของเทคโนเศรษฐกิจของการปฏิบัตินี้ ที่เขตข้อมูลที่ถูกแบ่งออกเป็นห้าแปลง 0.7 ฮาแต่ละ เหล่านี้ห้าแปลงเป็นแบบสุ่มสมบูรณ์ตรวจสอบที่ห้าเครื่องคอลเลกชัน