ResultsThe four participants comple

Results
The four participants completed all three phases of the study. Participant 2 missed one treatment and 1 week at follow-up due to work commitments and Participant 3 missed a treatment due to holiday leave; no data were collected for these participants during the missing weeks.
From the initial interviews, it was apparent that all four participants said that they had experienced levels of stress which they believed to be having a direct negative effect on their physical and psychological well-being. When asked what aspects of work increased their stress levels, comments included ‘unrealistic timeframes, deadlines, workload and dealing with people’. The participants reported that increased stress levels caused them to feel frustrated and out of control, and led to poor memory and irritability; all of which affected their performance at work. All four stated that they experienced fatigue and sleep problems and three of them experienced musculoskeletal disorders. Only Participant 1 had taken days off work (2 days) as a consequence of these symptoms in the last year. Participant 3 was taking medication and was the only one to have used complementary therapies before.
Figure 1 shows the scores for each participant on the GHQ-12. Participants 1, 3 and 4 reported improved psychological well-being from baseline to intervention. The small improvement shown by Participant 4 returned to baseline at follow-up and Participant 3 showed a similar trend. It was evident that Participant 2 reported deterioration after the initial 2 weeks of reflexology treatments. Two further observations are notable: first, all four participants reported relatively high levels of psychological well-being at all three data collection points (given that the distribution of scores on the GHQ using the Likert scoring ranged from 0 to 36); second, the participants with the lowest psychological well-being at baseline (Participant 1 and 3) showed the greatest improvements at intervention.

A variation in main symptoms was reported across all four participants in the MYMOP2 at week 1. All participants stated they were not taking medication for their main symptom (i.e. Symptom 1 on the MYMOP2 scale). Participants 1 and 2 had been experiencing their main symptom for 3 months to 1 year, whereas, Participants 3 and 4 had been experiencing their main symptom for 1–5 years. Participants 1, 3 and 4 felt avoiding medication for their problem was ‘very important’ but Participant 2 felt this was ‘not applicable’. The mean scores shown in Figure 2 were calculated using the mean of all nominated scales for each participant at all four data collection points.21 The first two columns for each participant represent measures taken before the intervention: note missing data for Participant 2 at the start of the intervention. Participants 1, 2 and 3 reported a steady improvement in symptoms that were most bothersome at baseline and this was maintained at follow-up. Scores for Participant 4 increased on the second measure before the intervention and showed some improvement at follow-up

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์ผู้เข้าร่วม 4 เสร็จสมบูรณ์ขั้นตอนที่สามทั้งหมดของการศึกษา ผู้เข้าร่วม 2 พลาดรักษาหนึ่ง และ 1 สัปดาห์ที่ติดตามข้อผูกมัดในการทำงานและผู้เข้าร่วม 3 พลาดรักษาเนื่องจากวันหยุดลา ไม่มีข้อมูลที่ถูกเก็บรวบรวมสำหรับผู้เรียนเหล่านี้ระหว่างการขาดหายไปในสัปดาห์จากการสัมภาษณ์เบื้องต้น มันเป็นที่สี่ร่วมกล่าวว่า พวกเขามีประสบการณ์ระดับความเครียดที่พวกเขาเชื่อว่ามีผลกระทบโดยตรงในของกาย และจิตใจชัดเจน เมื่อถามอะไรด้านงานเพิ่มระดับความเครียดของพวกเขา ความคิดเห็นรวม 'ไม่ timeframes กำหนดเวลา ปริมาณ และจัดการกับคน' ผู้เข้าร่วมรายงานว่า ระดับความเครียดที่เพิ่มขึ้นเหล่านี้รู้สึกผิดหวัง และออก จากการควบคุม และนำไปสู่หน่วยความจำไม่ดีและ irritability ทั้งหมดที่ได้รับผลกระทบประสิทธิภาพของพวกเขาที่ทำงาน ทั้งระบุว่า พวกเขามีประสบการณ์ปัญหาความเมื่อยล้าและนอน และสามของพวกเขาประสบการณ์โรค musculoskeletal เฉพาะผู้เข้าร่วม 1 ได้นำวันหยุดงาน (2 วัน) เป็นลำดับของอาการเหล่านี้ในปี ผู้เข้าร่วม 3 คือการใช้ยา และมีเพียงหนึ่งเดียวที่มีใช้การรักษาเสริมก่อนรูปที่ 1 แสดงคะแนนสำหรับแต่ละผู้เข้าร่วมใน GHQ-12 ผู้เข้าร่วม 1, 3 และ 4 รายงานปรับปรุงจิตใจสุขภาพจากพื้นฐานการแทรกแซง ปรับปรุงขนาดเล็กที่แสดง โดย 4 ผู้เข้าร่วมส่งกลับไปยังพื้นฐานที่ติดตาม และ 3 ผู้เข้าร่วมแสดงให้เห็นแนวโน้มที่คล้ายกัน ก็เห็นได้ชัดว่า 2 ผู้เข้าร่วมรายงานการเสื่อมสภาพหลังจาก 2 สัปดาห์แรกของการนวดกดจุดบำบัด ข้อสังเกตุเพิ่มเติมสองจะโดดเด่น: ครั้งแรก สี่ร่วมรายงานระดับค่อนข้างสูงของจิตใจสุขภาพที่รวบรวมข้อมูลสามทั้งหมดจุด (ระบุว่าการกระจายของคะแนน GHQ ใช้ Likert คะแนนอยู่ในช่วงจาก 0 ถึง 36); สอง ร่วมกับสุดจิตใจดีที่พื้นฐาน (เรียน 1 และ 3) แสดงการปรับปรุงมากที่สุดที่แทรกแซงความผันแปรในอาการหลักรายงานข้ามสี่ร่วมใน MYMOP2 ที่ที่สัปดาห์ที่ 1 ร่วมระบุจะไม่ถูกถ่ายยาสำหรับอาการของพวกเขาหลัก (เช่นอาการ 1 บนสเกล MYMOP2) ผู้เรียน 1 และ 2 ได้รับประสบอาการหลักของพวกเขาสำหรับ 1 ปี 3 เดือนขณะ ผู้เรียน 3 และ 4 ได้รับประสบอาการหลักของพวกเขาสำหรับ 1 – 5 ปี หลีกเลี่ยงยาปัญหาสักหลาดร่วม 1, 3 และ 4 ถูก 'สำคัญ' แต่ 2 ผู้เข้าร่วมรู้สึกว่า นี้คือ 'ไม่มี' แสดงในรูปที่ 2 คะแนนเฉลี่ยถูกคำนวณโดยใช้ค่าเฉลี่ยของเครื่องชั่งน้ำหนักบุคคลทั้งหมดสำหรับ points.21 รวบรวมข้อมูลผู้เข้าร่วมทั้งหมดสี่แต่ละคอลัมน์ที่สองสำหรับแต่ละผู้เข้าร่วมแสดงถึงมาตรการที่ดำเนินการก่อนที่จะแทรกแซง: หมายเหตุขาดข้อมูลสำหรับ 2 ผู้เข้าร่วมที่จุดเริ่มต้นของการแทรกแซง ผู้เรียน 1, 2 และ 3 รายงานการพัฒนาที่มั่นคงในอาการที่ไม่ bothersome มากที่สุดที่พื้นฐานและนี้ถูกเก็บรักษาที่ติดตาม คะแนน 4 ผู้เข้าร่วมเพิ่มขึ้นในวัดที่สองก่อนที่จะแทรกแซง และแสดงให้เห็นบางส่วนที่ติดตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปผลการ
เข้าร่วมสี่เสร็จทั้งสามขั้นตอนของการศึกษา ผู้เข้าร่วม 2 พลาดหนึ่งในการรักษาและการ 1 สัปดาห์ที่ติดตามเนื่องจากภาระผูกพันการทำงานและการเข้าร่วม 3 พลาดการรักษาเนื่องจากการลาวันหยุด ไม่มีข้อมูลที่ถูกเก็บรวบรวมสำหรับผู้เข้าร่วมเหล่านี้ในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาหายไป.
จากการสัมภาษณ์ครั้งแรกมันก็เห็นได้ชัดว่าทั้งสี่เข้าร่วมกล่าวว่าพวกเขามีประสบการณ์ระดับของความเครียดที่พวกเขาเชื่อว่าจะมีผลกระทบโดยตรงต่อร่างกายและจิตใจของพวกเขาเป็นอยู่ที่ดี . เมื่อถามว่าสิ่งที่ด้านของการทำงานที่เพิ่มขึ้นของระดับความเครียดของพวกเขาแสดงความคิดเห็นรวมถึง 'ระยะเวลาไม่สมจริงวันครบกำหนดภาระงานและการจัดการกับผู้คน ผู้เข้าร่วมรายงานว่าระดับความเครียดที่เพิ่มขึ้นทำให้พวกเขารู้สึกผิดหวังและออกจากการควบคุมและนำไปสู่ความทรงจำที่ไม่ดีและหงุดหงิด; ซึ่งทั้งหมดได้รับผลกระทบผลการดำเนินงานของพวกเขาในที่ทำงาน ทั้งสี่ระบุว่าพวกเขาประสบปัญหาเมื่อยล้าและการนอนหลับและสามของพวกเขามีประสบการณ์ความผิดปกติของกล้ามเนื้อและกระดูก เฉพาะผู้เข้าร่วม 1 ได้รับวันปิดการทำงาน (2 วัน) เป็นผลมาจากอาการเหล่านี้ในปีที่ผ่านมา ผู้เข้าร่วมที่ 3 การใช้ยาและเป็นเพียงคนเดียวที่จะได้ใช้การรักษาที่สมบูรณ์ก่อน.
รูปที่ 1 แสดงคะแนนสำหรับผู้เข้าร่วมแต่ละ GHQ-12 ผู้เข้าร่วมที่ 1, 3 และ 4 รายงานการปรับปรุงทางด้านจิตใจเป็นอยู่ที่ดีจากพื้นฐานการแทรกแซง ปรับปรุงเล็กแสดงโดยผู้เข้าร่วม 4 กลับไปที่พื้นฐานที่ติดตามและเข้าร่วม 3 พบว่ามีแนวโน้มที่คล้ายกัน มันเห็นได้ชัดว่าผู้เข้าร่วม 2 รายงานการเสื่อมสภาพหลังจากที่เริ่มต้น 2 สัปดาห์ของการนวดกดจุด สองข้อสังเกตต่อไปมีความโดดเด่น: ครั้งแรกที่ทั้งสี่เข้าร่วมรายงานระดับที่ค่อนข้างสูงของจิตวิทยาเป็นอยู่ที่ดีที่ทั้งสามจุดเก็บข้อมูล (ที่กำหนดว่าการกระจายของคะแนนใน GHQ ใช้ให้คะแนน Likert อยู่ในช่วง 0-36); สองผู้เข้าร่วมน้อยที่สุดทางด้านจิตใจความเป็นอยู่ที่ baseline (ผู้เข้าร่วมที่ 1 และ 3) แสดงให้เห็นว่าการปรับปรุงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการแทรกแซง. การเปลี่ยนแปลงในอาการหลักที่มีการรายงานในทุกสี่ผู้เข้าร่วมใน MYMOP2 ในสัปดาห์ที่ 1. ผู้เข้าร่วมทั้งหมดระบุว่าพวกเขาไม่ได้ การใช้ยาสำหรับอาการหลักของพวกเขา (เช่นอาการ 1 ในระดับ MYMOP2) ผู้เข้าร่วมที่ 1 และ 2 ได้รับการประสบอาการหลักของพวกเขาเป็นเวลา 3 เดือนถึง 1 ปีในขณะที่ผู้เข้าร่วมที่ 3 และ 4 ได้รับการประสบอาการหลักของพวกเขาสำหรับ 1-5 ปีที่ผ่านมา ผู้เข้าร่วมที่ 1, 3 และ 4 รู้สึกว่าการหลีกเลี่ยงยาสำหรับปัญหาของพวกเขาคือ 'สิ่งที่สำคัญมาก แต่ผู้เข้าร่วม 2 รู้สึกว่านี่คือ' ไม่ได้บังคับ ' คะแนนเฉลี่ยที่แสดงในรูปที่ 2 จะถูกคำนวณโดยใช้ค่าเฉลี่ยของเครื่องชั่งเสนอชื่อเข้าชิงทั้งหมดสำหรับผู้เข้าร่วมแต่ละที่เก็บรวบรวมข้อมูลทั้งสี่ points.21 สองคอลัมน์แรกสำหรับผู้เข้าร่วมแต่ละคนเป็นตัวแทนของมาตรการก่อนที่จะแทรกแซง: หมายเหตุหายไปข้อมูลสำหรับผู้เข้าร่วม 2 ในช่วงเริ่มต้น ของการแทรกแซง ผู้เข้าร่วมที่ 1, 2 และ 3 รายงานการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องในอาการที่น่ารำคาญเป็นที่สุดที่ baseline และถูกเก็บรักษาไว้ที่ติดตาม คะแนนสำหรับผู้เข้าร่วมที่เพิ่มขึ้นใน 4 มาตรการที่สองก่อนที่จะแทรกแซงและแสดงให้เห็นการปรับปรุงที่ติดตามบางส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์
4 ผู้ผ่านสามขั้นตอนของการศึกษา เข้าร่วม 2 พลาดการติดตาม 1 สัปดาห์เนื่องจากภาระผูกพันและผู้เข้าร่วมงาน 3 พลาดการรักษาเนื่องจากการลาหยุด ไม่มีการเก็บรวบรวมข้อมูลสำหรับผู้เข้าร่วมเหล่านี้ในช่วงที่หายไปสัปดาห์ .
จากการสัมภาษณ์เบื้องต้นมันชัดเจนว่าทั้งสี่คนกล่าวว่าพวกเขามีประสบการณ์ระดับของความเครียดที่พวกเขาเชื่อว่าจะมีผลกระทบเชิงลบโดยตรงต่อทั้งร่างกาย และจิตใจของพวกเขาเป็นอยู่ที่ดี เมื่อถามว่า ลักษณะของงานเพิ่มระดับความเครียดของพวกเขา ความคิดเห็นรวม ' สมจริงเวลากําหนดเวลา ภาระงาน และการติดต่อกับผู้คน "ผู้เข้าร่วมรายงานว่าเพิ่มระดับความเครียดให้เขารู้สึกท้อแท้และออกจากการควบคุมและทำให้ความจำไม่ดี และหงุดหงิดง่าย ; ทั้งหมดที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการทำงาน ทั้งสี่กล่าวว่าพวกเขามีประสบการณ์ความเหนื่อยล้าและปัญหาการนอนหลับและสามของพวกเขามีประสบการณ์ musculoskeletal disordersเพียง 1 เข้าร่วมได้ยึดวันเลิกงาน ( 2 วัน ) เป็นผลของอาการเหล่านี้เมื่อปีที่แล้ว ผู้เข้าร่วม 3 เป็นยา และเป็นคนเดียวที่ได้ใช้ในการรักษาทางเลือกมาก่อน
รูปที่ 1 แสดงคะแนนสำหรับแต่ละผู้เข้าร่วมใน ghq-12 . ผู้เข้าร่วม 1 , 3 และ 4 มีการปรับปรุงความเป็นอยู่พื้นฐานทางจิตวิทยาจากการแทรกแซงการปรับปรุงเล็ก ๆที่แสดงโดยผู้เข้าร่วม 4 กลับไปที่พื้นฐานในการติดตามและเข้าร่วม 3 มีแนวโน้มที่คล้ายกัน มันเห็นได้ชัดว่าผู้เข้าร่วม 2 รายงานการเสื่อมสภาพหลังจากครั้งแรก 2 สัปดาห์ของการรักษา ข้อสังเกตอีกสองคนเด่น : ครั้งแรกทั้งสี่คนรายงานระดับค่อนข้างสูงของสุขภาวะทางจิตที่รวบรวมข้อมูลทั้งหมดสามจุด ( ที่ได้รับการกระจายของคะแนนใน GHQ ใช้ Likert คะแนนอยู่ระหว่าง 0 - 36 ) ; ที่สอง , ผู้ที่มีสุขภาวะทางจิตต่ำสุดที่ 0 ( ผู้เข้าร่วม 1 และ 3 ) มีการปรับปรุงมากที่สุด

ในการแทรกแซงการเปลี่ยนแปลงในอาการหลักคือรายงานทั้งสี่เข้าร่วมใน mymop2 ในสัปดาห์ที่ 1 ผู้เข้าร่วมทั้งหมดกล่าวว่าพวกเขาไม่ได้รับยา อาการหลักของพวกเขา ( เช่นอาการ 1 ใน mymop2 scale ) ผู้เข้าร่วมประชุม 1 และ 2 ได้รับประสบอาการหลักของพวกเขาเป็นเวลา 3 เดือน ถึง 1 ปี ส่วนผู้ที่ 3 และ 4 ได้รับประสบอาการหลักของพวกเขาสำหรับ 1 – 5 ปีผู้เข้าร่วม 1 , 3 และ 4 รู้สึกหลีกเลี่ยงยาสำหรับปัญหาของพวกเขาเป็นสิ่งสำคัญมาก แต่ผู้เข้าร่วม 2 คิดว่ามัน ' ไม่ใช้ ' ค่าเฉลี่ยที่แสดงในรูปที่ 2 ) คำนวณโดยใช้ค่าเฉลี่ยของระดับรางวัลสำหรับผู้เข้าร่วมแต่ละที่ทั้งสี่ เก็บข้อมูล points.21 แรกสองคอลัมน์สำหรับผู้เข้าร่วมแต่ละคนเป็นตัวแทนของมาตรการก่อนการแทรกแซง :หมายเหตุข้อมูลขาดหายไปสำหรับผู้เข้าร่วม 2 ที่เริ่มต้นของการแทรกแซง ผู้เข้าร่วม 1 , 2 และ 3 มีการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องในอาการที่น่ารำคาญที่สุดที่ 0 และมันยังคงติดตาม คะแนนสำหรับผู้เข้าร่วม 4 เพิ่มมาตรการที่สองก่อนการ ทดลองและพบว่าบางโครงการที่ติดตาม