Just then, Izayoi kicked through th

Just then, Izayoi kicked through the room door with a *Bam!*. Kuro Usagi cried out in surprise:

“Iza…Izayoi –san! Where were you all this while……No! Before that, can all of you not destroy stuff when you enter?!”

Although she had already given up, but the act of destroying a room door that wasn’t even locked was clearly a deliberate act of finding fault with something that didn’t have one. However, Izayoi only shrugged his shoulders without a sign of wanting to reflect on his actions.

“Well, because the door is locked.”

“Ah, I see! Then what is this door handle doing in Kuro Usagi’s hand huh?! You BAKA!”

Kuro Usagi exerted her full force into her throw. Izayoi laughed heartily as he used the large bundle under his armpit to receive the door handle thrown at him.

“What’s inside that bundle?” Yō stared at the big bundle with curiosity in her eyes.

“Game Trophies, want to have a look?” Izayoi slightly loosened the bundle’s opening to allow Kasukabe Yō to have a look.

And Yō’s expression could be seen changing in an instant. From being calm and quiet earlier, Kasukabe Yō who lacked much variation in her expression could be seen staring at the contents with widened eyes in surprise.

“————……this…how did you get it?”

“Didn’t I already say that this is my trophy?”[3]

“……? What’s up with you guys?”

It was now Kudou Asuka’s turn to run to the bundle to take a peek. Although Asuka had initially displayed a look of puzzlement in response to the contents that she saw before her, but at the moment of understanding it, a little giggle escaped her lips.

*Puhu! * Asuka clamped down on the corners of her lips as she seemed to be controlling her urge to laugh while wearing that expression of repressing her smile as she accosted Izayoi:

“Could it be……all this time you had been running around to collect these things alone?”

“Nn, I’d gathered them until the very end.”

“Fufu, I see. But, Izayoi-san……”

Asuka had a fierce look as she grabbed Izayoi’s ear while feinting displeasure:

“Since you had such an interesting plan…… be sure to report to me from now on, you got that?”

“Well, I guess I’m really sorry about this then, I will be sure to tell you next time, Ojou-sama.”

They exchanged a playful smile. It was a smile on the two problem children that could be liken to the radiance exuded from children who had found a new game.

Lastly, Izayoi brought the bundle before Kuro Usagi.

“Kuro Usagi, I’ve already brought the ticket that can reverse the current situation. You do not have to go to [Thousand Eyes] anymore and as for the rest, I will be leaving it to you to make the choice.”

He tossed the bundle onto Kuro Usagi’s lap but Kuro Usagi didn’t even confirm the contents as she just stared at Izayoi who looked quite pleased with himself with an incredulous expression.

“Could it be…in that short amount of time……for real……?”

“Nn. But compared to the Game itself, the main problem was the race against time. It’s fortunate that I managed to pull it off in time.”

Izayoi gave a shrug while replying in a frivolous manner. However the battles shouldn’t have been as simple and relaxed as he described.

“Thank you… with your…with this, Kuro Usagi can lift her head high to issue her challenge to [Perseus].”

“There’s nothing to thank me for, after all the fun will only start later.”

I didn’t do it for any one in particular. With that, Izayoi gave a smile. However, there wasn’t a need to remind others and without a doubt Izayoi had definitely fought for the Community. Just that act alone was good enough to make Kuro Usagi feel touched.

(Kuro Usagi really……feels that everyone who joined the Community, has really been a blessing.)

Kuro Usagi hugged the bundle tightly. There was no need for her to confirm the contents. Kuro Usagi already knew what was inside and compared to the trophies, the well-meaning of the trio had deeply touched her heart.

Giving a quick swipe at the tears that threatened to flow down her face, Kuro Usagi stood up with gusto and all traces of faltering hesitation had disappeared from her eyes.

She looked around at the faces of the trio as she loudly declared:

“We will be declaring war on [Perseus]. Let’s go fight to regain our comrade, Leticia-sama!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพียงแล้ว Izayoi เตะประตูห้องด้วยการ * อำนวยการมูลนิธิ! * ซางิบอร์กทูลในความประหลาดใจ:"Iza... Izayoi – ซาน คุณทั้งหมดในขณะนี้... ไม่ใช่! ก่อนที่ สามารถทั้งหมดของคุณไม่ทำลายสิ่งเมื่อคุณป้อน!"แต่เธอได้รับข้อมูล การกระทำของการทำลายประตูห้องที่ไม่ได้ ล็อกได้ชัดเจนพระราชบัญญัติเรื่องค้นหากับสิ่งที่ไม่ได้มีเจตนา อย่างไรก็ตาม Izayoi เพียงยักไหล่ไหล่ของเขา โดยไม่มีเครื่องอยากสะท้อนให้เห็นถึงการดำเนินการของเขา"ดี เพราะประตูถูกล็อคไว้""อา เห็น แล้ว ทำอะไรอยู่จับประตูนี้ในมือของซางิบอร์กฮะ คุณ BAKA "ซางิบอร์กนั่นเองเธอบังคับเต็มไปโยนของเธอ Izayoi หัวเราะพ่อเขาใช้กลุ่มใหญ่ภายใต้รักแร้เขาจับประตูโยนที่เขาได้รับคืออะไรภายในกลุ่มนั้น" Yō จ้องไปที่กลุ่มใหญ่ ด้วยเห็นในสายตาของเธอ"เกมถ้วยรางวัล ต้องการดูหรือไม่" Izayoi เล็กน้อยหลวมของกลุ่มเปิดให้ Yō Kasukabe ให้ดูและนิพจน์ของ Yō สามารถเห็นการเปลี่ยนแปลงในทันที จากความสงบ และเงียบก่อนหน้า Yō Kasukabe ที่ขาดความผันแปรมากในนิพจน์ของเธอสามารถเห็นได้จ้องเนื้อหาด้วยตา widened ในความประหลาดใจ" — — —...นี้...ว่าคุณรับได้หรือไม่? ""ไม่ฉันแล้วบอกว่า นี่เป็นรางวัลของฉัน" [3]“……? เป็นอะไรกับพวกคุณน่ะ"ขณะนี้ได้เปิด Kudou อาสึกะทำไปแล้วจะมอง ถึงแม้ว่าอาสึกะก็เริ่มแสดงตา puzzlement ตอบเนื้อหาที่เธอเห็นก่อนเธอ แต่ขณะนี้ความเข้าใจมัน น้อยหัวหนีริมฝีปากของเธอ* Puhu * อาสึกะ clamped ลงบนมุมของริมฝีปากของเธอเธอดูเหมือนจะเป็นการควบคุมการกระตุ้นของเธอหัวเราะในขณะที่ค่าของ repressing รอยยิ้มของเธอที่เธอ accosted Izayoi สวมใส่:"มันอาจเป็น...ทั้งหมดเวลานี้คุณได้ถูกเรียกใช้รอบการเก็บรวบรวมสิ่งเหล่านี้เพียงอย่างเดียวหรือ""Nn ฉันรวบรวมพวกเขาจน""ฟูฟุ เห็นด้วย แต่ Izayoi ซัง..."อาสึกะมีลักษณะรุนแรงเธอคว้าของ Izayoi หูในขณะที่ไม่พอใจ feinting:"ตั้งแต่คุณมีเช่นสนใจแผนการ...เพื่อรายงานให้ฉันจากนี้ คุณมีที่""ดี ผมคิดว่า ผมเสียใจจริง ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ แล้ว ผมจะบอกครั้งต่อไป Ojou sama"พวกเขาแลกเปลี่ยนรอยยิ้มขี้เล่น รอยยิ้มในเด็กปัญหาสองที่อาจ liken เพื่อหน้าใสไร้สิว exuded จากเด็กได้พบเกมใหม่ได้สุดท้ายนี้ Izayoi นำกลุ่มก่อนซางิบอร์ก"ซางิบอร์ก ฉันได้แล้วนำบัตรที่สามารถย้อนสถานการณ์ปัจจุบัน คุณไม่ได้ไป [พันตา] อีกต่อไป และส่วนเหลือ ฉันจะออกจากนั้นให้คุณเลือก"เขาเพราะกลุ่มบนตักบอร์กซางิ แต่ซางิบอร์กไม่ได้แม้แต่ยืนยันเนื้อหาเป็นเธอเพียงจ้องไปที่ Izayoi คันค่อนข้างพอใจกับตัวเองกับนิพจน์พิศวง"มันอาจเป็น...ที่สั้นในเวลา...จริง...""Nn แต่เมื่อเทียบกับเกมตัวเอง ปัญหาหลักที่มีการแข่งขันกับเวลา มันเป็นโชคดีที่ฉันจัดการเพื่อยกเลิกในเวลา"Izayoi ให้ยักขณะตอบกลับอย่างไม่สำคัญ อย่างไรก็ตาม การต่อสู้ไม่ควรได้ง่าย และผ่อนคลายเป็นดังที่เขา"ขอบคุณ...กับคุณ...นี้ ซางิบอร์กสามารถยกศีรษะของเธอสูงออกท้าทายเธอ [เพอร์ซิอุส] . ""ไม่มีอะไรจะขอบคุณฉัน หลังจากความสนุกจะเริ่มต้นเท่านั้นในภายหลัง"ฉันไม่ได้ทำเพื่ออย่างใดอย่างหนึ่งโดยเฉพาะ กับ Izayoi ให้รอยยิ้ม อย่างไรก็ตาม เลยต้องเตือนคนอื่น และไม่ต้องสงสัย Izayoi ได้แน่นอนสู้เพื่อชุมชน เพียงว่าทำคนเดียวไม่ดีพอที่จะทำให้ซางิบอร์กรู้สึกสัมผัส(ซางิบอร์กจริง ๆ...รู้สึกว่า ทุกคนที่เข้าร่วมชุมชน จริง ๆ แล้วพร.)ซางิบอร์ก hugged แล้วคับ ไม่ต้องการเธอเพื่อยืนยันเนื้อหาได้ ซางิบอร์กได้รู้สิ่งที่เป็นภายในแล้ว และเมื่อเทียบกับถ้วยรางวัล เชิญ meaning ของทริโอที่มีลึกสัมผัสใจของเธอให้รูดด่วนที่น้ำตาที่จะไหลลงใบหน้าของเธอ ซางิบอร์กลุกขึ้นยืนอย่างสนุกสนาน และร่องรอยทั้งหมดของ faltering ลังเลได้หายไปจากสายตาของเธอเธอมองรอบ ๆ ใบหน้าของทริโอเป็นเธอดังประกาศ:"เราจะต้องประกาศสงครามบน [เพอร์ซิอุส] ลองไปต่อสู้เพื่อให้เรา comrade เลทิเซีย-sama "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนนั้น Izayoi เตะผ่านประตูห้องที่มีปัง * * * * * * * * Kuro Usagi ร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ: "Iza ... Izayoi -san! คุณอยู่ที่ไหนในขณะนี้ ...... ไม่มี! ก่อนที่ทุกท่านไม่สามารถทำลายสิ่งที่เมื่อคุณป้อน ?! " แม้ว่าเธอจะได้รับแล้ว แต่การกระทำของการทำลายประตูห้องพักที่ไม่ได้ล็อคไว้อย่างชัดเจนแม้เป็นกระทำโดยเจตนาของการค้นหาความผิดกับสิ่งที่ didn ' t มีอย่างใดอย่างหนึ่ง อย่างไรก็ตาม Izayoi เพียงยักไหล่ของเขาโดยไม่มีสัญญาณของความต้องการที่จะสะท้อนให้เห็นถึงการกระทำของเขา. "ดีเพราะประตูถูกล็อค." "โอ้ฉันเห็น! จากนั้นสิ่งที่เป็นมือจับประตูนี้ทำในมือของ Kuro ยูซากิฮะ ?! คุณ BAKA! " Kuro Usagi ทุ่มเทเต็มแรงของเธอเข้าไปโยนเธอ Izayoi หัวเราะอย่างเต็มที่ในขณะที่เขานำมาใช้ห่อขนาดใหญ่ใต้รักแร้ของเขาจะได้รับการจับประตูโยนไปที่เขา. "สิ่งที่อยู่ภายในห่อที่?" โยจ้องที่มัดใหญ่ด้วยความอยากรู้ในดวงตาของเธอ. "ถ้วยรางวัลเกมต้องการที่จะดูได้หรือไม่? "Izayoi เล็กน้อยหลวมเปิดห่อที่จะช่วยให้ Kasukabe Yōที่จะได้ดู. และการแสดงออกโย่อาจจะเห็นการเปลี่ยนแปลงในทันที จากความสงบและเงียบสงบก่อนหน้านี้ Kasukabe Yōที่ขาดการเปลี่ยนแปลงมากนักในการแสดงออกของเธออาจจะเห็นจ้องมองที่เนื้อหาด้วยตากว้างด้วยความประหลาดใจ. "---- ...... นี้ ... ไม่ว่าคุณจะได้รับมันได้หรือไม่" "ไม่ฉัน แล้วบอกว่านี้เป็นรางวัลของฉัน "[3] "...... ? เกิดอะไรขึ้นกับพวกคุณ? " ตอนนี้มันเป็นทางกลับ Kudou Asuka ที่จะวิ่งไปมัดที่จะแอบมอง แม้ว่าในตอนแรกอะซึกะได้แสดงลักษณะของความสับสนในการตอบสนองกับเนื้อหาที่เธอเห็นก่อนที่เธอ แต่ในขณะที่การทำความเข้าใจมันขำเล็ก ๆ น้อย ๆ หนีริมฝีปากของเธอ. * Puhu! * อะซึกะบีบลงบนมุมของริมฝีปากของเธอขณะที่เธอดูเหมือนจะควบคุมการกระตุ้นให้เธอหัวเราะในขณะที่สวมแสดงออกที่ข่มรอยยิ้มของเธอขณะที่เธอทัก Izayoi: "มันอาจจะเป็น ...... ตลอดเวลานี้คุณได้รับการวิ่งไปรอบ ๆ เพื่อรวบรวมเหล่านี้ สิ่งที่คนเดียว? " "Nn ผมต้องการให้พวกเขารวมตัวกันจนท้ายสุด." "Fufu ฉันเห็น แต่ Izayoi ซัง ...... " อะซึกะมีลักษณะที่รุนแรงขณะที่เธอคว้าหู Izayoi ในขณะที่ความไม่พอใจ feinting: "เมื่อคุณได้เช่นแผนการที่น่าสนใจ ...... ให้แน่ใจว่าได้รายงานให้ฉันจากนี้ไปคุณได้ที่"? "ดี ผมคิดว่าผมขอโทษจริงๆเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วผมจะต้องแน่ใจว่าจะบอกคุณในครั้งต่อไป Ojou-sama. " ที่พวกเขาแลกเปลี่ยนรอยยิ้มขี้เล่น มันเป็นรอยยิ้มบนเด็กสองปัญหาที่อาจจะเปรียบเสมือนเพื่อความกระจ่างใสปริกจากเด็กที่ได้พบเกมใหม่. สุดท้าย Izayoi นำกำก่อน Kuro Usagi. "Kuro Usagi ผมได้เรียบร้อยแล้วนำตั๋วที่สามารถย้อนกลับ สถานการณ์ปัจจุบัน คุณไม่ต้องไปที่ [ตาพัน] อีกต่อไปและสำหรับส่วนที่เหลือผมจะปล่อยให้มันอยู่กับคุณเพื่อให้ทางเลือกที่. " เขาโยนลงบนตักกำ Kuro Usagi แต่ Kuro ยูซากิไม่ได้ยืนยันเนื้อหาเป็น เธอก็จ้องที่ Izayoi ที่มองยินดีมากกับตัวเองด้วยการแสดงออกที่ไม่เชื่อ. "มันอาจจะเป็น ... ในระยะเวลาสั้น ๆ ...... จริง ...... ?" "Nn แต่เมื่อเทียบกับเกมของตัวเองที่เป็นปัญหาหลักคือการแข่งกับเวลา มันเป็นโชคดีที่ฉันจัดการที่จะดึงมันออกไปในเวลา. " Izayoi ให้ยักในขณะที่ตอบในลักษณะที่เล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างไรก็ตามการต่อสู้ที่ไม่ควรได้รับเป็นที่เรียบง่ายและผ่อนคลายในขณะที่เขาอธิบาย. "ขอบคุณ ... กับ ... กับเรื่องนี้ Kuro Usagi สามารถยกหัวของเธอสูงที่จะออกความท้าทายของเธอไปที่ [เซอุส]." "ไม่มีอะไรที่จะขอบคุณฉันสำหรับเป็น หลังจากที่ความสนุกจะเริ่มต้นในภายหลัง. " ฉันไม่ได้ทำอย่างใดอย่างหนึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งใด ๆ กับที่ Izayoi ให้รอยยิ้ม แต่มีไม่จำเป็นที่จะต้องเตือนคนอื่น ๆ และไม่ต้องสงสัยเลย Izayoi ได้ต่อสู้แน่นอนสำหรับชุมชน เพียงแค่ว่าการกระทำเพียงอย่างเดียวเป็นสิ่งที่ดีพอที่จะทำให้ Kuro ยูซากิรู้สึกสัมผัส. (Kuro Usagi จริงๆ ...... รู้สึกว่าทุกคนที่เข้าร่วมในชุมชนที่ได้รับจริงๆพร.) Kuro Usagi กอดมัดแน่น ไม่จำเป็นต้องมีสำหรับเธอที่จะยืนยันเนื้อหาไม่ได้ Kuro ยูซากิก็รู้แล้วว่าสิ่งที่อยู่ข้างในและเมื่อเทียบกับถ้วยรางวัลที่ดีความหมายของทั้งสามคนได้สัมผัสลึกหัวใจของเธอ. ให้รูดอย่างรวดเร็วที่น้ำตาที่ขู่ว่าจะไหลลงใบหน้าของเธอ Kuro Usagi ลุกขึ้นยืนด้วยความเอร็ดอร่อยและร่องรอยทั้งหมด ของไม่เที่ยงลังเลได้หายไปจากสายตาของเธอ. เธอมองไปรอบ ๆ ที่ใบหน้าของทั้งสามคนที่เธอประกาศเสียงดัง: "เราจะมีการประกาศสงครามกับ [เซอุส] Let 's go ต่อสู้เพื่อฟื้นเพื่อนของเรา Leticia-sama! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แล้วซาโย เตะเข้าประตูห้องด้วย * บึ้ม ! * . คุโระ อุซางิก็ร้องด้วยความประหลาดใจ :

" ซ่า . . . . . . . ซาโย –ซาน หายไปไหนมาตั้งนาน . . . . . . . ไม่ ! ก่อนหน้านั้น จะไม่ทำลายมัน เมื่อคุณเข้ามา ! ! ! "

ถึงแม้ว่าเธอจะได้เลิกแต่การกระทำทำลายประตูห้องที่ไม่ได้ล็อกอย่างชัดเจนแสดงการค้นหาความผิดกับสิ่งที่ยังไม่มี อย่างไรก็ตาม ซาโย เพียงยักไหล่ไหล่ของเขา โดยไม่มีสัญญาณของต้องการที่จะสะท้อนให้เห็นในการกระทำของเขา . . . . . .

" เพราะประตูถูกล็อค . "

" เอ่อ ผมเห็น ! แล้วมือจับประตูนี้ทำในมือของคุโระ นะเหรอ ? ! นายมันบ้า ! "

คุโระ อุซางิใช้แรงเต็มของเธอในการโยน ซาโย หัวเราะอย่างจริงใจ เหมือนที่เคยมัดใหญ่ภายใต้รักแร้ของเขาได้รับประตูจัดการโยนเขา

" สิ่งที่อยู่ภายในกลุ่ม " Y โฮจ้องมัดใหญ่ด้วยความสงสัยในสายตาของเธอ

" เกมถ้วยรางวัล อยากดูไหมครับ " ซาโย หลวมเล็กน้อยของกลุ่มเปิดให้ Kasukabe Y โฮดู

และการแสดงออกของ Y โฮอาจจะเห็นการเปลี่ยนแปลงทันที จากความสงบและเงียบก่อนหน้านี้ Kasukabe Y โฮที่ขาดการเปลี่ยนแปลงในการแสดงออกอาจจะเห็นจ้องเนื้อหาด้วยดวงตาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ

" ---- . . . . . . . . . . . . . วิธีที่คุณได้รับมัน "

" ผมไม่ได้บอกว่าเป็นรางวัลของฉัน " [ 3 ]

" . . . . . . . ? เกิดอะไรขึ้นกับพวกเธอ ? "

ตอนนี้ คุโด้ กะต้องวิ่งเพื่อมัดแอบมอง ถึงแม้ว่า อาสุกะตอนแรกที่แสดงลักษณะของความสับสนในการตอบสนองต่อเนื้อหาที่เธอเห็นก่อน แต่ตอนนี้เข้าใจแล้ว หัวเราะน้อยหนีริมฝีปากของเธอ . . . . .

* puhu !