Evidence of the use of Pueraria mir

Evidence of the use of Pueraria mirifica for the treatment of a range of conditions including many relating to the aging process can be definitively identified as early as the 13th Century AD. The ancient capital of Burma, known then as Pookham but now called Bagan, was one of the most important centers of knowledge in the Asian region until being sacked and partially destroyed by Kublai Khan's Mongol invasion of the late 13th Century. In 1931 a text was discovered secreted within the walls of a Buddhist temple that predated the Mongol invasion. Originally written on palm leaves, and translated into English and published in 1931, the document includes the instructions[2]

To take the tuberous root of Pueraria with big leaves, pound and blend with cow’s milk. The benefits of this medicine is to support memory, talk big, and be able to remember three books of the astrology, make the skin smooth like six year old kid, live more than 1,000 years and parasite diseases are not able to be of trouble

Modern knowledge of Pueraria mirifica can be traced to the publication of the booklet containing the reference to the plant's use in ancient times, with the author Luang Anusan Suntara claiming in his publication use of the ingredient reduced wrinkles, got rid of gray hair, improved eyesight and memory, along with other benefits. Two decades later in 1952 Pueraria mirifica was formally defined with its botanical nomenclature under the sponsorship of Dr. Kerr, the then Director of the Botanical Section of the Journal of the Siam Society. Dr. Kerr characterized the plant as the “Fountain of Youth” for both men and women.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักฐานการใช้ Pueraria mirifica สำหรับรักษาช่วงของเงื่อนไขรวมทั้งหลายเกี่ยวข้องกับการต่ออายุสามารถแน่นอนระบุก่อนที่เป็น AD ศตวรรษที่ 13 เมืองหลวงโบราณ ของ พม่า รู้จัก แล้ว เป็น Pookham แต่ตอนนี้เรียกว่าพุกาม เป็นหนึ่งในศูนย์กลางสำคัญของความรู้ในภูมิภาคเอเชียจนถูกไล่ออก และถูกทำลายบางส่วน โดยกุบไลข่านรุกราน Mongol ของปลายศตวรรษที่ 13 ในปี 1931 ข้อความถูกค้นพบภายในกำแพงพระอุโบสถที่บุกรุก Mongol predated secreted เดิมจารึกบนใบลาน และแปลเป็นภาษาอังกฤษ และเผยแพร่ในปี 1931 เอกสารนี้ประกอบด้วยคำแนะนำ [2]เพิ่มขนาดทรวงอกราก tuberous พร้อมใบใหญ่ ปอนด์ และผสมกับนมวัว ประโยชน์ของยานี้คือการ สนับสนุนหน่วยความจำ คุยโม้ และสามารถจดจำหนังสือสามเล่มของโหราศาสตร์ ทำให้ผิวหนังเรียบเช่นเด็กอายุ 6 ปี สดกว่า 1000 ปี และโรคปรสิตจะไม่เป็นปัญหาความรู้ที่ทันสมัยของกวาวสามารถติดตามการประกาศของหนังสือประกอบด้วยการอ้างอิงไปใช้ของพืชในสมัยโบราณ กับหลวงสุนทรา Anusan อ้างว่า เขาใช้สิ่งพิมพ์ของส่วนผสมที่ลดริ้วรอย ครหาผมหงอก สายตาและหน่วยความจำ รวมทั้งสิทธิประโยชน์อื่น ๆ ผู้เขียน สองทศวรรษใน 1952 กวาวอย่างเป็นกิจจะลักษณะมีกำหนดไว้ ด้วยระบบการตั้งชื่อของพฤกษศาสตร์ภายใต้การสนับสนุนของดร.เคอร์ กรรมการส่วนพฤกษศาสตร์ของสมุดรายวันของสังคมไทยแล้ว ดร.เคอร์ลักษณะพืชเป็น "น้ำพุของเยาวชน" สำหรับทั้งชายและหญิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักฐานของการใช้กวาวเครือขาวสำหรับการรักษาช่วงของเงื่อนไขรวมทั้งจำนวนมากที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการชราสามารถระบุได้อย่างแน่นอนเป็นช่วงต้นของศตวรรษที่ 13 เมืองหลวงเก่าของพม่าแล้วก็รู้จัก Pookham แต่เรียกว่าตอนนี้พุกามเป็นหนึ่งในศูนย์กลางที่สำคัญที่สุดของความรู้ในภูมิภาคเอเชียจนกระทั่งถูกไล่ออกและถูกทำลายบางส่วนโดยกุบไลข่านมองโกลบุกในช่วงปลายศตวรรษที่ 13 ในปี 1931 ข้อความที่ถูกค้นพบหลั่งภายในกำแพงของวัดในพุทธศาสนาที่ฟิกการรุกรานของมองโกล แต่เดิมเขียนบนใบปาล์มและแปลเป็นภาษาอังกฤษและตีพิมพ์ในปี 1931 เอกสารที่มีคำแนะนำ [2] เพื่อที่จะใช้รากสะสมอาหารของกวาวเครือที่มีใบใหญ่ปอนด์และผสมผสานกับนมวัว ผลประโยชน์ของยานี้คือการสนับสนุนหน่วยความจำ, พูดคุยขนาดใหญ่และสามารถที่จะจำได้ว่าหนังสือสามของโหราศาสตร์ที่ทำให้ผิวเรียบเช่นหกปีเด็กอายุอาศัยอยู่กว่า 1,000 ปีและโรคปรสิตไม่สามารถที่จะเป็นปัญหาในโมเดิร์นความรู้ของกวาวเครือขาวสามารถโยงไปถึงการตีพิมพ์หนังสือเล่มเล็กที่มีการอ้างอิงถึงการใช้พืชในสมัยโบราณที่มีผู้เขียนหลวงอนุสารสุนทราอ้างว่าในการใช้งานสิ่งพิมพ์ของเขาของสารลดริ้วรอยได้กำจัดผมหงอกปรับปรุงสายตาและ หน่วยความจำพร้อมกับผลประโยชน์อื่น ๆ สองปีต่อมาในปี 1952 กวาวเครือขาวถูกกำหนดอย่างเป็นทางการกับการตั้งชื่อพฤกษศาสตร์ของตนภายใต้การสนับสนุนของดร. เคอร์นั้นผู้อำนวยการสวนพฤกษศาสตร์มาตราของวารสารสยามสมาคม ดร. เคอร์ลักษณะพืชในขณะที่ "Fountain of Youth" สำหรับทั้งชายและหญิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักฐานของการใช้กวาวเครือขาวในการรักษาช่วงของเงื่อนไขรวมทั้งที่เกี่ยวข้องกับหลายขั้นตอนอายุสามารถแตกหักระบุเร็วเท่าที่ศตวรรษที่ 13 . เมืองหลวงโบราณของพม่า ที่รู้จักในฐานะ pookham แต่ตอนนี้เรียกว่าพุกาม ,เป็นหนึ่งในศูนย์ที่สำคัญที่สุดของความรู้ในภูมิภาคเอเชีย จนถูกไล่ออก และบางส่วนถูกทำลายโดยการรุกรานของมองโกลของกุบไลข่านศตวรรษที่ 13 สาย ในปี 1931 ข้อความที่ถูกค้นพบที่หลั่งภายในผนังของพระอุโบสถที่มีอายุมากกว่าการรุกรานของมองโกล แต่เดิมเขียนบนใบลาน และแปลเป็นภาษาอังกฤษและได้รับการตีพิมพ์ในปี 1931 ,เอกสารรวมถึงคำแนะนำ [ 2 ]

ใช้หัวใต้ดินของกวาวเครือด้วยใบไม้ใหญ่ ปอนด์และผสมผสานกับวัวนม ประโยชน์ของยา คือ การสนับสนุนหน่วยความจำ คุยใหญ่ และสามารถจำหนังสือสามเล่มของโหราศาสตร์ ให้ผิวเนียนเรียบเหมือน 6 ปีเด็กเก่าอยู่กว่า 1 , 000 ปี และโรคปรสิตจะไม่เป็นปัญหา

ความรู้สมัยใหม่ของกวาวเครือขาวสามารถติดตามสิ่งพิมพ์ของหนังสือเล่มเล็กที่มีการอ้างอิงเพื่อใช้เป็นพืชโบราณ กับผู้เขียน หลวง anusan suntara อ้างว่าในสิ่งพิมพ์ของเขาใช้ส่วนผสมลดริ้วรอย กำจัดขนสีเทา , ปรับปรุงสายตาและความทรงจำ พร้อมกับผลประโยชน์อื่น ๆสองทศวรรษต่อมาในปี 1952 เป็นถูกกำหนดด้วยกวาวเครือขาวของพฤกษระบบการตั้งชื่อภายใต้การสนับสนุนของ ดร. เคอร์ แล้ว ผอ. ส่วนพฤกษศาสตร์ของวารสารของสยามสมาคม ดร. เคอร์ลักษณะพืช เป็น " น้ำพุของเยาวชนสำหรับทั้งชายและหญิง