Some resources describe tense as ei

Some resources describe tense as either relative or absolute, yet while the dual systems proposed are incorrect, there is some merit to this idea. The only absolute tense is the pure present which occurs when an utterance has a TUTT of ‘now’ coinciding with a TAST, TEVL, or TCOM of ‘now’. Even this expression of tense is not truly absolute in the sense of being locked, because if both temporal references where to move equally to the left of right along the timeline (say in reported speech), the tense of the utterance would still be present, even though the utterance itself has been moved into the future or past. It is thus much more rational to consider tense as relative to the time of utterance, and to think of the time of utterance as relative to now (the time of analysis for tense). This type of analysis can quickly become cumbersome and provides a good example of how descriptions of tense have become so disparate from language to language and conflated with other concepts over the years.

Finally, it should be remembered that tense is only this contrast between temporal references of the utterance described above. It is an attribute of an utterance as a whole and not any part within. Tense of an utterance can only be described in terms of present, past, and future, and degrees thereof. It is thus correct to say present tense, but not present perfect, present simple, or present progressive. Present perfect refers to the idea that an utterance is in present tense and is perfected (see Chapter 4 – Perfection); present simple refers to an utterance in the present tense, simple (a generic name for non-durational aspects) aspect, nonperfected; likewise present progressive refers to a non-perfected, durational aspect utterance in the present tense. These terms all refer to the same single tense however — the present.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทรัพยากรบางอย่างอธิบายเครียดเป็นแบบสัมบูรณ์ หรือสัมพัทธ์ ยังในขณะที่ระบบแบบ dual ที่เสนอไม่ถูกต้อง มีบุญบางแนวความคิดนี้ เครียดเพียงแห่งเดียวคือ ปัจจุบันบริสุทธิ์ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อมีวาทะมี TUTT ของ 'ตอนนี้' coinciding กับ TAST, TEVL หรือ TCOM ของ 'ตอนนี้' นิพจน์นี้แม้ความเครียดไม่ได้อย่างแท้จริงสมบูรณ์ในความรู้สึกของการถูกล็อค เพราะถ้าขมับทั้งสองอ้างอิงถึงตำแหน่งที่จะย้ายไปทางซ้ายของขวาทางเส้นเวลา (พูดในการพูดรายงาน) เท่าเทียมกัน เครียดของวาทะที่ยังคงจะอยู่ แม้ว่าวาทะตัวเองถูกย้ายไปเป็นอนาคตหรืออดีต จึงมีเหตุผลมากขึ้น เพื่อพิจารณาเครียดเมื่อเทียบกับเวลาของวาทะ และคิดว่า เวลาของวาทะเมื่อเทียบกับตอนนี้ (เวลาการวิเคราะห์สำหรับเครียด) การวิเคราะห์ชนิดนี้สามารถได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นยุ่งยากให้เป็นอย่างดีวิธีอธิบายของเครียดได้กลายเป็นแตกต่างกันดังนั้นจากภาษากับภาษา และไมู่ มีแนวคิดอื่น ๆ ในปีในที่สุด มันควรจะจำได้ว่า เครียดเท่านี้ความแตกต่างระหว่างการอ้างอิงที่ขมับของวาทะที่อธิบายข้างต้น แอตทริบิวต์ของวาทะที่เป็นทั้งหมดและไม่มีส่วนภายในได้ เครียดของวาทะที่สามารถอธิบายได้ในแง่ของปัจจุบัน อดีต และอนาคต และองศาดังกล่าวเท่านั้น จึงถูกต้องจะบอกปัจจุบัน กาล แต่ไม่ได้ ปัจจุบันง่าย หรือปัจจุบันก้าวหน้า ได้แสดงถึงความคิดที่ว่า มีวาทะในปัจจุบันกาล และสมบูรณ์แบบ (โปรดดูบทที่ 4 – สมบูรณ์); ปัจจุบันง่ายหมายถึงมีวาทะในปัจจุบันกาล ด้านง่าย (ชื่อทั่วไปสำหรับ-durational) nonperfected ในทำนองเดียวกัน ก้าวหน้าปัจจุบันหมายถึงวาทะมีลักษณะไม่สมบูรณ์ durational ในปัจจุบันกาล เงื่อนไขเหล่านี้ทั้งหมดดูเหมือนเครียดเดี่ยวอย่างไรก็ตาม — ปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทรัพยากรบางอย่างอธิบายเครียดเป็นทั้งญาติหรือแน่นอน แต่ในขณะที่ระบบคู่ที่นำเสนอไม่ถูกต้องมีบุญบางอย่างเพื่อให้ความคิดนี้ เท่านั้นเครียดแน่นอนคือปัจจุบันบริสุทธิ์ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อมีคำพูดมี TUTT ของ 'วันนี้' ประจวบกับ Tast, TEVL หรือ TCOM ของ 'วันนี้' แม้การแสดงออกของความตึงเครียดนี้ไม่ได้แน่นอนอย่างแท้จริงในความรู้สึกของถูกขังเพราะถ้าทั้งการอ้างอิงชั่วคราวที่จะย้ายอย่างเท่าเทียมกันทางด้านซ้ายของขวาไปตามระยะเวลา (พูดในคำพูดของรายงาน) ที่ตึงเครียดของคำพูดจะยังคงเป็นปัจจุบัน แม้ว่าคำพูดของตัวเองได้รับการย้ายเข้าไปอยู่ในอดีตหรืออนาคต ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่มีเหตุผลอื่น ๆ อีกมากมายที่จะต้องพิจารณาเป็นเครียดเมื่อเทียบกับช่วงเวลาของคำพูดและคิดว่าเวลาของการเป็นคำพูดเมื่อเทียบกับในขณะนี้ (เวลาของการวิเคราะห์สำหรับเครียด) ประเภทของการวิเคราะห์นี้ได้อย่างรวดเร็วสามารถกลายเป็นยุ่งยากและให้เป็นตัวอย่างที่ดีของวิธีการรายละเอียดของการตึงเครียดได้กลายเป็นที่ที่แตกต่างกันดังนั้นจากภาษาภาษาและแฟทต์กับแนวความคิดอื่น ๆ ปีที่ผ่านมา.

ในที่สุดก็ควรจะจำได้ว่าเครียดเป็นเพียงความคมชัดระหว่างลำดับที่ขมับ ของคำพูดที่อธิบายข้างต้น มันเป็นคุณลักษณะของคำพูดทั้งหมดและไม่ได้เป็นส่วนใด ๆ ภายใน ตึงเครียดของคำพูดที่สามารถอธิบายได้เพียง แต่ในแง่ของปัจจุบันที่ผ่านมาและในอนาคตและองศานั้น มันถูกต้องจึงจะบอกว่าปัจจุบันกาล แต่ไม่ได้นำเสนอที่สมบูรณ์แบบที่เรียบง่ายในปัจจุบันหรือในปัจจุบันมีความก้าวหน้า ปัจจุบันที่สมบูรณ์แบบหมายถึงความคิดที่ว่าคำพูดอยู่ในปัจจุบันกาลและเป็นที่สมบูรณ์แบบ (ดูบทที่ 4 - Perfection); ปัจจุบันง่ายหมายถึงคำพูดในเครียดง่ายในปัจจุบัน (ชื่อทั่วไปสำหรับด้านที่ไม่ใช่ durational) ด้าน nonperfected; ปัจจุบันความก้าวหน้าในทำนองเดียวกันหมายถึงการที่ไม่สมบูรณ์แบบคำพูดด้าน durational ในปัจจุบันกาล เงื่อนไขเหล่านี้ทั้งหมดให้ดูที่เดียวเดียวเครียด แต่ - ปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทรัพยากรบางอย่างอธิบายเป็นตึงเครียดให้ญาติหรือสัมบูรณ์ แต่ในขณะที่สองระบบที่เสนอไม่ถูกต้อง ไม่มีบุญกับความคิดนี้ เพียงกาลสัมบูรณ์เป็นบริสุทธิ์ปัจจุบันซึ่งเกิดขึ้นเมื่อมีการเปล่งเสียงได้นี ทัตต์ " ตอนนี้ " ประจวบกับรสชาติ tevl , หรือ tcom " ตอนนี้ " แม้แต่สีหน้าเครียดไม่ได้เด็ดขาดอย่างแท้จริงในความรู้สึกของการเป็นล็อค เพราะถ้าทั้งชั่วคราวอ้างอิงที่ย้ายกันด้านซ้ายขวาตามระยะเวลา ( พูดในการบอกกล่าว ) , ตึงของการพูดจะยังคงมีอยู่ แม้ว่าที่ตัวเองได้ถูกย้ายเป็นอนาคตหรืออดีต มันจึงมากเหตุผลมากขึ้นที่จะต้องพิจารณาเป็นตึงเครียดเมื่อเทียบกับเวลาของการพูด และการคิดเวลาของที่เป็นญาติกับตอนนี้ ( เวลาของการวิเคราะห์กาล ) การวิเคราะห์ประเภทนี้ได้อย่างรวดเร็วสามารถกลายเป็นยุ่งยาก และมีตัวอย่างที่ดีของวิธีการอธิบายของกาลได้กลายเป็นดังนั้นหลากหลายจากภาษาภาษาและผสมรวมกับแนวคิดอื่น ๆผ่านปีในที่สุด , มันควรจะจำได้ว่าเป็นเพียงความแตกต่างระหว่างกาลนี้และการอ้างอิงของที่อธิบายไว้ข้างต้น มันเป็นคุณลักษณะของการพูดโดยรวม ไม่ใช่ส่วนหนึ่งส่วนใดภายใน กาลของที่สามารถอธิบายในแง่ของปัจจุบัน อดีต และอนาคต และองศาของมัน มันจึงพูดถูกต้องกาลปัจจุบัน แต่ไม่ใช่ปัจจุบันที่สมบูรณ์แบบ ปัจจุบัน ง่าย หรือปัจจุบันก้าวหน้า ปัจจุบันที่สมบูรณ์แบบ หมายถึง ความคิดที่ ที่เป็นปัจจุบันและสมบูรณ์ ( ดูบทที่ 4 ความสมบูรณ์ ( ) ; ปัจจุบันง่ายหมายถึงมีความเต็มที่ในกาลปัจจุบัน ง่าย ๆ ( ชื่อไม่ด้าน durational ) ด้าน nonperfected ; เช่นเดียวกันปัจจุบันก้าวหน้า หมายถึงไม่สมบูรณ์ , ความเต็มที่ด้าน durational ในกาล ปัจจุบัน เงื่อนไขเหล่านี้ทั้งหมดที่อ้างถึงหนึ่งเดียว กาล แต่ปัจจุบัน