Previous Chapter Next ChapterChapte

Previous Chapter Next Chapter
Chapter 604: Like Splitting Bamboo

Meng Hao closed his eyes, then opened them again moments later. A strange glow could be seen within them as he looked over at Zhixiang, who sat there pale-faced and trembling.

It was clear that she had reached a critical juncture.

Meng Hao looked away and then stood up. He walked out of the pond, through the mists, and to the outside world.

As he left, the pressure bearing down on Zhixiang increased. Earlier, the shapeless light of the Greater Demons had been shared between her and Meng Hao, but now all of it was focusing on her.

Actually, she was incredibly lucky to have encountered Meng Hao. Without him there to share the burden, she might not have been able to handle it alone. Not only would she have failed to acquired the Demon Immortal Body, but she would have faced grave danger to her life.

That hadn’t been part of her plan regarding Meng Hao; she could never have predicted that things would turn out the way they did. After all, she came from the Demon Immortal Sect which was started by people who escaped death all those years ago. Their understanding regarding the forbidden areas of the ancient Demon Immortal Sect wasn’t absolutely complete. When you added in the passage of time, and all the changes that had occurred, it was impossible to know everything.

Meng Hao left the cistern waters and stood in the outside world. He was tall and slender, and his skin was no longer dark like it had been all those years ago. It was white and clear, causing him to look completely refined and cultured. His scholarly air was even more obvious and intense than ever.

He slapped his bag of holding to produce a long, green robe, which he quickly donned. Now, he looked absolutely different than before.

He was even more handsome, more naturally graceful, more youthful. However, deep within his eyes flickered a dim ancientness.

After a long moment, he closed his eyes and focused on his dantian region, and his eighth Nascent Soul.

Qi and Blood Nascent Soul!

After a moment, his eyes opened, and he slowly merged the eight Nascent Souls together. This was just a test, but even still, his mind shook as if lightning were smashing about inside. An indescribably powerful Cultivation base, and a terrifyingly strong fleshly body appeared.

Furthermore… his Divine Sense also increased, spreading out to cover the entire area.

“Eee?” said Meng Hao. The first thing he noticed was that deep within the forbidden zone was something emanated strange ripples. As soon as his Divine Sense touched the ripples, a backlash spread out that caused his Divine Sense to collapse.

As for everywhere else, they were all areas that had been destroyed during the war.

At the same time, Meng Hao’s Divine Sense noticed a person outside of the forbidden zone…. As soon as he caught sight of him, killing intent flickered in Meng Hao’s eyes.

Sitting there cross-legged and meditating was Patriarch Huyan, wearing a cold smile on his face!

“Laying in wait to ambush me, huh?” thought Meng Hao. His eyes glittered, and a smile appeared on his face. The smile was one of ridicule, and was filled with coldness and killing intent that was impossible to cover over.

The killing intent still flickering, Meng Hao turned to look back at Zhixiang. The area was safe, and Zhixiang was in the midst of transmogrification. No one would be coming around to disturb her. Meng Hao swept the area with his Divine Sense one more time, then turned to head toward Patriarch Huyan. It was time to resolve the Karma between the two of them. However, it was at this point that he suddenly paused in mid stride, and looked back into the depths of the forbidden zone.

He had swept the place twice with Divine Sense, and it was in exactly the same location both times that his Divine Sense had collapsed apart. It made it impossible to even get some clues about what existed in that particular area. The only thing he could see was blurriness, and what appeared to be a corpse.

His eyes flickered, and he temporarily did not continue on toward his battle with Patriarch Huyan. Instead, he turned and headed deeper into the forbidden area. After all, he had promised Zhixiang to stand guard over her; therefore, he needed to ensure that the area really was safe.

It didn’t take too long before Meng Hao reached the place that had caused his Divine Sense to collapse. There was a boulder here, and beneath the boulder lay a corpse. Clearly, it was a woman.

In her hands, the woman held a wooden sword.

The sword emanated a faint glow, which was the source of the collapse of his Divine Sense. In fact, it might be less proper to say that it collapsed, but rather, was consumed.

As soon as Meng Hao laid eyes on the wooden sword, a tremor ran through him. It was not one of his Spring and Autumn tree Wooden Time Swords, but rather… one of those other swords, the ones he always found next to a corpse… an Immortal Murdering Sword!!

Currently

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทก่อนหน้านี้บทต่อไปบท 604: เช่นแบ่งไม้ไผ่เมงเฮาปิดตาของเขา แล้วเปิดอีกครั้งช่วงเวลาที่ในภายหลัง อาจจะเห็นประหลาดเรืองแสงภายในพวกเขา ตามที่เขามองไปที่ Zhixiang ที่นั่ง หน้าซีด และสั่นเห็นได้ชัดว่า เธอได้ถึงยานยนต์ที่สำคัญเฮา เมงมองไป และลุกขึ้นยืนแล้ว เขาเดินจากบ่อ ผ่านหมอก และโลกภายนอกเป็นเขาซ้าย แบกลงบน Zhixiang ความดันเพิ่มขึ้น ก่อนหน้านี้ แสง shapeless ของปีศาจมากขึ้นมีการใช้ร่วมระหว่างเธอและเมงเฮา แต่ตอนนี้ ทั้งหมดของมันคือเน้นเธอจริง เธอคือโชคดีอย่างไม่น่าเชื่อที่พบเฮาเมง โดยไม่ให้เขา มีการแบ่งปันภาระ เธออาจไม่สามารถได้การจัดการเพียงอย่างเดียว ไม่เพียงจะเธอไม่สามารถรับร่างปีศาจอมตะ แต่เธอจะต้องเผชิญอันตรายถึงชีวิตที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของแผนของเธอเกี่ยวกับเฮาเมง เธออาจไม่เคยได้คาดการณ์ว่า สิ่งที่จะเปิดออกวิธีพวกเขาไม่ หลังจากที่ทุก เธอมาจากนิกายอมตะปีศาจซึ่งเริ่มต้น โดยคนที่หนีตายทุกปีแล้ว ความเข้าใจเกี่ยวกับพื้นที่ต้องห้ามโบราณปีศาจอมตะนิกายไม่ได้อย่างสมบูรณ์ เมื่อคุณเพิ่มลงในเนื้อเรื่องของเวลา และการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดที่เกิดขึ้น มันเป็นไปไม่ได้รู้ทุกอย่างเฮา เมงซ้ายของฝนน้ำ และยืนอยู่ในโลกภายนอก เขาสูง และเรียว และผิวของเขาได้ไม่เข้มเช่นเคยทุกปีแล้ว มันเป็นสีขาว และล้าง ทำให้เขาดูอย่างสมบูรณ์บริสุทธิ์ และล้าง อากาศวิชาการของเขาได้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น และรุนแรงกว่าที่เคยเขาตบกระเป๋าของเขาถือในการผลิตมียาว เขียวตะ ซึ่งรวดเร็ว donned ตอนนี้ เขาดูอย่างแตกต่างก่อนเขาก็ยิ่งหล่อ สง่างามอย่างเป็นธรรมชาติ อ่อนเยาว์มากขึ้น อย่างไรก็ตาม ลึกภายในดวงตาของเขา flickered ancientness เป็นติ่มซำหลังจากช่วงยาว เขาปิดตาของเขา และมุ่งเน้นภูมิภาค dantian ของเขา และวิญญาณของเขาก่อแปดชี่และเลือดก่อจิตวิญญาณหลังจากครู่ เปิดตาของเขา และเขาค่อย ๆ ผสานวิญญาณ Nascent แปดด้วยกัน นี้เป็นเพียงการทดสอบ แต่แม้ยังคง จิตส่ายเป็นถ้าฟ้าผ่าได้ดีที่สุดภายในเกี่ยวกับการ การเพาะปลูกมีประสิทธิภาพบางส่วนฐาน และร่างกายแข็งแรงน่ากลัวทาปรากฏนอกจากนี้...ของเขาพระเจ้าความรู้สึกเพิ่มขึ้น กระจายครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมด"Eee " กล่าวว่า เฮาเมง สิ่งแรกที่เขาสังเกตเห็นว่า ลึกภายในโซนต้องห้ามเป็นระลอกแปลกอะไรเล็ดลอดออกมาได้ เป็นความรู้สึกของเขาพระเจ้าสัมผัสระลอก ฟันเฟืองเศรษฐกิจและสังคมที่เกิดจากความรู้สึกของเขาพระเจ้าเพื่อยุบสำหรับทุกคน พวกเขามีพื้นที่ทั้งหมดที่ได้ถูกทำลายในช่วงสงครามในเวลาเดียวกัน เมงเฮาแห่งสวรรค์รู้สึกสังเกตบุคคลนอกเขตพื้นที่ต้องห้าม... ทันทีที่เขาจับสายตาของเขา ฆ่าเจตนา flickered ในสายตาเมงเฮามีนั่งไขว้ขากัน และนั่งสมาธิเป็นพระ Huyan สวมรอยยิ้มเย็นบนใบหน้าของเขา"วางในรอจะซุ่มโจมตีฉัน ฮะ" คิดว่า เฮาเมง ตาแวววาว และรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขา ยิ้มเยาะเย้ยอย่างใดอย่างหนึ่ง และเต็มไป ด้วยความหนาวเย็นและฆ่าเจตนาที่เป็นไปไม่ได้พอกเจตนาฆ่ายังคง ริบหรี่ เมงเฮาหันมองย้อนกลับไปที่ Zhixiang พื้นที่ปลอดภัย และ Zhixiang ใน transmogrification ไม่มีใครจะมาทั่วไปรบกวนเธอ เฮา เมงกวาดพื้นที่กับความรู้สึกของเขาพระเจ้าอีกครั้งหนึ่ง แล้วหันหัวไปทางพระ Huyan เวลาในการแก้ไขกรรมระหว่างเขาทั้งสองได้ อย่างไรก็ตาม มันเป็นที่จุดนี้ว่า เขาก็หยุดชั่วคราวในก้าวกลาง และกลับมองลงไปในโซนต้องห้ามเขาได้กวาดสองกับพระเจ้า และก็ในพื้นที่เดียวกันทั้งสองครั้งที่เขาสัมผัสพระเจ้าได้ยุบแยก มันทำให้มันเป็นไปไม่ได้เพื่อให้ได้เบาะแสบางอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่มีอยู่ในพื้นที่นั้น สิ่งเดียวที่เขาจะได้เห็นคือ ความพร่ามัว และสิ่งที่ปรากฏจะ เป็นศพFlickered ตาของเขา และเขาชั่วคราวไม่ยังคงบนต่อการต่อสู้ของเขากับพระ Huyan แทน เขาเปิด และหัวลึกเข้าไปในบริเวณต้องห้าม หลังจากที่ทุก เขาได้สัญญาจะปกป้องเธอ Zhixiang ดังนั้น เขาจำเป็นต้องให้มั่นใจว่า พื้นที่จริง ๆ เป็นเซฟมันไม่ได้ใช้นานเกินไปก่อนเฮาเมงถึงสถานที่ที่ได้เกิดความรู้สึกของเขาพระเจ้าเพื่อยุบ ได้หินที่นี่ และ ใต้วางโบลเดอร์เป็นศพ อย่างชัดเจน มันเป็นผู้หญิงในมือของเธอ ผู้หญิงถือดาบไม้ดาบเรืองแสงจาง ๆ ซึ่งเป็นมาของการล่มสลายของความรู้สึกของเขาศักดิ์สิทธิ์ ที่เล็ดลอดออกมา ในความเป็นจริง มันอาจจะเหมาะสมเพื่อบอกว่า มันยุบ แต่ค่อนข้าง ใช้น้อยเป็นเมงเฮาวางตาบนดาบไม้ สั่นการวิ่งผ่านเขา มันไม่ได้เป็นหนึ่งในฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงต้นไม้เวลาดาบ เขาแต่...หนึ่งของดาบอื่น ๆ เหล่านั้น คนค้นถัดจากศพ...ดาบฆ่าเป็นอมตะ!!ในขณะนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนหน้านี้บทบทต่อไป
บทที่ 604: เช่นเดียวกับการแบ่งไม้ไผ่เม้งเฮาปิดตาของเขาแล้วเปิดอีกครั้งช่วงเวลาต่อมา เรืองแสงแปลก ๆ อาจจะเห็นภายในพวกเขาขณะที่เขามองไปที่ Zhixiang ซึ่งนั่งอยู่ที่นั่นซีดเผือดจนตัวสั่น. มันเป็นที่ชัดเจนว่าเธอมาถึงช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญ. เม้งเฮามองออกไปแล้วลุกขึ้นยืน เขาเดินออกมาจากบ่อผ่านหมอกและกับโลกภายนอก. ขณะที่เขาออก, ความดันแบกลง Zhixiang เพิ่มขึ้น ก่อนหน้านี้ไม่มีรูปแบบแสงของมหานครปีศาจได้รับการร่วมกันระหว่างเธอและเม้งเฮา แต่ตอนนี้ทั้งหมดของมันได้รับการมุ่งเน้นไปที่เธอ. ที่จริงแล้วเธอเป็นโชคดีอย่างเหลือเชื่อที่จะได้พบเม้งเฮา โดยเขามีการแบ่งปันภาระที่เธออาจจะไม่ได้รับสามารถที่จะจัดการมันคนเดียว ไม่เพียง แต่จะเธอจะยังไม่ได้ซื้อปีศาจอมตะร่างกาย แต่เธอจะต้องเผชิญหน้ากับอันตรายร้ายแรงในการดำรงชีวิตของเธอ. ที่ยังไม่เคยเป็นส่วนหนึ่งของแผนของเธอเกี่ยวกับเม้งเฮา; เธออาจจะไม่เคยได้คาดการณ์ว่าสิ่งที่จะหันออกทางที่พวกเขาทำ หลังจากที่ทุกคนที่เธอมาจากปีศาจอมตะนิกายซึ่งเป็นที่ตั้งขึ้นโดยคนที่รอดตายทุกปีที่ผ่านมา ความเข้าใจเกี่ยวกับพื้นที่ที่ต้องห้ามของโบราณปีศาจอมตะนิกายยังไม่เสร็จสมบูรณ์อย่างแน่นอน เมื่อคุณเพิ่มเข้าไปในเนื้อเรื่องของเวลาและการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดที่เกิดขึ้นมันเป็นไปไม่ได้ที่จะรู้ทุกอย่าง. เม้งเฮาซ้ายน้ำ Cistern และยืนอยู่ในโลกภายนอก เขาเป็นคนที่สูงโปร่งและผิวของเขาก็ไม่ได้มืดเหมือนที่เคยเป็นมาทุกปีที่ผ่านมา มันเป็นสีขาวและชัดเจนทำให้เขาดูสมบูรณ์กลั่นและการเพาะเลี้ยง อากาศวิชาการของเขาเป็นที่เห็นได้ชัดมากยิ่งขึ้นและรุนแรงกว่าที่เคย. เขาตบกระเป๋าของเขาในการถือครองในการผลิตที่มีความยาวเสื้อคลุมสีเขียวซึ่งเขาได้อย่างรวดเร็วสวม ตอนนี้เขามองอย่างที่แตกต่างกันกว่าก่อน. เขาก็ยิ่งหล่อมากขึ้นสง่างามตามธรรมชาติอ่อนเยาว์มากขึ้น แต่ลึกลงไปในดวงตาของเขา flickered ancientness สลัว. หลังจากช่วงเวลาที่นานเขาปิดตาของเขาและมุ่งเน้นไปที่ภูมิภาค Dantian ของเขาและแปดของเขาตั้งไข่วิญญาณ. ฉีและเลือดตั้งไข่วิญญาณ! หลังจากช่วงเวลาที่ดวงตาของเขาเปิดและเขาช้า รวมแปดตั้งไข่วิญญาณร่วมกัน นี้เป็นเพียงการทดสอบ แต่แม้ยังคงความคิดของเขาส่ายเช่นถ้าฟ้าผ่าถูกทุบเกี่ยวกับภายใน ฐานการเพาะปลูกที่มีประสิทธิภาพอย่างคลุมเครือและร่างกายฝ่ายเนื้อหนังที่แข็งแกร่งน่ากลัวปรากฏ. นอกจากนี้ ... ความรู้สึกของพระเจ้ายังเพิ่มขึ้นแพร่กระจายออกไปเพื่อให้ครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมด. "Eee?" เม้งเฮากล่าวว่า สิ่งแรกที่เขาสังเกตเห็นก็คือว่าลึกภายในเขตต้องห้ามเป็นสิ่งที่เล็ดลอดออกมาระลอกแปลก ทันทีที่ความรู้สึกของพระเจ้าสัมผัสระลอกที่เป็นฟันเฟืองแผ่ออกมาจากที่เกิดจากความรู้สึกของพระเจ้าที่จะยุบ. สำหรับทุกคนที่พวกเขาทุกพื้นที่ที่ถูกทำลายในระหว่างสงคราม. ในเวลาเดียวกัน, เม้ง Hao ของพระเจ้าความรู้สึกสังเกตเห็น คนที่อยู่นอกเขตต้องห้าม ... เร็วที่สุดเท่าที่เขาจับสายตาของเขาเจตนาฆ่า flickered ในสายตาเม้งเฮาส์. นั่งไขว่ห้างและการนั่งสมาธิเป็นพระสังฆราช Huyan สวมรอยยิ้มเย็นบนใบหน้าของเขา! "วางในรอซุ่มโจมตีฉันเหรอ?" คิดว่าเม้งเฮา . ดวงตาของเขา glittered และรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขา รอยยิ้มที่เป็นหนึ่งของการเยาะเย้ยและก็เต็มไปด้วยความหนาวเย็นและความตั้งใจฆ่าที่เป็นไปไม่ได้ที่จะครอบคลุมมากกว่า. เจตนาฆ่ายังคงริบหรี่เม้งเฮาหันไปมองกลับไปที่ Zhixiang พื้นที่ที่มีความปลอดภัยและ Zhixiang อยู่ในท่ามกลางของการ เปลี่ยนแปลงให้มีรูปร่างหรือรูปแบบที่แตกต่างออกไป ไม่มีใครจะมารอบที่จะรบกวนเธอ เม้งเฮากวาดพื้นที่ที่มีความรู้สึกพระเจ้าอีกครั้งหนึ่งของเขาแล้วหันไปมุ่งหน้าไปยังพระสังฆราช Huyan มันเป็นเวลาที่จะแก้กรรมระหว่างสองของพวกเขา แต่มันเป็นที่จุดนี้ว่าจู่ ๆ เขาก็หยุดชั่วคราวในช่วงกลางเดือนก้าวและหันกลับไปมองลึกเข้าไปในเขตต้องห้าม. the เขากวาดสถานที่ครั้งที่สองด้วยความรู้สึกของพระเจ้าและมันก็เป็นในตรงตำแหน่งเดียวกันทั้งสองครั้งที่ความรู้สึกของพระเจ้า ทรุดออกจากกัน มันทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับเบาะแสเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ในพื้นที่นั้น ๆ สิ่งเดียวที่เขาจะได้เห็นเป็นเบลอและสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นศพ. ดวงตาของเขา flickered และเขาชั่วคราวไม่ได้ดำเนินการต่อไปสู่การต่อสู้กับพระสังฆราช Huyan แต่เขาหันและมุ่งหน้าลึกเข้าไปในพื้นที่ต้องห้าม หลังจากเขาได้ให้สัญญา Zhixiang จะยืนเฝ้าเธอ ดังนั้นเขาจำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าพื้นที่ที่มีความปลอดภัยจริงๆ. มันไม่ได้ใช้เวลานานเกินไปก่อนเม้งเฮาถึงสถานที่ที่ทำให้เกิดความรู้สึกของพระเจ้าที่จะยุบ มีก้อนหินอยู่ที่นี่และอยู่ใต้ก้อนหินวางศพ เห็นได้ชัดว่ามันเป็นผู้หญิง. ในมือของเธอผู้หญิงที่ถือดาบไม้. ดาบเล็ดลอดออกมาเรืองแสงจาง ๆ ซึ่งเป็นแหล่งที่มาของการล่มสลายของความรู้สึกของพระเจ้าของเขา ในความเป็นจริงมันอาจจะเป็นที่เหมาะสมน้อยกว่าที่จะบอกว่ามันทรุด แต่ถูกครอบงำ. เร็วที่สุดเท่าที่เม้งเฮาวางสายตาบนดาบไม้สั่นวิ่งผ่านเขา มันไม่ได้เป็นหนึ่งในฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงต้นไม้ของเขาไม้เวลาดาบ แต่ ... หนึ่งดาบอื่น ๆ เหล่านั้นคนเขามักจะอยู่ถัดจากศพ ... เป็นอมตะฆ่าดาบ !! ปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนหน้าบทบทถัดไปตอนที่ 604 : ชอบผ่าไม้ไผ่เมิ่งเฮ่าหลับตาแล้วลืมตาอีกครั้งในช่วงเวลาต่อมา แสงแปลก ๆอาจจะเห็นภายในขณะที่เขายืนมองจี้เซียง ใครนั่งหน้าซีดเผชิญและสั่นมันชัดเจนว่าเธอมีถึงจุดวิกฤตเมิ่งฮ่าวมองออกไปแล้วลุกขึ้นยืน เขาเดินออกมาจากบ่อ ผ่านหมอก และโลกภายนอกเขาซ้าย , ความดันแบริ่งลงบนจี้เซียงเพิ่มขึ้น ก่อนหน้านี้ แสงไร้รูปร่างของปีศาจมากขึ้นได้รับการร่วมกันระหว่างเธอ และ เมิ่งฮ่าว แต่ตอนนี้มันถูกมุ่งเน้นไปที่เธอจริงๆ แล้ว เธอยังโชคดีอย่างเหลือเชื่อที่จะได้พบ เมิ่งฮ่าว โดยเขามีการแบ่งภาระ เธออาจไม่ได้สามารถที่จะจัดการมันคนเดียว ไม่เพียง แต่เธอได้ล้มเหลวที่จะได้รับร่างกายปีศาจอมตะ แต่เธอจะต้องเผชิญกับอันตรายร้ายแรงถึงชีวิตที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของแผนของเธอเรื่องที่เมิงเฮา เธอเคยทำนายไว้ว่า มันจะกลายเป็นวิธีที่พวกเขาทำ หลังจากที่เธอกลับมาจากปีศาจอมตะนิกายซึ่งเริ่มก่อตั้งโดยผู้คนที่หนีความตาย เมื่อหลายปีก่อน ความเข้าใจเกี่ยวกับพื้นที่ต้องห้ามของปีศาจโบราณอมตะนิกายไม่ได้อย่างสมบูรณ์ เมื่อคุณเพิ่มในเส้นทางของเวลาและการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น มันเป็นไปไม่ได้ที่จะรู้ทุกสิ่งทุกอย่างเมิ่งเฮ่าออกจากโอ่งน้ำยืนอยู่ในโลกภายนอก เขาตัวสูงและผอม และผิวของเขาก็ไม่มืดเหมือนมันได้ เมื่อหลายปีก่อน มันขาว กระจ่างใส ทำให้เขาดูเรียบร้อย งดงาม และเลี้ยง ลักษณะคงแก่เรียนของเขา ก็ยิ่งชัดเจน และรุนแรงกว่าที่เคยเขาตบหน้าของเขาถือผลิตถุงคลุมยาวสีเขียว ซึ่งเขารีบสวม . ตอนนี้ เขาดูอย่างแตกต่างกว่าก่อนเขาก็หล่อมากขึ้น ธรรมชาติที่สละสลวย อ่อนเยาว์มากขึ้น แต่ลึกลงไปภายในดวงตาของเขาริบหรี่ลงเป็น ancientness สลัวหลังจากช่วงเวลาที่ยาวนาน เขาหลับตาลงและมุ่งเน้นไปที่เขตตันเถียนของเขาและจิตวิญญาณของเขาที่พึ่งที่แปดฉีและเลือดตั้งไข่วิญญาณ !หลังจากนั้นสักครู่ ดวงตาของเขาเปิดและเขาช้า ๆรวมแปดตั้งไข่วิญญาณด้วยกัน นี่เป็นแค่บททดสอบ แต่ยังจิตใจของเขาสั่นราวกับสายฟ้าฟาดเป็นเรื่องภายใน ฐานการปลูกที่มีประสิทธิภาพอย่างคลุมเครือและแข็งแรง terrifyingly เนื้อหนังร่างกายปรากฏนอกจากนี้ . . . . . . . ความรู้สึกของเขาศักดิ์สิทธิ์ยังเพิ่มขึ้น , การแพร่กระจายออกไปครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมด" เอ๋ ? " กล่าวว่า เมิ่งฮ่าว สิ่งแรกที่เขาจะสังเกตเห็นได้ว่า ลึกเข้าไปในเขตต้องห้ามบางอย่าง ต่องระลอกที่แปลก ทันทีที่สติของเขาศักดิ์สิทธิ์สัมผัสระลอกฟันเฟืองที่แผ่ออกมานั้นทำให้ความรู้สึกของเขาจากการยุบสำหรับทุกคน พวกเขามีพื้นที่ที่ถูกทำลายในระหว่างสงครามในเวลาเดียวกัน คือ เหม็ง เฮาเลิศ เลยสังเกตเห็นคนด้านนอกของเขตต้องห้าม . . . . . . . ทันทีที่เห็นเขา เจตนาฆ่า flickered ในเมิ่งฮ่าวตานั่งไขว้ขา และการนั่งสมาธิ เป็นประมุข huyan ใส่รอยยิ้มเย็นบนใบหน้าของเขา" การวางในรอซุ่มโจมตีงั้นหรือ ? " คิดว่าเมิ่งเฮ่า ดวงตาของเขาแวววาว และรอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา รอยยิ้มที่เป็นหนึ่งของการเยาะเย้ย และเต็มไปด้วยความเย็นชา และเจตนาฆ่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะครอบคลุมมากกว่ามีเจตนาฆ่ายังริบหรี่ เม็งเฮาหันกลับไปมองที่จี้เซียง . พื้นที่ปลอดภัย และจี้เซียงอยู่ในท่ามกลาง transmogrification . ไม่มีใครจะมายุ่งกับเธอ . เมิ่งเฮ่ากวาดพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์กับความรู้สึกของเขาอีกครั้ง แล้วหันหัวไปทางประมุข huyan . มันถึงเวลาที่จะแก้กรรมระหว่างสองของพวกเขา แต่ ณจุดนี้ว่า จู่ๆ เขาก็หยุดในกลางก้าวและมองกลับเข้าไปในส่วนลึกของเขตต้องห้าม .เขาได้กวาดสถานที่ สองครั้งกับ เทพ รู้สึกและมันอยู่ตรงตำแหน่งเดียวกันทั้งสองครั้ง ที่ความรู้สึกของเขาของพระเจ้ามีล้มกัน มันทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในพื้นที่นั้นๆ สิ่งเดียวที่เขาเห็นคือ blurriness และสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นศพดวงตาของเขาริบหรี่ลง และเขาก็คงไม่ได้ต่อไป สู่การต่อสู้ของเขากับประมุข huyan . แทน เขาหันไปมุ่งหน้าลึกเข้าไปในพื้นที่ต้องห้าม . หลังจากนั้น เขาได้ให้สัญญาไว้กับจี้เซียงยืนเฝ้าเธอ ดังนั้น เขาต้องการเพื่อให้แน่ใจว่าพื้นที่ๆปลอดภัยมันไม่ได้ใช้เวลานานก่อนที่ เมิ่งฮ่าวถึงสถานที่ที่ทำให้เกิดความรู้สึกของเขาจากการยุบ มีหินที่นี่ และอยู่ใต้หินวางศพ เห็นได้ชัดว่ามันเป็นผู้หญิงในมือ , ผู้หญิงถือดาบไม้ดาบเรืองแสงจางๆ ต่อง ซึ่งเป็นแหล่งที่มาของการล่มสลายของความรู้สึกของเขาเป็นพระเจ้า ในความเป็นจริงมันอาจจะเหมาะสมที่จะกล่าวว่ามันพังน้อยกว่า แต่ได้ใช้ทันทีที่ เมิ่งฮ่าวมองดาบไม้สั่นวิ่งผ่านเขา มันไม่ได้เป็นหนึ่งของฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงต้นไม้เวลาดาบ แต่ . . . . . . . หนึ่งในพวกดาบ พวกเขามักจะพบว่าข้างๆ ศพ . . . . . . . อมตะ มู