Legal history or the history of law

Legal history or the history of law is the study of how law has evolved and why it changed. Legal history is closely connected to the development of civilisations and is set in the wider context of social history. Among certain jurists and historians of legal process, it has been seen as the recording of the evolution of laws and the technical explanation of how these laws have evolved with the view of better understanding the origins of various legal concepts; some consider it a branch of intellectual history. Twentieth century historians have viewed legal history in a more contextualised manner more in line with the thinking of social historians. They have looked at legal institutions as complex systems of rules, players and symbols and have seen these elements interact with society to change, adapt, resist or promote certain aspects of civil society. Such legal historians have tended to analyse case histories from the parameters of social science inquiry, using statistical methods, analysing class distinctions among litigants, petitioners and other players in various legal processes. By analysing case outcomes, transaction costs, number of settled cases they have begun an analysis of legal institutions, practices, procedures and briefs that give us a more complex picture of law and society than the study of jurisprudence, case law and civil codes can achieve.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กฎหมายประวัติศาสตร์หรือประวัติศาสตร์กฎหมายเป็นการศึกษาว่ามีพัฒนากฎหมายและสาเหตุการเปลี่ยนแปลง ประวัติศาสตร์กฎหมายอย่างใกล้ชิดเชื่อมโยงกับการพัฒนาของอารยธรรมเอเซียน และในบริบทกว้างขึ้นของประวัติศาสตร์สังคม บาง jurists และนักประวัติศาสตร์ของกระบวนการ พบเป็นบันทึกของวิวัฒนาการของกฎหมายและคำอธิบายทางเทคนิคของการมีพัฒนากฎหมายเหล่านี้วิวดีเข้าใจกำเนิดของแนวคิดต่าง ๆ ทางกฎหมาย บางพิจารณาสาขาของประวัติทางปัญญา ศตวรรษที่ยี่สิบนักประวัติศาสตร์ได้ดูประวัติศาสตร์กฎหมายเพิ่มเติม contextualised อย่างสอดคล้องกับแนวคิดของนักประวัติศาสตร์สังคม พวกเขามองที่สถาบันกฎหมายเป็นระบบที่ซับซ้อน ของกฎ ผู้เล่น และได้เห็นองค์ประกอบเหล่านี้โต้ตอบกับสังคมที่เปลี่ยนแปลง ปรับ ต่อต้าน หรือส่งเสริมในลักษณะของประชาสังคม นักประวัติศาสตร์กฎหมายดังกล่าวได้มีแนวโน้มการ วิเคราะห์หากจากพารามิเตอร์ของการสอบถาม สังคมศาสตร์โดยใช้วิธีการทางสถิติ วิเคราะห์ความคลา litigants, petitioners และผู้เล่นอื่น ๆ ในกระบวนการทางกฎหมายต่าง ๆ โดยวิเคราะห์ผลกรณี ธุรกรรมต้นทุน จำนวนกรณีชำระ พวกเขาได้เริ่มการวิเคราะห์สถาบันทางกฎหมาย ปฏิบัติ ขั้นตอน และบรีฟที่ให้ภาพซับซ้อนของกฎหมายและสังคมมากกว่าวิชาฟิกฮ กรณีกฎหมาย และรหัสแพ่งสามารถบรรลุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติศาสตร์กฎหมายหรือประวัติของกฎหมายคือการศึกษาวิธีการที่กฎหมายมีการพัฒนาและทำไมมันเปลี่ยน ประวัติศาสตร์กฎหมายมีการเชื่อมต่ออย่างใกล้ชิดกับการพัฒนาของอารยธรรมและตั้งอยู่ในบริบทที่กว้างขึ้นของประวัติศาสตร์สังคม ท่ามกลางลูกขุนบางอย่างและประวัติศาสตร์ของกระบวนการทางกฎหมายที่จะได้รับการมองว่าเป็นบันทึกของวิวัฒนาการของกฎหมายและคำอธิบายทางเทคนิคของวิธีการที่กฎหมายเหล่านี้มีการพัฒนาที่มีมุมมองที่ดีขึ้นของการทำความเข้าใจที่มาของแนวความคิดทางกฎหมายต่างๆนั้น บางคนคิดว่ามันเป็นสาขาหนึ่งของประวัติศาสตร์ทางปัญญา ประวัติศาสตร์ศตวรรษที่ยี่สิบได้ดูประวัติศาสตร์กฎหมายในลักษณะที่ contextualised มากขึ้นมากขึ้นสอดคล้องกับความคิดของประวัติศาสตร์สังคม พวกเขาได้มองไปที่สถาบันทางกฎหมายเป็นระบบที่ซับซ้อนของกฎผู้เล่นและสัญลักษณ์และได้เห็นองค์ประกอบเหล่านี้มีปฏิสัมพันธ์กับสังคมมีการเปลี่ยนแปลงปรับตัวต่อต้านหรือส่งเสริมลักษณะบางอย่างของภาคประชาสังคม ประวัติศาสตร์ทางกฎหมายดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะวิเคราะห์ประวัติศาสตร์จากกรณีพารามิเตอร์ของสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมทางสังคมศาสตร์โดยใช้วิธีการทางสถิติการวิเคราะห์ความแตกต่างระดับในหมู่คู่ชาวบ้านและผู้เล่นอื่น ๆ ในกระบวนการทางกฎหมายต่างๆ โดยการวิเคราะห์ผลกรณีที่ค่าใช้จ่ายในการทำธุรกรรมจำนวนคดีที่ตัดสินพวกเขาได้เริ่มการวิเคราะห์ของสถ​​าบันทางกฎหมายการปฏิบัติวิธีการและกางเกงที่ทำให้เรามีภาพที่ซับซ้อนมากขึ้นของกฎหมายและสังคมมากกว่าการศึกษานิติศาสตร์, กฎหมายและรหัสพลเรือนสามารถบรรลุ .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติศาสตร์หรือความเป็นมาของกฎหมายเป็นวิธีการศึกษาของกฎหมายได้มีวิวัฒนาการและทำไมมันถึงเปลี่ยนไป ประวัติศาสตร์มีการเชื่อมต่ออย่างใกล้ชิดกับการพัฒนาของอารยธรรมและตั้งอยู่ในบริบทที่กว้างขึ้นของประวัติศาสตร์สังคม ในหมู่ผู้พิพากษาบางและนักประวัติศาสตร์ของกระบวนการทางกฎหมายมันได้รับการเห็นเป็นบันทึกของวิวัฒนาการของกฎและคำอธิบายทางเทคนิคของวิธีการที่กฎหมายเหล่านี้มีการพัฒนาที่มีมุมมองของความเข้าใจที่มาของแนวความคิดทางกฎหมายต่างๆ บาง พิจารณา มันเป็นสาขาของประวัติศาสตร์ทางปัญญา ประวัติศาสตร์ศตวรรษที่ 20 ต้องดูกฎหมายประวัติในอีกลักษณะ contextualised มากขึ้นสอดคล้องกับความคิดของประวัติศาสตร์สังคมมันต้องดูที่สถาบันกฎหมายเป็นกฎระบบที่ซับซ้อน , ผู้เล่นและสัญลักษณ์และได้เห็นองค์ประกอบเหล่านี้มีปฏิสัมพันธ์กับสังคมเปลี่ยนแปลง ดัดแปลง ขัดขืน หรือส่งเสริมบทบาทของภาคประชาสังคม นักประวัติศาสตร์กฎหมายดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะวิเคราะห์คดีประวัติศาสตร์จากค่าพารามิเตอร์ของการสืบเสาะทางวิทยาศาสตร์สังคม โดยใช้วิธีการทางสถิติวิเคราะห์ความแตกต่างระหว่างคู่กรณี คลาส ,ชาวบ้านและผู้เล่นอื่น ๆในกระบวนการทางกฎหมายต่าง ๆ โดยวิเคราะห์ผล กรณีต้นทุนธุรกรรม จํานวนตัดสินกรณีที่พวกเขาได้เริ่มการวิเคราะห์กฎหมายสถาบัน การปฏิบัติ ขั้นตอน และกางเกงที่ให้ซับซ้อนมากขึ้น ภาพ ของ กฎหมาย และสังคม มากกว่าการศึกษานิติศาสตร์ กฎหมายและรหัสพลเรือนสามารถบรรลุ