We've all been there — one moment y

We've all been there — one moment you're diligently sitting behind your desk being productive, and then the next moment, you catch yourself in a daydream.

According to Psychology Today, "everyone, or nearly everyone, reports daydreaming on a regular basis, with studies indicating that as many as 96% of adults engage in having at least one bout of daily fantasies."

Previous criticisms of daydreaming were that mind wanderers were lazy and failed at mental discipline. In fact, Sigmund Freud, a known father to modern day psychoanalysis, regarded daydreamers as "infantile" in their thinking. Freud believed that daydreaming was a way for people to resolve any conflict that they might be facing, and that the person's fantasy might be a mix of their desires and what is socially acceptable according to societal standards.


Modern psychology has found that when your mind wanders, it's a sign of the creative process, which means you're actually giving your mind a workout. By having multiple simultaneous thoughts, your brain is strengthening your mental work space — the more mental workspace you have, the stronger your ability to mentally juggle more than one task.

"Wandering mind correlates with higher degrees of what is referred to as working memory. Cognitive scientists define this type of memory as the brain's ability to retain and recall information in the face of distractions," according to a study by researchers from the University of Wisconsin and the Max Planck Institute for Human Cognitive and Brain Science.

When Daydreaming Goes Too Far



Now what happens when day dreaming goes too far? You find yourself missing days and hours of time daydreaming. This is known as maladaptive daydreaming (MD) — an extensive daydream that replaces human interaction with extensive fantasies that people envision in their own minds. Although it is not a medically recognized term, the concept was first coined by Eli Sómer, Ph.D., in 2002. Somer believed that the trigger for this excessive form of daydreaming might be from trauma or abuse.

In his study, Sómer's patients had used their daydreaming as a coping method or escape from unpleasant surroundings. However, further research is needed to quantify this theory.

Many people with MD find that their condition can cause them to be unproductive and can actually be an extreme hindrance to their everyday lives. Time is passing while they are processing these extensive dreams, and before they know it, a whole day is lost to their fantasies.


Since this isn't a recognized condition, however, there isn't extensive research to determine if this is an actual mental imbalance. But theorists have also attributed MD to dissociative personality disorder, because with such disassociation, the person is often similarly detached from his or her immediate surroundings in both the physical and emotional aspect.

Symptoms Of MD


There are not any conclusive symptoms of MD, since it's not an official diagnosis, but in view of the research available, there are a few signs that be related to MD:

1. Daydreaming excessively in a way that is often compared to an addiction.

2. This excessive daydreaming often begins in childhood.

3. Books, movies, music, video games, and other media may be a daydreaming trigger.

4. The daydreaming itself is often detailed and elaborate, sometimes compared to a movie or novel.

5. Repetitive movements while daydreaming are common (but not always present in sufferers) — pacing, rocking, spinning, shaking something in their hand, etc.

6. They may sometimes talk, laugh, cry, gesture, or make facial expressions as they daydream. People suffering from this know the difference between daydreaming and reality, and do not confuse the two; this makes them distinctly different from psychotics or schizophrenics.

7. Some people will lie in bed for hours daydreaming, and may either have difficulty going to sleep because of this, or have difficulty getting out of bed once awake. They may also neglect basic functions such as regular meals, showering, and other daily activities because of their daydreaming.

Many people have started forums, blogs, and discussion boards to talk about their MD. While it might be a long way before it's officially recognized, awareness is a productive first step.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราทั้งหมดเคยมี — ครับหมั่นนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานมีประสิทธิผล แล้ว ช่วงเวลาถัดไป คุณจับตัวในเดย์ดรีมตามจิตวิทยาวันนี้ "ทุกคน หรือเกือบทุกคน รายงาน daydreaming สม่ำเสมอ มีการศึกษาบ่งชี้ว่า เป็น 96% ของผู้ใหญ่มีส่วนร่วมมีการแข่งขันน้อยของ fantasies ทุกวัน"วิจารณ์ก่อนหน้าของ daydreaming ถูกใจวันเดอเรอร์สได้ล้มเหลวที่จิตใจวินัย และการ ในความเป็นจริง Sigmund Freud พ่อรู้จักกับสมัย psychoanalysis ถือ daydreamers เป็น "infantile" ในความคิดของพวกเขา Freud เชื่อว่า daydreaming ถูกวิธีสำหรับคนที่จะแก้ไขความขัดแย้งที่อาจหัน และแฟนตาซีของบุคคลอาจจะผสมความปรารถนาและสังคมยอมรับได้ตามมาตรฐานที่นิยมคืออะไรจิตวิทยาสมัยใหม่พบว่า เมื่อจิต wanders เป็นเครื่องหมายของความคิดสร้างสรรค์กระบวนการ ซึ่งหมายความว่า คุณกำลังจริงให้คุณออกกำลังกาย มีหลายความคิดที่เกิดขึ้นพร้อมกัน สมองของคุณจะเพิ่มพื้นที่ของงานจิต — คุณมีพื้นที่มากขึ้นจิต แข็งแกร่งความสามารถในการโยนใจมากกว่าหนึ่งงาน"จิตหลงคู่กับองศาสูงของอะไรเรียกว่าทำงานหน่วยความจำ นักวิทยาศาสตร์รับรู้กำหนดชนิดของหน่วยความจำของสมองความสามารถในการรักษา และการเรียกคืนข้อมูลหน้ารบกวน ตามการศึกษาโดยนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยวิสคอนซินและมนุษย์รับรู้และสมองวิทยาศาสตร์ สถาบันสูงสุดของพลังค์เมื่อ Daydreaming ไปไกลตอนนี้ เกิดอะไรขึ้นเมื่อวันฝันไปไกล คุณค้นหาตัวเองหายไปจำนวนวันและชั่วโมงของเวลา daydreaming นี้เรียกว่า daydreaming maladaptive (MD) — การเดย์ดรีมมากมายที่ใช้แทนมนุษย์โต้ตอบกับ fantasies อย่างละเอียดที่คนวาดภาพในจิตใจของตนเอง แม้ว่ามันจะไม่คำที่ยอมรับทางการแพทย์ แนวคิดได้ก่อนจังหวะ โดยลี Sómer, Ph.D. ในปี 2002 Somer เชื่อว่า ทริกเกอร์ในรูปแบบนี้มากเกินไปของ daydreaming อาจได้มาจากการบาดเจ็บหรือการละเมิดสิทธิศึกษา Sómer ของผู้ป่วยได้ใช้ daydreaming วิธีเผชิญหรือหลบหนีจากสภาพแวดล้อมไม่ อย่างไรก็ตาม เพิ่มเติมงานวิจัยต้องวัดปริมาณทฤษฎีนี้หลายคนกับ MD พบว่า สภาพของพวกเขาสามารถทำให้พวกเขาสามารถก่อ และจริงได้น๊อตมากกับชีวิตประจำวัน เวลาจะช่วยในขณะที่กำลังประมวลผลความฝันเหล่านี้อย่างละเอียด และก่อนที่พวกเขารู้ว่า ทั้งวันหาย fantasies ของพวกเขาตั้งแต่นี้ไม่ยอมรับเงื่อนไข อย่างไรก็ตาม ไม่วิจัยเพื่อดูว่า นี้จริงจิตไม่ แต่ theorists ได้ยังบันทึก MD โรคบุคลิกภาพ dissociative เนื่องจาก มีการแยกความสัมพันธ์ดังกล่าว บุคคลมักจะทำนองเดี่ยวจากบรรยากาศทันทีของเขา หรือเธอในทั้งร่างกาย และอารมณ์ด้านอาการของ MDไม่มีอาการใด ๆ ข้อสรุปของ MD เนื่องจากไม่ได้วินิจฉัยอย่างเป็นทางการ แต่มุมมองจากงานวิจัยมี มีสัญญาณบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับ MD:1. daydreaming มากเกินไปในทางที่ถูกมักจะเปรียบเทียบกับการติดยาเสพติด2. นี้ daydreaming มากเกินไปเริ่มต้นในวัยเด็กมักจะ3. หนังสือ ภาพยนตร์ เพลง วิดีโอ เกม และสื่ออื่น ๆ อาจทริกเกอร์ daydreaming4. daydreaming เองมักจะเป็นรายละเอียด และ ประณีต บางครั้งเปรียบเทียบกับภาพยนตร์หรือนวนิยาย5. ซ้ำการเคลื่อนไหวขณะ daydreaming มีทั่วไป (แต่ไม่เสมอปรากฏในแพ้) — pacing โยก ปั่น สั่นบางสิ่งบางอย่างในมือของพวกเขา ฯลฯ6. อาจบางครั้งพูดคุย หัวเราะ ร้องไห้ รูปแบบลายเส้น หรือทำหน้านิพจน์เป็นเดย์ดรีมก็ คนนี้รู้ความแตกต่างระหว่าง daydreaming และความเป็นจริง และไม่สับสนสอง เช่นนี้ทำให้พวกเขาแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดจาก psychotics หรือ schizophrenics7. บางคนจะนอนอยู่บนเตียง daydreaming ชั่วโมง และอาจมีความยากลำบากที่จะไปนอนด้วยเหตุนี้ หรือมีปัญหาในการเดินทางออกจากเตียงเมื่อตื่น นอกจากนี้พวกเขายังอาจละเลยฟังก์ชันพื้นฐานเช่นอาหารทั่วไป สถานอาบอบ และกิจกรรมประจำวันอื่น ๆ เนื่องจากพวกเขา daydreamingหลายคนเริ่มต้นกระดานข่าว บล็อก และกระดานสนทนาเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับ MD. ของพวกเขา ในขณะที่มันอาจจะให้ก่อนที่จะมีการรับรู้ทาง รับรู้เป็นขั้นตอนแรกผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราได้รับมีทั้งหมด - หนึ่งขณะที่คุณกำลังนั่งอยู่ข้างหลังอย่างขยันขันแข็งโต๊ะทำงานของคุณการผลิตและจากนั้นช่วงเวลาถัดไปที่คุณจับตัวเองในฝันได้. ตามจิตวิทยาวันนี้ "ทุกคนหรือเกือบทุกคนในรายงานฝันกลางวันปกติ พื้นฐานกับการศึกษาแสดงให้เห็นว่าเป็นจำนวนมากถึง 96% ของผู้ใหญ่ที่มีส่วนร่วมในการมีอย่างน้อยหนึ่งการแข่งขันของจินตนาการในชีวิตประจำวัน. "การวิพากษ์วิจารณ์ก่อนหน้านี้พบว่าฝันกลางวันใจหลงขี้เกียจและล้มเหลวที่มีระเบียบวินัยทางจิต ในความเป็นจริง Sigmund Freud พ่อที่รู้จักกันในจิตวันที่ทันสมัยได้รับการยกย่อง daydreamers เป็น "เด็ก" ในความคิดของพวกเขา ฟรอยด์เชื่อว่าฝันกลางวันเป็นวิธีสำหรับคนที่จะแก้ปัญหาความขัดแย้งที่พวกเขาอาจจะหันหน้าไปทางใดและที่จินตนาการของคนที่อาจจะมีการผสมผสานของความปรารถนาของพวกเขาและสิ่งที่เป็นที่ยอมรับของสังคมตามมาตรฐานสังคม. จิตวิทยาสมัยใหม่ได้พบว่าเมื่อความคิดของคุณเดิน มันเป็นสัญลักษณ์ของกระบวนการความคิดสร้างสรรค์ซึ่งหมายความว่าคุณจริงให้ใจของคุณออกกำลังกาย โดยมีความคิดที่พร้อมกันหลายสมองของคุณคือการเสริมสร้างความเข้มแข็งพื้นที่ทำงานจิตของคุณ -. พื้นที่ทำงานทางจิตมากกว่าที่คุณมีที่แข็งแกร่งความสามารถในการเล่นปาหี่ทางจิตใจมากกว่าหนึ่งงาน"หลงใจมีความสัมพันธ์กับระดับที่สูงขึ้นของสิ่งที่เรียกว่าหน่วยความจำทำงาน องค์ความรู้วิทยาศาสตร์กำหนดประเภทของหน่วยความจำกับความสามารถของสมองในการรักษาและเรียกคืนข้อมูลในหน้าของการรบกวนนี้ "ตามการศึกษาโดยนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยวิสคอนซินและ Max Planck สถาบันมนุษย์ความรู้ความเข้าใจและวิทยาศาสตร์สมอง. เมื่อฝันกลางวันไปมากเกินไป ไกลออกไปตอนนี้สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวันฝันไปไกลเกินไป? คุณพบว่าตัวเองหายไปวันและเวลาของการฝันกลางวันเวลา นี้เป็นที่รู้จักกัน maladaptive ฝันกลางวัน (MD) - ทางฝันที่กว้างขวางที่มาแทนที่การปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์ที่มีจินตนาการอย่างกว้างขวางว่าคนวาดภาพในใจของตัวเอง แม้ว่ามันจะไม่ได้เป็นที่ยอมรับทางการแพทย์ระยะแนวคิดประกาศเกียรติคุณเป็นครั้งแรกโดยอีไล SOMER, Ph.D. , ในปี 2002 เชื่อว่า Somer ทริกเกอร์สำหรับรูปแบบมากเกินไปของฝันกลางวันอาจจะมาจากการบาดเจ็บหรือการละเมิด. ในการศึกษาของเขา SOMER ของผู้ป่วย ได้ใช้ฝันกลางวันของพวกเขาเป็นวิธีการรับมือหรือการหลบหนีจากสภาพแวดล้อมที่ไม่พึงประสงค์ อย่างไรก็ตามการวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นที่จะหาจำนวนทฤษฎีนี้. หลายคนที่มีแมรี่แลนด์พบว่าสภาพของพวกเขาจะทำให้พวกเขามีความอุดมสมบูรณ์และที่จริงอาจจะเป็นอุปสรรคมากกับชีวิตประจำวันของพวกเขา เวลาจะผ่านในขณะที่กำลังการประมวลผลความฝันที่กว้างขวางเหล่านี้และก่อนที่พวกเขาจะรู้ว่าตลอดทั้งวันจะสูญหายไปจากจินตนาการของพวกเขา. ตั้งแต่นี้ไม่ได้เป็นเงื่อนไขได้รับการยอมรับ แต่มีไม่ได้วิจัยเพื่อตรวจสอบว่าเป็นจริง ความไม่สมดุลทางจิต แต่ทฤษฎีที่ได้มาประกอบยัง MD เพื่อบุคลิกทิฟเพราะมีโจษจันเช่นคนที่มักจะถูกแยกออกมาในทำนองเดียวกันจากสภาพแวดล้อมของเขาหรือเธอทันทีทั้งในด้านร่างกายและอารมณ์. อาการของแมรี่แลนด์มีไม่ใด ๆ อาการข้อสรุปของเอ็มเนื่องจากมัน ไม่ได้การวินิจฉัยอย่างเป็นทางการ แต่ในมุมมองของการวิจัยที่มีอยู่มีสัญญาณบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับแมรี่แลนด์: 1 ฝันกลางวันมากเกินไปในทางที่มักจะเป็นเมื่อเทียบกับการติดยาเสพติดได้. 2 ฝันกลางวันนี้มากเกินไปมักจะเริ่มต้นในวัยเด็ก. 3 หนังสือ, ภาพยนตร์, เพลง, วิดีโอเกมและสื่ออื่น ๆ อาจจะเป็นทริกเกอร์ฝันกลางวัน. 4 ฝันกลางวันตัวเองมักจะเป็นรายละเอียดและซับซ้อนบางครั้งเมื่อเทียบกับหนังหรือนิยาย. 5 ในขณะที่การเคลื่อนไหวซ้ำฝันกลางวันเป็นเรื่องธรรมดา (แต่ไม่เสมอในปัจจุบันผู้ประสบภัย) - เดินไปเดินมาโยกปั่นสั่นบางสิ่งบางอย่างอยู่ในมือของพวกเขา ฯลฯ6 บางครั้งพวกเขาอาจจะพูดคุยหัวเราะร้องไห้ท่าทางหรือการแสดงออกทางสีหน้าขณะที่พวกเขาคิดฝัน คนทุกข์ทรมานจากนี้ทราบความแตกต่างระหว่างการฝันกลางวันและความเป็นจริงและไม่สับสนทั้งสอง; นี้ทำให้พวกเขาแตกต่างจากโรคจิตหรืออาการจิตเภท. 7 บางคนจะนอนอยู่บนเตียงเป็นเวลาหลายชั่วโมงฝันกลางวันและอาจจะมีความยากลำบากที่จะไปนอนเพราะเรื่องนี้หรือมีปัญหาในการเดินทางออกจากที่นอนตื่นครั้งเดียว นอกจากนี้ยังอาจละเลยฟังก์ชั่นพื้นฐานเช่นอาหารปกติอาบน้ำและกิจกรรมอื่น ๆ ในชีวิตประจำวันเพราะฝันกลางวันของพวกเขา. หลายคนได้เริ่มต้นฟอรั่มบล็อกและกระดานสนทนาพูดคุยเกี่ยวกับแมรี่แลนด์ของพวกเขา ในขณะที่มันอาจจะเป็นทางยาวก่อนที่จะได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการรับรู้เป็นขั้นตอนแรกของการผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราได้รับมีทั้งหมด - หนึ่งขณะที่คุณกำลังนั่งอยู่หลังโต๊ะอย่างมีประสิทธิผล และช่วงเวลาถัดไป คุณจับตัวเองในความฝัน

ตามจิตวิทยาวันนี้ ทุกคนหรือเกือบทุกคน รายงาน ฝันกลางวันอยู่เป็นประจำ มีการศึกษาแสดงให้เห็นว่าเท่าที่ 96 % ของผู้ใหญ่ มีส่วนร่วมในการแข่งขันมีอย่างน้อยหนึ่งของจินตนาการทุกวัน

"ก่อนวิพากษ์วิจารณ์ฝันกลางวันคือจิตใจ วันเดอเรอร์สขี้เกียจและล้มเหลวในวินัยจิต ในความเป็นจริง , ซิกมันด์ฟรอยด์ , รู้จักพ่อของจิตวิเคราะห์สมัยใหม่วัน ถือว่า daydreamers เป็น " เด็กอมมือ " ในความคิดของพวกเขา ฟรอยด์เชื่อว่า ฝันกลางวันเป็นวิธีสำหรับคนที่จะแก้ปัญหาความขัดแย้งใด ๆที่พวกเขาต้องเผชิญและจินตนาการของบุคคลอาจจะมีส่วนผสมของความปรารถนาของพวกเขาและสิ่งที่สังคมยอมรับตามมาตรฐานสังคม


ทันสมัยจิตวิทยา พบว่า เมื่อจิตใจของคุณนั้น มันเป็นสัญลักษณ์ของกระบวนการความคิดสร้างสรรค์ ซึ่งหมายความว่าคุณต้องให้ความคิดของคุณออกกำลังกาย โดยมีความคิดพร้อมกันหลายสมองของคุณคือการเพิ่มพื้นที่ทำงานของคุณจิตพื้นที่ทำงานทางจิตมากกว่าที่คุณมีความสามารถในการเล่นที่แข็งแกร่งทางจิตใจมากกว่าหนึ่งงาน

" หลงจิตใจมีความสัมพันธ์กับระดับที่สูงขึ้นของสิ่งที่เรียกว่าหน่วยความจำทำงาน นักวิทยาศาสตร์การกำหนดของหน่วยความจำชนิดนี้ เช่น สมองของความสามารถในการรักษาและเรียกคืนข้อมูลในหน้าของสมาธิ" ตามการศึกษาโดยนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยวิสคอนซิน และมักซ์พลังค์สถาบันมนุษย์ทางปัญญาและวิทยาศาสตร์สมอง

เมื่อใจลอยไปไกล



ตอนนี้จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อวันฝันไปไกลเกินไป คุณพบว่าตัวเองหายไปวันและชั่วโมงของเวลาฝันกลางวัน .นี้เป็นที่รู้จักกันเป็น maladaptive ฝันกลางวัน ( MD ) - กว้างขวางฝันกลางวันที่แทนที่การปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์กับจินตนาการมากมายที่คนมองเห็นในจิตใจของตนเอง แม้ว่ามันจะไม่ใช่ทางการแพทย์ยอมรับคํา แนวคิดแรก ที่คิดโดยอีไล S óแมร์ , Ph.D . , 2002 Somer เชื่อว่าเรียกแบบฟอร์มนี้มากเกินไปของฝันกลางวันอาจจาก trauma หรือการละเมิด .

ในการศึกษาของเขาS óแมร์ผู้ป่วยได้ใช้ของพวกเขาเป็นวิธีการ ฝันกลางวัน หรือหนีจากสภาพแวดล้อมที่ไม่พึงประสงค์ อย่างไรก็ตาม การวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นที่จะหาทฤษฎีนี้ หลายคน

กับ MD พบว่าสภาพของพวกเขาสามารถทำให้พวกเขาจะยอมรับและสามารถจริงจะเป็นบวกมากกับชีวิตประจําวัน . เวลาผ่านไป ขณะที่พวกเขามีการประมวลผล ความฝันที่กว้างขวางเหล่านี้และก่อนที่จะรู้ว่ามันทั้งวัน หายไปในจินตนาการของพวกเขา


เพราะนี่ไม่ใช่การยอมรับเงื่อนไข อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีการวิจัยอย่างละเอียดเพื่อตรวจสอบถ้าเป็นความไม่สมดุลทางจิตใจที่แท้จริง แต่ทฤษฎียังเกิดจาก MD กับอาการทำตัวแปลกแยก เพราะด้วยเรื่องโจษจัน ,คนที่มักจะเหมือนกับแยกออกจากสภาพแวดล้อมของเขาหรือเธอทันที ทั้งในด้านกายภาพและอารมณ์ อาการของ MD .




มีไม่ใด ๆ สรุปอาการของ MD เพราะไม่ใช่การวินิจฉัยอย่างเป็นทางการ แต่ในมุมมองของการวิจัยที่มีอยู่ มีบางสัญญาณที่เกี่ยวข้องกับ MD :

1 ฝันกลางวันมากเกินไปในทางที่มักจะถูกเปรียบเทียบกับการติด

2นี้มากเกินไปฝันกลางวันมักจะเริ่มต้นในวัยเด็ก

3 หนังสือ , ภาพยนตร์ , เพลง , เกมส์ , วีดีโอและสื่ออื่น ๆอาจจะเป็นฝันกลางวันเรียก

4 . การใจลอยเองมักจะรายละเอียดและซับซ้อน บางครั้งเมื่อเทียบกับหนังหรือนิยาย

5 ทำซ้ำการเคลื่อนไหวขณะที่ฝันกลางวันอยู่ทั่วไป ( แต่ไม่เสมอปัจจุบันใน sufferers ) - การเต้น , โยก , ปั่น , สั่นอะไรบางอย่างในมือของพวกเขา ฯลฯ

6 พวกเขาบางครั้งอาจพูด ยิ้ม หัวเราะ ร้องไห้ หรือทำสีหน้าท่าทาง เป็นพวกฝันกลางวัน คนทุกข์ทรมานจากทราบความแตกต่างระหว่างฝันกลางวันและความเป็นจริง และไม่สับสนสอง ; นี้ทำให้พวกเขาโดดเด่นแตกต่างจากโรคจิดหรือจิตเภท

7 บางคนจะอยู่ในเตียงสำหรับชั่วโมงฝันกลางวัน และอาจจะมีปัญหาจะไปนอน เพราะเรื่องนี้หรือมีปัญหาในการออกจากเตียงทันทีที่ตื่น พวกเขาอาจยังละเลยหน้าที่พื้นฐาน เช่น อาหาร ปกติอาบน้ำและกิจกรรมอื่น ๆทุกวันเพราะพวกเขาฝันกลางวัน

หลายคนได้เริ่มต้นฟอรั่ม , บล็อก , การสนทนาและกระดานพูดคุยเกี่ยวกับของพวกเขา . ในขณะที่มันอาจจะนานก่อนที่จะการยอมรับอย่างเป็นทางการ ความตระหนัก เป็นขั้นตอนก่อนการผลิต .