As noted DSM-5 nominates a set of “

As noted DSM-5 nominates a set of “significant losses” considered equally likely to generate responses which “resemble a depressive episode” (i.e. bereavement, financial ruin, serious medical illness, losses from a natural disaster). Our data included the first three events—with bereavement prioritizing a primary grief response for a first-degree relative and being a common grief response for a second degree relative. In both cases very low primary depression responses were quantified (3.6% in relation to loss of a family member and 4.6% in relation to loss of a family friend or other relative). Neither event had a significantly different response profile in depressed and non-depressed sub-sets. In contrast, both a financial crisis and a medical illness generated a primary stress response (73.2% and 36.1%, respectively), lower primary depression response rates (11.3% and 22.7% respectively) and extremely low primary grief responses (2.8% and 2.1%, respectively).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นชุดของ "สำคัญขาดทุน" ถือว่าเท่า ๆ กันโอกาสที่จะสร้างการตอบรับที่ "คล้ายตอน depressive" แสดงให้ทราบตาม DSM-5 (เช่น bereavement ทำลายการเงิน โรคร้ายแรงทางการแพทย์ ความสูญเสียจากภัยธรรมชาติ) ข้อมูลรวมเหตุการณ์แรกสามตัวกับ bereavement จัดระดับความสำคัญของการตอบสนองความเศร้าโศกหลักสำหรับญาติ first-degree และเป็นการตอบสนองความเศร้าโศกทั่วไปสำหรับตัวที่สองญาติ ในทั้งสองกรณี ซึมเศร้าหลักมากตอบถูก quantified (3.6% เกี่ยวกับสูญเสียสมาชิกในครอบครัวและ 4.6% เกี่ยวกับเพื่อนครอบครัวหรือญาติอื่น ๆ สูญหาย) เหตุการณ์ไม่มีประวัติตอบสนองแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในชุดย่อยไม่หดหู่ และซึมเศร้า ในทางตรงกันข้าม วิกฤตการณ์ทางการเงินและการเจ็บป่วยทางการแพทย์สร้างการตอบสนองความเครียดหลัก (73.2% และ 36.1% ตามลำดับ), ลดราคาตอบสนองต่อภาวะซึมเศร้าหลัก (11.3% และ 22.7% ตามลำดับ) และต่ำตอบสนองหลักความเศร้าโศกมาก (2.8% และ 2.1% ตามลำดับ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังที่ระบุไว้ DSM-5 แต่งตั้งชุดของ "การสูญเสียอย่างมีนัยสำคัญ" ถือว่ามีแนวโน้มที่เท่าเทียมกันในการสร้างการตอบสนองซึ่ง "มีลักษณะคล้ายกับซึ​​มเศร้าตอน" (เช่นการปลิดชีพ, ทำลายทางการเงินเจ็บป่วยทางการแพทย์อย่างจริงจัง, ความสูญเสียจากภัยพิบัติทางธรรมชาติ) ข้อมูลของเรารวมถึงครั้งแรกที่สามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับการปลิดชีพจัดลำดับความสำคัญการตอบสนองความเศร้าโศกหลักสำหรับการศึกษาระดับปริญญาแรกญาติและเป็นตอบสนองความเศร้าโศกทั่วไปสำหรับระดับที่สองญาติ ในทั้งสองกรณีหลักที่ต่ำมากการตอบสนองภาวะซึมเศร้าได้รับการวัด (3.6% ในความสัมพันธ์กับการสูญเสียสมาชิกในครอบครัวและ 4.6% ในความสัมพันธ์กับการสูญเสียของครอบครัวเพื่อนญาติหรืออื่น ๆ ) ทั้งกรณีที่มีรายละเอียดที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญการตอบสนองในชุดย่อยมีความสุขและไม่หดหู่ ในทางตรงกันข้ามทั้งวิกฤตการณ์ทางการเงินและความเจ็บป่วยทางการแพทย์สร้างขึ้นตอบสนองต่อความเครียดหลัก (73.2% และ 36.1% ตามลำดับ) ที่ต่ำกว่าอัตราการตอบสนองภาวะซึมเศร้าหลัก (11.3% และ 22.7% ตามลำดับ) และการตอบสนองความเศร้าโศกหลักต่ำมาก (2.8% และ 2.1 % ตามลำดับ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามที่ระบุไว้ dsm-5 เสนอชุดของ " ทุน " สำคัญเท่าเทียมกันเพื่อสร้างการตอบสนองถือว่ามีแนวโน้มที่ " คล้ายโรคซึมเศร้าชั่วครั้งชั่วคราว " ( คือเหตุการณ์ทางการเงินทำลายร้ายแรง แพทย์ โรค ความสูญเสียจากภัยธรรมชาติ )ข้อมูลรวม 3 เหตุการณ์เหตุการณ์แรกที่มีความสำคัญต่อความเศร้าโศกหลักสำหรับญาติองศาแรกและการตอบสนองความเศร้าโศกทั่วไปสำหรับระดับสองญาติ ในทั้งสองกรณีการตอบสนองมีปริมาณต่ำมาก เศร้า ( 3.6% ในความสัมพันธ์กับการสูญเสียสมาชิกในครอบครัว และ 4.6% ในความสัมพันธ์กับความสูญเสียของครอบครัว เพื่อน หรือญาติอื่น ๆ )ทั้งงานมีแตกต่างกันการตอบสนองรายละเอียดในชุดย่อยและไม่หดหู่ซึมเศร้า ในทางตรงกันข้าม ทั้งวิกฤตการณ์ทางการเงินและการเจ็บป่วยทางการแพทย์ที่สร้างการตอบสนองความเครียดหลัก ( ความสามารถ ) และ 80% ตามลำดับ ลดอัตราการตอบสนองหลัก depression ( 11.3 % และ 22.7 ตามลำดับ ) และต่ำมาก หลักความเศร้าโศกการตอบสนอง ( 2.8% และ 2.1 ตามลำดับ )