Halstead’s theory of “software scie

Halstead’s theory of “software science” [Hal77] proposed the first analytical “laws” for computer software. 14Halstead assigned quantitative laws to the development of computer software, using a set of primitive measures that may be derived after code is generated or estimated once design is complete. The measures are :
n1 = number of distinct operators that appear in a program
n2 = number of distinct operands that appear in a program
N1 = total number of operator occurrences
N2 = total number of operand occurrences
Halstead uses these primitive measures to develop expressions for the overall program length, potential minimum volume for an algorithm, the actual volume(number of bits required to specify a program), the program level (a measure of software complexity), the language level(a constant for a given language), and other features such as development effort, development time, and even the projected number of faults in the software,

Halstead shows that length N can be estimated
N=n1 log2 n1 + n2 log2 n2
and program volume may be defined
V= N log2 (n1+n2)
It should be noted that V will vary with programming language and represents the volume of information (in bits) required to specify a program
Theoretically, a minimum volume must exist for a particular algorithm Halstead defines a volume ratio L as the ratio of volume of the most compact form of a program to the volume of the actual program. In actuality, L must always be less than l. In terms of primitive measures, the volume ratio may be expressed as
L=2/n1 x n2/N2
Halstead’s work is amenable to experimental verification and a large body of research has been conducted to investigate software science. A discussion of this work is beyond the scope of this book. For further information, see[Zus90],[Fen91],and[Zus97].

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎี Halstead ของ "วิทยาศาสตร์ซอฟแวร์" [Hal77] ที่นำเสนอเป็นครั้งแรกในการวิเคราะห์ "กฎหมาย" สำหรับซอฟแวร์คอมพิวเตอร์ 14Halstead มอบหมายกฎหมายเชิงปริมาณในการพัฒนาซอฟแวร์คอมพิวเตอร์โดยใช้ชุดของมาตรการดั้งเดิมที่อาจจะมาหลังจากที่มีการสร้างรหัสหรือประมาณหนึ่งครั้งการออกแบบเสร็จสมบูรณ์ มาตรการคือ
1 n = จำนวนผู้ประกอบการที่แตกต่างที่ปรากฏในโปรแกรม
n2 = จำนวนของตัวถูกดำเนินการที่แตกต่างที่ปรากฏในโปรแกรม
N1 = จำนวนรวมของผู้ประกอบการที่เกิดขึ้น
N2 = จำนวนรวมของการดำเนินการที่เกิดขึ้น
Halstead ใช้มาตรการดั้งเดิมเหล่านี้ในการพัฒนาสำหรับการแสดงออก ความยาวโดยรวมปริมาณขั้นต่ำที่มีศักยภาพสำหรับอัลกอริทึมปริมาณที่เกิดขึ้นจริง (จำนวนบิตที่จำเป็นในการระบุโปรแกรม) ระดับโปรแกรม (ตัวชี้วัดของความซับซ้อนของซอฟแวร์) ระดับภาษา (คงที่สำหรับภาษาที่กำหนด) และอื่น ๆ คุณสมบัติเช่นความพยายามพัฒนาเวลาในการพัฒนาและแม้กระทั่งตัวเลขคาดการณ์ของความผิดพลาดในซอฟต์แวร์Halstead แสดงให้เห็นว่ายังไม่มีความยาวที่สามารถประมาณจำนวน = n1 log2 N1 + N2 log2 N2 และปริมาณโปรแกรมอาจถูกกำหนดV = ไม่มี log2 (n1 + N2) มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่า V จะแตกต่างกับภาษาการเขียนโปรแกรมและแสดงให้เห็นถึงปริมาณของข้อมูล (ในบิต) จำเป็นต้องระบุโปรแกรมในทางทฤษฎีปริมาณขั้นต่ำที่จะต้องมีอยู่สำหรับขั้นตอนวิธีการโดยเฉพาะอย่างยิ่งสคีกำหนดอัตราส่วน L เป็นอัตราส่วนของปริมาณ ในรูปแบบที่มีขนาดกะทัดรัดที่สุดของโปรแกรมปริมาณการของโครงการที่เกิดขึ้นจริง ในความเป็นจริง, L เสมอต้องน้อยกว่าลิตร ในแง่ของมาตรการดั้งเดิมอัตราส่วนอาจจะแสดงเป็นL = 2 / N1 N2 x / N2 ทำงาน Halstead เป็นคล้อยตามการตรวจสอบทดลองและร่างใหญ่ของการวิจัยได้รับการดำเนินการในการตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์ซอฟแวร์ การอภิปรายของงานนี้อยู่นอกเหนือขอบเขตของหนังสือเล่มนี้ สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมโปรดดูที่ [Zus90], [Fen91] และ [Zus97]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮาสเตลสทฤษฎีของซอฟต์แวร์ " วิทยาศาสตร์ " [ hal77 ] เสนอแรกวิเคราะห์ " กฎหมาย " เพื่อซอฟต์แวร์คอมพิวเตอร์ 14halstead มอบหมายกฎหมายเชิงปริมาณเพื่อการพัฒนาซอฟต์แวร์โดยใช้ชุดของมาตรการดั้งเดิมที่อาจจะได้มาหลังจากรหัสที่สร้างขึ้น หรือประมาณเมื่อออกแบบเสร็จสมบูรณ์แล้ว โดย :
1 = จำนวนผู้ประกอบการที่แตกต่างกันจะปรากฏในโปรแกรม
N2 = จำนวนเปอแรนด์ที่แตกต่างที่ปรากฏในโปรแกรม
N1 = จำนวนของพนักงานเกิด
2 = จำนวนของตัวถูกดำเนินการเหตุการณ์
ฮาสเตลสใช้มาตรการเหล่านี้เพื่อพัฒนาสำนวนดั้งเดิมสำหรับความยาวโปรแกรมโดยรวมปริมาณขั้นต่ำที่มีศักยภาพสำหรับอัลกอริทึม , ปริมาณที่แท้จริง ( จำนวนบิตที่ต้องการเพื่อระบุโปรแกรม ) ระดับโปรแกรม ( การวัดความซับซ้อนของซอฟต์แวร์ )ระดับภาษา ( คงที่เพื่อให้ภาษา ) , และคุณสมบัติอื่น ๆเช่น ความพยายามพัฒนาเวลาในการพัฒนา และคาดว่าจำนวนของข้อบกพร่องในซอฟต์แวร์

ฮาลสเตด แสดงให้เห็นว่าสามารถประมาณค่าความยาว n
n = 1 N1 N2 LN LN N2
( ปริมาณอาจจะหมายถึง = N
V LOG ( N1 N2 )
มันควรจะสังเกตว่า V จะแตกต่างกันกับภาษาการเขียนโปรแกรมและแสดงถึงปริมาณของข้อมูล ( นิดหน่อย ) ต้องระบุโปรแกรม
ทฤษฎีปริมาณขั้นต่ำที่ต้องอยู่ในเฉพาะขั้นตอนวิธีการกำหนดอัตราส่วนปริมาตรฮาสเตลสลิตรเป็นอัตราส่วนของปริมาตรของรูปแบบกะทัดรัดที่สุดของโปรแกรมเสียงของโปรแกรมที่แท้จริง . ในความเป็นจริงแล้ว ฉันก็ต้องน้อยกว่า Lในแง่ของมาตรการตรวจ ปริมาณอัตราส่วนอาจจะแสดงเป็น
L = 2 / N1 x 2 / N2
ฮาสเตลสทํางานเพื่อทดลองการซูฮกและร่างกายใหญ่ของการวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิทยาการซอฟต์แวร์ การสนทนาของงานนี้อยู่นอกเหนือขอบเขตของหนังสือเล่มนี้ สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม ดู zus90 fen91 [ ] , [ ] , และ [
zus97 ]