Objectives: To evaluate how restora

Objectives: To evaluate how restoration characteristics are associated with the decision to repair or
replace an existing restoration. The following hypotheses were studied: dentists who placed the original
restoration are more likely to repair instead of replace restorations (H1) that are in molar teeth; (H2) that are
in the upper arch; (H3) that have amalgam restorative material; (H4) if a fracture is not the primary reason
for the defect; and (H5) when the restoration comprises more than one surface.
Methods: This cross-sectional study used a consecutive patient/restoration recruitment design. 194
dentists members of a dental practice-based research network recorded data on restorations in
permanent teeth that needed repair or replacement.
Results: For 6623 of the 8770 defective restorations in 6643 patients, the treatment was provided by the
dentist who had not placed the original restoration (75%). The 2-way interaction revealed that dentists
who had placed the original restoration often chose to repair when the defective restoration was in a
molar, relative to premolar or anterior teeth (OR = 2.2, p < .001); and chose to replace when the
restoration had amalgam (OR = 0.5, p < .001), and when it was a fracture compared to another reason
(OR = 0.8, p = 001).
Conclusion: Most dentists are not conservative when they revisit a restoration that they originally
placed regardless of type of failure, number of surfaces or material used. However, dentists who had
placed the original restoration were significantly more likely to repair it when the defective restoration
was in a molar tooth.
Clinical significance: Most dentists who placed the original restoration were prone to replace it,
however if the defective restoration was located in a molar tooth they would consider repairing it.
# 2014 The Authors. Published by Elsevier Ltd. This is an open access article under the CC

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์: เพื่อประเมิน วิธีคืนค่าลักษณะจะเกี่ยวข้องกับการตัดสินใจในการซ่อมแซม หรือแทนการคืนค่าที่มีอยู่ ได้ศึกษาสมมุติฐานต่อไปนี้: ทันตแพทย์ที่อยู่เดิมคืนมีแนวโน้มการซ่อมแซมแทนการคืนค่าแทน (H1) ที่สบฟัน (H2) ที่มีในโค้งบน (H3) ที่มีวัสดุ amalgam ฟื้นฟู (H4) ถ้าแตกหักไม่เป็นเหตุผลหลักสำหรับข้อบกพร่อง และ (H5) เมื่อคืนที่ประกอบด้วยพื้นผิวที่มากกว่าหนึ่งวิธีการ: การศึกษานี้เหลวใช้แบบสรรหาผู้ป่วยคืนติดต่อกัน 194สมาชิกเครือข่ายวิจัยปฏิบัติการทันตกรรมทันตแพทย์บันทึกข้อมูลคืนค่าในฟันที่ต้องซ่อมแซมหรือเปลี่ยนผลลัพธ์: 6623 คืนค่าชำรุด 8770 ในผู้ป่วยที่ 6643 สำหรับการรักษาได้รับการทันตแพทย์ที่ไม่ได้ทำการคืนค่าเดิม (75%) การโต้ตอบ 2 ทางเปิดเผยที่ทันตแพทย์ที่มีวางคืนที่เดิมมักเลือกที่จะซ่อมแซมเมื่อคืนมีข้อบกพร่องในการสบ สัมพันธ์กับฟันกรามน้อย หรือแอนทีเรียร์ (หรือ = 2.2, p <. 001); และเลือกที่จะแทนเมื่อการคืนมี amalgam (หรือ = 0.5, p < .001), และเมื่อมันแตกหักเมื่อเทียบกับอีกเหตุผลหนึ่ง(หรือ = 0.8, p = 001)สรุป: ทันตแพทย์ส่วนใหญ่จะไม่หัวเก่าเหล่านั้นมาทบทวนคืนที่พวกเขาเดิมวางโดยไม่คำนึงถึงชนิดของความล้มเหลว จำนวนพื้นผิวหรือวัสดุที่ใช้ อย่างไรก็ตาม ทันตแพทย์ที่มีวางต้นฉบับคืนได้มากขึ้นน่าจะหายเมื่อคืนเสียอยู่ในฟันสบความสำคัญทางคลินิก: ทันตแพทย์ส่วนใหญ่ที่วางคืนที่เดิมมีแนวโน้มที่จะแทนแต่ถ้าคืนเสียที่อยู่ในการสบฟัน ก็จะพิจารณาซ่อมมัน#2014 ผู้เขียน เผยแพร่ โดย Elsevier นี่คือบทความเข้าเปิดภายใต้การ CC

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์: เพื่อประเมินว่าลักษณะการฟื้นฟูมีความเกี่ยวข้องกับการตัดสินใจที่จะซ่อมแซมหรือ
เปลี่ยนการฟื้นฟูที่มีอยู่ สมมติฐานดังต่อไปนี้ได้ศึกษา: ทันตแพทย์ที่วางไว้เดิม
บูรณะมีแนวโน้มที่จะซ่อมแซมแทนแทนที่บูรณะ (H1) ที่มีในฟันกราม; (H2) ที่มี
ในโค้งบน; (H3) ที่มีวัสดุบูรณะรวม; (H4) ถ้าแตกหักไม่ได้เป็นเหตุผลหลัก
ข้อบกพร่อง; และ (H5) เมื่อการฟื้นฟูประกอบด้วยมากกว่าหนึ่งพื้นผิว.
วิธีการ: การศึกษาภาคตัดขวางที่ใช้ติดต่อกันของผู้ป่วย / ฟื้นฟูการออกแบบการสรรหาบุคลากร 194
ทันตแพทย์สมาชิกของเครือข่ายการวิจัยการปฏิบัติตามทันตกรรมบันทึกข้อมูลเกี่ยวกับการบูรณะใน
ฟันแท้ที่จำเป็นในการซ่อมแซมหรือทดแทน.
ผล: สำหรับ 6623 ของ 8770 มีข้อบกพร่องในการบูรณะ 6643 ผู้ป่วยรักษาที่ถูกจัดไว้ให้โดย
ทันตแพทย์ที่ไม่ได้วางไว้เดิม ฟื้นฟู (75%) การทำงานร่วมกัน 2 ทางเปิดเผยว่าทันตแพทย์
ที่ได้วางฟื้นฟูเดิมมักจะเลือกที่จะซ่อมแซมบูรณะเมื่อมีข้อบกพร่องอยู่ใน
ฟันกรามเทียบกับฟันกรามน้อยหรือฟันหน้า (OR = 2.2, p <0.001); และเลือกที่จะเปลี่ยนเมื่อ
มีการบูรณะมัลกัม (OR = 0.5, p <0.001) และเมื่อมันเป็นแตกหักเมื่อเทียบกับอีกเหตุผลหนึ่ง
(OR = 0.8, p = 001).
สรุป: ทันตแพทย์ส่วนใหญ่จะไม่อนุลักษณ์เมื่อพวกเขากลับมายัง การฟื้นฟูที่พวกเขาเดิม
ที่วางไว้โดยไม่คำนึงถึงประเภทของความล้มเหลวจำนวนของพื้นผิวหรือวัสดุที่ใช้ อย่างไรก็ตามทันตแพทย์ที่ได้
วางไว้บูรณะเดิมอย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะซ่อมแซมได้เมื่อการฟื้นฟูที่มีข้อบกพร่อง
อยู่ในฟันกราม.
อย่างมีนัยสำคัญทางคลินิก: ทันตแพทย์ส่วนใหญ่ที่วางฟื้นฟูเดิมมีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนมัน
แต่ถ้าการฟื้นฟูที่มีข้อบกพร่องอยู่ใน ฟันกรามพวกเขาจะพิจารณาซ่อมมัน.
# 2014 ผู้เขียน เผยแพร่โดยเอลส์ จำกัด นี้เป็นบทความเปิดภายใต้ CC

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาลักษณะวิธีการฟื้นฟูที่เกี่ยวข้องกับการตัดสินใจเพื่อซ่อมแซม หรือฟื้นฟู
แทนที่ที่มีอยู่ และผลการทดสอบสมมติฐานได้แก่ : กุมารเวชศาสตร์ที่วางไว้เดิม
มีแนวโน้มที่จะฟื้นฟูบูรณะซ่อมแซมแทนที่จะแทนที่ ( H1 ) เป็นฟันกราม ( H2 ) ที่
ในโค้งบน ; ( H3 ) ที่มีส่วนบูรณะที่วัสดุ( H4 ) ถ้าหักไม่ได้เป็นเหตุผลหลัก
สำหรับข้อบกพร่อง และ h5 ) เมื่อฟื้นฟูประกอบด้วยมากกว่าหนึ่งพื้นผิว .
วิธีการ : การศึกษาภาคตัดขวางนี้ ใช้ติดต่อกันผู้ป่วยฟื้นฟู / งานออกแบบ 194 สมาชิกฝึก
ทันตแพทย์ทันตกรรมจากเครือข่ายวิจัย ข้อมูลที่บันทึกในการบูรณะใน
ฟันแท้ที่ต้องซ่อมหรือเปลี่ยน
ผลลัพธ์ :สำหรับ 6623 ���บูรณะใน 6643 บกพร่องของผู้ป่วย การรักษาโดยทันตแพทย์ที่ไม่ได้วาง
บูรณะต้นฉบับ ( 75% ) 2-way ปฏิสัมพันธ์พบว่าทันตแพทย์
ที่วางไว้เดิม มักเลือกที่จะฟื้นฟูบูรณะซ่อมแซมเมื่อมีข้อบกพร่องใน
กราม , เมื่อเทียบกับผลรวมหรือด้านหน้าฟัน ( OR = 2.2 , p < . 001 )และเลือกที่จะแทนที่เมื่อ
ฟื้นฟูได้รวมกันหรือ = 0.5 , p < . 001 ) และเมื่อมันถูกหักเมื่อเทียบกับอีกเหตุผล
( OR = 0.8 , p = . 001 ) .
สรุป : ทันตแพทย์ส่วนใหญ่จะอนุรักษ์เมื่อพวกเขาทบทวนฟื้นฟูที่พวกเขาเดิม
วางไว้ไม่ว่าชนิดของของ ความล้มเหลว , จํานวนของพื้นผิวหรือวัสดุที่ใช้ อย่างไรก็ตาม ทันตแพทย์ที่
วางฟื้นฟูเดิมอย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะซ่อมเมื่อ
ฟื้นฟูบกพร่องในฟันกราม .
ความสำคัญทางคลินิกทันตแพทย์ส่วนใหญ่ที่วางบูรณะต้นฉบับมักจะแทนที่ ,
แต่ถ้าฟื้นฟูบกพร่องอยู่ในฟันกรามจะพิจารณาซ่อม .
# 2014 ผู้ประพันธ์ ที่ตีพิมพ์โดยเอลส์จำกัดนี่คือการเปิดบทความภายใต้ ซีซี