ResultsThe final sample size was 33

Results
The final sample size was 337 subjects consisting of
161 (47%) males and 176 (53%) females, with a
mean age of 41.2 years. The mean BMI of the sample
was 29.1, which is considered as being overweight
(BMI: 25–29.9). The average subject
reported less than 7 hr of sleep (40.9%) and participated
in greater than 5 hr of sedentary activity per
day or 312.3 min (see Table 1).
Figure 1 shows the distribution of individuals
who reported an average of two through 12 hr of
sleep. The majority of subjects reported they slept
6–8 hr each night. However, there were 54 subjects
who reported getting less than 6 hr of sleep per
night.
The results of the Pearson r correlation coefficient
analysis revealed a significant inverse association
between sleep duration and WC, r(319) =
.113,
p = .043. The same analysis was used with BMI and
did not show a statistical significance in relation to
duration of sleep, r(334) =
.081, p = .138 (see
Table 2). A comparison of WC in centimeters to
hours of sleep is demonstrated in Figure 2.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์ขนาดตัวอย่างสุดท้ายคือ วิชา 337 ประกอบด้วย161 (47%) ชายและหญิง 176 ใน (53%) มีการหมายถึง อายุปี 41.2 ค่าดัชนีมวลกายเฉลี่ยของตัวอย่างแก้ไข 29.1 ซึ่งถือว่าเป็นน้ำหนักเกิน(BMI: 25 – 29.9) เรื่องเฉลี่ยรายงานน้อยกว่า 7 ชั่วโมงของการนอนหลับ (40.9%) และเข้าร่วมในมากกว่า 5 ชมกิจกรรมอยู่ประจำต่อวันหรือ 312.3 นาที (ดูตารางที่ 1)รูปที่ 1 แสดงการกระจายของบุคคลที่รายงานโดยเฉลี่ยสองผ่าน 12 hr ของการนอนหลับ ส่วนใหญ่เรื่องรายงานพวกเขานอน6-8 ชั่วโมงแต่ละคืน อย่างไรก็ตาม มี 54 วิชาผู้รายงานได้รับน้อยกว่า 6 ชั่วโมงการนอนหลับต่อหรือไม่คืนนี้ผลของค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ r เพียร์สันวิเคราะห์เปิดเผยความสัมพันธ์ของการผกผันที่สำคัญระหว่างระยะเวลาหลับและสุขา r(319) =.113p =.043 ใช้การวิเคราะห์เหมือนกับ BMI และไม่ได้แสดงนัยสำคัญทางสถิติมีความสัมพันธ์กับระยะเวลาของการนอนหลับ r(334) =.081, p =.138 (ดูตาราง 2) การเปรียบเทียบของ WC เซนติเมตรเพื่อชั่วโมงการนอนหลับที่สาธิตในรูปที่ 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการค้นหา
ขนาดตัวอย่างสุดท้ายคือ 337 วิชาประกอบด้วย
161 เพศชาย (47%) และ 176 (53%) เพศหญิงด้วย
อายุเฉลี่ย 41.2 ปี ค่าเฉลี่ยดัชนีมวลกายของกลุ่มตัวอย่าง
เป็น 29.1 ซึ่งถือว่าเป็นน้ำหนักเกิน
(BMI: 25-29.9) เรื่องเฉลี่ย
รายงานน้อยกว่า 7 HR ของการนอนหลับ (40.9%) และมีส่วนร่วม
ในมากกว่า 5 HR ของกิจกรรมอยู่ประจำต่อ
วันหรือ 312.3 นาที (ดูตารางที่ 1).
รูปที่ 1 แสดงการกระจายของบุคคล
ที่มีการรายงานค่าเฉลี่ยของสองถึง 12 การบริหารทรัพยากรบุคคลของ
การนอนหลับ ส่วนใหญ่ของอาสาสมัครรายงานว่าพวกเขานอนหลับ
6-8 ทรัพยากรบุคคลในแต่ละคืน แต่มี 54 วิชา
ที่มีการรายงานที่ได้รับน้อยกว่า 6 HR ของการนอนหลับต่อ
คืน.
ผลของค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน R
วิเคราะห์เผยสัมพันธ์แบบผกผันอย่างมีนัยสำคัญ
ระหว่างระยะเวลาการนอนหลับและสุขา R (319) =? 0.113,
p = 043 การวิเคราะห์เดียวกันถูกใช้กับค่าดัชนีมวลกายและ
ไม่ได้แสดงนัยสำคัญทางสถิติในความสัมพันธ์กับ
ระยะเวลาของการนอนหลับ, R (334) =? 0.081, P = 0.138 (ดู
ตารางที่ 2) การเปรียบเทียบสุขาในเซนติเมตร
ชั่วโมงการนอนหลับจะแสดงให้เห็นในรูปที่ 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์ตัวอย่างสุดท้ายคือ 337 คน ประกอบด้วย ขนาด161 ( 47% ) เพศชายและเพศหญิง 176 ( 53% ) ด้วยอายุเฉลี่ยเป็นรายปี ค่าเฉลี่ยดัชนีมวลกายของกลุ่มตัวอย่างเป็นภาคที่ถือว่าเป็นคนอ้วน( BMI : 25 ( ที ) หัวข้อเฉลี่ยรายงานน้อยกว่า 7 ชั่วโมงของการนอนหลับ ( 40.9 % ) และเข้าร่วมในมากกว่า 5 ชั่วโมงของกิจกรรมกลุ่มต่อวัน หรือ 312.3 มิน ( ดูตารางที่ 1 )รูปที่ 1 แสดงการกระจายของแต่ละบุคคลที่รายงานว่าค่าเฉลี่ยของ 2 ถึง 12 ชั่วโมงของนอน ส่วนใหญ่ของคนรายงานว่าพวกเขานอน6 – 8 ชั่วโมงในแต่ละคืน อย่างไรก็ตาม จำนวน 54 คนที่รายงานได้รับน้อยกว่า 6 ชม. นอนต่อคืนผลของสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน อาร์การวิเคราะห์ทางสถิติของสมาคมผกผันระหว่างระยะเวลาการนอนหลับและห้องสุขา , R ( 319 ) = . 113 ,P = . 043 . การวิเคราะห์และเดียวกันถูกใช้กับดัชนีมวลกายไม่ได้แสดงสถิติในความสัมพันธ์กับระยะเวลาของการนอนหลับ , R ( 334 ) = . 081 , p = . 138 ( ดูตารางที่ 2 ) การเปรียบเทียบของห้องสุขาในเซนติเมตรชั่วโมงของการนอน คือ แสดงในรูปที่ 2