The first that Ted Bilborough knew

The first that Ted Bilborough knew of his wife's good fortune was when one of his friends, an elderly wag, shook his hand with mock gravity and murmured a few words of manly but inappropriate sympathy. Ted didn't know what to make of it. He had just stepped from the stairway on to the upper deck of the 6:15 P.M. ferry from town. Fred Lewis seemed to have been waiting for him, and as he looked about he got the impression of newspapers and grins and a little flutter of half derisive excitement, all focused on himself. Everything seemed to bulge towards him. It must be some sort of leg pull. He felt his assurance threatened, and the corner of his mouth twitched uncomfortably in his fat cheek, as he tried to assume a hard boiled manner.

"Keep the change, laddie," he said.
"He doesn't know, actually he doesn't know."
"Your wife's won the lottery!"
"He won't believe you. Show him the paper. There it is as plain as my nose. Mrs.Grace Biborough, 52 Cuthbert Street," A thick, stained forefinger pointed to the words. First prize, five thousand pounds, Last Hope Syndicate."
"He's taking it very hard," said Fred Lewis, shaking his head.

They began thumping him on the back. He had traveled on the ferry every week-day for the last ten years, barring a fortnight's holiday in January, and he knewnearly everyone. Even those he didn't know entered into the spirit of it. Ted filled his pipe nonchalantly but with unsteady fingers. He was keeping that odd unsteadiness, that seemed to begin somewhere deep in his chest, to himself. It was a wonder that fellows in the office hadn't got hold of this, but they had been busy today in the hot loft under the chromium pipes of the pneumatic system, sending down change and checking up on credit accounts. Sale time. Grace might have let him know. She could have rung up from Thompson's. Bill was always borrows the lawn mower and the step ladder, so it would hardly be asking a favour in the circumstances. But that was Grace all over.

"If I can't have it myself, you're the man I like to see get it."

They meant it too. Everyone liked Ted in a kind sort of way. He was a good fellow in both senses the word. Not namby pamby, always ready for a joke but a good citizen too, a good husband and father. He wasn't the sort that refused to wheel the perambulator. He flourished the perambulator. His wife could hold up her head, they paid their bills weekly and he even put something away, not much but something, and that was a triumph the way things were, the ten per cent knocked off his salary in the depression not restored yet. and one thing and another. And always cheerful, with a joke for everyone. All this was vaguely present in Ted's mind. He'd always expected in a trusting sort of way to be rewarded. but not through Grace.

"What are you going to do with it, Ted?
"You won't see him for a week, he's going on a jag." This was very funny because Ted never did, not even on Anzac Day.
A voice with a grievance said, not for the first time, "I've had shares in a ticket every week since it started, and I've never won a cent." No one was interested.
"You'll be going off on a trip somewhere?"
"They ll make you president of the Tennis Club and you'll have to donate a silver cup."
They were flattering him underneath the jokes.
"I expect Mrs. Bilborough will want to put some of it away for the children's future." he said. It was almost as if he was giving an interview to the press, and he was pleased with himself for saying the right thing. He always referred to Grace in public as Mrs Bilborough. He had too nice a social tense to say "the Missus.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งแรกที่เท็ด bilborough รู้ว่าโชคดีที่ภรรยาของเขาเมื่อเพื่อนเขาคนหนึ่ง เป็นตลก ผู้สูงอายุ จับมือกับแรงโน้มถ่วง เยาะเย้ย และพึมพำสองสามคำที่ไม่เหมาะสมของลูกผู้ชาย แต่เห็นใจ เท็ด ไม่รู้จะทำยังไงกับมันดี เขาเพิ่งเดินจากบันไดไปชั้นบนของ 18.15 น. เรือข้ามฟากจากเมือง เฟร็ดลูอิสดูจะได้รอเขาครั้งแรกที่เท็ด bilborough รู้ว่าโชคดีที่ภรรยาของเขาเมื่อเพื่อนเขาคนหนึ่ง เป็นตลก ผู้สูงอายุ จับมือกับแรงโน้มถ่วง เยาะเย้ย และพึมพำสองสามคำที่ไม่เหมาะสมของลูกผู้ชาย แต่เห็นใจ เท็ด ไม่รู้จะทำยังไงกับมันดี เขาเพิ่งเดินจากบันไดไปชั้นบนของ 18.15 น. เรือข้ามฟากจากเมือง เฟร็ดลูอิสดูจะได้รอเขาเมื่อเขามองเรื่องที่เขามีความประทับใจของหนังสือพิมพ์และ grins และกระพือปีกน้อยครึ่งหนึ่งของการหัวเราะเยาะความตื่นเต้นทั้งหมดมุ่งเน้นไปที่ตัวเอง ทุกอย่างดูเหมือนจะนูนที่มีต่อเขา มันต้องเป็นบางอย่างที่ขา ดึง เขารู้สึกว่าประกันของเขาข่มขู่ และมุมปากของเขากระตุกอย่างอึดอัดในแก้มไขมันของเขาในขณะที่เขาพยายามที่จะถือว่าเป็นไข่ต้มอย่าง

" ไม่ต้องทอนนะ เจ้าโง่" เขากล่าวว่า
" เขาไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเขาไม่รู้ "
" ภรรยาคุณถูกล็อตเตอรี่ !
" เขาก็จะไม่เชื่อ แสดงให้เขาเห็น กระดาษ มันก็ธรรมดา เหมือนจมูกของฉัน นางเกรซ biborough , 52 ถนนคัธเบิร์ต " หนาเปื้อนนิ้วชี้ชี้ไปยังคำ รางวัลแรก ห้าพันปอนด์ สุดท้ายหวังว่าสมาคม "
" เขาถ่ายยากมาก " เฟร็ดลูอิส สั่นศีรษะของเขา

พวกเขาเริ่มเล่น เขาอยู่ข้างหลัง เขาได้เดินทางบนเรือทุกสัปดาห์วันตลอด 10 ปี นอกจากจะเก็บวันหยุดในเดือนมกราคม และเขา knewnearly ทุกคน แม้แต่พวกเขาไม่รู้เข้าไปในจิตวิญญาณของมัน เท็ดเต็มท่อของเขาหน้าตาเฉย แต่นิ้วที่มั่นคง เขาเก็บคี่ unsteadiness ดูเหมือนจะเริ่มต้นที่ไหนสักแห่งลึกเข้าไปในหน้าอกของเขาเองมันเป็นความสงสัยว่าเพื่อนในยังสำนักงานไม่ได้นี้ แต่พวกเขาได้รับการว่างวันนี้ในห้องใต้หลังคาร้อนใต้โครเมียมท่อของระบบนิวแมติก , ส่งเปลี่ยนและตรวจเช็คบัญชีเครดิต เวลาขาย เกรซอาจจะบอกให้เขารู้ เธออาจจะรุ่งจาก ทอมสัน . บิลมักจะยืมเครื่องตัดหญ้าและบันไดขั้นที่ดังนั้น มันแทบจะถามอะไรในสถานการณ์แบบนี้ แต่เกรซหมด

" ถ้าผมไม่สามารถมีเองได้ คุณเป็นผู้ชายที่ฉันชอบที่จะเห็นมัน "

มันมีความหมายเหมือนกัน ทุกคนชอบเท็ดในชนิดที่แบบว่า . เขาเป็นเพื่อนที่ดีทั้งในความรู้สึกว่า ไม่ namby pamby พร้อมเสมอสำหรับเรื่องตลก แต่พลเมืองดีด้วย เป็นสามีที่ดี และพ่อเขาไม่ใช่พวกที่ปฏิเสธที่จะล้อผมออกไป เขาเจริญรุ่งเรืองผมออกไป ภรรยาของเขา จะยกหัวของเธอ พวกเขาจ่ายตั๋วรายสัปดาห์ของพวกเขาและเขาจะใส่อะไรไปไม่ได้มาก แต่บางอย่าง และมันก็เป็นชัยชนะแบบ , สิบเปอร์เซ็นต์เคาะปิด เงินเดือนของเขาในภาวะซึมเศร้าไม่คืนเลย และสิ่งหนึ่งและอีก และร่าเริงเสมอกับเรื่องตลกสำหรับทุกคน ทั้งหมดนี้คือคลับปัจจุบันในเท็ดของจิตใจ เขามักจะคาดหวังในการจัดเรียงไว้วางใจของวิธีการที่จะได้รับรางวัล แต่ไม่ใช่โดยพระคุณ

" คุณจะทำอะไรกับมัน เท็ด
" คุณจะไม่เห็นเขาเป็นอาทิตย์ เขาไปในที่ นี้เป็นตลกมาก เพราะคุณไม่เคย แม้แต่ในวัน Anzac .
เสียงด้วยความไม่พอใจ กล่าวว่า ไม่ใช่ครั้งแรกมันเกือบจะเป็นถ้าเขาได้ให้สัมภาษณ์สื่อมวลชน และเขาก็พอใจกับตัวเองที่พูดสิ่งที่ถูกต้อง เขามักจะเรียกว่าเกรซในที่สาธารณะเป็นคุณนาย bilborough . เขาทำดีเพื่อสังคมกาลว่า " ภรรยา" ผมมีหุ้นในตั๋วทุกสัปดาห์ ตั้งแต่เริ่มต้น และผมไม่เคยชนะร้อย ไม่มีใครสนใจ
" คุณก็ต้องไปเที่ยวที่ไหน ? "
" พวกเขาจะทำให้คุณประธานชมรมเทนนิสและคุณจะต้องบริจาคเงินถ้วย "
พวกสอพลอเขาอยู่ใต้ มุข
" ผมคาดว่าคุณ bilborough จะต้องเอาของไปให้เด็กในอนาคต " เขากล่าว