When society decided that raising c

When society decided that raising children was women's work and that making money was the single-minded point of men's lives, fathers became too busy for their children and boys began to grow up without fathers. That would not have been critical if there were uncles and cousins and grandfathers and older brothers around to model masculinity for boys. But our ideas of mental health and the goals of the housing industry required that families trim themselves down to the size of a married couple and their children.

Reducing the family to such a tiny, isolated, nuclear unit made it mobile enough for the purposes of industrial society. Workers were no longer rooted in the land or community. Now nothing came between a man and his job. Companies could extract the utmost loyalty from employees by making them a part of the family of work and cut them further away from the family of home. Men on the Daddy Track were severely penalized, much as women on the Mommy Track are now.

The children of this generation may grow up with the idea that a father's life is his work, and his family should not expect anything more from him.

I recall one man, talking about the problems of his son, saying, "I don't know what Betty could have done wrong raising that boy. I know it wasn't anything I did, since I was busy working and left it to her. I barely saw the kid so I couldn't have done anything wrong."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อสังคมตัดสินใจว่า เลี้ยงเด็กคือ ผู้หญิงทำงาน และที่ ทำเงินเป็นจุดใจของชีวิตผู้ชาย บิดากลายเป็นไม่ให้เด็ก และเด็กชายเริ่มเติบโต โดยไม่มีบิดา ที่จะไม่ได้ร้ายแรงถ้ามีลุง และลูกพี่ลูกน้อง และคุณปู่ และพี่ชายทั่วไปเป็นรูปแบบสำหรับเด็กผู้ชาย แต่ของเราคิดสุขภาพจิตและเป้าหมายของอุตสาหกรรมที่อยู่อาศัยต้องให้ครอบครัวตัดแต่งเองลงขนาดของคู่สมรสและบุตรครอบครัวที่ลดลงเช่นเล็ก แยก นิวเคลียร์หน่วยทำให้มือถือพอสำหรับสังคมอุตสาหกรรม แรงงานไม่ใช้ในที่ดินหรือชุมชน ตอนนี้ ไม่มีอะไรมาระหว่างคนและงานของเขา บริษัทสามารถแยกสมาชิกสูงสุดจากพนักงาน โดยการให้เป็นส่วนหนึ่งของงาน และตัดพวกเขาเพิ่มเติมออกไปจากครอบครัวของบ้าน คนติดตามพ่อได้อย่างสำเร็จ มากผู้หญิงบนแทร็ก Mommy ก็เด็กรุ่นนี้อาจเติบโตขึ้น ด้วยความคิดว่า ชีวิตของพ่อเป็นงานของเขา และครอบครัวควรจะคาดหวังอะไรจากเขามากขึ้นฉันเรียกคืนหนึ่งคน พูดคุยเกี่ยวกับปัญหาของบุตร บอกว่า, "ไม่ทราบว่าเบ็ตตี้อาจมีผิดเลี้ยงเด็กที่ ฉันรู้ว่า มันไม่ได้อะไรค่ะ เนื่องจากผมได้ทำงานว่าง และปล่อยเธอไป ผมแทบไม่เห็นเด็กดังนั้นฉันไม่ได้ทำอะไรผิด"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อสังคมตัดสินใจว่าการเลี้ยงดูเด็กเป็นงานของผู้หญิงและว่าการทำเงินเป็นจุดใจเดียวของชีวิตมนุษย์กลายเป็นพ่อยุ่งเกินไปสำหรับเด็กและเด็กของพวกเขาเริ่มที่จะเติบโตขึ้นมาโดยไม่มีพ่อ ที่จะไม่ได้รับการวิจารณ์ว่ามีลุงและญาติและปู่และพี่ชายไปรอบ ๆ เพื่อความเป็นชายแบบจำลองสำหรับเด็ก แต่ความคิดของเราสุขภาพจิตและเป้าหมายของอุตสาหกรรมที่อยู่อาศัยที่จำเป็นว่าครอบครัวตัดตัวเองลงไปขนาดของคู่สมรสและบุตรหลานของตน. ลดครอบครัวดังกล่าวเล็ก ๆ ที่แยกหน่วยนิวเคลียร์ทำให้มันเป็นมือถือพอสำหรับวัตถุประสงค์ของ สังคมอุตสาหกรรม คนงานถูกฝังไม่ได้อยู่ในที่ดินหรือชุมชน ตอนนี้ไม่มีอะไรออกมาระหว่างชายและงานของเขา บริษัท สามารถดึงความจงรักภักดีสูงสุดจากพนักงานโดยทำให้พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวการทำงานและตัดพวกเขาห่างไกลจากครอบครัวของบ้าน ผู้ชายที่พ่อติดตามถูกลงโทษอย่างรุนแรงมากที่สุดเท่าที่ผู้หญิงที่ติดตามแม่อยู่ในขณะนี้. เด็กของรุ่นนี้อาจเติบโตขึ้นมาพร้อมกับความคิดที่ว่าชีวิตของพ่อคือการทำงานของเขาและครอบครัวของเขาไม่ควรคาดหวังอะไรมากจากเขา. ฉัน จำชายคนหนึ่งพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาของลูกชายของเขาโดยกล่าวว่า "ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เบ็ตตี้จะได้ทำผิดเลี้ยงเด็กผู้ชายคนนั้น. ฉันรู้ว่ามันไม่ได้เป็นอะไรที่ผมทำเพราะผมเป็นคนที่ทำงานไม่ว่างและทิ้งมันไว้กับเธอ . ผมแทบจะไม่เห็นเด็กดังนั้นผมไม่ได้ทำอะไรผิด ".

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อสังคมตัดสินใจว่า การเลี้ยงเด็กเป็นงานของผู้หญิงและทำเงินคือจุดมุ่งมั่นของชีวิตมนุษย์ บรรพบุรุษก็ยุ่งเกินไปสำหรับเด็กและเด็กของเขาเริ่มที่จะเติบโตขึ้นโดยไม่มีพ่อ คงไม่สําคัญว่ามีลุงและญาติ และปู่ และพี่ชายได้รอบเพื่อความเป็นชายแบบเด็กๆแต่ความคิดของเราของสุขภาพจิตและเป้าหมายของอุตสาหกรรมที่อยู่อาศัยที่ครอบครัวต้องตัดตัวเองลงเพื่อขนาดของคู่สมรสและบุตรของพวกเขา .

ลดครอบครัวเล็ก ๆ เช่น แยกหน่วย นิวเคลียร์ทำให้มันเคลื่อนที่เพียงพอสำหรับวัตถุประสงค์ของสังคมอุตสาหกรรม คนไม่มีรากในดิน หรือในชุมชน ตอนนี้ไม่มีอะไรเลยระหว่างผู้ชายกับงานของเขาบริษัท สามารถแยกความจงรักภักดีสูงสุดจากพนักงานโดยให้พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวการทำงานและตัดพวกเขาห่างไกลจากครอบครัวของบ้าน ผู้ชายที่พ่อเคยติดตามจริงจังมากเป็นผู้หญิงที่แม่ติดตามตอนนี้

เด็กรุ่นนี้อาจเติบโตขึ้นมาพร้อมกับความคิดว่า ชีวิตของพ่อ คือ งานของเขา และครอบครัวของเขา ไม่ควรคาดหวังอะไรจากเขา

ผมจำคนหนึ่ง พูดเรื่องปัญหาของลูกชายของเขาว่า " ฉันไม่รู้ว่าเบ็ตตี้ทำผิดเลี้ยงดูเด็กคนนั้น ผมรู้ มันไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันทำ เพราะฉันกำลังยุ่งมากๆ และทิ้งมันไว้กับเธอ ผมไม่ค่อยเห็นเด็กดังนั้นฉันไม่ได้ทำอะไรผิด "
.