that health care professionals enco

that health care professionals encourage breast-feeding mothers
to quit smoking (American Academy of Pediatrics Committee
on Drugs; Gartner et al.). Although nearly 50% of women quit
smoking during pregnancy, approximately half will relapse
within 6 months of delivery (Colman & Joyce, 2003). Thus,
postpartum smoking cessation interventions may help to
reduce relapse rates among women who quit smoking due to
pregnancy, reduce nicotine exposure among breast-feeding
infants, and increase the rates and duration of breast feeding
among women who smoked prior to or during pregnancy.
The findings of several studies suggest that breast feeding
may protect against postpartum smoking relapse (Kaneko et al.,
2008; Letourneau et al., 2007; Martin et al., 2008; O’Campo,
Faden, Brown, & Gielen, 1992; Ratner, Johnson, & Bottorff,
1999; Ratner, Johnson, Bottorff, Dahinten, & Hall, 2000). However,
the methodologies predominant in this literature often do
not permit a clear inference because smoking and breast feeding
are measured during either the same or the overlapping
periods of time without identifying the timing of the status
change (Kaneko et al.; Martin et al.; O’Campo et al.; Ratner
et al., 1999, 2000). In addition, descriptions of the items used to
measure breast-feeding status and/or the timing of the breastfeeding
assessment are frequently omitted (Letourneau et al.;
Martin et al.; O’Campo et al.). A single prospective study
showed a relationship between breast feeding during the postpartum
hospital stay and continued smoking abstinence at
2 weeks postpartum (Letourneau et al.). However, studies are
needed to determine if continued breast feeding beyond the first
few days postpartum reduces the likelihood of smoking relapse
later into the postpartum period.
Thus, studies that use clearly defined measures of breast
feeding and smoking status, measured at specific points in time,
are needed to determine the prospective influence of breast
feeding on later smoking cessation. Given the possible treatment
utility of breast-feeding promotion for facilitating smoking
cessation and relapse prevention during the postpartum
period, studies of the influence of breast feeding on postpartum
smoking cessation are also needed. As such, it will be important
to identify the characteristics associated with breast feeding, in
order to specifically target women who are more likely to prematurely
discontinue breast feeding for breast-feeding promotion
efforts.
The purpose of this analysis was to (a) characterize the prospective
relationship between early breast feeding and postpartum
smoking abstinence during a specific quit attempt among
women participating in a postpartum relapse prevention study
intervention and (b) identify demographic and socioeconomic
characteristics associated with breast feeding in a group of
women who may be less likely to follow current infant feeding
guidelines (i.e., smokers). It was hypothesized that continued
breast feeding during the first 8 weeks postpartum would be
associated with smoking abstinence at 26 weeks postpartum.
Demographic and socioeconomic characteristics associated
with breast feeding were expected to reflect the characteristics of
breast-feeding women in the general population. Findings may
be used to improve smoking cessation interventions for postpartum
women and to increase breast-feeding rates among individuals
who possess socioeconomic and demographic characteristics
associated with a reduced likelihood of breast feeding

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ให้ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพสนับสนุนให้มารดาช่วงการเลิกสูบบุหรี่ (อเมริกันออสการ์ของกุมารกรรมการยาเสพติด Gartner et al) แม้ว่าเกือบ 50% ของผู้หญิงออกจากสูบบุหรี่ในระหว่างตั้งครรภ์ ประมาณครึ่งหนึ่งจะกลับไปเสพภายใน 6 เดือนการจัดส่ง (คอลแมนและจอยซ์ 2003) ดังนั้นมาตรายุติการสูบบุหรี่หลังคลอดอาจช่วยลดอัตราการกลับไปเสพผู้หญิงที่เลิกสูบบุหรี่เนื่องตั้งครรภ์ ลดนิโคตินสัมผัสระหว่างช่วงทารก และเพิ่มราคาและระยะเวลาของอาหารเต้านมสตรีที่รมควันก่อน หรือ ระหว่างการตั้งครรภ์ผลการวิจัยต่าง ๆ ศึกษาแนะนำอาหารที่เต้านมอาจป้องกันการกลับไปเสพบุหรี่หลังคลอด (Kaneko et al.,2008 Letourneau et al., 2007 มาร์ตินเอ็ด al., 2008 O'CampoFaden, Brown, & Gielen, 1992 เนี จอห์นสัน & Bottorffปี 1999 เนี จอห์นสัน Bottorff, Dahinten และ ฮอลล์ 2000) อย่างไรก็ตามมักประสบกันในวรรณคดีนี้ไม่อนุญาตให้มีข้อชัดเจนเนื่องจากการสูบบุหรี่ และเต้านมให้อาหารวัดในช่วงเดียวกันหรือการซ้อนทับกันระยะเวลาโดยไม่ต้องระบุระยะเวลาของสถานะเปลี่ยนแปลง (Kaneko et al.; มาร์ติน et al.; O'Campo et al.; เนีร้อยเอ็ด al., 1999, 2000) นอกจากนี้ คำอธิบายของสินค้าที่ใช้ในการวัดช่วงสถานะและ/หรือกำหนดเวลาของการเลี้ยงลูกด้วยนมประเมินจะไม่ใส่บ่อย (Letourneau et al.;มาร์ติน et al.; O'Campo et al) การศึกษาอนาคตที่เดียวแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างเต้านมให้อาหารในช่วงหลังการคลอดโรงพยาบาลอยู่ และโมทนาพระคุณของบุหรี่ที่มีต่อ2 สัปดาห์หลังคลอด (Letourneau et al.) อย่างไรก็ตาม มีการศึกษาต้องตรวจเต้านมให้อาหารนอกเหนือจากครั้งแรกอย่างต่อเนื่องหลังคลอดไม่กี่วันลดโอกาสของการกลับไปเสพบุหรี่ต่อมาในระยะหลังคลอดดังนั้น การศึกษาที่ใช้กำหนดมาตรการของเต้านมอาหาร และสูบบุหรี่สถานะ วัดเฉพาะจุดในเวลาจำเป็นต้องกำหนดอิทธิพลอนาคตของเต้านมอาหารบนยุติการสูบบุหรี่ในภายหลัง ให้การรักษาได้โปรแกรมอรรถประโยชน์ของช่วงโปรโมชั่นสำหรับอำนวยความสะดวกการสูบบุหรี่ป้องกันการใช้งานหยุดชะงักและกลับไปเสพในระหว่างหลังการคลอดรอบระยะเวลา การศึกษามีอิทธิพลของอาหารบนหลังคลอดเต้านมยังจะต้องยุติการสูบบุหรี่ เช่น มันจะมีความสำคัญการระบุลักษณะที่เกี่ยวข้องกับเต้านมอาหาร ในสั่งกับเป้าหมายโดยเฉพาะผู้หญิงที่มีแนวโน้มไปก่อนกำหนดหยุดให้อาหารเต้านมในช่วงโปรโมชั่นความพยายามวัตถุประสงค์ของการวิเคราะห์นี้ได้ (a) ลักษณะของการคาดหวังความสัมพันธ์ระหว่างเต้านมก่อนให้อาหาร และหลังคลอดบุหรี่การโมทนาพระคุณในระหว่างความพยายาม quit เฉพาะในหมู่ผู้หญิงมีส่วนร่วมในการศึกษาป้องกันการกลับไปเสพหลังคลอดแทรกแซงและ (b) ระบุประชากร และลักษณะที่เกี่ยวข้องกับอาหารในกลุ่มของเต้านมผู้หญิงอาจมีแนวโน้มน้อยลงไปตามการให้อาหารทารกปัจจุบันคำแนะนำ (เช่น ผู้สูบบุหรี่) ถูกตั้งสมมติฐานว่าที่อย่างต่อเนื่องอาหารระหว่าง 8 สัปดาห์แรกหลังคลอดเต้านมจะเกี่ยวข้องกับบุหรี่โมทนาพระคุณที่ 26 สัปดาห์หลังคลอดลักษณะด้านประชากร และที่เกี่ยวข้องมีเต้านมอาหารถูกต้องสะท้อนลักษณะของผู้หญิงช่วงในประชากรทั่วไป อาจพบใช้ในการปรับปรุงมาตรการยุติบุหรี่สำหรับหลังคลอดผู้หญิงและ การเพิ่มช่วงราคาระหว่างบุคคลที่มีลักษณะประชากร และประชากรเกี่ยวข้องกับอาหารเต้านมโอกาสลดลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพขอแนะนำให้คุณแม่ที่ให้นม
จะเลิกสูบบุหรี่ (American Academy of Pediatrics คณะกรรมการ
ยาเสพติด; Gartner et al.) แม้ว่าเกือบ 50% ของผู้หญิงที่เลิก
สูบบุหรี่ระหว่างตั้งครรภ์ประมาณครึ่งหนึ่งจะกำเริบ
ภายใน 6 เดือนของการจัดส่ง (โคลแมนและจอยซ์ 2003) ดังนั้น
การแทรกแซงการเลิกสูบบุหรี่หลังคลอดอาจช่วยในการ
ลดอัตราการกำเริบของโรคในกลุ่มผู้หญิงที่เลิกสูบบุหรี่เนื่องจากการ
ตั้งครรภ์ลดความเสี่ยงจากสารนิโคตินในหมู่ให้นม
ทารกและเพิ่มอัตราและระยะเวลาการให้นมบุตร
ในหมู่ผู้หญิงที่สูบบุหรี่ก่อนหรือระหว่างการตั้งครรภ์.
ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าหลายเต้านม
อาจช่วยป้องกันการกำเริบของโรคการสูบบุหรี่หลังคลอด (Kaneko, et al.
2008;. Letourneau et al, 2007;. มาร์ติน, et al, 2008; O'Campo,
Faden, น้ำตาล, และ Gielen 1992; รัทเนอร์ จอห์นสันและ Bottorff,
1999; รัทเนอร์, จอห์นสัน Bottorff, Dahinten และฮอลล์, 2000) อย่างไรก็ตาม
วิธีการเด่นในวรรณคดีนี้มักจะ
ไม่อนุญาตให้มีข้อสรุปที่ชัดเจนเพราะการสูบบุหรี่และการดื่มนมแม่
จะวัดได้ในระหว่างทั้งเดียวกันหรือทับซ้อนกัน
ช่วงเวลาโดยไม่ต้องระบุระยะเวลาของสถานะ
การเปลี่ยนแปลง (Kaneko, et al .; et al, มาร์ติน ; O'Campo et al, .; Ratner
et al, 1999, 2000). นอกจากนี้ยังมีรายละเอียดของรายการที่ใช้ในการ
วัดสถานะให้นมและ / หรือระยะเวลาของการเลี้ยงลูกด้วยนม
ประเมินจะถูกตัดออกบ่อย (Letourneau et al, .;
มาร์ติน, et al .; O'Campo et al.) การศึกษาที่คาดหวังเดียวที่
แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างการให้นมบุตรหลังคลอดในช่วง
พักในโรงพยาบาลและยังคงเว้นการสูบบุหรี่ใน
2 สัปดาห์หลังคลอด (Letourneau et al.) อย่างไรก็ตามการศึกษาจะ
จำเป็นในการตรวจสอบว่าการให้นมบุตรอย่างต่อเนื่องเกินกว่าครั้งแรก
หลังคลอดไม่กี่วันจะช่วยลดโอกาสของการสูบบุหรี่การกำเริบของโรค
ต่อมาในช่วงหลังคลอด.
ดังนั้นการศึกษาที่ใช้มาตรการที่กำหนดไว้อย่างชัดเจนของเต้านม
ให้อาหารและสถานะการสูบบุหรี่โดยวัดที่จุดที่เฉพาะเจาะจงในเวลา ,
มีความจำเป็นในการกำหนดอิทธิพลที่คาดหวังของเต้านม
ให้อาหารในการเลิกสูบบุหรี่ในภายหลัง รับการรักษาที่เป็นไปได้
ประโยชน์ของโปรโมชั่นให้นมเพื่ออำนวยความสะดวกการสูบบุหรี่
เลิกสูบบุหรี่และการป้องกันการกำเริบของโรคในช่วงหลังคลอด
ระยะเวลาการศึกษาอิทธิพลของการให้นมบุตรหลังคลอดใน
การเลิกสูบบุหรี่นอกจากนี้ยังมีความจำเป็น เช่นนี้มันจะเป็นสิ่งสำคัญ
ที่จะระบุลักษณะที่เกี่ยวข้องกับการให้นมบุตรใน
เพื่อที่จะกำหนดเป้าหมายเฉพาะผู้หญิงที่มีแนวโน้มที่จะก่อนเวลาอันควร
ยุติการให้นมบุตรสำหรับโปรโมชั่นให้นม
ความพยายาม.
วัตถุประสงค์ของการวิเคราะห์นี้คือการ (ก) ลักษณะ ในอนาคต
ความสัมพันธ์ระหว่างการให้นมบุตรในช่วงต้นและหลังคลอด
เว้นการสูบบุหรี่ในระหว่างที่เฉพาะเจาะจงเลิกความพยายามในหมู่
ผู้หญิงที่มีส่วนร่วมในการป้องกันการกำเริบของโรคหลังคลอดการศึกษา
การแทรกแซงและ (ข) ระบุเศรษฐกิจสังคมประชากรและ
ลักษณะที่เกี่ยวข้องกับการให้นมบุตรอยู่ในกลุ่มของ
ผู้หญิงที่อาจจะมีโอกาสน้อยที่จะทำตาม การให้นมทารกในปัจจุบัน
แนวทาง (เช่นสูบบุหรี่) มันถูกตั้งสมมติฐานว่ายังคง
ให้นมบุตรในช่วงแรกหลังคลอด 8 สัปดาห์จะได้รับการ
ที่เกี่ยวข้องกับการสูบบุหรี่เลิกบุหรี่ที่ 26 สัปดาห์หลังคลอด.
ลักษณะทางประชากรและสังคมและเศรษฐกิจที่เกี่ยวข้อง
กับการให้นมบุตรได้รับการคาดหวังว่าจะสะท้อนให้เห็นถึงลักษณะของ
ผู้หญิงที่ให้นมบุตรในประชากรทั่วไป ผลการวิจัยอาจ
นำมาใช้ในการปรับปรุงการแทรกแซงการเลิกสูบบุหรี่หลังคลอดสำหรับ
ผู้หญิงและจะเพิ่มอัตราการให้นมบุตรในกลุ่มบุคคล
ที่มีลักษณะทางสังคมและเศรษฐกิจและประชากร
ที่เกี่ยวข้องกับความเป็นไปได้ที่ลดลงของการให้นมบุตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพ ส่งเสริมให้กินนมแม่
เลิกสูบบุหรี่ ( American Academy of กุมารเวชศาสตร์
คณะกรรมการยาเสพติด ; Gartner et al . ) แม้ว่าเกือบ 50% ของผู้หญิงเลิก
สูบบุหรี่ระหว่างการตั้งครรภ์ ประมาณครึ่งหนึ่งจะกำเริบ
ภายใน 6 เดือนของการส่งมอบ ( โคลแมน&จอยซ์ , 2003 ) ดังนั้น หลังคลอดอาจช่วยเลิกบุหรี่ โดย


ลดอัตราการกำเริบของโรคในหมู่ผู้หญิงที่เลิกสูบบุหรี่ เนื่องจากนิโคติน
การตั้งครรภ์ ลดความเสี่ยงของการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ทารก
และเพิ่มอัตราและระยะเวลาของการให้อาหารเต้านมของผู้หญิงที่สูบ

ก่อนหรือในระหว่างการตั้งครรภ์ ผลการศึกษาหลายแนะนำให้
ให้อาหารเต้านมอาจป้องกันหลังคลอดสูบบุหรี่กำเริบ ( คาเนโกะ et al . ,
2008 ; letourneau et al . , 2007 ; มาร์ติน et al . ,2008 ; o'campo
ฟาเดน , , สีน้ำตาล , & gielen , 1992 ; แรทเนอร์ จอห์นสัน & bottorff
, 1999 ; แรทเนอร์ จอห์นสัน bottorff dahinten &ฮอลล์ , , , 2000 ) อย่างไรก็ตาม ลักษณะเด่นในวรรณกรรมนี้

ไม่อนุญาตให้ทำบ่อยๆสรุปชัดเจน เพราะการสูบบุหรี่และกินนม
เป็นวัดระหว่างให้เหมือนกัน หรือ ซ้อน
ช่วงเวลาโดยไม่ต้องระบุระยะเวลาของสถานะ
เปลี่ยน ( คาเนโกะ et al . ; มาร์ติน et al . ; o'campo et al . ; แรทเนอร์
et al . , 1999 , 2000 ) นอกจากนี้ คำอธิบายของรายการที่ใช้วัดภาวะการเลี้ยงลูกด้วย

และ / หรือระยะเวลาของการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่
การประเมินมักละเว้น ( letourneau et al . ;
มาร์ติน et al . ; o'campo et al . ) เป็นผู้ป่วยเดี่ยว
แสดงความสัมพันธ์ระหว่างการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ในช่วงหลังคลอด
อยู่โรงพยาบาลและยังคงสูบบุหรี่เลิกบุหรี่ที่
2 สัปดาห์หลังคลอด ( letourneau et al . ) อย่างไรก็ตาม การศึกษา
จำเป็นต้องตรวจสอบว่าต่อการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่เกิน 2-3 วันแรกหลังคลอด จะช่วยลดโอกาสของการสูบบุหรี่

ซ้ำภายหลังคลอด .
ดังนั้นการศึกษาที่ใช้แบ่งมาตรการของเต้านม
ให้อาหาร และการสูบบุหรี่ สภาพวัดที่จุดที่เฉพาะเจาะจงในเวลา
จะต้องศึกษาอิทธิพลในอนาคตของเต้านม
กินภายหลังการหยุดสูบบุหรี่ ได้รับการรักษาที่เป็นไปได้สำหรับการส่งเสริมการเลี้ยงลูกด้วย
ประโยชน์ของการเลิกสูบบุหรี่
และการป้องกันการกำเริบของโรคในช่วงระยะเวลาหลังคลอด
, การศึกษาอิทธิพลของการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่หลังคลอด
สูบบุหรี่ยังต้องการ เช่น มันจะสำคัญ
เพื่อระบุลักษณะที่เกี่ยวข้องกับการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ใน
เพื่อให้ผู้หญิงมีโอกาสที่จะหยุดการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ให้กินนมก่อนเวลาอันควร


โปรโมชั่นเฉพาะเป้าหมาย วัตถุประสงค์ของการวิเคราะห์นี้คือ ( 1 ) ลักษณะความสัมพันธ์ในอนาคตระหว่างให้นมบุตรหลังคลอดก่อน

เลิกสูบบุหรี่และเลิกพยายามในเฉพาะในหมู่
ผู้หญิงที่เข้าร่วมในการศึกษาและนโยบายการป้องกันการกำเริบของโรคหลังคลอด
( b ) กำหนดประชากรและสังคม
ลักษณะที่เกี่ยวข้องกับการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่กลุ่ม
ผู้หญิงที่อาจจะมีโอกาสน้อยที่จะปฏิบัติตามแนวทางการให้อาหารทารกปัจจุบัน
( เช่น สูบบุหรี่ ) มันเป็นสมมติฐานที่ยังคง
นมในช่วงแรกหลังคลอดจะ
8 สัปดาห์ที่เกี่ยวข้องกับการสูบบุหรี่เลิกบุหรี่ที่ 26 สัปดาห์หลังคลอด ลักษณะประชากรและสังคม

กับการให้นมลูกที่คาดว่าจะสะท้อนให้เห็นถึงลักษณะของการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่
ผู้หญิงในประชากรทั่วไป
ข้อมูลอาจถูกใช้เพื่อปรับปรุงการหยุดสูบบุหรี่หรือสตรีหลังคลอด และการเพิ่มอัตราการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่

ระหว่างบุคคลที่มีลักษณะทางประชากรและสังคม และเกี่ยวข้องกับการลด
โอกาสของการให้นมลูก