สมาคมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้หรือสมาคมอาสา (Association of South-East As การแปล - สมาคมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้หรือสมาคมอาสา (Association of South-East As ไทย วิธีการพูด

สมาคมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้หรือสมาค

สมาคมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้หรือสมาคมอาสา (Association of South-East Asia : ASA) ก่อกำเนิดขึ้นเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ.2504 โดยมีสมาชิก 3 ประเทศได้แก่ ฟิลิปปินส์ สหพันธ์มลายา และไทย เป้าหมายหลักเพื่อช่วยเหลือกันทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม แต่ราวปลายปี พ.ศ. 2505 เกิดข้อพิพาทเรื่องดินแดนระหว่างสหพันธ์มลายากับฟิลิปปินส์จึงได้ยุติความสัมพันธ์กันไป รวมทั้งสิงคโปร์ได้ขอแยกตัวออกจากสหพันธ์มลายา ในปี พ.ศ.2508 และสหพันธ์มลายาได้เปลี่ยนชื่อเป็นมาเลเซีย

แต่เนื่องจากห้วงเวลานั้นเป็นยุคแห่งการเผชิญหน้าทางการเมืองบนความแตกต่างทางเชื้อชาติ ศาสนา วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ ในขณะเดียวกันก็มีความขัดแย้งด้านดินแดนระหว่างประเทศในภูมิภาคด้วยเช่นกัน รวมทั้งมีความตึงเครียดอันเป็นผลมาจากสงครามเย็นซึ่งเป็นความขัดแย้งด้านอุดมการณ์ระหว่างประเทศที่สนับสนุนอุดมการณ์เสรีนิยมประชาธิปไตยกับประเทศที่ยึดมั่นในอุดมการณ์สังคมนิยมคอมมิวนิสต์ ทำให้หลายประเทศเริ่มตระหนักถึงความจำเป็นในการร่วมมือกันระหว่างประเทศในภูมิภาค ดังนั้น อินโดนีเซียและมาเลเซียจึงได้ริเริ่มฟื้นฟูความสัมพันธ์ภายในภูมิภาคขึ้นมาใหม่ภายใต้การรวมตัวเป็น “สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้” หรือ “อาเซียน” (Association of Southeast Asian Nations – ASEAN)

อาเซียนก่อตั้งขึ้นโดยการลงนามในปฏิญญาสมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (Declaration of ASEAN Concord) หรือที่รู้จักอีกชื่อหนึ่งว่าปฏิญญากรุงเทพฯ (Bangkok Declaration) โดยผู้แทนประเทศสมาชิกที่ร่วมนามก่อตั้งอาเซียนมี 5 ประเทศ ได้แก่ นายอาดัม มาลิก รัฐมนตรีต่างประทศอินโดนีเซีย ตุน อับดุล ราชัก บิน ฮุสเซน รองนายกรัฐมนตรี รัฐมนตรีกลาโหมและรัฐมนตรีกระทรวงพัฒนาแห่งชาติมาเลเซีย นายนาซิโซ รามอส รัฐมนตรีต่างประเทศฟิลิปปินส์ นายเอส ราชารัตนัม รัฐมนตรีต่างประเทศสิงคโปร์ และพันเอก (พิเศษ) ถนัด คอมันต์ รัฐมนตรีต่างประเทศไทย เมื่อวันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ.2510 ณ วังสราญรมย์ กรุงเทพมหานคร

อาเซียนก่อตั้งขึ้นเพื่อเร่งรัดความเจริญก้าวหน้าทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม ในภูมิภาคโดยอาศัยความร่วมมือระหว่างกัน ส่งเสริมพื้นฐานและเสถียรภาพในภูมิภาคโดยยึดหลักยุติธรรมและกฎเกณฑ์ของกฎบัตรสหประชาชาติ ส่งเสริมความร่วมมือและความช่วยเหลือซึ่งกันและกันในด้านเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม วิชาการ และวิทยาศาสตร์ รวมทั้งส่งเสริมความร่วมมือระหว่างอาเซียนกับต่างประเทศและองค์กรระหว่างประเทศ

ในเวลาต่อจากนั้น ประเทศต่างๆ ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้เข้ามาเป็นสมาชิกเพิ่มเติม ได้แก่ บรูไนดารุสซาลามเข้ามาเป็นสมาชิกเมื่อวันที่ 7 มกราคม พ.ศ.2527 เวียดนามเมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ.2538 ลาวและพม่าเมื่อวันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ.2540 และกัมพูชาเมื่อวันที่ 30 เมษายน พ.ศ.2542 เมื่อรับกัมพูชาเข้ามาเป็นสมาชิกทำให้อาเซียนมีสมาชิกครบ 10 ประเทศ

ทั้งนี้ การเข้าร่วมของประเทศสมาชิกใหม่เหล่านี้สอดคล้องกับปฏิญญาอาเซียน ซึ่งระบุไว้ว่าอาเซียนพร้อมรับทุกประเทศที่อยู่ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่พร้อมที่จะรับเป้าหมาย หลักการและวัตถุประสงค์ขององค์กรเป็นสมาชิก
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
สมาคมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้หรือสมาคมอาสา (สมาคมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้: ASA) ก่อกำเนิดขึ้นเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ.2504 โดยมีสมาชิก 3 ประเทศได้แก่ฟิลิปปินส์สหพันธ์มลายาและไทยเป้าหมายหลักเพื่อช่วยเหลือกันทางเศรษฐกิจสังคมและวัฒนธรรมแต่ราวปลายปีพ.ศ. 2505 เกิดข้อพิพาทเรื่องดินแดนระหว่างสหพันธ์มลายากับฟิลิปปินส์จึงได้ยุติความสัมพันธ์กันไปรวมทั้งสิงคโปร์ได้ขอแยกตัวออกจากสหพันธ์มลายาในปี พ.ศ.2508 และสหพันธ์มลายาได้เปลี่ยนชื่อเป็นมาเลเซีย แต่เนื่องจากห้วงเวลานั้นเป็นยุคแห่งการเผชิญหน้าทางการเมืองบนความแตกต่างทางเชื้อชาติศาสนาวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ในขณะเดียวกันก็มีความขัดแย้งด้านดินแดนระหว่างประเทศในภูมิภาคด้วยเช่นกันรวมทั้งมีความตึงเครียดอันเป็นผลมาจากสงครามเย็นซึ่งเป็นความขัดแย้งด้านอุดมการณ์ระหว่างประเทศที่สนับสนุนอุดมการณ์เสรีนิยมประชาธิปไตยกับประเทศที่ยึดมั่นในอุดมการณ์สังคมนิยมคอมมิวนิสต์ทำให้หลายประเทศเริ่มตระหนักถึงความจำเป็นในการร่วมมือกันระหว่างประเทศในภูมิภาคดังนั้นอินโดนีเซียและมาเลเซียจึงได้ริเริ่มฟื้นฟูความสัมพันธ์ภายในภูมิภาคขึ้นมาใหม่ภายใต้การรวมตัวเป็น "สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้" หรือ "อาเซียน" (สมาคมประชาชาติเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อาเซียน) อาเซียนก่อตั้งขึ้นโดยการลงนามในปฏิญญาสมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (ประกาศของอาเซียนคอนคอร์ด) หรือที่รู้จักอีกชื่อหนึ่งว่าปฏิญญากรุงเทพฯ (ปฏิญญากรุงเทพฯ) โดยผู้แทนประเทศสมาชิกที่ร่วมนามก่อตั้งอาเซียนมี 5 ประเทศได้แก่นายอาดัมมาลิกรัฐมนตรีต่างประทศอินโดนีเซียตุนอับดุลราชักบินฮุสเซนรองนายกรัฐมนตรีรัฐมนตรีกลาโหมและรัฐมนตรีกระทรวงพัฒนาแห่งชาติมาเลเซียนายนาซิโซรามอสรัฐมนตรีต่างประเทศฟิลิปปินส์นายเอสราชารัตนัมรัฐมนตรีต่างประเทศสิงคโปร์และพันเอก (พิเศษ) ถนัดคอมันต์รัฐมนตรีต่างประเทศไทยเมื่อวันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ.2510 ณวังสราญรมย์ภายหลัง อาเซียนก่อตั้งขึ้นเพื่อเร่งรัดความเจริญก้าวหน้าทางเศรษฐกิจสังคมและวัฒนธรรมในภูมิภาคโดยอาศัยความร่วมมือระหว่างกันส่งเสริมพื้นฐานและเสถียรภาพในภูมิภาคโดยยึดหลักยุติธรรมและกฎเกณฑ์ของกฎบัตรสหประชาชาติส่งเสริมความร่วมมือและความช่วยเหลือซึ่งกันและกันในด้านเศรษฐกิจสังคมวัฒนธรรมวิชาการและวิทยาศาสตร์รวมทั้งส่งเสริมความร่วมมือระหว่างอาเซียนกับต่างประเทศและองค์กรระหว่างประเทศ ในเวลาต่อจากนั้นประเทศต่าง ๆ ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้เข้ามาเป็นสมาชิกเพิ่มเติมได้แก่บรูไนดารุสซาลามเข้ามาเป็นสมาชิกเมื่อวันที่ 7 มกราคม พ.ศ.2527 เวียดนามเมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ.2538 ลาวและพม่าเมื่อวันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ.2540 และกัมพูชาเมื่อวันที่ 30 เมษายน พ.ศ.2542 เมื่อรับกัมพูชาเข้ามาเป็นสมาชิกทำให้อาเซียนมีสมาชิกครบ 10 ประเทศ ทั้งนี้การเข้าร่วมของประเทศสมาชิกใหม่เหล่านี้สอดคล้องกับปฏิญญาอาเซียนซึ่งระบุไว้ว่าอาเซียนพร้อมรับทุกประเทศที่อยู่ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่พร้อมที่จะรับเป้าหมายหลักการและวัตถุประสงค์ขององค์กรเป็นสมาชิก
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
สมาคมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้หรือสมาคมอาสา (สมาคมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้: ASA) ก่อกำเนิดขึ้นเมื่อวันที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2504 โดยมีสมาชิก 3 ประเทศ ได้แก่ ฟิลิปปินส์สหพันธ์มลายาและไทยเป้าหมาย หลักเพื่อช่วยเหลือกันทางเศรษฐกิจสังคมและวัฒนธรรม แต่ราวปลายปี พ.ศ. 2505 เกิดข้อพิพาทเรื่องดินแดนระหว่างสหพันธ์ มลายากับฟิลิปปินส์จึงได้ยุติความสัมพันธ์กันไปรวมทั้งสิงคโปร์ได้ขอแยกตัวออกจากสหพันธ์มลายาในปี พ.ศ. 2508 สหพันธ์มลายาและได้เปลี่ยนชื่อเป็นมาเลเซีย

แต่เนื่องจากห้วงเวลานั้น เป็นยุคแห่งการเผชิญหน้าทางการเมืองบน ความแตกต่างทางเชื้อชาติศาสนาวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ในขณะเดียวกันก็มีความขัดแย้งด้านดินแดนระหว่างประเทศในภูมิภาคด้วยเช่นกันรวมทั้งมีความตึงเครียดอันเป็นผลมาจากสงครามเย็นซึ่งเป็นความขัดแย้งด้านอุดมการณ์ ระหว่างประเทศที่สนับสนุนอุดมการณ์เสรีนิยมประชาธิปไตยกับ ประเทศที่ยึดมั่นในอุดมการณ์สังคมนิยมคอมมิวนิสต์ทำให้หลายประเทศเริ่มตระหนักถึงความจำเป็นในการร่วมมือกันระหว่างประเทศในภูมิภาคดังนั้นอินโดนีเซียและมาเลเซียจึงได้ริเริ่มฟื้นฟูความสัมพันธ์ภายในภูมิภาค ขึ้นมาใหม่ภายใต้การรวมตัว เป็น "สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้" หรือ "อาเซียน" (สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ - ASEAN)

อาเซียนก่อตั้งขึ้นโดยการลงนามใน ปฏิญญาสมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (ปฏิญญา อาเซียนคองคอร์ด) หรือที่รู้จักอีกชื่อหนึ่งว่าปฏิญญา กรุงเทพฯ (กรุงเทพฯปฏิญญา) โดยผู้แทนประเทศสมาชิกที่ร่วมนาม ก่อตั้งอาเซียนมี 5 ประเทศ ได้แก่ นายอาดัมมาลิ กรัฐมนตรีต่างประทศอินโดนีเซียตุนอับดุลราชักบินฮุส เซนรองนายกรัฐมนตรีรัฐมนตรีกลาโหมและรัฐมนตรีกระทรวง พัฒนาแห่งชาติมาเลเซียนายนาซิโซรามอสรัฐมนตรีต่างประเทศฟิลิปปินส์นายเอสราชารัตนัมรัฐมนตรีต่างประเทศสิงคโปร์และพันเอก (พิเศษ) ถนัดคอมันต์รัฐมนตรีต่างประเทศไทยเมื่อ วันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2510 วังสราญ ณ รมย์กรุงเทพมหานคร

อาเซียนก่อตั้งขึ้นเพื่อเร่งรัดความสามารถเจริญก้าวหน้าทางเศรษฐกิจสังคมและวัฒนธรรมในห้างหุ้นส่วนจำกัดภูมิภาคโดยอาศัยความสามารถร่วมมือระหว่างกันส่งเสริมพื้นฐานและเสถียรภาพในห้างหุ้นส่วนจำกัดภูมิภาคโดยยึดหลักยุติธรรมและกฎเกณฑ์ของกฎบัตรสหประชาชาติส่งเสริมความสามารถร่วมมือ และความสามารถช่วยเหลือสร้างซึ่งกันและกันในห้างหุ้นส่วนจำกัดด้านเศรษฐกิจสังคมวัฒนธรรมวิชาการและวิทยาศาสตร์รวมทั้งส่งเสริมความสามารถร่วมมือระหว่างอาเซียนกับต่างออกประเทศและองค์กรระหว่างออกประเทศ

ในห้างหุ้นส่วนจำกัดเวลาต่อจากเนชั่นั้นออกประเทศต่างๆในห้างหุ้นส่วนจำกัดภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้เข้ามาเป็นสมาชิกเพิ่มเติม ได้แก่ บรูไนดารุ สซาลามเข้ามาเป็นสมาชิกเมื่อวัน ที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2527 เวียดนามเมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2538 ลาวและพม่าเมื่อวันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2540 และกัมพูชาเมื่อวันที่ 30 เมษายนพ. ศ 0.2542 เมื่อรับกัมพูชาเข้ามาเป็นสมาชิกทำให้ อาเซียนมีสมาชิกครบ 10 ออกประเทศ

ทั้งนี้หัวเรื่อง: การเข้าร่วมของออกประเทศสมาชิกใหม่เหล่านี้สอดคล้องกับปฏิญญาอาเซียนซึ่งระบุ DIV ไว้ว่าได้รับอาเซียนพร้อมทุกออกประเทศที่ขณะนี้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่พร้อมที่ จะรับเป้าหมายหลักการและวัตถุประสงค์ขององค์กร เป็นสมาชิก
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
สมาคมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้หรือสมาคมอาสา ( สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ : ASA ) 31 ก่อกำเนิดขึ้นเมื่อกรกฎาคมพ . ศ . 2504 โดยมีสมาชิก 3 ประเทศได้แก่ฟิลิปปินส์สหพันธ์มลายาและไทยเป้าหมายหลักเพื่อช่วยเหลือกันทางเศรษฐกิจสังคมและวัฒนธรรมแต่ราวปลายปีพ . ศ . 2505 เกิดข้อพิพาทเรื่องดินแดนระหว่างสหพันธ์มลายากับฟิลิปปินส์จึงได้ยุติความสัมพันธ์กันไปรวมทั้งสิงคโปร์ได้ขอแยกตัวออกจากสหพันธ์มลายาสามารถพ . ศพ.ศ. และสหพันธ์มลายาได้เปลี่ยนชื่อเป็นมาเลเซีย .แต่เนื่องจากห้วงเวลานั้นเป็นยุคแห่งการเผชิญหน้าทางการเมืองบนความแตกต่างทางเชื้อชาติศาสนาวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ในขณะเดียวกันก็มีความขัดแย้งด้านดินแดนระหว่างประเทศในภูมิภาคด้วยเช่นกันรวมทั้งมีความตึงเครียดอันเป็นผลมาจากสงครามเย็นซึ่งเป็นความขัดแย้ง ด้านอุดมการณ์ระหว่างประเทศที่สนับสนุนอุดมการณ์เสรีนิยมประชาธิปไตยกับประเทศที่ยึดมั่นในอุดมการณ์สังคมนิยมคอมมิวนิสต์ทำให้หลายประเทศเริ่มตระหนักถึงความจำเป็นในการร่วมมือกันระหว่างประเทศในภูมิภาคดังนั้นอินโดนีเซียและมาเลเซียจึงได้ริเริ่มฟื้นฟูความสัมพ ันธ์ภายในภูมิภาคขึ้นมาใหม่ภายใต้การรวมตัวเป็น " สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ " ค็อค " ( ASEAN Council on Petroleum ) " สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ( อาเซียน )อาเซียนก่อตั้งขึ้นโดยการลงนามในปฏิญญาสมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ( คำประกาศอาเซียน Concord ) หรือที่รู้จักอีกชื่อหนึ่งว่าปฏิญญากรุงเทพฯ ( Bangkok Declaration ) โดยผู้แทนประเทศสมาชิกที่ร่วมนามก่อตั้งอาเซียนมี 5 ประเทศได้แก่นายอาดัมมาลิกรัฐมนตรีต่างประทศอินโดนีเซียตุนอับดุล ราชักบินฮุสเซนรองนายกรัฐมนตรีรัฐมนตรีกลาโหมและรัฐมนตรีกระทรวงพัฒนาแห่งชาติมาเลเซียนายนาซิโซรามอสรัฐมนตรีต่างประเทศฟิลิปปินส์นายเอสราชารัตนัมรัฐมนตรีต่างประเทศสิงคโปร์และพันเอก ( พิเศษ ) ถนัดคอมันต์รัฐมนตรีต่างประเทศไทยเมื่อวันที่ 8 สิงหาคมพ . ศ 2510 ณวังสรา . ญรมย์กรุงเทพมหานครอาเซียนก่อตั้งขึ้นเพื่อเร่งรัดความเจริญก้าวหน้าทางเศรษฐกิจสังคมและวัฒนธรรมในภูมิภาคโดยอาศัยความร่วมมือระหว่างกันส่งเสริมพื้นฐานและเสถียรภาพ
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2025 I Love Translation. All reserved.

E-mail: