Huh?"I was dropping by the neighbor

Huh?"
I was dropping by the neighborhood library for a quick read.
I, Iwatami Naofumi, am a sophomore[1] from a local university. I'm quite self-conscious about being somewhat more of an otaku compared to other homo-sapiens[2].
I've embraced countless anime, games, and other aspects of otaku culture, but I do take my studies seriously so that I can lead a proper life.
Actually, my parents had swiftly given up on me and invested their hopes onto my little brother by sending him off to attend some famous cram school.
This brilliant eyesore of a brother finally snapped one day and transformed into a delinquent due to all the accumulated stress. He bleached his hair and went full yankee mode once he arrived home one fateful day, and thus marked the start of our family's dark age.

That was when I, the messiah, made his debut!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฮะ"ฉันถูกปล่อย โดยรีย่านสำหรับการอ่านอย่างรวดเร็ว, Iwatami Naofumi ฉัน sophomore [1] จากมหาวิทยาลัย ผมค่อนข้างประหม่าเกี่ยวกับการค่อนข้างมากของโอตาคุเปรียบเทียบกับอื่น ๆ ตุ๊ด-sapiens [2]ผมได้กอดการ์ตูนมากมาย เกม และด้านอื่น ๆ ของวัฒนธรรมโอตาคุ แต่ฉันใช้เวลาเรียนอย่างจริงจังเพื่อว่าอาจมีชีวิตที่เหมาะสมจริง พ่อได้อย่างรวดเร็วรับฉัน และลงทุนหวังสู่น้องน้อย ด้วยการส่งเขาออกจากโรงเรียนบางแครมมีชื่อเสียงเข้าร่วมบาดนี้สดใสของน้องชายสุดท้ายจัดชิดหนึ่งวัน และเปลี่ยนเป็นการผิดนัดชำระหนี้เนื่องจากความเครียดที่สะสมทั้งหมด เขา bleached ผมของเขา และไปแยงโหมดเต็มรูปแบบเมื่อมาถึงบ้านหนึ่งกิคง และทำเครื่องหมายจุดเริ่มต้นของกลียุคในครอบครัวของเราจึงที่ถูกเมื่อ ยาห์ ทำการเปิดตัวครั้งแรกของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หือ ? "
ผมแวะบ้านห้องสมุดสำหรับอ่านด่วน .
ผม iwatami naofumi เป็นปี [ 1 ] จากมหาวิทยาลัยท้องถิ่น ฉันค่อนข้างกังวลเกี่ยวกับการค่อนข้างมาก เมื่อเทียบกับอื่น ๆของโอตาคุ โฮโมเซเปี้ยน [ 2 ] .
ฉันก็รักอนิเมะอนันต์ , เกมส์ , และด้านอื่น ๆของวัฒนธรรมโอตาคุ แต่ฉันจะใช้เวลาเรียนอย่างจริงจังเพื่อที่ฉันสามารถนำไปสู่ชีวิตที่เหมาะสม .
ที่จริงพ่อแม่ของฉันทิ้งฉันไปอย่างรวดเร็วและความหวังของพวกเขาลงบนน้องชายผมด้วยการส่งเขาไปเข้าเรียนดัง โรงเรียนกวดวิชา
ลูกตานี้สดใสของน้องชายก็หมด 1 วัน และกลายเป็นเด็กเนื่องจากทั้งหมดที่สะสมความเครียด เขาอ่อน ผมของเขา และก็โหมดเต็มแยงกี้ เมื่อเขาถึงบ้านหนึ่งความตายวันจึงเป็นจุดเริ่มต้นของยุคมืดของครอบครัวของเรา

นั่นคือเมื่อฉัน , อัล , เปิดตัวครั้งแรกของเขา