The Yangtze River, which forms the

The Yangtze River, which forms the basis of this body of work, is the main artery that flows 4,100 miles (6,500 km) across China, traveling from its furthest westerly point in Qinghai Province to Shanghai in the east. The river is embedded in the consciousness of the Chinese, even those who live thousands of miles from the river. It plays an essential role in both the spiritual and physical life of the people. More people live along its banks than live in the USA—one in every eighteen people on the planet. Using the river as a metaphor for constant change, I have photographed the landscape and people along its banks from mouth to source.

It is important for me to work intuitively and not be influenced by what I already know about the country. When I went to China, I wanted to respond to what I found and felt and seek out the iconography that allowed me to frame views that make the images unique to me.

After several trips to different parts of the river, it became clear that what I personally was responding to and how I felt whilst being in China was permeating my pictures; a formalness and unease, a country that feels both at the beginning of a new era and at odds with itself. China is a nation that appears to be severing its roots by destroying its past in the wake of the sheer force of its moving forward at such an astounding and unnatural pace. I felt like a complete outsider and explained this pictorially by “stepping back” and showing humans as small in their surroundings. Common man has little say in China’s progression and this smallness of the individual is alluded to in the work. I feel that there are strong parallels in China with the 20th century immigrants who poured off the boats onto American soil, a new beginning without roots. I chose to work in China because I wanted to try to discover how a country with such a turbulent recent history can conduct itself and play such a major role on a global scale. Although it was never my intention to make documentary pictures, the sociological context of this project is very important and ever-present.

A Chinese friend who I met whilst working on the project reiterated what many Chinese people feel: “Why do we have to destroy to develop?” By contrast, in Britain, many people can revisit where they were raised. This reminds them of their families, upbringing and personal history. In China, that is virtually impossible since the scale of development has left most places unrecognizable: “Nothing is the same. We can’t revisit where we came from because it no longer exists.” The landscape is changing daily. These are photographs that can never be taken again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม่น้ำแยงซี ซึ่งพื้นฐานของร่างกายนี้ทำงาน เป็นสายเลือดสำคัญที่ไหล 4,100 ไมล์ (6500 km) ในจีน เดินจาก furthest บริเวณจุดในจังหวัดมณฑลชิงไห่เซี่ยงไฮ้ในตะวันออก แม่น้ำฝังอยู่ในจิตสำนึกของชาวจีน แม้กระทั่งผู้ที่อาศัยอยู่หลายพันกิโลเมตรจากแม่น้ำ มันเล่นสำคัญในทั้งทางกายภาพ และทางจิตวิญญาณชีวิตของคน คนอาศัยอยู่ตามแนวฝั่งของมันกว่าอาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกา — หนึ่งในทุกคนสิบแปดบนดาวเคราะห์ ใช้แม่น้ำเป็นอุปมัยสำหรับการเปลี่ยนแปลงคง ฉันได้ถ่ายภาพภูมิทัศน์และผู้ตามของธนาคารจากปากไปยังแหล่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผมที่จะทำงานเป็นไปอย่างแม่นยำ และไม่มีผลมาจากอะไรผมรู้อยู่แล้วเกี่ยวกับประเทศ เมื่อผมไปจีน ฉันอยากจะตอบอะไรฉันพบรู้สึก และหาปางที่ฉันสามารถมองเฟรมที่ทำให้ภาพไม่ซ้ำกับผมหลังจากส่วนต่าง ๆ ของแม่น้ำหลายเที่ยว เป็นชัดเจนว่า อะไรผมเองถูกตอบสนองและไรผมรู้สึกในขณะที่ในจีนมี permeating รูปภาพของฉัน formalness และ unease ประเทศที่รู้สึกทั้ง ที่จุดเริ่มต้น ของยุคใหม่ และ at odds with ตัวเอง จีนเป็นประเทศที่มีรากของ severing โดยการทำลายของอดีตในการปลุกของการก้าวไปข้างหน้าที่ดังกล่าวน่าตกใจ และธรรมชาติก้าวแรงแท้จริง ฉันรู้สึกเช่นบุคคลภายนอกที่สมบูรณ์ และอธิบายนี้ pictorially โดย "ก้าวหลัง" และแสดงมนุษย์เป็นขนาดเล็กในสิ่งแวดล้อม คนทั่วไปได้พูดน้อยก้าวหน้าของจีน และ smallness นี้ของแต่ละบุคคลเป็น alluded การงาน รู้สึกว่า มีแรง parallels ในจีนกับอพยพศตวรรษที่ poured ออกจากเรือบนดินอเมริกัน เริ่มต้นไม่ มีราก ฉันเลือกที่จะทำงานในประเทศจีนเนื่องจากอยากจะลองสัมผัสว่าประเทศเช่นเพล่าประวัติสามารถดำเนินการเอง และเล่นบทบาทสำคัญในระดับสากล แม้ว่าจะไม่ได้เจตนาของฉันรูปภาพสารคดี บริบทสังคมวิทยาของโครงการนี้มีความสำคัญมาก และ ever-presentเพื่อนจีนที่พบในขณะทำงานในโครงการย้ำคนจีนจำนวนมากที่คิด: "ทำไมทำให้เราทำลายการพัฒนา" โดยคมชัด ในสหราชอาณาจักร หลายคนสามารถมาทบทวนที่พวกเขาขึ้น นี้จะแจ้งเตือนพวกเขาของครอบครัว upbringing และประวัติส่วนตัว ในประเทศจีน ที่ไม่จริงเนื่องจากระดับของการพัฒนาจากสถานไม่รู้จัก: "ไม่มีอะไรจะเหมือนกัน เราไม่สามารถมาทบทวนเรามาจากไหน เพราะมีอยู่ไม่" ภูมิทัศน์มีการเปลี่ยนแปลงทุกวัน เหล่านี้เป็นภาพที่ไม่เคยมีอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม่น้ำแยงซีซึ่งเป็นพื้นฐานของการทำงานของร่างกายนี้เป็นเส้นเลือดใหญ่ที่ไหล 4,100 ไมล์ (6,500 กิโลเมตร) ทั่วประเทศจีนเดินทางจากจุดตะวันตกของไกลในมณฑลชิงไห่ไปเซี่ยงไฮ้ในภาคอีสาน แม่น้ำจะถูกฝังอยู่ในจิตสำนึกของชาวจีนแม้กระทั่งผู้ที่อาศัยอยู่หลายพันไมล์จากแม่น้ำ มันมีบทบาทสำคัญทั้งในชีวิตทางจิตวิญญาณและทางกายภาพของผู้คน ผู้คนจำนวนมากที่อาศัยอยู่ตามริมฝั่งกว่าอาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกาหนึ่งในทุกสิบแปดคนบนโลก โดยใช้แม่น้ำเป็นอุปมาสำหรับการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องผมได้ถ่ายภาพภูมิทัศน์และผู้คนริมฝั่งจากปากถึงแหล่งที่มามันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผมที่จะทำงานอย่างสังหรณ์ใจและไม่ได้รับอิทธิพลจากสิ่งที่ฉันรู้อยู่แล้วว่าเกี่ยวกับประเทศ เมื่อฉันไปจีนผมอยากจะตอบสนองต่อสิ่งที่ฉันพบและรู้สึกและหายึดถือที่อนุญาตให้ฉันกรอบมุมมองที่ทำให้ภาพที่ไม่ซ้ำกันกับผมหลังจากการเดินทางหลายชิ้นส่วนที่แตกต่างกันของแม่น้ำมันก็กลายเป็นที่ชัดเจนว่าสิ่งที่ ผมเองได้รับการตอบสนองและวิธีการที่ผมรู้สึกว่าในขณะที่อยู่ในประเทศจีนได้รับการน้ำซับภาพของฉัน; formalness และความไม่พอใจของประเทศที่ให้ความรู้สึกทั้งที่จุดเริ่มต้นของยุคใหม่และที่ขัดแย้งกับตัวเอง ประเทศจีนเป็นประเทศที่ดูเหมือนจะตัดรากของมันโดยการทำลายที่ผ่านมาในการปลุกของพลังที่แท้จริงของก้าวไปข้างหน้าของตนที่ดังกล่าวก้าวที่น่าประหลาดใจและแปลกประหลาด ฉันรู้สึกเหมือนคนนอกที่สมบูรณ์และอธิบายเรื่องนี้ pictorially โดย "ก้าวกลับ" และการแสดงมนุษย์ที่มีขนาดเล็กในสภาพแวดล้อมของพวกเขา คนทั่วไปมีพูดเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการก้าวหน้าของจีนและสัมปชัญญะของบุคคลนี้จะพูดพาดพิงถึงในการทำงาน ผมรู้สึกว่ามีความคล้ายคลึงกันที่แข็งแกร่งในประเทศจีนที่มีผู้อพยพศตวรรษที่ 20 ที่เทออกจากเรือลงบนแผ่นดินอเมริกา, การเริ่มต้นใหม่โดยไม่ต้องราก ผมเลือกที่จะทำงานในประเทศจีนเพราะผมต้องการที่จะพยายามที่จะค้นพบวิธีการของประเทศด้วยเช่นประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาปั่นป่วนสามารถดำเนินการเองและเล่นดังกล่าวมีบทบาทสำคัญในระดับโลก แม้ว่ามันจะเป็นความตั้งใจของผมไม่เคยที่จะทำให้ภาพสารคดีบริบททางสังคมของโครงการนี้มีความสำคัญมากและเคยนำเสนอเพื่อนชาวจีนที่ผมได้พบในขณะที่ทำงานในโครงการย้ำสิ่งที่คนจีนจำนวนมากรู้สึกว่า "ทำไมเราจะต้องทำลาย การพัฒนา "ในทางตรงกันข้ามในอังกฤษหลายคนสามารถกลับมายังที่ที่พวกเขาถูกยกขึ้น นี้เตือนพวกเขาจากครอบครัวของพวกเขาการศึกษาและประวัติส่วนตัว ในประเทศจีนที่เป็นไปไม่ได้จริงตั้งแต่ระดับของการพัฒนาได้ออกจากสถานที่ส่วนใหญ่ไม่รู้จัก: "ไม่มีอะไรที่เหมือนกัน เราไม่สามารถกลับมายังเรามาจากไหนเพราะมันไม่มีอยู่แล้ว. "ภูมิมีการเปลี่ยนแปลงทุกวัน เหล่านี้เป็นภาพที่คุณไม่เคยได้รับอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม่น้ำแยงซีซึ่งเป็นพื้นฐานของร่างกายของงานนี้คือหลักใหญ่ที่ไหล 100 ไมล์ ( 6 กิโลเมตร ) ข้ามประเทศจีน เดินทางจากจุดไกลสุดจากทางจังหวัดชิงไห่ในเซี่ยงไฮ้ในตะวันออก แม่น้ำฝังอยู่ในจิตสำนึกของชาวจีน แม้แต่ผู้ที่อาศัยอยู่หลายพันไมล์จากแม่น้ำมันมีบทบาทสำคัญในทั้งทางจิตใจและร่างกาย ชีวิตของคน มากกว่าคนที่อาศัยอยู่ตามธนาคารกว่าอาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกาหนึ่งในทุกแปดผู้คนบนโลก การใช้แม่น้ำเป็นคำอุปมาสำหรับการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง ผมได้ถ่ายภาพทิวทัศน์และผู้คนตามธนาคารจากปากแหล่ง

มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผมที่จะทำงานได้อย่างง่ายดายและไม่ต้องได้รับอิทธิพลจากสิ่งที่ผมรู้เกี่ยวกับประเทศ ตอนไปจีน ผมต้องการที่จะตอบสนองกับสิ่งที่ฉันได้พบและรู้สึก และหารูปแบบที่อนุญาตให้ฉันเพื่อกรอบมุมมองที่ให้ภาพที่ไม่ซ้ำกับผม

หลังจากหลายการเดินทางไปยังส่วนต่าง ๆของแม่น้ำมันเป็นที่ชัดเจนว่าสิ่งที่ผมเองได้ตอบสนองและวิธีการที่ผมรู้สึกขณะอยู่ในจีนไปเลยรูปภาพของฉัน ; เบคอนแผ่นบาง และความไม่สบายใจ ประเทศที่รู้สึกทั้งจุดเริ่มต้นของยุคใหม่ และค้านกับตัวเองประเทศจีนเป็นประเทศที่ดูเหมือนจะเป็นการทำลายรากของมันในอดีตในการปลุกของพลังที่แท้จริงของการเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างน่าประหลาดใจ และวิกฤตการก้าว ผมรู้สึกเหมือนเป็นคนนอกที่สมบูรณ์และอธิบายชัดเจน โดย " ก้าวไป " และการแสดงมนุษย์ขนาดเล็กในสภาพแวดล้อมของพวกเขา