Other studies suggest that the majo

Other studies suggest that the majority of consumers
express some degree of concern over the safety of the
food supply and some are willing to pay a premium for
foods that are safer. McNutt reported in 1986 that the
level of food safety concern of respondents averaged
9.60 on a scale of 1–10, where 10 was interpreted as
‘‘very important’’ (Brewer et al., 1994). In a poll conducted
in 1990, 30% of Michigan consumers considered
food freshness or absence of spoilage as food safety
issues that concerned them the most. This was compared
to a similar study, which reported only 12% in
1984 (Brewer et al., 1994). Shin reported that for any
type of meal that might be contaminated, participants
were willing to pay an additional 55 cents to eliminate
salmonella and 81cents to eliminate Trichinella spiralis
(Shin, Klebenstein, Hayes, & Shogren, 1992). Roberts
and van Ravenswaay also reported that consumers were
willing to pay more for pesticide-free produce, but not
at the expense of appearance (Shin et al., 1992).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาอื่น ๆ แนะนำส่วนใหญ่ของผู้บริโภคแสดงความกังวลผ่านความปลอดภัยของการแหล่งอาหารและบางคนยินดีที่จะจ่ายเบี้ยประกันสำหรับอาหารที่ปลอดภัย McNutt รายงานในปี 1986 ที่การเฉลี่ยระดับเกี่ยวกับความปลอดภัยอาหารของผู้ตอบ9.60 เป็นระดับตั้งแต่ 1 – 10 ที่ 10 ถูกตีความว่าเป็น''สิ่งสำคัญ '' (เหล้า et al. 1994) ในการสำรวจที่ดำเนินการในปี 1990 ถือ 30% ของผู้บริโภคมิชิแกนอาหารสดหรือการขาดงานของเน่าเสียเป็นอาหารปลอดภัยปัญหาที่เกี่ยวข้องให้มากที่สุด นี้การเปรียบเทียบเพื่อการศึกษาที่คล้ายกัน ซึ่งรายงานเพียง 12% ใน1984 (เหล้า et al. 1994) ชินรายงานว่า ใด ๆชนิดของอาหารที่อาจจะปนเปื้อน ผู้เข้าร่วมยินดีจ่ายเซ็นต์ 55 เพิ่มเติมเพื่อกำจัดเชื้อ salmonella และ 81cents เพื่อกำจัด Trichinella spiralis(ชิน Klebenstein เฮย์ส และ Shogren, 1992) โรเบิร์ตและรถตู้ Ravenswaay รายงานว่า ผู้บริโภคได้ยินดีที่จะจ่ายเพิ่มเติมสำหรับยาฆ่าแมลงผลิต แต่ไม่ค่าใช้จ่ายของการปรากฏตัว (ชิน et al. 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่าผู้บริโภคส่วนใหญ่
แสดงระดับของความกังวลเรื่องความปลอดภัยของ
แหล่งอาหารและบางส่วนมีความเต็มใจที่จะจ่ายเบี้ยประกันภัยสำหรับ
อาหารที่มีความปลอดภัยมากขึ้น McNutt รายงานในปี 1986 ว่า
ระดับของความห่วงใยความปลอดภัยของอาหารของผู้ตอบแบบสอบถามเฉลี่ย
9.60 โย 1-10 ที่ 10 ถูกตีความว่าเป็น
'' สำคัญมาก '' (บรูเออร์ et al., 1994) ในการสำรวจที่ดำเนินการ
ในปี 1990 ที่ 30% ของผู้บริโภคมิชิแกนพิจารณา
ความสดใหม่ของอาหารหรือไม่มีการเน่าเสียเป็นความปลอดภัยของอาหาร
ปัญหาที่เกี่ยวข้องให้มากที่สุด นี้ถูกเมื่อเทียบกับ
การศึกษาที่คล้ายกันซึ่งรายงานเพียง 12% ในปี
1984 (บรูเออร์ et al., 1994) ชินรายงานว่าสำหรับการใด ๆ
ชนิดของอาหารที่อาจจะมีการปนเปื้อนเข้าร่วม
มีความเต็มใจที่จะจ่ายเพิ่มอีก 55 เซนต์ที่จะกำจัด
เชื้อ Salmonella และ 81cents เพื่อขจัดชีพ
(ชิน Klebenstein เฮย์สและ Shogren, 1992) โรเบิร์ต
และรถตู้ Ravenswaay ยังมีรายงานว่าผู้บริโภคมีความ
เต็มใจที่จะจ่ายมากขึ้นสำหรับการผลิตปลอดสารพิษ แต่ไม่ได้
ค่าใช้จ่ายของลักษณะ (ชิน et al., 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาอื่น ๆขอแนะนำให้ผู้บริโภคแสดงบางส่วนของความกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของอาหาร และเต็มใจที่จะจ่ายค่าพรีเมี่ยมอาหารที่ปลอดภัย เมิกนัตรายงานในปี 1986 ที่ระดับความปลอดภัยของอาหารจากความกังวลของผู้ตอบแบบสอบถาม9.60 ในระดับของ 1 - 10 ที่ 10 คือ แปล เป็น' สำคัญ ' ' ( 'very brewer et al . , 1994 ) ในการสำรวจที่จัดทำในปี 1990 , 30% ของผู้บริโภคพิจารณามิชิแกนอาหารตุน หรือขาดการเน่าเสีย เช่น ความปลอดภัยของอาหารประเด็นที่เกี่ยวข้องให้มากที่สุด นี้เปรียบเทียบการศึกษาที่คล้ายกันซึ่งมีเพียง 12 เปอร์เซ็นต์1984 ( Brewer et al . , 1994 ) ชิน รายงานว่า สำหรับใด ๆประเภทของอาหารที่อาจปนเปื้อน , เข้าร่วมเต็มใจที่จะจ่ายเพิ่มเพื่อลบ 55 เซนต์Salmonella และ 81cents เพื่อขจัด spiralis ทริคิเนลลา( ชิน klebenstein , Hayes & shogren , 1992 ) โรเบิร์ตและรถตู้ ravenswaay ยังรายงานว่า ผู้บริโภคคือเต็มใจที่จะจ่ายมากขึ้นสำหรับสารพิษที่ผลิตได้ฟรี แต่ไม่ใช่ที่ค่าใช้จ่ายของการปรากฏตัว ( ชิน et al . , 1992 )