Montaigne wrote three books of Essa

Montaigne wrote three books of Essays. (‘Essay’ was an original name for this kind of work; it became an appreciated genre soon after.) Three main editions are recognized: 1580 (at this stage, only the first two books were written), 1588, and 1595. The last edition, which could not be supervised by Montaigne himself, was edited from the manuscript by his adoptive daughter Marie de Gournay.. Till the end of the 19th century, the copy text for all new editions was that of 1595; Fortunat Strowski and shortly after him Pierre Villey dismissed it in favor of the “Bordeaux copy”, a text of the 1588 edition supplemented by manuscript additions.[1] Montaigne enriched his text continuously; he preferred to add for the sake of diversity, rather than to correct.[2] The unity of the work and the order of every single chapter remain problematic. We are unable to detect obvious links from one chapter to the next: in the first book, Montaigne jumps from “ Idleness” (I,8) to “Liars” (I,9), then from “Prompt or slow speech” (I,10) to “Prognostications” (I,11). The random aspect of the work, acknowledged by the author himself, has been a challenge for commentators ever since. Part of the brilliance of the Essays lies in this very ability to elicit various forms of explanatory coherence whilst at the same time defying them. The work is so rich and flexible that it accommodates virtually any academic trend. Yet, it is also so resistant to interpretation that it reveals the limits of each interpretation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Montaigne อ้างจากหนังสือเล่มที่สามของบทความ ('เรียงความ' เป็นชื่อเดิมสำหรับชนิดของการทำงานนี้มันจะกลายเป็นรูปแบบที่นิยมในไม่ช้าหลังจาก.) สามรุ่นหลักที่ได้รับการยอมรับ: 1580 (ในขั้นตอนนี้จะมีเพียงสองเล่มแรกที่เขียน), 1588, และ 1595 ฉบับสุดท้ายซึ่งอาจไม่ได้รับการดูแลโดย Montaigne ตัวเองก็แก้ไขจากต้นฉบับโดยลูกสาวบุญธรรมของเขามารีเดอ Gournay ..จนถึงปลายศตวรรษที่ 19, คัดลอกข้อความสำหรับรุ่นใหม่ทั้งหมดเป็นที่ของ 1595; Fortunat strowski และไม่นานหลังจากที่เขา pierre Villey ไล่ออกในความโปรดปรานของ "บอร์โดคัดลอก" ข้อความจาก 1588 รุ่นที่เสริมด้วยการเพิ่มที่เขียนด้วยลายมือ [1] Montaigne อุดมข้อความของเขาอย่างต่อเนื่อง; เขาชอบที่จะเพิ่มเพื่อประโยชน์ของความหลากหลายมากกว่าที่จะแก้ไข[2] ความสามัคคีของการทำงานและการสั่งซื้อของบทที่ทุกเดียวยังคงมีปัญหา เราไม่สามารถที่จะตรวจสอบการเชื่อมโยงที่เห็นได้ชัดจากบทหนึ่งต่อไปนี้: ในหนังสือเล่มแรกกระโดด Montaigne จาก "ความเกียจคร้าน" (i, 8) "โกหก" (i, 9) แล้วจาก "คำพูดที่รวดเร็วหรือช้า" (i , 10) "prognostications" (i, 11) ลักษณะการสุ่มของการทำงานได้รับการยอมรับโดยผู้เขียนเอง,ได้รับความท้าทายสำหรับการแสดงความเห็นนับตั้งแต่ ส่วนหนึ่งของความฉลาดของบทความอยู่ในความสามารถอย่างนี้จะล้วงเอารูปแบบต่างๆของการเชื่อมโยงกันในขณะที่อธิบายในเวลาเดียวกันพวกเขาเอาชนะ การทำงานเพื่อให้อุดมสมบูรณ์และมีความยืดหยุ่นที่จะรองรับแทบทุกแนวโน้มวิชาการ แต่ก็ยังเป็นเพื่อให้ทนต่อการตีความว่ามันแสดงให้เห็นถึงข้อ จำกัด ของการตีความแต่ละ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สูงเขียนหนังสือสามเล่มของรายงาน ('เรียงความ' เป็นชื่อเดิมสำหรับชนิดงานนี้ มันกลายเป็นประเภทชื่นชอบหลังจากนั้น) สามรุ่นหลักคือรู้จัก: 1580 (ในขั้นตอนนี้ เฉพาะหนังสือสองเขียน), 1588 และ 1595 รุ่นสุดท้าย ซึ่งอาจไม่มีพาสปอร์ตสูงตัวเอง ถูกแก้ไขจากต้นฉบับ โดยลูกสาวของเขา adoptive มารีเด Gournay ... จนถึงปลายศตวรรษที่ 19 คัดลอกข้อความสำหรับรุ่นใหม่ทั้งหมดได้ที่ 1595 Fortunat Strowski และหลังจากเขา Pierre Villey ไล่มันสามารถ "บอร์โดซ์สำเนา" รุ่น 1588 เสริม โดยฉบับเพิ่มข้อความ[1] สูงอุดมไปข้อความของเขาอย่างต่อเนื่อง เขาต้องเพิ่มเพื่อความหลากหลาย มากกว่า การแก้ไข[2] ความสามัคคีการทำงานและลำดับของทุกบทหนึ่งยังคงมีปัญหา เราไม่สามารถตรวจหาการเชื่อมโยงที่ชัดเจนจากบทหนึ่งไป: ในสมุดแรก สูงกระโดดจาก "ของ" (I, 8) การ "โกหก" (I, 9), แล้วจาก "ให้ช้าลงเสียง" (I, 10) การ "Prognostications" (I, 11) ด้านสุ่มของงาน การยอมรับ โดยผู้เขียนเอง แล้วความท้าทายแสดงนับตั้งแต่ หนึ่งของเรียงความอยู่ในความสามารถนี้มากเพื่อให้ได้รับแบบฟอร์มต่าง ๆ ของโปรเจคอธิบายบรรยากาศกัน defying นั้น ทำงานอยู่เพื่อให้รวย และมีความยืดหยุ่นที่จะรองรับแนวโน้มทุกวิชาการ ยัง มันจะยังทนดังนั้นการตีความว่า จะพบขีดจำกัดของการตีความแต่ละ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถนน Montaigne เขียนหนังสือสามของเรียงความ (เสียงดัง'เรียงความ'เป็นชื่อเดิมสำหรับงาน ประเภท นี้ได้กลายเป็นแนวเพลงที่ค่าเงินบาทแข็งค่าขึ้นหลังจากนั้นไม่นาน.)ทั้งสามรุ่นหลักเป็นที่รู้จักค.ศ .1580 นั้นยัง(ที่ขั้นตอนนี้เพียงแห่งเดียวที่สองหนังสือครั้งแรกก็เป็นลายลักษณ์อักษร) 1588 และ 1595 รุ่นสุดท้ายซึ่งไม่ได้รับการดูแลจากถนน Montaigne เองก็แก้ไขได้จากต้นฉบับโดยแม่มารี de gournay บุตรสาว(บิดา) ผู้อุปถัมภ์ ของเขา..ไปจนกระทั่งถึงปลายของศตวรรษที่ 19 ที่คัดลอกข้อความสำหรับรุ่นใหม่ทั้งหมดเป็น 1595 ที่ fortunat strowski และปิแอร์ villey ในเวลาไม่นานหลังจากเขาบอกมันเป็นที่นิยมใน" Bordeaux ที่คัดลอก"ข้อความที่มี 1588 รุ่นที่เพิ่มเติมด้วยการเพิ่มต้นฉบับ.[ 1 ]ถนน Montaigne เพื่อเพิ่มข้อความของเขาอย่างต่อเนื่องเขาเลือกที่จะเพิ่มเพื่อเห็นแก่ความหลากหลายมากกว่าในการแก้ไขปัญหา[ 2 ] Unity ในการทำงานและการสั่งซื้อที่ของบทเดียวทุกปัญหายังคงอยู่ เราไม่สามารถตรวจหา L เห็นได้ชัดจากบทถัดไปในหนังสือเล่มแรกที่ถนน Montaigne กระโดดจาก"ความเกียจคร้าน"( i, 8 )"เหยียบย่ำไปบนปูชนียสถานสูงของเขา""( i, 9 )แล้วจาก"เสียงพรอมต์หรือช้า"( i, 10 )" prognostications "( i, 11 ) มุมมองแบบสุ่มของงานที่ตอบรับโดยผู้เขียนเองได้รับการท้าทายสำหรับบรรดาผู้เสนอความเห็นมาตลอดนับตั้งแต่ เป็นส่วนหนึ่งของสุดยอดของความเรียงที่ทอดตัวอยู่ในความสามารถเป็นอย่างมากแห่งนี้ในการดึงเอารูปแบบต่างๆของสอดคล้องกันการอธิบายในขณะที่เวลาเดียวกันที่ท้าทายให้ งานที่มีความหลากหลายและมีความคล่องตัวที่สามารถรองรับผู้ใช้บริการได้ใช้งานได้ทุกรูปแบบมีแนวโน้มทางการศึกษา แต่ถึงอย่างไรก็ตามยังเป็นอีกด้วยดังนั้นจึงทนต่อการตีความที่มาเผยการจำกัดของแต่ละระบบแปล ภาษา