“Could you live here?” and “would y

“Could you live here?” and “would you live here?” are two of the most common questions colleagues ask each other at the end of a business trip. Responses rarely take the form of a shrugged “I don’t know” or a half-hearted “I guess so”. Rather, they typically come in vehement declarations suggesting that considerable thought has gone into the topic already. Here are a few I’ve heard over the years:
On the train to Chicago’s O’Hare: “No way. It’s neither one thing nor the other and just look at this sad excuse of a train to the airport.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คุณสามารถอาศัยอยู่ที่นี่?" และ "คุณจะอาศัยอยู่ที่นี่?" เป็นสองคำถามที่พบบ่อยถามเพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ ในตอนท้ายของการเดินทางเพื่อธุรกิจ คำตอบที่ไม่ค่อยได้ใช้รูปแบบของยักไหล่ "ผมไม่ทราบ" หรือครึ่งใจ "ผมคิดว่าอย่างนั้น" แต่พวกเขามักจะมาในประกาศดุดันบอกว่าคิดเป็นจำนวนมากได้หายไปในหัวข้อที่มีอยู่แล้ว : ที่นี่ไม่กี่ผมเคยได้ยินมากกว่าปีที่มี
บนรถไฟไปชิคาโกโอแฮร์: "ไม่มีทาง มันไม่มีสิ่งใดอย่างหนึ่งหรืออื่น ๆ และเพียงแค่มองไปที่ข้อแก้ตัวที่น่าเศร้าของรถไฟไปยังสนามบิน. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" คุณอาศัยอยู่ที่นี่ ? " และ " คุณจะอยู่ที่นี่ " สองที่พบบ่อยที่สุดคำถามถามเพื่อนร่วมงานแต่ละอื่น ๆที่สิ้นสุดของการเดินทางทางธุรกิจ การตอบสนองที่ไม่ค่อยใช้รูปแบบของยักไหล่ " ไม่รู้สิ " หรือครึ่งใจ " ฉันเดาว่าอย่างนั้น แต่พวกเขามามักจะอยู่ในประกาศบอกว่าคิดว่ารุนแรงมากเข้ามาในกระทู้แล้วที่นี่มีไม่กี่ที่ผมเคยได้ยินกว่าปี :
บนรถไฟเพื่อชาติโอแฮร์ชิคาโก : " ไม่มีทาง มันไม่สิ่งหนึ่งหรืออื่น ๆ และมองได้แค่ข้ออ้างนี้เศร้าของรถไฟไปยังสนามบิน”