Starches extracted from wrinkled (W

Starches extracted from wrinkled (WP) and smooth (SP) peas were treated using β-amylase (B) alone and also with a combination of β-amylase and transglucosidase (BT). After enzymatic treatment, the proportions of slowly digested starch in WP-B, WP-BT, SP-B and SP-BT samples were increased by 6%, 9%, 9% and 12%, respectively. Starches treated by a combination of β-amylase and transglucosidase exhibited a smaller amount of longer amylopectin chains, a larger amount of short amylopectin chains, and higher branching fraction. The branching fraction was significantly increased, with an increase of 8%, 10%, 13% and 14% for WP-B, WP-BT, SP-B and SP-BT, respectively. The maximum absorbance and iodine binding of enzyme-treated starches were reduced compared with their native starch parents. The C-type crystalline structure completely disappeared after enzymatic treatment. The results support previous findings that increases in the amount of shorter amylopectin chains and branch fraction are likely to contribute to the slow digestion of starch.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมบัติที่สกัดจากถั่วเรียบ (SP) และรอยย่น (WP) ได้รับการรักษาใช้β-amylase (B) เพียงอย่างเดียว และยัง มีส่วนผสมของβ-amylase และ transglucosidase (บีที) หลังจากเอนไซม์ในระบบบำบัด สัดส่วนของช้าย่อยแป้งใน WP-B, WP-บีที บี SP และ SP-บาทตัวอย่างเพิ่มอีก 6%, 9%, 9% และ 12% ตามลำดับ สมบัติได้รับการรักษา โดยβ-amylase และ transglucosidase จัดแสดงจำนวนโซ่ amylopectin ยาวเล็ก จำนวนมากของ amylopectin สั้นโซ่ เศษสูงโยงหัวข้อ เศษส่วนโยงหัวข้อมากขึ้น มีการเพิ่มขึ้น 8%, 10%, 13% และ 14% WP-บี WP-BT, SP-บี และ SP-BT ตามลำดับ สูงสุด absorbance และไอโอดีนรวมของเอนไซม์รักษาสมบัติถูกลดลงเมื่อเทียบกับพ่อแม่แป้ง โครงสร้างผลึกชนิด C หายไปหลังการรักษาเอนไซม์ในระบบอย่างสมบูรณ์ ผลการสนับสนุนผลการวิจัยก่อนหน้านี้ที่เพิ่มจำนวนโซ่ amylopectin สั้น และเศษสาขามักจะนำไปสู่การย่อยอาหารช้าของแป้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แป้งที่สกัดจากรอยย่น (WP) และเรียบ (SP) ถั่วได้รับการรักษาโดยใช้βอะไมเลส (B) อยู่คนเดียวและยังมีการรวมกันของβอะไมเลสและ transglucosidase (ที่ BT) หลังจากการรักษาเอนไซม์สัดส่วนของแป้งย่อยช้าใน WP-B ที่ WP-BT SP-B และตัวอย่าง SP-BT เพิ่มขึ้น 6%, 9%, 9% และ 12% ตามลำดับ แป้งรับการรักษาโดยการรวมกันของβอะไมเลสและ transglucosidase แสดงจำนวนเงินที่มีขนาดเล็กของโซ่ amylopectin อีกต่อไปจำนวนมากโซ่ amylopectin สั้นและแยกส่วนที่สูงขึ้น ส่วนแยกเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับการเพิ่มขึ้น 8%, 10%, 13% และ 14% สำหรับ WP-B, WP-BT SP-B และ SP-BT ตามลำดับ การดูดกลืนแสงสูงสุดและไอโอดีนที่มีผลผูกพันของแป้งเอนไซม์ที่ได้รับการรักษาที่ถูกลดลงเมื่อเทียบกับพ่อแม่ของพวกเขาแป้ง โครงสร้างผลึกประเภท C สมบูรณ์หายไปหลังการรักษาเอนไซม์ ผลการค้นพบก่อนหน้านี้สนับสนุนที่เพิ่มขึ้นในจำนวนที่สั้นโซ่ amylopectin และส่วนสาขาที่มีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมในการย่อยอาหารช้าของแป้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แป้งสกัดจากรอยย่น ( WP ) และเรียบเนียน ( SP ) ถั่วได้รับการรักษาโดยใช้บีตา - อะไมเลส ( B ) คนเดียว และ ด้วยการรวมกันของบีตา - อะไมเลส และ transglucosidase ( BT ) หลังจากเอนไซม์ สัดส่วนของแป้งที่ย่อยช้าใน wp-b wp-bt sp-b , , และตัวอย่าง sp-bt เพิ่มขึ้น 6% , 9% , 9 % และ 12 % ตามลำดับแป้งรักษาโดยการรวมกันของบีตา - อะไมเลส และ transglucosidase มีเล็กน้อยของโซ่มหาภัยอีกต่อไป , จํานวนของโซ่มหาภัยสั้นและสูงแยกเศษส่วน การแยกเศษส่วนเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับเพิ่มขึ้น 8% , 10% , 5% และ 14% สำหรับ wp-b wp-bt sp-b , และ , sp-bt ตามลำดับการดูดกลืนแสงสูงสุดและไอโอดีนผูกพันของเอนไซม์ลดลงเมื่อเทียบกับพ่อแม่แป้งแป้งพื้นเมืองของพวกเขา ส่วนประเภทโครงสร้างของผลึก หายตัวไปหลังจากเอนไซม์ ผลการสนับสนุนผลการวิจัยก่อนหน้านี้ที่เพิ่มปริมาณอะไมโลเพคตินโซ่สั้นและสัดส่วนสาขามีแนวโน้มที่จะสนับสนุนการย่อยอาหารช้าลงของแป้ง