At the same time, Hughes also criti

At the same time, Hughes also criticizes humans’ superficiality through the disregard of life that the speaker shows in the poem. Hence, the mood created is realistic and gloomy at first but it becomes more positive as the speaker finally realizes that “life is fine”. The audience is taken through the changes of mood from extreme pessimism to optimism as the speaker desperately seeks for death at the beginning and then in the end becomes more conscious of how lucky he still is as he admits:“So since I’m still here livin’, I guess I will live on.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเวลาเดียวกัน สตีเฟ่นถูกนับ superficiality ของมนุษย์ โดยไม่สนใจชีวิตที่ผู้แสดงในบทกวียัง ดังนั้น อารมณ์ที่สร้างได้สมจริง และมืดมนในครั้งแรกแต่มันกลายเป็นค่าบวกเป็นลำโพงที่ได้ตระหนักว่า "ชีวิตมีดี" ในที่สุด ผู้ชมจะนำมาผ่านการเปลี่ยนแปลงของอารมณ์จาก pessimism มากที่จะมองในแง่ดีเป็นผู้หมดพยายามสำหรับความตาย ที่เริ่มต้นแล้ว ในสุดกลายเป็นสติของลัคกี้ว่าเขายังคงเป็นเขายอมรับ: "ดังนั้นตั้งแต่ฉันมาที่นี่ยังคง livin' ผมคิดว่า ฉันจะอยู่ในนั้น"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะเดียวกันฮิวจ์ยังวิพากษ์วิจารณ์ฉาบฉวยมนุษย์ผ่านการไม่นำพาของชีวิตที่ลำโพงที่แสดงให้เห็นในบทกวี ดังนั้นอารมณ์ที่สร้างขึ้นเป็นจริงและมืดมนในตอนแรก แต่มันจะกลายเป็นบวกมากขึ้นเป็นประธานในที่สุดก็ตระหนักว่า "ชีวิตเป็นสิ่งที่ดี" ผู้ชมจะได้รับการผ่านการเปลี่ยนแปลงของอารมณ์จากการมองในแง่ร้ายมากที่จะมองในแง่ดีเป็นลำโพงหมดท่าพยายามสำหรับการตายที่จุดเริ่มต้นแล้วในที่สุดจะกลายเป็นสติมากขึ้นของว่าโชคดีที่เขายังคงเป็นเขายอมรับว่า: "ดังนั้นตั้งแต่ฉันยังอยู่ที่นี่ livin 'ผมคิดว่าผมจะอยู่บน. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเวลาเดียวกัน ฮิวจ์ส ยังวิจารณ์มนุษย์ ' ความฉาบฉวยผ่านไม่สนใจชีวิตที่ผู้พูดแสดงในบทกวี ดังนั้น อารมณ์ที่สร้างเป็นจริงและมืดมน ในตอนแรก แต่มันกลายเป็นบวกมากขึ้น เช่น ผู้พูดก็รู้ว่า " ชีวิตที่ดี "ผู้ชมจะได้รับผ่านการเปลี่ยนแปลงของอารมณ์จากสุดโต่งการมองโลกในแง่ร้ายแง่ดีเป็นลำโพงหมดท่าแสวงหาความตาย จุดเริ่มต้น และในท้ายที่สุดแล้วกลายเป็นมากขึ้นตระหนักว่าโชคดีที่เขายังคงเป็นเขายอมรับว่า ตั้งแต่ผมยังอยู่ที่นี่อยู่ ผมเดาว่า ผมจะอยู่ได้ "