ยิ้มคนทุกคนดูสวยงามเมื่อเขายิ้ม เรา

ยิ้ม
คนทุกคนดูสวยงามเมื่อเขายิ้ม เราดูน่าตาดีและมีความรู้สึกดีทันทีโดยอัตโนมัติเมื่อเรายิ้ม การยิ้มเป็นวิธีแสดงออกให้เห็นความคิด หรือความรู้สึกของเราที่แสดงออกมาบนใบหน้า การยิ้มเป็นสิ่งที่ส่งออกมาจากภายในจากระบบประสาทอัตโนมัติ เพราะฉะนั้นเราจึงต้องมีความรู้สึกดีๆอยู่ก่อนเป็นพื้นฐานเราจึงต้องยิ้มออกมาได้อย่างแจ่มใสอย่างเป็นธรรมชาติ แต่ถ้าเราขาดความเชื่อมั่นในตนเองหรือเต็มไปดด้วยความทุกข์หรือความสงสัยข้องใจ เราจะยิ้มไม่ออก หรือยิ้มออกมาได้ยาก ถ้าเราจำเป็นต้องแสร้งยิ้มออกมา ความรู้สึกต่อต้านของเราภายในจิตใจของเราเองที่เรามีต่อผู้อื่น จะทำให้ยิ้มของเรานั้นแข็งกระด้าง และเป็นยิ้มที่ถูกบังคับที่เราเรียกว่า ”ฝืนยิ้ม” ซึ่งเราจะดูออกทันทีว่าเป็นยิ้มที่ไม่จริงใจ
วิธีการเอาชนะความรู้สึกดังกล่าวนี้ก็คือการสำรวจต้นตอปัญหาของเรา และเปลี่ยนภาพลักษณ์ในทางลบของเราให้ดี เปลี่ยนความคิดอันเลวร้ายเกี่ยวกับตัวเอง ว่าเราก็ไม่ใช้จะเป็นคนชั่วร้ายอะไรหนักหนา เราก็มีความดีบ้างเหมือนกัน แล้วก็ยิ้มให้ตนเอง การตำหนิตัวเอง ด่าว่า ประณามตัวเอง หรือลงโทษตนเอง จะทำให้รู้สึกหดหู่ หม่นหมอง แล้วก็ยิ้มไม่ออก หรือยิ้มเศร้าๆ เมื่อใดก็ตามที่เราต้อนรับผู้อื่น ขอให้ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม
ยิ้มให้ครอบครัว พ่อแม่ สามี ภรรยา ลูก พี่ น้อง ญาติ สาวใช้
ยิ้มให้เพื่อนและเพื่อนร่วมงาน
ยิ้มให้ผู้บังคับบัญชา
ยิ้มให้ลูกน้อง
ยิ้มให้กับทุกคนที่รู้จัก
ให้สังเกตว่า เราใช้คำว่า “ยิ้มให้” ไม่ใช่ “ยิ้มแก่” เหตุผลก็คือถ้าเรายิ้มให้ผู้ใดเราจะแสดงความจริงใจออกมามากกว่า “ยิ้ม” แกผู้ใด คนที่เรายิ้มให้เขาจะรู้สึกได้ว่าเราจริงใจแลเขาจะยิ้มตอบ การยิ้มเป็นการแสดงว่า “ขอบคุณที่คุณสังเกตเห็นฉันและทำให้ฉันรู้สึกว่ามีความสำคัญ” ให้เราเรียนรู้ที่จะยิ้มและชื่นชมในความสุขที่เกิดขึ้นในชีวิตของผู้ที่เรายิ้มให้ วันนี้ลองยิ้มและให้สังเกตความมหัศจรรย์ของรอยยิ้มของเรา โปรดจำไว้ว่า รอยยิ้มของเรานั้นคือผลประโยชน์อันยิ่งใหญ่ของเรา วันนี้…คุณยิ้มแล้วหรือย้ง?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยิ้ม
คนทุกคนดูสวยงามเมื่อเขายิ้มเราดูน่าตาดีและมีความรู้สึกดีทันทีโดยอัตโนมัติเมื่อเรายิ้มการยิ้มเป็นวิธีแสดงออกให้เห็นความคิดหรือความรู้สึกของเราที่แสดงออกมาบนใบหน้า เพราะฉะนั้นเราจึงต้องมีความรู้สึกดีๆอยู่ก่อนเป็นพื้นฐานเราจึงต้องยิ้มออกมาได้อย่างแจ่มใสอย่างเป็นธรรมชาติแต่ถ้าเราขาดความเชื่อมั่นในตนเองหรือเต็มไปดด้วยความทุกข์หรือความสงสัยข้องใจเราจะยิ้มไม่ออก ถ้าเราจำเป็นต้องแสร้งยิ้มออกมาความรู้สึกต่อต้านของเราภายในจิตใจของเราเองที่เรามีต่อผู้อื่นจะทำให้ยิ้มของเรานั้นแข็งกระด้างและเป็นยิ้มที่ถูกบังคับที่เราเรียกว่า "ฝืนยิ้ม" วิธีการเอาชนะความรู้สึกดังกล่าวนี้ก็คือการสำรวจต้นตอปัญหาของเราและเปลี่ยนภาพลักษณ์ในทางลบของเราให้ดีเปลี่ยนความคิดอันเลวร้ายเกี่ยวกับตัวเองว่าเราก็ไม่ใช้จะเป็นคนชั่วร้ายอะไรหนักหนา แล้วก็ยิ้มให้ตนเองการตำหนิตัวเองด่าว่าประณามตัวเองหรือลงโทษตนเองจะทำให้รู้สึกหดหู่หม่นหมองแล้วก็ยิ้มไม่ออกหรือยิ้มเศร้า ๆ เมื่อใดก็ตามที่เราต้อนรับผู้อื่นขอให้ยิ้มยิ้มยิ้ม
ยิ้มให้ครอบครัวพ่อแม่สามีภรรยาลูกพี่น้องญาติสาวใช้
ยิ้มให้เพื่อนและเพื่อนร่วมงาน
ยิ้มให้ผู้บังคับบัญชา
ยิ้มให้ลูกน้อง
ยิ้มให้กับทุกคนที่รู้จัก
ให้สังเกตว่าเราใช้คำว่า "ยิ้มให้" ไม่ใช่ "ยิ้มแก่" เหตุผลก็คือถ้าเรายิ้มให้ผู้ใดเราจะแสดงความจริงใจออกมามากกว่า "ยิ้ม" แกผู้ใดคนที่เรายิ้มให้เขาจะรู้สึกได้ว่าเราจริงใจแลเขาจะยิ้มตอบ "ขอบคุณที่คุณสังเกตเห็นฉันและทำให้ฉันรู้สึกว่ามีความสำคัญ" ให้เราเรียนรู้ที่จะยิ้มและชื่นชมในความสุขที่เกิดขึ้นในชีวิตของผู้ที่เรายิ้มให้วันนี้ลองยิ้มและให้สังเกตความมหัศจรรย์ของรอยยิ้มของเรา รอยยิ้มของเรานั้นคือผลประโยชน์อันยิ่งใหญ่ของเราวันนี้...คุณยิ้มแล้วหรือย้ง