INTRODUCTIONIt is generally accepte

INTRODUCTION
It is generally accepted that insufficient feed intake by
sows during lactation is a serious problem in the swine
industry. In past years, there was an increasing burden
on sow milk yield due to genetic selection for large
litter sizes (Auldist et al. 1998). Meantime, genetic
selection for high growth and lean rate resulted in a
lower appetite and fat reserves in sows (Kerr &
Cameron 1996). Therefore, feed intake of sows during
lactation was frequently inadequate to meet the needs
of maintenance, milk production and body growth
(Noblet et al. 1990). Insufficient feed intake could
produce a series of reproductive disorders, including
decreasing ovulation and pregnancy rates, increasing
the incidence of anoestrus, embryo mortality and
weight loss during lactation, and extending weaningestrus
interval (Eissen et al. 2000). Additionally, insufficient
feed intake was more common in primiparous
sows, and resulted in a negative effect on sow performance
and reduced subsequent productivity (Koketsu
et al. 1996; Eissen et al. 2003; Sulabo et al. 2010).
Flavor and sodium butyrate have been reported to
improve feed intake and growth performance of
weaning or growing pigs (McLaughlin et al. 1983;
Torrallardona et al. 2000; Le Gall et al. 2009), but little
was known on sows. Therefore, it is interesting to
address the question whether flavor or sodium
butyrate could improve sow feed intake or not.
Weaning is a stressful event for piglets; the changes
in intestinal morphology and function induced by
lower feed intake is the most important reason for
weaning stress (Spreeuwenberg et al. 2001). Thus, it is
noteworthy to enhance pig feed intake in the first few
days after weaning. Previous studies found that prenatal
and postnatal flavor learning could reduce stressrelated
effects, influence offspring acceptance and
stimulate similarly flavored food intake (Mennella
et al. 2001; Oostindjer et al. 2010). Indeed, it has been
recognized that maternal flavor intake would transfer
to the fetus via amniotic fluid and thus enhanced the
fetal cognitive acceptance for this flavor (Mennella

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

INTRODUCTIONIt is generally accepted that insufficient feed intake bysows during lactation is a serious problem in the swineindustry. In past years, there was an increasing burdenon sow milk yield due to genetic selection for largelitter sizes (Auldist et al. 1998). Meantime, geneticselection for high growth and lean rate resulted in alower appetite and fat reserves in sows (Kerr &Cameron 1996). Therefore, feed intake of sows duringlactation was frequently inadequate to meet the needsof maintenance, milk production and body growth(Noblet et al. 1990). Insufficient feed intake couldproduce a series of reproductive disorders, includingdecreasing ovulation and pregnancy rates, increasingthe incidence of anoestrus, embryo mortality andweight loss during lactation, and extending weaningestrusinterval (Eissen et al. 2000). Additionally, insufficientfeed intake was more common in primiparoussows, and resulted in a negative effect on sow performanceand reduced subsequent productivity (Koketsuet al. 1996; Eissen et al. 2003; Sulabo et al. 2010).Flavor and sodium butyrate have been reported toimprove feed intake and growth performance ofweaning or growing pigs (McLaughlin et al. 1983;Torrallardona et al. 2000; Le Gall et al. 2009), but littlewas known on sows. Therefore, it is interesting toaddress the question whether flavor or sodiumbutyrate could improve sow feed intake or not.Weaning is a stressful event for piglets; the changesสัณฐานวิทยาของลำไส้และเกิดจากฟังก์ชันบริโภคอาหารลดลงเป็นเหตุผลสำคัญที่สุดweaning ความเครียด (Spreeuwenberg et al. 2001) ดังนั้น จึงน่าสนใจเพื่อเพิ่มหมูอาหารบริโภคในสิ่งแรกวันหลังจากการ weaning การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่าก่อนคลอดและเรียนรู้รส postnatal สามารถลด stressrelatedผลกระทบ อิทธิพลที่มีต่อลูกหลานยอมรับ และกระตุ้นการบริโภคอาหาร flavored (Mennella ทำนองเดียวกันร้อยเอ็ด al. 2001 Oostindjer et al. 2010) แน่นอน ได้รับรู้จักบริโภคที่แม่จระเข้จะถ่ายโอนเพื่อทารกในครรภ์ผ่าน amniotic fluid และขั้นสูงดังนั้นการยอมรับรับรู้และทารกในครรภ์สำหรับรสนี้ (Mennella

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าการกินอาหารที่ไม่เพียงพอโดยแม่สุกรในช่วงให้นมบุตรเป็นปัญหาที่ร้ายแรงในสุกรอุตสาหกรรม ในปีที่ผ่านมามีภาระที่เพิ่มขึ้นต่อผลผลิตน้ำนมแม่สุกรเนื่องจากการเลือกทางพันธุกรรมที่มีขนาดใหญ่ขนาดครอก(Auldist et al. 1998) ขณะเดียวกันทางพันธุกรรมเลือกสำหรับการเจริญเติบโตสูงและอัตราการผลิตแบบลีนส่งผลให้ความอยากอาหารลดลงและสงวนไขมันในสุกร(เคอร์และคาเมรอน 1996) ดังนั้นการกินอาหารของแม่สุกรในช่วงให้นมบุตรอยู่บ่อย ๆ ไม่เพียงพอที่จะตอบสนองความต้องการของการบำรุงรักษา, การผลิตนมและการเจริญเติบโตของร่างกาย (Noblet et al. 1990) ปริมาณอาหารที่กินไม่เพียงพอที่จะผลิตชุดของความผิดปกติของระบบสืบพันธุ์รวมทั้งการลดการตกไข่และอัตราการตั้งครรภ์เพิ่มขึ้นอุบัติการณ์ของanoestrus ที่การตายของตัวอ่อนและการสูญเสียน้ำหนักในช่วงให้นมบุตรและขยายweaningestrus ช่วงเวลา (Eissen et al. 2000) นอกจากนี้ไม่เพียงพอปริมาณอาหารที่กินเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในการคลอดบุตรคนแรกแม่สุกรและส่งผลให้เกิดผลกระทบต่อประสิทธิภาพการทำงานของแม่สุกรและลดการผลิตที่ตามมา(Koketsu et al, 1996;.. Eissen et al, 2003;. Sulabo et al, 2010). รสและ butyrate โซเดียมมี รับรายงานการปรับปรุงการกินอาหารและการเจริญเติบโตของการหย่านมหรือการเจริญเติบโตของสุกร(กิ้ et al, 1983;. Torrallardona et al, 2000;.. Le Gall et al, 2009) แต่เล็ก ๆ น้อย ๆเป็นที่รู้จักกันในสุกร ดังนั้นจึงเป็นที่น่าสนใจที่จะตอบคำถามว่ารสชาติหรือโซเดียมbutyrate สามารถปรับปรุงปริมาณอาหารที่กินหว่านหรือไม่. หย่านมเป็นเหตุการณ์ที่เครียดสำหรับลูกสุกร; การเปลี่ยนแปลงในลักษณะทางสัณฐานวิทยาลำไส้และฟังก์ชั่นที่เกิดจากการกินอาหารที่ลดลงเป็นเหตุผลที่สำคัญที่สุดสำหรับหย่านมความเครียด(Spreeuwenberg et al. 2001) ดังนั้นจึงเป็นที่น่าสังเกตเพื่อเพิ่มปริมาณอาหารที่กินหมูในไม่กี่ครั้งแรกวันหลังจากหย่านม ศึกษาก่อนหน้านี้พบว่าก่อนคลอดการเรียนรู้รสชาติและหลังคลอดสามารถลด stressrelated ผลกระทบที่มีอิทธิพลต่อการยอมรับของลูกหลานและกระตุ้นให้เกิดการบริโภคอาหารรสในทำนองเดียวกัน (Mennella et al, 2001;.. Oostindjer et al, 2010) อันที่จริงจะได้รับการยอมรับว่าการบริโภครสชาติมารดาจะถ่ายโอนไปยังทารกในครรภ์ผ่านน้ำคร่ำและทำให้เพิ่มการยอมรับองค์ความรู้ของทารกในครรภ์สำหรับรสชาตินี้(Mennella

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่า ปริมาณอาหารไม่เพียงพอในการให้นมแม่โดย
เป็นปัญหาร้ายแรงในอุตสาหกรรมสุกร

ในปีที่ผ่านมามีการเพิ่มภาระ
เมื่อหว่านผลผลิตน้ำนมเนื่องจากการพันธุขนาดครอกใหญ่
( auldist et al . 1998 ) ขณะเดียวกัน การคัดเลือกพันธุกรรม
สำหรับการเจริญเติบโตสูงและอัตรายันส่งผลให้ความอยากอาหารลดไขมันสำรองด้วย

& ( เคอร์คาเมรอน 1996 ) ดังนั้น การกินอาหารของแม่สุกรในช่วงการให้น้ำนมมักไม่เพียงพอ

เพื่อตอบสนองความต้องการของการบำรุงรักษา การผลิตนมและ
การเจริญเติบโตของร่างกาย ( noblet et al . 1990 ) การบริโภคอาหารไม่เพียงพอจะผลิตชุดของการสืบพันธุ์

ลดความผิดปกติรวมถึงอัตราการตกไข่และการตั้งครรภ์ การเพิ่มอุบัติการณ์ของ anoestrus

, การตายของตัวอ่อนและการสูญเสียน้ำหนักในระหว่างการให้นมและการขยายช่วง weaningestrus
( eissen et al . 2000 ) นอกจากนี้ การบริโภคอาหารไม่เพียงพอ

ถูกพบมากในแม่สุกรตั้งครรภ์ และก่อให้เกิดผลกระทบต่อประสิทธิภาพการผลิตลดลงภายหลังหว่านและ

( koketsu et al . 1996 ; eissen et al . 2003 ; sulabo et al . 2010 ) .
รสและโซเดียมบิวได้รับรายงาน
ปรับปรุงการกินและการเจริญเติบโตของ
หรือสุกรหย่านม ( แม็กลาฟลิน et al . 1983 ;
torrallardona et al . 2000 ; เลอกอลล์ et al . 2009 ) แต่น้อย
เป็นที่รู้จักในแม่สุกร ดังนั้น จึงเป็นที่น่าสนใจ

ที่อยู่คำถามว่ารสหรือโซเดียม
บิวสามารถปรับปรุงปริมาณการกินได้หว่านหรือไม่ เป็นเหตุการณ์ที่เคร่งเครียด
หย่านมลูกสุกร ; การเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างและการทำงานของลำไส้

) โดยลดปริมาณอาหารคือเหตุผลที่สำคัญที่สุดสำหรับ
หย่านมความเครียด ( spreeuwenberg et al . 2001 ) ดังนั้น จึงเป็นสำคัญเพื่อเพิ่มการบริโภคอาหารหมู

ในสองสามวันแรกหลังหย่านม การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่า หลังเรียนและก่อนคลอด

stressrelated รสสามารถลดผลกระทบต่อการยอมรับลูกหลาน
กระตุ้นเหมือนกับรสอาหาร ( mennella
et al . 2001oostindjer et al . 2010 ) แน่นอนมันได้รับการยอมรับการบริโภครสแม่

จะโอนให้ทารกในครรภ์ผ่านน้ำคร่ำและเพิ่มการรับรู้ การยอมรับ ดังนั้น
นี้รส ( mennella