The origin of the lemon is unknown,

The origin of the lemon is unknown, though lemons are thought to have first grown in Assam (a region in northeast India), northern Burma, and China.[1][2] A study of the genetic origin of the lemon reported it to be hybrid between bitter orange (sour orange) and citron.[3]

See also: Citron § Antiquity and Etrog § Historic cultivation
Lemons were known to the Jews of Jerusalem, who, according to Josephus, pelted an errant high priest with them during a festival in the 90s BC,[4] although Jewish tradition maintains this was done with citrons (specifically the Balady citron, not lemons.[5] They entered Europe near southern Italy no later than the first century AD, during the time of Ancient Rome. However, they were not widely cultivated. They were later introduced to Persia and then to Iraq and Egypt around 700 AD. The lemon was first recorded in literature in a 10th-century Arabic treatise on farming, and was also used as an ornamental plant in early Islamic gardens.[1][2] It was distributed widely throughout the Arab world and the Mediterranean region between 1000 and 1150.

The first substantial cultivation of lemons in Europe began in Genoa in the middle of the 15th century.[2] The lemon was later introduced to the Americas in 1493 when Christopher Columbus brought lemon seeds to Hispaniola on his voyages. Spanish conquest throughout the New World helped spread lemon seeds. It was mainly used as an ornamental plant and for medicine.[2] In the 19th century, lemons were increasingly planted in Florida and California.[6]

In 1747, James Lind's experiments on seamen suffering from scurvy involved adding lemon juice to their diets, though vitamin C was not yet known.[7][8]

The origin of the word "lemon" may be Middle Eastern. One of its earliest occurrences appears in a Middle English customs document of 1420–1421. The word draws from the Old French limon, thence the Italian limone, from the Arabic laymūn or līmūn ليمون, and from the Persian līmūn لیمو, a generic term for citrus fruit, which is a cognate of Sanskrit निम्ब (nimbū, “lime”).[9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่มาของมะนาวจะไม่รู้จัก แต่มะนาวว่ามีครั้งแรกที่ปลูกในรัฐอัสสัม ( ภูมิภาคในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย ) , พม่า , ภาคเหนือ และจีน [ 1 ] [ 2 ] การศึกษาพันธุกรรมต้นมะนาว รายงานว่ามันเป็นลูกผสมระหว่างสีส้มขมเปรี้ยว ส้ม และ มะนาว ( 3 ) . ]

ดูความเก่า§มะนาวปลูกมะนาว และ etrog §ประวัติศาสตร์
รู้จักชาวยิวในเยรูซาเล็ม , ใครตามเกียงอุย pelted เป็นมหาปุโรหิต , โปรตอนที่กับพวกเขาในระหว่างเทศกาลใน 90s BC , [ 4 ] แม้ว่าประเพณียิวรักษาได้ด้วย ( โดยเฉพาะ balady มะงั่วส้ม , มะนาว . [ 5 ] พวกเขาป้อนยุโรปใกล้ทางตอนใต้ของอิตาลี ไม่กว่าศตวรรษแรก AD ในช่วงเวลาของกรุงโรมโบราณ . อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ปลูกกันอย่างแพร่หลายต่อมาพวกเขาได้รับการแนะนำเพื่อเปอร์เซียแล้ว อิรักและอียิปต์ ประมาณ 700 AD มะนาวเป็นบันทึกแรกในวรรณคดีในศตวรรษที่ 10 ภาษาอาหรับ ในเรื่องที่เกี่ยวกับการเกษตร และยังใช้เป็นพืชไม้ประดับในสวนต้นของอิสลาม [ 1 ] [ 2 ] มันกระจายกันอย่างแพร่หลายทั่วโลกอาหรับและภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนระหว่าง 1000 และ 1150 .

การปลูกมะนาวมาก แรกในยุโรปเริ่มขึ้นในเจนัวในช่วงกลางของศตวรรษที่ 15 [ 2 ] มะนาว ต่อมารู้จักกับอเมริกาใน 1493 เมื่อคริสโตเฟอร์ โคลัมบัสนำเมล็ดมะนาวเกาะฮิสปันโยลาในการเดินทางของเขา สเปนชนะทั่วโลกใหม่ช่วยกระจายเมล็ดมะนาว มันเป็นส่วนใหญ่ใช้เป็นไม้ประดับและพืชยา [ 2 ] ในช่วงศตวรรษที่มะนาวที่ปลูกขึ้นในฟลอริดาและแคลิฟอร์เนีย [ 6 ]

ในแบบของ เจมส์ ลินด์การทดลองในร่างกายทรมานจากโรคเลือดออกตามไรฟัน เกี่ยวข้องการเพิ่มน้ำมะนาวเพื่ออาหารของพวกเขา แม้ว่า วิตามิน ซี ยังรู้จัก [ 7 ] [ 8 ]

ที่มาของคําว่า " มะนาว " อาจเป็นตะวันออกกลาง หนึ่งในเหตุการณ์แรกของมันปรากฏในเอกสารของศุลกากรภาษาอังกฤษยุคกลาง 1420 – 1421 .คำที่มาจากภาษาฝรั่งเศสโบราณที่นั่น ลิโมเนลิมอน , อิตาลี จากภาษาอาหรับ laym ยูยูī M หรือ L N ليمونและจากเปอร์เซีย L M N īยูلیمو , คําทั่วไปสำหรับผลไม้ส้ม ซึ่งเป็นเชื้อสายของनिम्बภาษาสันสกฤต ( nimb ยู " มะนาว " ) [ 9 ]