Similarly, the apparent affinity fo

Similarly, the apparent affinity for Mg2+
increased up to 10‰ salinity, with KM= 0.46± 0.04 mmol L−1
, about
2-fold less than in fresh water (KM= 0.92± 0.09 mmol L−1
); further
salinity increase had little effect on the KM for Mg2+ (Fig. 3B).
Differently, the KI for bafilomycin A1 was fairly constant over the
salinity range used (Fig. 3C).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทำนองเดียวกัน ความสัมพันธ์ชัดเจนสำหรับ Mg2 +เพิ่มขึ้นถึง 10‰ เค็ม กับ KM = mmol 0.46± 0.04 L−1เกี่ยวกับ2-fold น้อยกว่า ในน้ำจืด (KM = mmol 0.92± 0.09 L−1); เพิ่มเติมเพิ่มเค็มมีน้อยผล KM Mg2 + (Fig. 3B)แตกต่าง KI สำหรับ bafilomycin A1 ค่อนข้างคงที่ผ่านการช่วงเค็มใช้ (Fig. 3C)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทำนองเดียวกันความสัมพันธ์ที่ชัดเจนสำหรับ Mg2 +
เพิ่มขึ้นถึง 10 ‰เค็มกับ KM = 0.46 ± 0.04 มิลลิโมล L-1
ประมาณ
2 เท่าน้อยกว่าในน้ำจืด (KM = 0.92 ± 0.09 มิลลิโมล
L-1); ต่อการเพิ่มขึ้นของความเค็มมีผลเพียงเล็กน้อยบน KM สำหรับ Mg2 + (รูป. 3B). แตกต่างกันที่ KI สำหรับสาร bafilomycin A1 ค่อนข้างคงที่ในช่วงช่วงความเค็มใช้(รูป. 3C)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนความสัมพันธ์ที่ชัดเจนสำหรับ mg2
เพิ่มขึ้นถึง 10 ‰ความเค็มกับ km = 0.46 ± 0.04 mmol l − 1
,
ถึงน้อยกว่าในน้ำ ( km = 0.92 ± 0.09 มิลลิโมล L − 1
) ; เพิ่มความเค็มต่อไป
มีผลน้อยใน mg2 ( รูปที่ 3B ) กม. .
แตกต่างกัน คิ สำหรับ bafilomycin A1 มีค่าค่อนข้างคงที่ตลอดช่วงความเค็มที่ใช้ ( รูป

3 C )