History of the Emerald Buddha The E

History of the Emerald Buddha


The Emerald Buddha
It is not know for sure when the Emerald Buddha was carved however judging from the appearance and style one could conclude it was carved in Northern Thailand not much earlier than the fifteenth century. On the other hand, the Emerald Buddha, which is in an attitude of meditation, looks much like some of the Buddha images of Southern India and Sri Lanka. This attitude of meditation has never been popular in other Thai carvings of Buddha images so one might assign the origin to one of the aforementioned countries.

According to reliable chronicles, lightning struck a Chedi in Chiangrai province of Northern Thailand in 1434 A.D.and a Buddha statue made of stucco was found inside. The abbot of the temple noticed that the stucco on the nose had flaked off and the image inside was a green color. He then removed the stucco covering and found the Emerald Buddha which is in reality made of green jade.

At that time the town of Chiangrai was under the rule of the King of Chiangmai, King Samfangkaen, as people flocked to view and worship this beautiful Buddha image. The King then decided to move the image to Chiangmai. He sent out an elephant three times to bring the Emerald Buddha to Chiangmai but each time the elephant ran to the city of Lampang instead of returning to Chiangmai. The King thought that the spirits guarding the Emerald Buddha wanted to stay in Lampang so it was allowed to remain there until 1468. Then the new King, King Tiloka, had the Emerald Buddha brought to Chiangmai. According to Chronicles the image was installed in the eastern niche of a large stupa at Wat Chedi Luang.

The King of Chiangmai in the mid 16th century had no sons. His daughter was married to the King of Laos and born one son named prince Chaichettha. After the King died in 1551 the prince, at the age of fifteen, was invited to become the King of Chiangmai. However when his father died, the King of Laos, King Chaichettha wanted to return to his own country. In 1552 he returned to Luang Prabang, then the capital of Laos, and took the Emerald Buddha with him. He promised the ministers he would return to Chiangmai but he never did nor did he send back the Emerald Buddha. In 1564 King Chaichettha was chased out of Luang Prabang by the Burmese army of King Bayinnaung and took the Emerald Buddha with him to his new capital of Vientiane. The Emerald Buddha remained there for 214 years.

When King Rama I was still a general during the Thonburi period in 1778 he captured the town of Vientiane and brought the Emerald Buddha back to Thailand. With the establishment of Bangkok as the capital, beginning the Rattanakosin period and the Chakri Dynasty, the Emerald Buddha became the palladium of Thailand and has been here ever since. On the 22nd of March 1784 the image was moved from Thonburi to the Temple of the Emerald Buddha.

Two seasonal costumes were made for the Emerald Buddha by King Rama I, one for the summer season and one for the rainy season. King Rama III (1824-1851) had another costume made for the winter season. The ceremonial changing of the costumes takes place three time a year and is done by his Majesty the King.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติพระแก้วมรกต พระแก้วมรกตไม่ทราบแน่นอนเมื่อพระถูกแกะสลักอย่างไรก็ตาม การตัดสินจากรูปลักษณ์และลักษณะหนึ่งอาจสรุปมันถูกสลักในภาคเหนือไม่มากก่อนหน้าศตวรรษสิบห้าได้ บนมืออื่น ๆ พระ ที่มีทัศนคติของการทำสมาธิ มีลักษณะเหมือนของพระพุทธรูปของอินเดียใต้และศรีลังกา ทัศนคติของการทำสมาธินี้เคยนิยมในแกะสลักไทยอื่น ๆ ของพระพุทธรูปเพื่อหนึ่งอาจกำหนดจุดเริ่มต้นของประเทศดังกล่าวตามพงศาวดารที่น่าเชื่อถือ ฟ้าผ่าหลงเจดีย์ในจังหวัดภาคเหนือเชียงรายใน 1434 A.D.and พุทธรูปปั้นที่ทำจากปูนปั้นที่พบภายใน เจ้าอาวาสวัดสังเกตเห็นว่า มีในจมูกมีป่นปิด และรูปภายในเป็นสีเขียว เขาแล้วเอาปูนที่ครอบคลุม และพบพระซึ่งในความเป็นจริงที่ทำจากหยกสีเขียวAt that time the town of Chiangrai was under the rule of the King of Chiangmai, King Samfangkaen, as people flocked to view and worship this beautiful Buddha image. The King then decided to move the image to Chiangmai. He sent out an elephant three times to bring the Emerald Buddha to Chiangmai but each time the elephant ran to the city of Lampang instead of returning to Chiangmai. The King thought that the spirits guarding the Emerald Buddha wanted to stay in Lampang so it was allowed to remain there until 1468. Then the new King, King Tiloka, had the Emerald Buddha brought to Chiangmai. According to Chronicles the image was installed in the eastern niche of a large stupa at Wat Chedi Luang.The King of Chiangmai in the mid 16th century had no sons. His daughter was married to the King of Laos and born one son named prince Chaichettha. After the King died in 1551 the prince, at the age of fifteen, was invited to become the King of Chiangmai. However when his father died, the King of Laos, King Chaichettha wanted to return to his own country. In 1552 he returned to Luang Prabang, then the capital of Laos, and took the Emerald Buddha with him. He promised the ministers he would return to Chiangmai but he never did nor did he send back the Emerald Buddha. In 1564 King Chaichettha was chased out of Luang Prabang by the Burmese army of King Bayinnaung and took the Emerald Buddha with him to his new capital of Vientiane. The Emerald Buddha remained there for 214 years.When King Rama I was still a general during the Thonburi period in 1778 he captured the town of Vientiane and brought the Emerald Buddha back to Thailand. With the establishment of Bangkok as the capital, beginning the Rattanakosin period and the Chakri Dynasty, the Emerald Buddha became the palladium of Thailand and has been here ever since. On the 22nd of March 1784 the image was moved from Thonburi to the Temple of the Emerald Buddha.Two seasonal costumes were made for the Emerald Buddha by King Rama I, one for the summer season and one for the rainy season. King Rama III (1824-1851) had another costume made for the winter season. The ceremonial changing of the costumes takes place three time a year and is done by his Majesty the King.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติความเป็นมาของพระแก้วพระแก้วมรกตมันไม่ได้ทราบว่าเมื่อพระแก้วมรกตถูกแกะสลักแต่การตัดสินจากลักษณะและรูปแบบหนึ่งได้สรุปมันถูกแกะสลักในภาคเหนือของประเทศไทยไม่มากก่อนหน้านี้กว่าศตวรรษที่สิบห้า บนมืออื่น ๆ , พระแก้วซึ่งอยู่ในทัศนคติของการทำสมาธิมีลักษณะเหมือนบางส่วนของพระพุทธรูปทางภาคใต้ของอินเดียและศรีลังกา ทัศนคติของการทำสมาธินี้ไม่เคยได้รับความนิยมในการแกะสลักไทยอื่น ๆ ของพระพุทธรูปดังนั้นหนึ่งอาจกำหนดจุดเริ่มต้นให้เป็นหนึ่งในประเทศดังกล่าว. ตามพงศาวดารเชื่อถือฟ้าผ่าเจดีย์ในจังหวัดเชียงรายภาคเหนือของประเทศไทยใน 1434 ADand พระพุทธรูปที่ทำ ปูนปั้นถูกพบภายใน เจ้าอาวาสของวัดพบว่าปูนปั้นบนจมูกได้กราวออกและภาพที่อยู่ภายในเป็นสีเขียว จากนั้นเขาก็เปิดหลังคาปูนปั้นและพบว่าพระแก้วมรกตซึ่งในความเป็นจริงที่ทำจากหยกสีเขียว. ในเวลานั้นเมืองเชียงรายที่อยู่ภายใต้การปกครองของพระมหากษัตริย์ของเชียงใหม่กษัตริย์ Samfangkaen เป็นคนแห่ดูและนมัสการนี้พระพุทธรูปที่สวยงาม ภาพ พระราชาจึงตัดสินใจที่จะย้ายภาพไปยังเชียงใหม่ เขาส่งออกช้างสามครั้งที่จะนำพระแก้วมรกตไปเชียงใหม่ แต่ทุกครั้งที่ช้างวิ่งไปยังเมืองลำปางแทนการกลับไปที่เชียงใหม่ กษัตริย์คิดว่าวิญญาณเฝ้าศรีรัตนศาสดารามต้องการที่จะอยู่ในจังหวัดลำปางจึงได้รับอนุญาตให้อยู่ที่นั่นจนกว่า 1468. จากนั้นพระราชาองค์ใหม่กษัตริย์ Tiloka มีศรีรัตนศาสดารามนำไปเชียงใหม่ ตามพงศาวดารภาพที่ถูกติดตั้งอยู่ในช่องทางทิศตะวันออกของเจดีย์ขนาดใหญ่ที่วัดเจดีย์หลวง. พระมหากษัตริย์ของเชียงใหม่ในช่วงกลางศตวรรษที่ 16 ไม่มีบุตรชาย ลูกสาวของเขาได้แต่งงานกับกษัตริย์ของลาวและเกิดลูกชายคนหนึ่งชื่อเจ้าชาย Chaichettha หลังจากที่พระมหากษัตริย์เสียชีวิตในปี 1551 เจ้าชายที่อายุสิบห้าได้รับเชิญที่จะเป็นพระมหากษัตริย์ของเชียงใหม่ แต่เมื่อพ่อของเขาเสียชีวิตพระมหากษัตริย์ของลาวคิง Chaichettha ต้องการที่จะกลับไปยังประเทศของเขาเอง ใน 1552 เขากลับไปยังหลวงพระบางแล้วเมืองหลวงของลาวและเอาพระแก้วกับเขา เขาสัญญาว่ารัฐมนตรีเขาจะกลับไปเชียงใหม่ แต่เขาไม่เคยทำเขาก็ไม่ส่งกลับพระศรีรัตนศาสดาราม ใน 1564 กษัตริย์ Chaichettha ถูกไล่ออกจากหลวงพระบางโดยกองทัพของกษัตริย์พม่า Bayinnaung และเอาพระแก้วกับเขาไปยังเมืองหลวงใหม่ของเขาเวียงจันทน์ ศรีรัตนศาสดารามอยู่ในนั้น 214 ปี. เมื่อรัชกาลที่ฉันยังอยู่ทั่วไปในช่วงระยะเวลาธนบุรีใน 1778 เขาถูกจับที่เมืองเวียงจันทน์และนำพระแก้วมรกตกลับประเทศไทย ด้วยการจัดตั้งกรุงเทพฯเป็นเมืองหลวงที่เริ่มต้นสมัยรัตนโกสินทร์และราชวงศ์จักรี, พระศรีรัตนศาสดารามกลายเป็นแพลเลเดียมแห่งประเทศไทยและได้รับที่นี่นับตั้งแต่ ใน 22 มีนาคม 1784 ภาพที่ถูกย้ายจากธนบุรีไปยังวัดพระศรีรัตนศาสดาราม. สองเครื่องแต่งกายที่ถูกสร้างขึ้นตามฤดูกาลสำหรับพระศรีรัตนศาสดารามโดยรัชกาลที่หนึ่งสำหรับฤดูร้อนและหนึ่งสำหรับฤดูฝน รัชกาลที่สาม (1824-1851) มีเครื่องแต่งกายอื่นทำสำหรับฤดูหนาว การเปลี่ยนแปลงพระราชพิธีของเครื่องแต่งกายที่ใช้วางเวลาสามปีและจะกระทำโดยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติพระแก้วมรกตวัดพระแก้ว



มันไม่รู้ว่าเมื่อพระแก้วมรกตถูกสลักไว้ แต่ดูจากลักษณะและรูปแบบหนึ่งสามารถสรุปมันแกะสลักในภาคเหนือไม่เร็วกว่าศตวรรษที่สิบห้า . บนมืออื่น ๆ , วัดพระแก้ว , ซึ่งอยู่ในทัศนคติของสมาธิลักษณะเหมือนบางส่วนของพระพุทธรูปของภาคใต้ของอินเดียและศรีลังกา ทัศนคติของการทำสมาธินี้เคยได้รับความนิยมในไทย พระพุทธรูปแกะสลักอื่น ๆดังนั้นหนึ่งอาจจะกำหนดจุดเริ่มต้นหนึ่งของประเทศดังกล่าว

ตามพงศาวดารที่เชื่อถือได้ , ฟ้าผ่าเป็นเจดีย์ในจังหวัดเชียงราย ภาคเหนือของประเทศไทย การ A.D .และพระพุทธรูปทำจากปูนปั้นที่พบภายใน เจ้าอาวาสวัดสังเกตว่าปูนปั้นจมูกมีเกล็ดออก และภาพข้างในเป็นสีเขียว จากนั้นเขาก็เอาปูนปั้นที่ครอบคลุมและพบพระแก้วมรกตซึ่งเป็นในความเป็นจริงทำจากหยกเขียว

ตอนนั้นเมืองเชียงราย เคยอยู่ภายใต้การปกครองของกษัตริย์ของกษัตริย์ samfangkaen เชียงใหม่ ,เป็นคน flocked เพื่อ ดู และ นมัสการพระพุทธรูปที่สวยงามนี้ พระราชาจึงตัดสินใจย้ายภาพไปยังเชียงใหม่ เขาใช้ช้างสามครั้งเพื่อนำพระแก้วมรกตไปเชียงใหม่ แต่ทุกครั้งที่ช้างวิ่งเข้าเมืองลำปาง แทนที่จะกลับไปเชียงใหม่พระราชาคิดว่าวิญญาณเฝ้าวัดพระแก้ว อยากอยู่ในลำปางจึงได้รับอนุญาตให้ยังคงอยู่ที่นั่นจนกระทั่ง 1468 แล้วกษัตริย์องค์ใหม่ กษัตริย์ tiloka มีพระแก้วมรกตมาถึงเชียงใหม่ ตามพงศาวดารภาพที่ติดตั้งในช่องตะวันออกของเจดีย์ใหญ่ที่วัดเจดีย์หลวง

กษัตริย์ของเชียงใหม่ในศตวรรษที่ 16 กลางไม่มีบุตรชายลูกสาวของเขาแต่งงานกับกษัตริย์ของลาว และเกิดบุตรชายคนหนึ่งชื่อ เจ้าชาย chaichettha . หลังจากพระราชาสิ้นพระชนม์ในปีนี้เจ้าชายที่อายุสิบห้า ได้รับเชิญให้เป็นกษัตริย์เชียงใหม่ อย่างไรก็ตาม เมื่อพ่อของเขาเสียชีวิต กษัตริย์ของลาว กษัตริย์ chaichettha อยากกลับไปประเทศของเขาเอง ในการขอให้เขากลับไปหลวงพระบาง จากนั้น เมืองหลวงของลาวและเอาพระแก้วมรกตกับเขา เขาสัญญาว่าเขาจะกลับเชียงใหม่ รัฐมนตรี แต่เขาไม่เคยทำ หรือเขาส่งหลังพระแก้วมรกต . ในเกมส์ คิง chaichettha ถูกไล่ออกจากหลวงพระบาง โดยกองทัพของกษัตริย์พม่า พระเจ้าบุเรงนอง และเอาพระแก้วมรกตไปเมืองหลวงใหม่ของเวียงจันทน์ พระแก้วมรกตอยู่ตรงนั้น

214 ปีเมื่อรัชกาลที่อยู่ทั่วไปในช่วงระยะเวลาธนบุรีใน 1608 ยึดเมืองเวียงจันทน์ และนำพระแก้วมรกตกลับไปประเทศไทย พร้อมกับการสถาปนากรุงเทพมหานครเป็นเมืองหลวง ตั้งแต่สมัยรัตนโกสินทร์ และราชวงศ์จักรี พระแก้วมรกตเป็นแพลเลเดียมของประเทศไทยและมีมาตั้งแต่ในวันที่ 22 มีนาคม 640 ภาพถูกย้ายจากกรุงธนบุรีไปยังวัดพระแก้ว

สองเครื่องแต่งกายตามฤดูกาลาในวัดพระแก้ว โดยรัชกาลที่ 1 สำหรับฤดูร้อน และในฤดูฝน รัชกาลที่ 3 ( 1824-1851 ) มีอีกชุดสำหรับฤดูหนาวการเปลี่ยนแปลงของเครื่องแต่งกายจะเกิดขึ้นสามครั้งต่อปี และจะทำโดยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว