1851- First daguerreotype of a tota

1851- First daguerreotype of a total eclipse of the Sun obtained by M. Berkowski , recording the inner
corona and several prominences (July, 28) (Figure 4). In Rome Angelo Secchi (1818-1878) records the
partial phases of the eclipse (daguerreotypes) (162 mm refractor, 2.5 m focal length).
1852- First wet plate collodion images of the Moon obtained by Warren de la Rue (1815-1889) using a 33
cm reflector with 3.05 m focal length. Mount without a clock drive.
1853- J. Phillips photographs the Moon with a 159 mm refractor (3.35 m focal length) (60 s exposures).
1854- Joseph Bancroft Reade (1801-1870) uses a 60 cm reflector to photograph the sun (wet collodium).
These images reveal the solar molted appearance (photosphere).
1855- Warren de la Rue publishes A series of twelve photographs of the Moon.
1856/1858- Lewis Morris Rutherfurd (1816-1892) photographs the Moon and the Sun using an
achromatic refractor of 285 mm aperture.
1857- George Philips Bond (1825-1865) (son of W.C. Bond) photographs (wet collodion) the double star
Mizar (ζ UMa) and Alcor (80 UMa) using the 38 cm Harvard refractor (Figure 5).
1857- Warren de la Rue obtains images of Jupiter and Saturn with a 33 cm reflector. The exposures (12 s
for Jupiter and 60 s for Saturn) were unsuccessful (the planet images measured only 1/2 mm on the
plate).
1858- Warren de la Rue tries to image comet Donati without success. M. Usherwood records the comet
with a 7 s exposure.
1858- George Philips Bond shows that the magnitude of stars could be derived from astronomical
photographs (stellar photometry).
1958/1859- Warren de la Rue publishes the first stereographs of the Moon (by obtaining images at
different librations) (Figure 6).
1858/1872- Warren de la Rue obtains daily images of the Sun (weather permitting) using the Kew
photoheliograph (Figure 7). A total of 2778 Sun photographs were obtained between 1862 and 1872.
1860- Warren de la Rue photographs (wet collodion) the total eclipse of the Sun in Spain (July, 18) with
the Kew photoheliograph (60 s exposures) (Figure 7). Angelo Secchi also obtains excellent photographs of
the same eclipse (Spain).
1861- Warren de la Rue mentions the possibility of conducting a photographic survey to obtain a Star
Map of the whole sky (astrometry).
1861- James Clerk Maxwell (1831-1879) demonstrates a color photography system involving three black
and white photographs, each taken through a red, green and blue filter.
1865- Lewis Morris Rutherfurd obtains excellent Moon images using a specially corrected (photographic)
290 mm lens (Figure 8).
1864/1865- Henry Draper (1837-1882) images the Moon using a 40 cm reflector built by himself.
1871- German astronomer Hermann Carl Vogel (1841-1907) obtains excellent photographs of the Sun
using a 294 mm refractor equipped with an electrical shutter (1/5000 to 1/8000s exposures).
1871- Richard Leach Maddox (1816-1902), proposes the use of an emulsion of gelatin and silver bromide
on a glass plate, the "dry plate" process.
1871- Lord (James Ludovic) Lindsay (1847–1913) photographs the total eclipse of the Sun (December,
12) at Baikul (Figure 9).
1871- Lewis Morris Rutherfurd records the solar molted appearance with some detail.
1872- Henry Draper records the spectrum of α Lyra using a 720 mm reflector.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1851- ไทป์แรกของรวมคราสของดวงอาทิตย์ได้โดยเอ็ม Berkowski
บันทึกภายในโคโรนาและอีกหลายprominences (กรกฎาคม 28) (รูปที่ 4) ในกรุงโรม Angelo Secchi (1818-1878)
บันทึกขั้นตอนบางส่วนของคราส(daguerreotypes) (162 มมหักเห 2.5 เมตรความยาวโฟกัส).
1852- แผ่นเปียกแรกภาพคอโลเดียนของดวงจันทร์ที่ได้จากวอร์เรนเดอลารู (1815-1889 ) โดยใช้ 33
สะท้อนเซนติเมตร 3.05 เมตรความยาวโฟกัส เมาโดยไม่ต้องไดรฟ์นาฬิกา.
1853- เจฟิลลิปถ่ายภาพดวงจันทร์กับ 159 มมหักเห (3.35 เมตรความยาวโฟกัส) (60 s เสี่ยง).
1854- โจเซฟแบนครอฟ Reade (1801-1870) ใช้สะท้อนแสง 60 ซม. จะถ่ายภาพดวงอาทิตย์ (collodium เปียก).
ภาพเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงลักษณะผลัดเซลล์แสงอาทิตย์ (photosphere).
1855- วอร์เรนเดอลารูเผยแพร่ชุดของสิบสองภาพของดวงจันทร์.
1856 / 1858- ลูอิสมอร์ริส Rutherfurd (1816-1892) ถ่ายภาพดวงจันทร์และดวงอาทิตย์ใช้หักเหไม่มีสีของรูรับแสง 285 มม. 1857- จอร์จฟิลิปส์บอนด์ (1825-1865) (บุตรชายของสุขาบอนด์) การถ่ายภาพ (คอโลเดียนเปียก) ดาวคู่มิซาร์(ζ UMA) และ Alcor (80 UMA) โดยใช้ 38 ซม. ฮาร์วาร์หักเห (รูปที่ 5). 1857- วอร์เรนเดอลารูได้รับภาพของดาวพฤหัสบดีและดาวเสาร์ที่มีการสะท้อนแสง 33 ซม. เสี่ยง (12 s สำหรับดาวพฤหัสบดีและ 60 สำหรับดาวเสาร์) ไม่ประสบความสำเร็จ (ภาพดาวเคราะห์วัดเพียง 1/2 มมบนแผ่น). 1858- วอร์เรนเดอลารูพยายามที่จะดาวหางภาพ Donati ไม่ประสบความสำเร็จ เอ็ม Usherwood บันทึกดาวหางที่มีการเปิดรับ7 s. 1858- จอร์จฟิลิปส์บอนด์แสดงให้เห็นว่าขนาดของดาวที่อาจจะมาจากทางดาราศาสตร์รูปภาพ(เสลี่ยงตัวเอก). 1958 / 1859- วอร์เรนเดอลา Rue เผยแพร่ stereographs แรกของดวงจันทร์ ( โดยได้รับภาพที่ไลเบรชันที่แตกต่างกัน) (รูปที่ 6). 1858 / 1872- วอร์เรนเดอลารู Obtains ภาพชีวิตประจำวันของดวงอาทิตย์ (สภาพอากาศเอื้ออำนวย) โดยใช้คิวphotoheliograph (รูปที่ 7) 2778 รวมของการถ่ายภาพดวงอาทิตย์ที่ได้รับระหว่าง 1,862 และ 1,872 1860- วอร์เรนเดอลารูปภาพ Rue (คอโลเดียนเปียก) ทั้งหมดคราสของดวงอาทิตย์ในสเปน (กรกฎาคม 18) มีคิวphotoheliograph (60 s เสี่ยง) (รูปที่ 7) . แองเจโล Secchi ยังได้รับการถ่ายภาพที่ดีของคราสเดียวกัน(สเปน). 1861- วอร์เรนเดอลารูกล่าวถึงความเป็นไปได้ของการดำเนินการสำรวจการถ่ายภาพที่จะได้รับดาวแผนที่ของท้องฟ้าทั้งหมด(astrometry). 1861- เจมส์เคลิร์กแมกซ์เวลล์ (1831-1879 ) แสดงให้เห็นถึงระบบการถ่ายภาพสีที่เกี่ยวข้องกับสามสีดำรูปถ่ายและสีขาวแต่ละคนนำมาผ่านการสีแดง, สีเขียวและสีฟ้ากรอง. 1865- ลูอิสมอร์ริสได้รับ Rutherfurd ภาพดวงจันทร์ที่ยอดเยี่ยมโดยใช้การแก้ไขเป็นพิเศษ (ถ่ายภาพ) 290 มมเลนส์ (รูปที่ 8). 1864 / 1865- เฮนรี่เดรเปอร์ (1837-1882) ภาพดวงจันทร์ใช้สะท้อนแสง 40 ซม. สร้างด้วยตัวเอง. 1871- นักดาราศาสตร์เยอรมันแฮร์มันน์คาร์ลวอเกิล (1841-1907) ได้รับการถ่ายภาพที่ยอดเยี่ยมของดวงอาทิตย์โดยใช้294 มมหักเหพร้อมกับชัตเตอร์ไฟฟ้า ( 1/5000 1 / 8000s เสี่ยง). 1871- ริชาร์ดแมดดอกซ์กรอง (1816-1902) นำเสนอการใช้งานของอิมัลชันของเจลาตินและโบรไมด์เงินบนแผ่นกระจกที่"แผ่นแห้ง" กระบวนการ. 1871- ลอร์ด (เจมส์ลู ) Lindsay (1847-1913) ภาพรวมคราสของดวงอาทิตย์ (ธันวาคม12) ที่ Baikul (รูปที่ 9). 1871- ลูอิสมอร์ริส Rutherfurd บันทึกลักษณะผลัดเซลล์แสงอาทิตย์ที่มีรายละเอียดบางอย่าง. 1872- เฮนรี่เดรเปอร์บันทึกสเปกตรัมของαไลรา ใช้สะท้อนแสง 720 มิลลิเมตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1851 - จิตแรกของอุปราคาของดวงอาทิตย์ได้โดย berkowski บันทึกโคโรนาชั้นใน
และหลาย prominences ( วันที่ 28 ) ( รูปที่ 4 ) ในกรุงโรม แองเจโล secchi ( 1818-1878 ) บันทึก
ขั้นตอนบางส่วนของคราส ( ดาแกร์โรไทป์ ) ( 162 มม. นอกครู , 2.5 เมตร ความยาวโฟกัส ) .
1852 - แรกจานเปียกนอนตายภาพของดวงจันทร์ได้โดย วอร์เรน เดอ ลา รู ( 1815-1889 ) โดยใช้
33เซนติเมตร สะท้อนกับ 3.05 M ความยาวโฟกัส . ภูเขาโดยนาฬิกาไดรฟ์ .
1853 - J . Phillips รูปดวงจันทร์กับ 159 นอกครูมม. ( 3.35 เมตร ความยาวโฟกัส ) ( 60 รูป )
1854 - โจเซฟ แบนครอฟท์ รีด ( 1801-1870 ) ใช้ไฟ 60 ซม. ถ่ายรูปดวงอาทิตย์ ( collodium เปียก ) .
ภาพเหล่านี้เผยให้เห็นแสงอาทิตย์ molted ลักษณะ ( โฟโตสเฟียร์
)1855 - วอร์เรน de la rue เผยแพร่ชุดของ 12 รูปดวงจันทร์
1856 / 1858 - ลูอิสมอร์ริส รัทเทอร์เฟิร์ด ( 1816-1892 ) ภาพดวงจันทร์และดวงอาทิตย์โดยใช้
นอกครูโครมาติกของรู 285 mm .
1857 - จอร์จฟิลิปส์ บอนด์ ( 1825-1865 ) ( ลูกชายของคำย่อของ without charge บอนด์ ) ภาพถ่าย ( นอนตายเปียก ) ดาวคู่
มิซาร์ ( ζอุมา ) และอัลคอร์ ( 80 อุมา ) ใช้ 38 ซม. นอกครู ฮาร์วาร์ด ( รูปที่ 5 ) .
1857 - วอร์เรน เดอ ลา รู ได้รับรูปของดาวพฤหัสบดีและดาวเสาร์กับสะท้อน 33 เซนติเมตร เปิดรับ ( 12 S
สำหรับดาวพฤหัสบดีและดาวเสาร์ 60 วินาที ) ก็ไม่ประสบความสำเร็จ ( ดาวเคราะห์ภาพวัดเพียง 1 / 2 มม. บนจาน

) 1858 - วอร์เรน เดอ ลา รูภาพดาวหางโดนาติ โดยไม่พยายามที่จะประสบความสำเร็จ เมตร usherwood บันทึกดาวหาง
7 s
ด้วยแสง1858 - จอร์จฟิลิปส์ บอนด์พบว่าขนาดของดาวอาจจะได้จากภาพถ่ายทางดาราศาสตร์
( เอกแสง ) .
1958 / 1859 - วอร์เรน de la rue เผยแพร่ stereographs แรกของดวงจันทร์ ( โดยการรับภาพที่แตกต่างกัน
librations ) ( รูปที่ 6 ) .
1858 / 1872 - วอร์เรน เดอ ลา รู ได้ทุกวัน ภาพดวงอาทิตย์ ( สภาพอากาศเอื้ออำนวย ) โดยใช้คิว
photoheliograph ( รูปที่ 7 )ทั้งหมดของฝรั่ง ซัน ภาพได้ระหว่าง 1862 และ 1872 .
1860 - รูปถ่าย วอร์เรน เดอ ลา รู ( นอนตายเปียก ) รวมคราสของดวงอาทิตย์ในสเปน ( วันที่ 18 ) ด้วย
photoheliograph คิว ( 60 รูป ) ( รูปที่ 7 ) แองเจโล secchi นอกจากนี้ยังได้รับภาพที่ดีเยี่ยมของคราสเดียวกัน

( สเปน )1861 - วอร์เรน de la rue กล่าวถึงความเป็นไปได้ของการดำเนินการสำรวจถ่ายภาพให้ได้ดาว
แผนที่ท้องฟ้าทั้งหมด ( ชาวตองกา ) .
1861 - เจมส์ เคลิร์ก แมกซ์เวลล์ ( 1831-1879 ) แสดงให้เห็นถึงการถ่ายภาพสีระบบเกี่ยวข้องกับสามและภาพถ่ายขาวดำ
แต่ละถ่ายผ่านสีแดง สีเขียว และสีน้ำเงิน ตัว
1865 - ลูอิสมอร์ริส รัทเทอร์เฟิร์ดได้รับภาพดวงจันทร์ที่ยอดเยี่ยมโดยใช้พิเศษแก้ไข ( ถ่ายภาพ )
เลนส์ 290 มม. ( รูปที่ 8 ) .
1864 / 1865 - เฮนรีเดรเพอร์ ( 1837-1882 ) ภาพดวงจันทร์ใช้ 40 ซม. วัสดุที่สร้างขึ้นโดยตัวเอง
2414 - เยอรมันนักดาราศาสตร์แฮร์มันน์ คาร์ล โวเกล ( 1841-1907 ) ได้รับภาพที่ดีเยี่ยมของดวงอาทิตย์
ใช้ 294 มม. นอกครูพร้อมกับชัตเตอร์ไฟฟ้า ( 1 / 5 1 / 8000s exposures ) .
2414 - ริชาร์ดแมดด็อกซ์ ( 1816-1902 ) , เสนอใช้เป็นอิมัลชันเจลาตินและซิลเวอร์โบรไมด์
บนจานแก้ว กระบวนการ " จาน " บริการ .
2414 - ลอร์ด ( เจมส์ลู ) ลินด์เซย์ ( 1847 ( 1913 ) ภาพดวงอาทิตย์อุปราคา ( ธันวาคม ,
( รูปที่ 12 ) baikul
9 )2414 - ลูอิสมอร์ริส รัทเทอร์เฟิร์ดประวัติแสงอาทิตย์ molted ปรากฏกับรายละเอียดบางอย่าง .
และประวัติ Henry Draper สเปกตรัมของα Lyra ใช้วัสดุเป็น 720 มม.