Ayutthaya (Thai: อาณาจักรอยุธยา, RT

Ayutthaya (Thai: อาณาจักรอยุธยา, RTGS: Anachak Ayutthaya, also Ayudhya, [ʔaːnaːtɕ͡àk ʔajúttʰajaː]) was a Siamese kingdom that existed from 1351 to 1767. Ayutthaya was friendly towards foreign traders, including the Chinese, Vietnamese (Annamese), Indians, Japanese and Persians, and later the Portuguese, Spanish, Dutch and French, permitting them to set up villages outside the walls of the capital, also called Ayutthaya. In the sixteenth century, it was described by foreign traders as one of the biggest and wealthiest cities in the East. The court of King Narai (1656–88) had strong links with that of King Louis XIV of France, whose ambassadors compared the city in size and wealth to Paris.

By 1550, the kingdom's vassals included some city-states in the Malay Peninsula, Sukhothai, and parts of Cambodia.[1]

In foreign accounts, Ayutthaya was called Siam, but many sources say the people of Ayutthaya called themselves Tai, and their kingdom Krung Tai, 'The Tai capital'. The word 'krung' has alternative meanings, as does 'tai', but in this context Tai capital is appropriate.[note 1]

Contents

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อยุธยา (ไทย: อาณาจักรอยุธยา, RTGs: Anachak อยุธยายังกรุงศรีอยุธยา [ʔaː na ːtɕ͡àkʔajúttʰ aja ː]) เป็นราชอาณาจักรสยามที่มีอยู่ 1351-1767 อยุธยาเป็นมิตรต่อผู้ค้าต่างประเทศรวมทั้งจีน, เวียดนาม (annamese), อินเดีย, ญี่ปุ่นและเปอร์เซียและต่อมาโปรตุเกส, สเปน, ดัตช์และฝรั่งเศสอนุญาตให้ตั้งหมู่บ้านนอกกำแพงของทุนที่เรียกว่าอยุธยา ในศตวรรษที่สิบหกก็ถูกอธิบายโดยผู้ค้าต่างประเทศเป็นหนึ่งในเมืองที่ใหญ่ที่สุดและร่ำรวยที่สุดในภาคตะวันออก ศาลสมเด็จพระนารายณ์มหาราช (1656-1688) มีการเชื่อมโยงที่แข็งแกร่งกับที่ของกษัตริย์หลุยส์ที่สิบสี่ของฝรั่งเศสซึ่งทูตเมื่อเทียบกับเมืองที่มีขนาดและความมั่งคั่งไปยังปารีส.

โดย 1550,vassals ของอาณาจักรรวมถึงบางส่วนของเมืองรัฐในคาบสมุทรมลายูสุโขทัยและบางส่วนของกัมพูชา. [1]

ในบัญชีต่างประเทศอยุธยาถูกเรียกว่าสยาม แต่แหล่งที่มาหลายคนบอกว่าคนอยุธยาเรียกตัวเองว่าไทและอาณาจักรของพวกเขากรุง ไท 'ทุนไท' คำว่า 'กรุง' ทางเลือกที่มีความหมายเช่นเดียวกับ 'ไท' แต่ในเมืองหลวงไทบริบทนี้มีความเหมาะสม. [หมายเหตุ 1]

เนื้อหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อยุธยา (ไทย: อาณาจักรอยุธยา RTGS: Anachak พระนครศรีอยุธยา อยุธยายัง, [ʔaːnaːtɕ͡àk ʔajúttʰajaː]) เป็นราชอาณาจักรสยามที่มีอยู่จาก 1351 ถึงปัจจุบันเป็นตำบลหนึ่ง อยุธยาได้ในภายหลัง และเป็นมิตรต่อผู้ค้าต่างประเทศ จีน เวียดนาม (Annamese), อินเดีย ญี่ปุ่น และ Persians โปรตุเกส สเปน ดัตช์ และ ฝรั่งเศส อนุญาตให้ตั้งหมู่บ้านอยู่นอกผนังของหลวง เรียกว่าพระนครศรีอยุธยา ในศตวรรษที่ sixteenth มันถูกอธิบาย โดยการค้าต่างประเทศเป็นหนึ่งในเมืองที่ใหญ่ที่สุด และรวยที่สุดในภาคตะวันออก ศาลของพระนารายณ์ (1656–88) มีการเชื่อมโยงกับที่กษัตริย์ Louis XIV ของฝรั่งเศส แอมบาสเดอร์เปรียบเทียบในขนาดและอีกมากมายให้ไปปารีสแข็งแรง

โดย 1550 ของราชอาณาจักร vassals รวม city-states บางในคาบสมุทรมลายู สุโขทัย และส่วนของกัมพูชา[1]

ในบัญชีต่างประเทศ อยุธยาถูกเรียกว่าสยาม แต่หลายแหล่งว่า คนอยุธยาเรียกตัวเองใต้ และอาณาจักรกรุงไท 'เดอะไทใหญ่' ของพวกเขา คำว่า 'กรุง' มีความหมายอื่น กับ 'ไท' แต่ในบริบทนี้ทุนไทเหมาะสม[หมายเหตุ 1]

เนื้อหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จังหวัดพระนครศรีอยุธยา(ไทยอาณาจักรอยุธยาตามมาตรฐานสากลของราชอาณาจักรกรุงศรีอยุธยายังกรุงศรีอยุธยา[ ʔajúttʰajaː ʔaːnaːtɕ͡àk ])เป็นราชอาณาจักรไทยที่ยังหลงเหลืออยู่จาก 1351 กับ 1767 พระนครศรีอยุธยาเป็นมิตรต่อผู้ค้าต่างประเทศรวมถึงอาหารจีนที่เวียดนาม(ชาวญวน)ชาวอินเดียนแดงชาวเปอร์เซียและชาวญี่ปุ่นและใน ภายหลัง ได้,โปรตุเกส,สเปน,ดัตช์,และฝรั่งเศสเมื่อ สภาพ อากาศเอื้ออำนวยให้ตั้งค่าหมู่บ้านทางด้านนอกกำแพงของทุนที่ยังเรียกว่าอยุธยา. ในศตวรรษที่สิบหกที่มันได้รับการอธิบายจากพ่อค้าจากต่างประเทศเป็นหนึ่งในเมืองที่มีขนาดใหญ่ที่สุดและร่ำรวยที่สุดในด้านทิศตะวันออก ศาลของพระนารายณ์มหาราช( 1656-88 )มีสายสัมพันธ์ที่ดีกับกษัตริย์ Louis XIV ของประเทศฝรั่งเศสซึ่งมีการฟื้นฟูจากสึนามิเมื่อเทียบกับเมืองในความมั่งคั่งและขนาดเพื่อไปยัง Paris .

โดย 1550 ที่vassals ของราชอาณาจักรที่รวมอยู่เมือง - รัฐบางรัฐในแหลมมลายูสุโขทัยและบางส่วนของกัมพูชา.[ 1 ]

ในบัญชีต่างประเทศอยุธยาได้รับการเรียกว่าสยามแต่แหล่งหลายคนบอกว่าคนของอยุธยาเรียกว่าตนเองและกรุง Tai ราชอาณาจักรของเขา"ทุน Tai ' คำว่า'กรุง'ที่มีความหมายเป็นทางเลือก'ต่าย'แต่ในบริบทนี้ต่ายเป็นเงินทุนที่เหมาะสม.[ 1 ]

เนื้อหา