The candles that were produced by e

The candles that were produced by each community in the beginning were candles that could actually be lit and used. The size of a candle was the same as a bamboo tree trunk (because bamboo was used as a mould). Some communities produced candles as large as a banana tree. It all depended on the mould used and the amount of beeswax that could be found. The outer surface of the candle was smooth and shiny without any decorative carving. However, the candles were decorated with strips of coloured paper. The strips were wrapped around the candle or stuck to the candle. Some communities bundled small candles together to make a larger candle, or, in order to save money, would use a piece of rounded wood or pole as a former and wrap it with small candles. The candles were then decorated with paper so that the string used to lash the candles together could not be seen. (This method was the beginning of a new type of candle and they were for sale generally. It was a way of saving time because beeswax did not have to be boiled.

After many years having passed and with the involvement of competitions with prizes, the community that decorated its candle in the most beautiful and different way to other communities would normally be the winner every time. So, a new method of decorating the candles came about. It changed from being decorated with paper strips to being decorated with beeswax being cast in moulds and then attached to the candle body. This method produced a much more beautiful candle that when it was decorated with paper strips. Therefore, any community that decorated its candle in this way could expect to win first prize. Many years passed with candles being decorated in the same way. So, any community that wanted to win had to find another different way of decorating their candle. Hence, the carving of designs on the surface of the candles began, and the communities who were able to do this were likely winners. Once this new method of decorating candles so beautifully had developed into a variety of methods, it was the beginning of dividing the different types of candles into categories, and prizes were awarded for each different category. In the time that followed, there were two types of candles: the type with moulded beeswax attached to the candle body, and the type that was carved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทียนที่ผลิต โดยแต่ละชุมชนในต้นเทียนที่สามารถจริงจะสว่าง และใช้ได้ ขนาดของเทียนเป็นไม้ไผ่ลำเดียว (เนื่องจากไม้ไผ่ที่ใช้เป็นแม่พิมพ์) บางชุมชนผลิตเทียนขนาดใหญ่ที่ต้นกล้วย ทั้งหมดขึ้นอยู่กับแม่พิมพ์ที่ใช้และจำนวนของขี้ที่พบ พื้นผิวด้านนอกของเทียนได้เป็น เงา โดยไม่มีการแกะสลักการตกแต่ง อย่างไรก็ตาม เทียนถูกตกแต่ง ด้วยแถบสีกระดาษ แถบถูกห่อหุ้มเทียน หรือติดอยู่กับเทียน บางชุมชนรวมเทียนขนาดเล็กเข้าด้วยกันเพื่อให้เทียนใหญ่ หรือ เพื่อประหยัดเงิน จะใช้ชิ้นส่วนของไม้กลมหรือเสาเป็นอดีตที่ตัดกับเทียนขนาดเล็ก เทียนได้แล้วตกแต่ง ด้วยกระดาษเพื่อให้ไม่เห็นสายอักขระที่ใช้ตาเทียนร่วมกัน (วิธีนี้คือ ต้นเทียนชนิดใหม่ และพวกเขาขายทั่วไป วิธีการประหยัดเวลา เพราะขี้ไม่มีการถูกต้มได้ หลัง จากหลายปีที่ผ่านมี และเกี่ยวข้องในการแข่งขันมีรางวัล ชุมชนที่ตกแต่งเป็นเทียนแบบสวยงามมากที่สุด และแตกต่างกันกับชุมชนอื่นๆ ปกติจะเป็นผู้ชนะทุกครั้ง ดังนั้น วิธีใหม่ของการตกแต่งเทียนมาเกี่ยวกับ มันเปลี่ยนจากการตกแต่งด้วยแผ่นกระดาษจะมีการตกแต่งด้วยการหล่อในแม่พิมพ์ขี้ และกับตัวเทียน วิธีการนี้ผลิตว่า เมื่อมันถูกตกแต่ง ด้วยกระดาษแถบเทียนสวยงามมาก ดังนั้น แหล่งชุมชนที่ตกแต่งเทียนของวิธีนี้สามารถคาดหวังว่าจะชนะรางวัลแรก หลายปีผ่านไป ด้วยการตกแต่งในแบบเดียวกับเทียน ดังนั้น ชุมชนใด ๆ ที่อยากชนะก็หาอย่างอื่นของการตกแต่งเทียนการ ดังนั้น สิ่งแกะสลักเป็นลวดลายบนพื้นผิวของเทียนเริ่ม และชุมชนที่ต้องการทำเช่นนี้มีโอกาสชนะ เมื่อตกแต่งเทียนอย่างสวยงามดังนั้นวิธีนี้ใหม่ได้พัฒนาเป็นวิธีต่าง ๆ มันเป็นจุดเริ่มต้นของการแบ่งแตกต่างของเทียนประเภท และรางวัลที่ได้รับรางวัลในแต่ละประเภทแตกต่างกัน ในเวลาที่ตาม มีเทียนสองชนิด: ชนิด มีขี้ moulded ที่แนบกับตัวเทียน และชนิดที่ถูกแกะสลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เทียนที่ได้รับการผลิตโดยแต่ละชุมชนในการเริ่มต้นเป็นเทียนที่จริงอาจจะมีการจุดไฟและใช้ ขนาดของเทียนเป็นเช่นเดียวกับลำต้นของต้นไม้ไม้ไผ่ (เพราะไม้ไผ่ที่ใช้เป็นแม่พิมพ์) บางชุมชนเทียนผลิตที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่ต้นกล้วย ทุกอย่างขึ้นอยู่กับแม่พิมพ์ที่ใช้และปริมาณของขี้ผึ้งที่อาจพบได้ พื้นผิวด้านนอกของเทียนเป็นเรียบและเงางามโดยไม่ต้องแกะสลักตกแต่งใด ๆ แต่เทียนถูกตกแต่งด้วยแถบกระดาษสี แถบถูกห่อรอบเทียนหรือติดอยู่กับเทียน บางชุมชนรวมเทียนเล็ก ๆ ร่วมกันเพื่อให้เทียนขนาดใหญ่หรือเพื่อที่จะประหยัดเงินจะใช้ชิ้นส่วนของไม้หรือเสากลมเป็นอดีตและห่อด้วยเทียนขนาดเล็ก เทียนถูกตกแต่งด้วยกระดาษเพื่อให้สตริงที่ใช้ในการฟาดเทียนร่วมกันไม่สามารถมองเห็นได้ (วิธีนี้คือจุดเริ่มต้นของรูปแบบใหม่ของเทียนและพวกเขาก็ขายทั่วไป. มันเป็นวิธีการของการประหยัดเวลาเพราะขี้ผึ้งไม่ต้องต้ม. หลังจากหลายปีที่ผ่านไปและมีการมีส่วนร่วมของการแข่งขันที่มีรางวัล ชุมชนที่ได้รับการตกแต่งเทียนในวิธีที่สวยงามและแตกต่างให้กับชุมชนอื่น ๆ ที่ปกติจะเป็นผู้ชนะทุกครั้ง. ดังนั้นวิธีการใหม่ของการตกแต่งเทียนมาเกี่ยวกับ. มันเปลี่ยนจากการถูกตกแต่งด้วยแถบกระดาษที่จะถูกตกแต่งด้วยขี้ผึ้งเป็นนักแสดง ในแม่พิมพ์และแนบกับร่างกายแล้วเทียน. วิธีนี้ผลิตเทียนที่สวยงามมากขึ้นว่าเมื่อมันถูกตกแต่งด้วยแถบกระดาษ. ดังนั้นชุมชนที่ได้รับการตกแต่งเทียนในลักษณะนี้สามารถคาดหวังที่จะชนะรางวัลที่หนึ่ง. หลายปีผ่านไปด้วยเทียน ถูกตกแต่งในลักษณะเดียวกัน. ดังนั้นชุมชนใด ๆ ที่ต้องการที่จะชนะได้ไปหาอีกวิธีที่แตกต่างกันของการตกแต่งเทียนของพวกเขา. ดังนั้นแกะสลักลวดลายบนพื้นผิวของเทียนเริ่มและชุมชนที่มีความสามารถที่จะทำเช่นนี้ได้ ผู้โชคดีที่มีโอกาส เมื่อวิธีการใหม่นี้ของเทียนตกแต่งได้อย่างสวยงามพัฒนาเป็นความหลากหลายของวิธีการก็คือจุดเริ่มต้นของการแบ่งชนิดของเทียนเป็นหมวดหมู่และรางวัลที่ได้รับรางวัลสำหรับแต่ละประเภทที่แตกต่างกัน ในช่วงเวลาที่เกิดขึ้นตามที่มีสองประเภทของเทียน: ชนิดด้วยขี้ผึ้งแม่พิมพ์ที่แนบมากับร่างกายเทียนและชนิดที่ได้รับการแกะสลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เทียนที่ผลิตโดยแต่ละชุมชนในการเริ่มต้นเป็นเทียนที่สามารถจริงจะสว่างและใช้ ขนาดของเทียนที่เป็นเหมือนไม้ไผ่ลำต้นของต้นไม้ ( เพราะไม้ไผ่ถูกใช้เป็นแม่พิมพ์ ) บางชุมชนผลิตเทียนขนาดใหญ่เป็นกล้วย มันทั้งหมดขึ้นอยู่กับแม่พิมพ์ที่ใช้และปริมาณของขี้ผึ้งที่อาจจะพบพื้นผิวด้านนอกของเทียนเรียบและเงางามโดยไม่ต้องตกแต่งแกะสลัก อย่างไรก็ตาม เทียนถูกตกแต่งด้วยแผ่นกระดาษสี แผ่นถูกห่อรอบเทียน หรือติดเทียน บางชุมชนรวมเทียนขนาดเล็กเข้าด้วยกันเพื่อให้เทียนขนาดใหญ่ หรือในการบันทึกเงินจะใช้แผ่นไม้เสากลม หรือเป็นอดีต และห่อด้วยเทียนเล็ก เทียน แล้วตกแต่งด้วยกระดาษเพื่อให้สตริงที่ใช้แส้เทียนด้วยกันไม่อาจเห็น ( วิธีนี้เป็นจุดเริ่มต้นของชนิดใหม่ของเทียนและมีขายทั่วไป มันเป็นวิธีประหยัดเวลา เพราะขี้ผึ้ง ไม่ต้องต้ม

หลังจากหลายปี มี ผ่าน และ กับการมีส่วนร่วมของการแข่งขันกับรางวัลการตกแต่งเทียนในทางที่สวยงามที่สุด และแตกต่างกับชุมชนอื่น ๆโดยปกติจะเป็นผู้ชนะตลอดเวลา ดังนั้น วิธีการใหม่ของการผสมเทียนมาเกี่ยวกับมันเปลี่ยนจากการตกแต่งด้วยแผ่นกระดาษที่ถูกประดับด้วยขี้ผึ้งถูกโยนในแม่พิมพ์ แล้วแนบกับร่างกายของเทียน วิธีการนี้ผลิตเทียนสวยงามมากขึ้นเมื่อมันถูกตกแต่งด้วยแผ่นกระดาษ ดังนั้น ชุมชนใดที่ตกแต่งเทียน ในวิธีนี้สามารถคาดหวังที่จะชนะรางวัลแรก หลายปีผ่านไปกับเทียนที่ถูกตกแต่งในแบบเดียวกันดังนั้น ชุมชนใดที่อยากชนะต้องไปหาวิธีที่แตกต่างของการตกแต่งเทียนของพวกเขา ดังนั้น แกะสลักลวดลายบนพื้นผิวของเทียนเริ่ม และชุมชนที่สามารถทำเช่นนี้ได้เป็นผู้ชนะมาก เมื่อวิธีการใหม่นี้ของเทียนตกแต่งอย่างสวยงามเพื่อให้มีการพัฒนาในหลากหลายวิธีมันเป็นจุดเริ่มต้นของการแบ่งชนิดของเทียน เป็นประเภท และรางวัลที่ได้รับรางวัลในแต่ละประเภท ในเวลาต่อมา มีสองประเภทของเทียน : พิมพ์ด้วยแม่พิมพ์ขี้ผึ้งที่ติดมากับตัวเทียน และชนิดที่ถูกแกะสลักไว้