The problem is that people know muc

The problem is that people know much more than they can tell; in other words, there
is dissociation between the cognitive process itself and a person’s ability to report on
that cognitive process. Conversely, people also claim to know more than they could
possibly know and/or misinterpret what they do know. For example, studies have
shown that customers frequently evaluate the quality of merchandise that they have
never used; in making such an evaluation, they take into account such factors as the
item’s position in a display, without mentioning (or even realizing) that the position in
the display has been an influential factor in determining their evaluation of the
presumed quality of the item (Nisbett and Wilson, 1977). In short, customers are
sometimes unaware of the stimuli of their responses and how these stimuli have
influenced their responses (Cialdini, 1993).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาคือ ว่า คนรู้มากขึ้นกว่าที่พวกเขาสามารถบอก ในคำอื่น ๆ มีมี dissociation ระหว่างกระบวนการรับรู้ตนเองและความสามารถของบุคคลเพื่อรายงานกระบวนการที่รับรู้ ในทางกลับกัน คนยังอ้างว่า รู้มากกว่าที่พวกเขาได้อาจรู้ หรือสิ่งที่พวกเขารู้คนตีความผิด ตัวอย่าง มีการศึกษาแสดงว่า ลูกค้ามักจะประเมินคุณภาพของสินค้าที่มีไม่เคยใช้ ในการทำการประเมิน พวกเขาคำนึงเช่นปัจจัยเป็นตำแหน่งของสินค้าในการแสดงผล โดยไม่กล่าวถึง (หรือแม้แต่ตระหนักถึง) ที่ตำแหน่งในแสดงการได้รับปัจจัยมีอิทธิพลในการกำหนดการประเมินคุณภาพ presumed ของสินค้า (Nisbett และ Wilson, 1977) ในระยะสั้น ลูกค้ามีบางครั้งไม่รู้ตัวสิ่งเร้าการตอบสนองและสิ่งเร้าเหล่านี้จะทำอย่างไรผลการตอบรับ (เชียลดินี 1993)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาคือว่าคนที่รู้มากขึ้นกว่าที่พวกเขาสามารถบอก; ในคำอื่น ๆ ที่มีเป็นความร้าวฉานระหว่างกระบวนการความรู้ของตัวเองและความสามารถของบุคคลในการรายงานต่อว่ากระบวนการทางความคิด ตรงกันข้ามคนยังเรียกร้องให้รู้มากกว่าที่พวกเขาจะได้อาจจะรู้และ / หรือการตีความผิดสิ่งที่พวกเขารู้ว่า ยกตัวอย่างเช่นการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าลูกค้ามักจะประเมินคุณภาพของสินค้าที่พวกเขาได้เคยใช้; ในการทำเช่นการประเมินผลที่พวกเขาคำนึงถึงปัจจัยต่าง ๆ เช่นตำแหน่งของรายการในการแสดงที่ไม่ต้องกล่าวถึง(หรือแม้กระทั่งการตระหนักถึง) ที่ตำแหน่งในการแสดงผลที่ได้รับเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลในการกำหนดการประเมินผลของพวกเขาที่มีคุณภาพสันนิษฐานของรายการ( Nisbett และวิลสัน, 1977) ในระยะสั้นลูกค้าบางครั้งไม่รู้ของการกระตุ้นการตอบสนองของพวกเขาและวิธีการที่สิ่งเร้าเหล่านี้มีอิทธิพลต่อการตอบสนองของพวกเขา(Cialdini, 1993)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาคือคนรู้จักมากขึ้นกว่าที่พวกเขาสามารถบอก ; ในคำอื่น ๆมีการ
คือระหว่างกระบวนการคิดเองและความสามารถของบุคคลในการรายงาน
ที่กระบวนการคิด . ในทางกลับกัน คนยังเรียกร้องให้ทราบมากกว่าที่พวกเขาจะ
จะรู้ และ / หรือ ตีความผิดสิ่งที่พวกเขารู้ ตัวอย่างเช่น การศึกษา
แสดงให้เห็นว่าลูกค้าบ่อย ประเมินคุณภาพของสินค้าที่พวกเขามี
ไม่เคยใช้ ในการทำเช่นการประเมินจะพิจารณาปัจจัยต่างๆ เช่น ตำแหน่งพยาบาล รายการ ใน แสดง โดยไม่ต้องพูดถึง ( หรือแม้กระทั่งรู้ตัว ) ที่ตำแหน่งใน
แสดงเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลในการกำหนดผลของ
สันนิษฐานว่าคุณภาพของสินค้า ( nisbett วิลสัน , 1977 )ในสั้น ลูกค้า
บางครั้งเผลอของสิ่งเร้าการตอบสนองของพวกเขาและวิธีการที่มีผลต่อการตอบสนองสิ่งเร้าเหล่านี้ได้
( cialdini , 1993 )