Walking on Floating Cloud City’s gr

Walking on Floating Cloud City’s ground, Yun Che’s steps were actually somewhat unsteady. Even though his heart was incomparably eager, his steps were actually not that fast. He was thinking, that after meeting Grandpa and Little Aunt, just how should he hug them, and what should he say to them; should he laugh, or should he cry…

There weren’t too few nor too many pedestrians in Floating Cloud City’s streets. Everyone walked hurriedly, and there wasn’t anyone to notice him. Even if they brushed past his shoulders, there wasn’t anyone who would directly discern him as that wastrel and joke who was chased out of Floating Cloud City three years ago.

Yun Che walked through one street after another, as he increasingly neared Xiao Clan. At this time, he stopped his steps, raised his head and looked at the dignified gate before him. Two huge golden words were engraved on the sign above the gate:

Xia Manor.

This was Xia Qingyue and Xia Yuanba’s home.

As a merchant family, Xia Manor would ordinarily always emit a kind of bustling air that carried the smell of commerce. But standing before Xia Manor’s gate right now, what Yun Che felt was a sort of silence never recorded in his memories. He stood there for a long while, and did not continue forward. Instead, he hid his presence, vaulted high up over the wall, and silently landed within Xia Manor’s great courtyard.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เดินบนพื้นดินลอยเมฆเมือง ขั้นตอนยุน Che ถูกถ้าค่อนข้างจริง ถึงแม้ว่าหัวใจของเขาเหลือใจกระตือรือร้น ขั้นตอนของเขาถูกจริงไม่ที่รวดเร็ว เขาคิดว่า ว่า หลังจากการประชุมคุณปู่และป้าน้อย เพียงใดเขาควรกอดพวกเขา และเขาควรพูดอะไรกับพวกเขา เขาควรหัวเราะ หรือควรเขาร้องไห้...ไม่มีคนเดินเท้ามากเกินไป หรือน้อยเกินไปในถนนของเมืองลอยเมฆ ทุกคนรีบเดิน และไม่มีใครสังเกตเห็นเขา แม้ว่าพวกเขาขัดเงาผ่านไหล่ของเขา มีไม่ใครโดยตรงจะมองเห็นเขาเป็นที่ wastrel และเรื่องตลกที่ถูกไล่ออกจากเมืองเมฆลอยสามปีที่แล้วยุน Che เดินผ่านถนนหนึ่งหลังจากที่อื่น เป็นเขา neared แคลนเสี่ยวมาก ตอนนี้ เขาหยุดขั้นตอนของเขา ยกศีรษะของเขา และมองที่ประตูเห็นก่อนเขา สองคำทองใหญ่ถูกสลักไว้บนป้ายเหนือประตู:เมเนอร์เซี่ยนี้เป็นสิ่ง Qingyue เซี่ยเซี่ย Yuanbaเป็นครอบครัวร้านค้า เซี่ยเนอร์ปกติเสมอจะปล่อยแบบอากาศคึกคักซึ่งกลิ่นของพาณิชย์ แต่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูคฤหาสน์เซี่ยอยู่ สิ่งที่ Yun Che รู้สึก การเรียงลำดับของความเงียบที่ไม่เคยบันทึกไว้ในความทรงจำของเขา เขายืนอยู่ที่นั่นเป็นเวลานาน และไม่ดำเนินต่อไปข้างหน้า แทน เขาซ่อนสถานะการออนไลน์ของเขา เพดานโค้งสูงขึ้นกำแพง และที่ดินภายในคฤหาสน์เซี่ยเงียบ ๆ เงียบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เดินบนพื้นดินลอยเมฆของเมืองหยุนขั้นตอนเจ๊เป็นจริงค่อนข้างมั่นคง แม้ว่าหัวใจของเขาเหลือใจกระตือรือร้นขั้นตอนของเขาเป็นจริงไม่ได้อย่างรวดเร็ว เขาคิดว่าหลังจากที่ประชุมปู่และลิตเติ้ลป้าเพียงวิธีการที่เขาควรจะกอดพวกเขาและสิ่งที่เขาควรจะพูดกับพวกเขา; เขาควรจะหัวเราะหรือร้องไห้เขาควรจะ ... มีไม่กี่คนเดินเท้าเกินไปหรือมากเกินไปในถนนลอยเมฆเมือง ทุกคนเดินอย่างรีบเร่งและมีไม่ทุกคนที่จะสังเกตเห็นเขา ถึงแม้ว่าพวกเขาแปรงที่ผ่านไหล่ของเขามีไม่ทุกคนที่โดยตรงจะมองเห็นว่าเขาเป็นขยะที่และเรื่องตลกที่ถูกไล่ออกจากตลาดน้ำเมฆเมืองสามปีที่ผ่านมา. Yun เจ๊เดินผ่านถนนสายหนึ่งหลังจากที่อื่นมากขึ้นในขณะที่เขาใกล้เสี่ยวแซ่ . ในเวลานี้เขาหยุดขั้นตอนของเขายกศีรษะของเขาและมองไปที่ประตูก่อนที่เขาจะสง่างาม คำสองคำทองใหญ่ถูกจารึกบนป้ายดังกล่าวข้างต้นที่ประตูเมือง. เซี่ย Manor นี่คือเซี่ย Qingyue บ้านและเซี่ย Yuanba ของ. ในฐานะที่เป็นครอบครัวพ่อค้าเซี่ย Manor ปกติมักจะปล่อยชนิดของอากาศที่คึกคักดำเนินกลิ่นของการค้าที่ แต่ยืนอยู่หน้าประตูคฤหาสน์เซี่ยตอนนี้สิ่งที่ยุนเจ๊รู้สึกว่าการเรียงลำดับของความเงียบที่ไม่เคยบันทึกไว้ในความทรงจำของเขา เขายืนอยู่ที่นั่นเป็นเวลานานและไม่ได้ดำเนินการต่อไปข้างหน้า แต่เขาซ่อนตัวปรากฏตัวของเขาโค้งสูงขึ้นในช่วงผนังและเงียบลงจอดภายในลานที่ดีเซี่ยคฤหาสน์