IntroductionSoutheast Asia rainfore

Introduction
Southeast Asia rainforests are usually considered to be the oldest ones on Earth, being traced back at least to the Pleistocene (Morley, 2000), and amazingly they are also the tallest ones: highest trees reach about 55 m in South America, 70 m in Africa, while several trees exceed 80 m in Southeast Asia (Richard, 1952). This yet unexplained biogeographical pattern has, however, never been placed in a time perspective. Fossilization is unfortunately unlikely in tropical rainforests, as organic matter rapidly degrades in such an environment, and tall trees are moreover rarely fossil- ized complete. We report here giant fossil logs from the Middle Pleistocene of north-western Thailand, several of them being over 35 m long, one reaching 72.2 m. Architectural analysis of these logs suggests that some of the original trees towered to more than 100 m, well above the canopy of a lowland rainforest, at about 50 m. This characterizes a tall rainforest, a fact that is relevant to the interpretation of the palaeoclimate, contemporaneous assemblages of pebble tools and the evolution of mammals in Southeast Asia.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำป่าฝนเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้รับการพิจารณามักจะเป็นคนที่เก่าแก่ที่สุดในโลกที่จะถูกตรวจสอบกลับมาอย่างน้อย Pleistocene นี้ (มอร์ลี่ย์, 2000) และที่น่าอัศจรรย์ใจพวกเขายังมีคนที่สูงที่สุด: ต้นไม้ที่สูงที่สุดถึงประมาณ 55 เมตรในอเมริกาใต้ 70 เมตร ในทวีปแอฟริกาในขณะที่ต้นไม้เกิน 80 เมตรในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (ริชาร์ด 1952)
รูปแบบนี้ไม่ได้อธิบาย biogeographical ยังได้ แต่ไม่เคยถูกวางไว้ในมุมมองของเวลา กลไกเป็นที่น่าเสียดายที่ไม่น่าอยู่ในป่าฝนเขตร้อนในขณะที่สารอินทรีย์ลดอย่างรวดเร็วในสภาพแวดล้อมเช่นและต้นไม้สูงจะยิ่งไปกว่านั้นไม่ค่อย fossil- ized สมบูรณ์ เรารายงานที่นี่บันทึกฟอสซิลยักษ์จาก Pleistocene กลางทางตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศไทยหลายของพวกเขาเป็นมากกว่า 35 เมตรยาวหนึ่งถึง 72.2 เมตร วิเคราะห์สถาปัตยกรรมของบันทึกเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าบางส่วนของต้นไม้เดิมตั้งตระหง่านไปกว่า 100 เมตรเหนือท้องฟ้าของป่าฝนเขตร้อนลุ่มประมาณ 50 เมตร ลักษณะนี้ป่าฝนสูงความจริงที่ว่ามีความเกี่ยวข้องกับการตีความของ palaeoclimate ที่ assemblages สมัยของเครื่องมือกรวดและวิวัฒนาการของสัตว์ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
เอเชียตะวันออกเฉียงใต้พบมักจะถือว่าเก่าแก่ที่สุดบนโลก การสืบย้อนกลับไปอย่างน้อยถึงไพลสโตซีน ( Morley , 2000 ) และน่าแปลกที่พวกเขายังมีอยู่สูง ต้นไม้สูงถึงประมาณ 55 เมตรในทวีปอเมริกาใต้ , 70 m ในแอฟริกา ในขณะที่ต้นไม้หลายเกิน 80 เมตรในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ( ริชาร์ด , 1952 ) นี้ยังไม่ biogeographical แบบแผนได้ อย่างไรก็ตามไม่เคยอยู่ในเวลาที่มุมมอง ซากดึกดำบรรพ์ คือ แต่น่าเสียดายไม่น่าในป่าฝนเขตร้อน เป็นสารอินทรีย์อย่างรวดเร็วนี้ในสภาพแวดล้อมเช่น ต้นไม้สูงเป็นนอกจากนี้ฟอสซิล - ized ไม่ค่อยสมบูรณ์ เรารายงานยักษ์ที่นี่ฟอสซิลบันทึกจาก Pleistocene กลางตะวันตกของภาคเหนือหลายของพวกเขาเป็นมากกว่า 35 เมตรยาวหนึ่งถึง 72.2 ม.การวิเคราะห์สถาปัตยกรรมของบันทึกเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าบางส่วนของต้นไม้เดิม towered กว่า 100 เมตร เหนือหลังคาของที่ลุ่มป่าฝน ประมาณ 50 เมตร ซึ่งเป็นลักษณะพิเศษ ตัวสูง ป่าดงดิบ เป็นข้อเท็จจริงที่เกี่ยวข้องกับการตีความของ palaeoclimate ทะเลของทะเล , ซึ่งเกิดขึ้นในสมัยเดียวกันเครื่องมือกรวดและวิวัฒนาการของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้