Just seeing the name of the little

Just seeing the name of the little town on the motorway sign brings on a wave of maudlin self-pity. It hadn’t occurred to me that I’d be passing right by it on this route. My concentration lost, I allow the car to slow down. A van blasts its horn and passes me angrily on the inside. I return my attention to my driving and pull back into the middle lane and then the slow inner lane, and, without ever having made a conscious decision, join the slip road to leave the motorway. I glance at the dashboard clock. It’s only six-twenty. There should be plenty of time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แค่เห็นชื่อของเมืองเล็ก ๆ บนป้ายมอเตอร์เวย์นำคลื่นของ maudlin สงสารตัวเอง มันไม่ได้เกิดขึ้นกับผมว่า ผมจะสามารถเดินผ่านอยู่มันในเส้นทางนี้ ความเข้มข้นของฉันหายไป ฉันจะอนุญาตให้รถช้าลง ตู้ฮอร์นของเมล และผ่านผมด้วยความโกรธภายใน ผมของฉันให้ฉันขับรถกลับ และดึงกลับเข้าเลนตรงกลาง แล้วเตยภายใน และ โดยไม่เคยได้ทำการตัดสินใจสติ ถนนลื่นออกจากมอเตอร์เวย์เข้าร่วม ผมเหลือบมองที่นาฬิกาแดชบอร์ด มันเป็นเพียงยี่สิบหก ควรมีเวลามากมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพียงแค่เห็นชื่อของเมืองเล็ก ๆ บนป้ายมอเตอร์เวย์นำบนคลื่นของสะอึกสะอื้นเวทนาตนเอง มันไม่ได้เกิดขึ้นกับฉันว่าฉันต้องการจะผ่านทางบนเส้นทางนี้ ความเข้มข้นของฉันหายไปฉันอนุญาตให้รถที่จะชะลอตัวลง รถตู้ลั่นฮอร์นและผ่านไปด้วยความโกรธฉันในภายใน เราจะกลับมาให้ความสนใจกับการขับรถของฉันของฉันและดึงกลับเข้ามาในเลนกลางแล้วเลนภายในช้าและไม่เคยได้ทำตัดสินใจอย่างมีสติเข้าร่วมถนนลื่นที่จะออกจากมอเตอร์เวย์ ผมเหลือบมองไปที่นาฬิกาแดชบอร์ด มันเป็นเพียง 6-20 ควรจะมีเวลาอีกมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แค่เห็นชื่อของเมืองเล็กๆ บนมอเตอร์เวย์สัญญาณนำในคลื่นแห่งความสงสารตนเองเรียกน้ำตา . . . มันไม่ได้เกิดขึ้นกับฉันว่าฉันจะผ่านถูกโดยบนเส้นทางนี้ สมาธิเสีย ผมอนุญาตให้รถช้าลง รถตู้ระเบิดของฮอร์นและผ่านไปฉันอย่างโกรธๆ อยู่ข้างใน ฉันกลับมาสนใจฉันขับรถของฉันและดึงกลับเข้าเลนกลางแล้วช้าภายในเลน และ โดยไม่เคยตัดสินใจอย่างมีสติ รวมถนนลื่นออกจากมอเตอร์เวย์ ฉันเหลือบไปมองหน้าปัดนาฬิกา นี่มันเพิ่งหกโมงยี่สิบ น่าจะมีเวลาเหลือเฟือ