We do, however, have an empirical e

We do, however, have an empirical estimate of a major, known bias in the CPI. Prior to
1983 for the Consumer Price Index for all Urban Consumers (CPI-U) and to 1985 for the
Consumer Price Index for Urban Wage Earners and Clerical Workers (CPI-W), the
homeownership component was based—very roughly—on the costs incurred in purchasing,
financing and maintaining a house. More specifically, the home-purchase expenditure weight
was the net purchase of owner-occupied houses in the survey period, and the mortgage-interest
expenditure weight was the total interest (undiscounted) that would be paid over half the term
on all mortgages incurred during the survey period. These expenditure weights were indexed
over time by a home-purchase price index and the product of a home-purchase price index and
a mortgage-interest rate index, respectively. This methodology was without conceptual
foundation (see Gillingham (1980, 1983)), and its use resulted in a substantial upward bias in
the CPI.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรา อย่างไรก็ตาม ได้การประเมินผลของหลัก รู้จักความโน้มเอียง CPI ก่อนที่จะ1983 สำหรับดัชนีราคาผู้บริโภค ในเขตเมืองทั้งหมดผู้บริโภค (CPI-U) และปี 1985 ในการดัชนีราคาผู้บริโภคในเมือง Earners ค่าจ้างและคนงานเสมียน (CPI-W), การhomeownership ประกอบขึ้น — ประมาณมาก — ในต้นทุนที่เกิดขึ้นในการจัดซื้อการเงิน และการรักษาบ้าน น้ำหนักรายจ่ายซื้อบ้านมากขึ้นโดยเฉพาะบ้าน owner-occupied ซื้อสุทธิในรอบระยะเวลาการสำรวจ และดอกเบี้ยจำนวนน้ำหนักค่าใช้จ่ายถูกรวมดอกเบี้ย (undiscounted) ที่จะชำระคำกว่าครึ่งบน mortgages ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในช่วงระยะเวลาสำรวจ น้ำหนักค่าใช้จ่ายเหล่านี้ถูกทำดัชนีช่วงเวลาโดยดัชนีราคาการซื้อบ้านและผลิตภัณฑ์ของดัชนีราคาซื้อบ้าน และอัตราดอกเบี้ยจำนวนดัชนี ตามลำดับ วิธีนี้ได้โดยไม่มีแนวคิดมูลนิธิ (ดู Gillingham (1980, 1983)), และการใช้ทำให้เกิดความโน้มเอียงขึ้นพบในCPI

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราไม่ แต่มีการประเมินเชิงประจักษ์ที่สำคัญอคติรู้จักกันดีในดัชนีราคาผู้บริโภค ก่อนที่จะ
1983 สำหรับดัชนีราคาผู้บริโภคสำหรับทุกผู้บริโภคในเขตเมือง (CPI-U) และ 1985 สำหรับ
ดัชนีราคาผู้บริโภคสำหรับรายได้จุนเจือครอบครัวในเขตเมืองและคนงานเสมียน (CPI-W)
ส่วนประกอบเจ้าของบ้านก็ขึ้นอยู่มากประมาณค่าใช้จ่ายในการ ที่เกิดขึ้นในการจัดซื้อ,
การจัดหาเงินทุนและการบำรุงรักษาบ้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งค่าใช้จ่ายน้ำหนักที่บ้านซื้อ
เป็นซื้อสุทธิของบ้านเจ้าของอยู่ในช่วงการสำรวจและการจดจำนองดอกเบี้ย
น้ำหนักค่าใช้จ่ายเป็นดอกเบี้ยรวม (ลดกระแสเงินสด) ที่จะได้รับเงินกว่าครึ่งระยะ
ในการจำนองทั้งหมดที่เกิดขึ้นในช่วง ระยะเวลาการสำรวจ น้ำหนักค่าใช้จ่ายเหล่านี้ถูกจัดทำดัชนี
ในช่วงเวลาโดยดัชนีราคาบ้านและซื้อสินค้าของบ้านซื้อดัชนีราคาและ
จำนองดอกเบี้ยดัชนีอัตราตามลำดับ วิธีการนี้ได้โดยไม่ต้องแนวคิด
รากฐาน (ดูจิลลิ่ง (1980, 1983)) และการใช้งานส่งผลให้มีอคติขึ้นอย่างมากใน
ดัชนีราคาผู้บริโภค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่เรามีการประเมินเชิงประจักษ์ของสาขาหรืออคติใน CPI . ก่อน
1983 สำหรับดัชนีราคาผู้บริโภคของผู้บริโภคในเขตเมืองทั้งหมด ( cpi-u ) และ 1985 สำหรับ
ดัชนีราคาผู้บริโภคของรายได้ค่าจ้าง ชุมชนเมือง และพนักงานธุรการ ( cpi-w ) ,
homeownership ส่วนประกอบโดยมากประมาณเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นในการจัดหาและรักษา
บ้าน มากขึ้นโดยเฉพาะการซื้อบ้านจ่ายน้ำหนัก
เป็นซื้อสุทธิของเจ้าของครอบครองบ้านในช่วงการสำรวจ และดอกเบี้ยจ่ายดอกเบี้ยจำนอง
มีน้ำหนักรวม ( undiscounted ) จะจ่ายมากกว่าครึ่งหนึ่งของระยะจำนอง
ทั้งหมดที่เกิดในระหว่างระยะเวลาสำรวจ น้ำหนักค่าใช้จ่ายเหล่านี้เป็นดัชนี
ตลอดเวลา โดยการซื้อบ้านราคาดัชนี และผลิตภัณฑ์ซื้อบ้านราคาดัชนีและ
อัตราดอกเบี้ยจำนองดัชนีตามลำดับ วิธีการนี้คือไม่มีพื้นฐานแนวคิด
( เห็น Gillingham ( 1980 , 1983 ) , และการใช้งานทำให้เกิดอคติขึ้นอย่างมากใน
CPI .