A man stood upon a railroad bridge

A man stood upon a railroad bridge in northern Alabama, looking down into the swift water twenty feet below. The man's hands were behind his back, the wrists bound with a cord. A rope closely encircled his neck. It was attached to a stout cross-timber above his head and the slack fell to the level of his knees. Some loose boards laid upon the sleepers supporting the metals of the railway supplied a footing for him and his executioners--two private soldiers of the Federal army, directed by a sergeant who in civil life may have been a deputy sheriff. At a short remove upon the same temporary platform was an officer in the uniform of his rank, armed. He was a captain. A sentinel at each end of the bridge stood with his rifle in the position known as "support," that is to say, vertical in front of the left shoulder, the hammer resting on the forearm thrown straight across the chest--a formal and unnatural position, enforcing an erect carriage of the body. It did not appear to be the duty of these two men to know what was occurring at the center of the bridge; they merely blockaded the two ends of the foot planking that traversed it.
Beyond one of the sentinels nobody was in sight; the railroad ran straight away into a forest for a hundred yards, then, curving, was lost to view. Doubtless there was an outpost farther along. The other bank of the stream was open ground--a gentle acclivity topped with a stockade of vertical tree trunks, loopholed for rifles, with a single embrasure through which protruded the muzzle of a brass cannon commanding the bridge. Midway of the slope between the bridge and fort were the spectators--a single company of infantry in line, at "parade rest," the butts of the rifles on the ground, the barrels inclining slightly backward against the right shoulder, the hands crossed upon the stock. A lieu tenant stood at the right of the line, the point of his sword upon the ground, his left hand resting upon his right. Excepting the group of four at the center of the bridge, not a man moved. The company faced the bridge, staring stonily, motionless. The sentinels, facing the banks of the stream, might have been statues to adorn the bridge. The captain stood with folded arms, silent, observing the work of his subordinates, but making no sign. Death is a dignitary who when he comes announced is to be received with formal manifestations of respect, even by those most familiar with him. In the code of military etiquette silence and fixity are forms of deference.
The man who was engaged in being hanged was apparently about thirty-five years of age. He was a civilian, if one might judge from his habit, which was that of a planter. His features were good--a straight nose, firm mouth, broad forehead, from which his long, dark hair was combed straight back, falling behind his ears to the collar of his well-fitting frock coat. He wore a mustache and pointed beard, but no whiskers; his eyes were large and dark gray, and had a kindly expression which one would hardly have expected in one whose neck was in the hemp. Evidently this was no vulgar assassin. The liberal military code makes provision for hanging many kinds of persons, and gentlemen are not excluded.
The preparations being complete, the two private soldiers stepped aside and each drew away the plank upon which he had been standing. The sergeant turned to the captain, saluted and placed himself immediately behind that officer, who in turn moved apart one pace. These movements left the condemned man and the sergeant standing on the two ends of the same plank, which spanned three of the cross-ties of the bridge. The end upon which the civilian stood almost, but not quite, reached a fourth. This plank had been held in place by the weight of the captain; it was now held by that of the sergeant. At a signal from the former the latter would step aside, the plank would tilt and the condemned man go down between two ties. The arrangement commended itself to his judgment as simple and effective. His face had not been covered nor his eyes bandaged. He looked a moment at his "unsteadfast footing," then let his gaze wander to the swirling water of the stream racing madly beneath his feet. A piece of dancing driftwood caught his attention and his eyes followed it down the current. How slowly it appeared to move, What a sluggish stream!
He closed his eyes in order to fix his last thoughts upon his wife and children. The water, touched to gold by the early sun, the brooding mists under the banks at some distance down the stream, the fort, the soldiers, the piece of drift--all had distracted him. And now he became conscious of a new disturbance. Striking through the thought of his dear ones was a sound which he could neither ignore nor understand, a sharp, distinct, metallic percussion like the stroke of a blacksmith's hammer upon the anvil; it had the same ringing quality. He wondered what it was, and whether immeasurably distant or near by--it seemed both. Its

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนยืนตามสะพานรถไฟในอลาบามาเหนือ มองลงในน้ำอย่างรวดเร็วยี่สิบฟุตด้านล่าง มือของคนหลังเขา ข้อมือผูกกับสายได้ เชือกล้อมรอบคอของเขาอย่างใกล้ชิด อยู่อ้วนข้ามไม้เหนือหัวของเขา และการหย่อนตกระดับของหัวเข่าของเขา บางบอร์ดหลวมวางหมอนรองรับโลหะของรถไฟมาเป็นหลักสำหรับเขาและเขาเพชฌฆาต - สองส่วนตัวทหารของกองทัพสหพันธ์ กำกับ โดยจ่าที่ในชีวิตพลเรือนอาจได้เป็นรองนายอำเภอ ที่เอาสั้นเมื่อแพลตฟอร์มเดียวกันชั่วคราวเป็นเจ้าหน้าที่ในเครื่องแบบระดับของเขา อาวุธ เขาเป็นกัปตัน แมวมองแต่ละด้านของสะพานยืน ด้วยปืนไรเฟิลของเขาในตำแหน่งที่เรียกว่า "การสนับสนุน" กล่าวคือ แนวด้านหน้าไหล่ซ้าย ค้อนอยู่บนแขนโยนตรงข้ามหน้าอก - ตำแหน่งอย่างเป็นทางการ และผิดธรรมชาติ บังคับใช้ขนส่งการตั้งตรงของร่างกาย ไม่ปรากฏเป็น หน้าที่ของทั้งสองคนนี้จะรู้ว่าอะไรเกิดขึ้นที่กลางสะพาน พวกเขาเพียง blockaded สองปลายของการเล่นนอนคว่ำเท้าที่ต้องทำในฟินแลนด์ได้เกินหนึ่ง sentinels ไม่มีใครถูกในสายตา ทางรถไฟวิ่งตรงไปเข้าป่าร้อยเมตร แล้ว ก็ คดโค้ง ก็ดู อย่างไม่ต้องสงสัยมีเป็นหน้าด่านมาตลอด ธนาคารอื่น ๆ ของกระแสโล่ง - acclivity อ่อนโยนที่ราด stockade ของลำต้นไม้แนวตั้ง loopholed สำหรับปืนไรเฟิล กับ embrasure เดียวที่ protruded ปากกระบอกปืนของปืนใหญ่ทองเหลืองบัญชาการสะพาน กึ่งกลางของความลาดชันระหว่างบริดจ์และป้อมถูกผู้ชม - บริษัทเดียวของทหารราบในบรรทัด ใน"ขบวนพาเหรด ก้นของปืนไรเฟิลบนดิน ถัง inclining เล็กน้อยย้อนหลังกับไหล่ขวา มือข้ามเมื่อหุ้น ผู้เช่านี้และแทนที่ยืนอยู่ที่ด้านขวาของเส้น จุดที่ดาบเมื่อพื้นดิน มือซ้ายที่พักตามสิทธิของเขา Excepting กลุ่มที่ 4 ที่ศูนย์สะพาน คนไม่ย้าย บริษัทต้องเผชิญกับสะพาน stonily นฟื้นการจ้องมอง อาจมีการ sentinels หันของสตรีม รูปปั้นเพื่อประดับสะพาน กัปตันที่ยืนกับพับแขน เงียบ การสังเกตการทำงานของผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา แต่ทำไม่ลง ความตายคือ การ dignitary ที่เมื่อเขามาประกาศจะได้รับกับอาการอย่างเป็นทางการของการเคารพ แม้คนส่วนใหญ่คุ้นเคยกับเขา ในรหัสมารยาททหาร เงียบและ fixity มีรูปแบบของการแสดงคนที่หมั้นในการถูกแขวนคอถูกชัดอายุประมาณสามสิบห้าปี เขาเป็นพลเรือน ถ้าหนึ่งอาจตัดสินจากนิสัยของเขา ซึ่งเป็นที่ที่ปลูก คุณสมบัติของเขาได้ดี - มีตรงจมูก ปากแน่น หน้า ผากกว้าง ที่ผมยาว มืดเป็นไส้ตรงกลับ ตกหลังเขากับคอของเสื้อนอกของเขา frock มุม เขาสวมเป็นหนวด และชี้เครา แต่ไม่มีหนวด ตาสีเทาเข้ม และขนาดใหญ่ และนิพจน์ที่กรุณาที่หนึ่งจะไม่มีในคอถูกในป่าน อย่างเห็นได้ชัดนี้คือฆาตกรไม่หยาบคาย รหัสทหารเสรีทำให้เผื่อหลาย ๆ คนแขวน และสุภาพบุรุษจะไม่รวมการเตรียมการที่จะเสร็จสมบูรณ์ ทหารส่วนตัวสองก้าวกัน และแต่ละห่างกันดึงไม้กระดานที่ซึ่งเขาได้รับการยืน จ่าที่กลายเป็นกัปตัน saluted และวางเองทันทีหลังที่เจ้าหน้าที่ ในเปิดย้ายห่างกันหนึ่งก้าว เคลื่อนไหวเหล่านี้คนประณามและจ่ายืนอยู่บนปลายทั้งสองข้างของกระดานเดียวกันนี้ ซึ่งเน้นความสัมพันธ์ข้ามสะพานสาม สิ้นสุดซึ่งพลเรือนที่ยืนเกือบ แต่ไม่ มาก ถึงสี่ กระดานนี้มีจัดขึ้นในสถานที่ โดยน้ำหนักของกัปตัน มันถูกจัดของจ่า ที่สัญญาณจากอดีต หลังจะก้าวไปข้าง ๆ ไม้กระดานจะเอียงและประณามคนที่ลงไประหว่างความสัมพันธ์สอง การจัดเรียงได้การแนะนำตัวเองในการตัดสินใจของเขาเป็นการง่าย และมีประสิทธิภาพ ใบหน้าของเขาไม่มีการครอบคลุม หรือ bandaged ดวงตาของเขา เขามอง เป็นช่วงเวลาที่เท้าของเขา" unsteadfast" แล้วให้สายตาของเขาเดินไปน้ำหมุนวนของกระแสนักแข่งภายใต้เท้าของเขา การเต้นรำ driftwood จับความสนใจของเขา และดวงตาของเขาก็ตามลงในปัจจุบัน วิธีช้ามันปรากฏกระแสซบเซา ย้ายเขาปิดตาของเขาเพื่อที่จะแก้ไขความคิดของเขาครั้งสุดท้ายเมื่อภรรยาและบุตรของเขา น้ำ สัมผัสทอง โดยดวงอาทิตย์ต้นเดือน หมอกดูภายใต้ธนาคารที่บางลงสตรีม ป้อม ทหาร ชิ้นลอย - ทั้งหมดมีฟุ้งซ่านเขา และตอนนี้ เขากลายเป็นจิตสำนึกของไฟฟ้าที่ใหม่ โดดเด่นผ่านความคิดของรักของเขาที่เป็นเสียงซึ่งเขาอาจละเว้น ไม่ เข้าใจ เพอร์คัชชันคม แตกต่าง โลหะเช่นจังหวะของค้อนของช่างตีเหล็กเมื่อทั่ง คุณภาพเสียงเดียวกันได้ เขาสงสัยว่า คืออะไร และล้ำไกล หรือใกล้โดยก็ลำบากทั้งนั้น ของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชายคนหนึ่งยืนอยู่บนสะพานรถไฟในภาคเหนือของอลาบามามองลงไปในน้ำอย่างรวดเร็วยี่สิบฟุตใต้ มือของชายคนนั้นอยู่เบื้องหลังการกลับมาของเขาข้อมือมัดด้วยเชือก เชือกอย่างใกล้ชิดล้อมรอบคอของเขา มันติดอยู่กับอ้วนข้ามไม้เหนือหัวของเขาและหย่อนลดลงไปถึงระดับของหัวเข่าของเขา บางบอร์ดหลวมวางไว้บนหมอนที่สนับสนุนโลหะของทางรถไฟที่จัดฐานรากสำหรับเขาและเพชฌฆาตของเขา - ทหารสองคนส่วนตัวของกองทัพแห่งชาติกำกับโดยจ่าที่ในชีวิตพลเรือนอาจได้รับการรองนายอำเภอ ที่ลบสั้นบนแพลตฟอร์มเดียวกันชั่วคราวเป็นเจ้าหน้าที่ในเครื่องแบบของการจัดอันดับของเขาที่กองกำลังติดอาวุธ เขาเป็นกัปตัน ยามที่ปลายสะพานแต่ละยืนอยู่กับปืนไรเฟิลของเขาอยู่ในตำแหน่งที่เรียกว่า "การสนับสนุน" กล่าวคือแนวตั้งในด้านหน้าของไหล่ซ้ายค้อนที่วางอยู่บนแขนโยนตรงทั่วหน้าอก - อย่างเป็นทางการและ ตำแหน่งที่ผิดปกติ, การบังคับใช้สายการบินตรงของร่างกาย มันไม่ปรากฏว่าเป็นหน้าที่ของทั้งสองคนที่จะรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นที่ศูนย์ของสะพานนั้น พวกเขาเพียงแค่ปิดกั้นทั้งสองปลายของกระดานเท้าที่เดินทางข้ามมัน.
นอกเหนือจากหนึ่งในยามรักษาการณ์ไม่มีใครอยู่ในสายตา; รถไฟวิ่งตรงไปเข้าไปในป่าสำหรับร้อยหลาแล้วโค้งหายไปเพื่อดู อย่างไม่ต้องสงสัยมีด่านไกลออกไป ธนาคารอื่น ๆ ของสตรีมเป็นพื้นดินที่เปิด - เป็นทางขึ้นอ่อนโยนราดด้วยรั้วของต้นไม้แนวตั้ง loopholed สำหรับปืนที่มีกำแพงเดียวผ่านซึ่งยื่นออกมาปากกระบอกปืนใหญ่ทองเหลืองบังคับบัญชาสะพาน ตรงกลางของความลาดชันระหว่างสะพานและป้อมชม - บริษัท เดียวของทหารราบในบรรทัดที่ "ส่วนที่เหลือขบวนพาเหรด" ก้นปืนบนพื้นดินที่ถังเอียงไปข้างหลังเล็กน้อยเมื่อเทียบกับไหล่ขวามือข้าม เมื่อหุ้น ผู้เช่าแทนยืนอยู่ที่ด้านขวาของเส้นจุดดาบของเขาอยู่บนพื้นดินที่มือซ้ายของเขาที่วางอยู่บนขวาของเขา ยกเว้นกลุ่มสี่ที่ศูนย์ของสะพานที่ไม่ได้เป็นคนย้าย บริษัท ต้องเผชิญกับสะพานที่จ้องมอง stonily นิ่ง ยามรักษาการณ์หันหน้าไปทางธนาคารของกระแสอาจได้รับรูปปั้นประดับสะพาน กัปตันยืนอยู่กับแขนพับเงียบสังเกตการทำงานของผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา แต่ทำให้ไม่มีวี่แวว ความตายเป็นฐานันดรศักดิ์ที่เมื่อเขามาประกาศที่จะได้รับด้วยอาการอย่างเป็นทางการของการเคารพแม้โดยผู้ที่ส่วนใหญ่คุ้นเคยกับเขา ในรหัสของความเงียบมารยาททหารและ fixity ที่มีรูปแบบของการแสดงความเคารพ.
คนที่เป็นธุระในการถูกแขวนคอเห็นได้ชัดเกี่ยวกับสามสิบห้าปีบริบูรณ์ เขาเป็นพลเรือนถ้าหนึ่งอาจตัดสินจากนิสัยของเขาซึ่งเป็นที่ของชาวไร่ คุณสมบัติของเขาได้ดี - จมูกตรงปาก บริษัท หน้าผากกว้างจากการที่ผมยาวสีเข้มของเขาถูกหวีตรงกลับลดลงหลังหูของเขาที่จะปกเสื้อโค้ตเขาเป็นอย่างดีกระชับ เขาสวมหนวดและเคราแหลม แต่ไม่มีเครา; ดวงตาของเขามีขนาดใหญ่และสีเทาเข้มและมีการแสดงออกกรุณาที่หนึ่งจะแทบจะไม่ได้คาดว่าในหนึ่งที่มีอยู่ในลำคอกัญชา เห็นได้ชัดว่านี่คือไม่มีฆาตกรหยาบคาย รหัสทหารเสรีนิยมทำให้บทบัญญัติสำหรับแขวนหลายชนิดท่านสุภาพบุรุษและยังไม่ได้รับการยกเว้น.
เตรียมเป็นที่สมบูรณ์ทั้งสองทหารส่วนตัวก้าวไปข้างและแต่ละดึงออกไปกระดานตามที่เขาได้รับการยืน จ่าหันไปกัปตันเคารพตัวเองและวางไว้ทันทีหลังเจ้าหน้าที่ที่ซึ่งในทางกลับย้ายออกจากกันหนึ่งก้าว การเคลื่อนไหวเหล่านี้ออกจากชายเคราะห์ร้ายและยืนจ่าบนทั้งสองปลายของไม้กระดานเดียวกันซึ่งทอดสามข้ามความสัมพันธ์ของสะพาน ท้ายที่สุดซึ่งพลเรือนยืนเกือบ แต่ไม่มากถึงหนึ่งในสี่ กระดานนี้ได้รับการจัดขึ้นในสถานที่โดยน้ำหนักของกัปตัน; จะจัดขึ้นในขณะนี้โดยที่จ่า ที่สัญญาณจากอดีตหลังจะก้าวกันไม้กระดานจะเอียงและชายเคราะห์ร้ายลงไปความสัมพันธ์ระหว่างสอง การจัดเรียงยกย่องตัวเองไปตัดสินเขาในฐานะที่ง่ายและมีประสิทธิภาพ ใบหน้าของเขาไม่ได้รับการคุ้มครองหรือดวงตาของเขามีผ้าพันแผล เขามองช่วงเวลาที่เขา "ฐานราก unsteadfast" แล้วปล่อยให้สายตาของเขาที่จะเดินน้ำหมุนของการแข่งสตรีมอย่างบ้าคลั่งใต้เท้าของเขา ชิ้นส่วนของเศษไม้ที่ลอยเต้นจับความสนใจของเขาและดวงตาของเขาตามมันลงในปัจจุบัน วิธีช้าก็ปรากฏที่จะย้ายอะไรกระแสอืด!
เขาปิดตาของเขาเพื่อที่จะแก้ไขความคิดสุดท้ายของเขาอยู่กับภรรยาและลูกของเขา น้ำสัมผัสกับทองคำโดยดวงอาทิตย์ต้นหมอกครุ่นคิดอยู่ภายใต้การธนาคารที่มีระยะทางลงกระแสบางป้อมทหารชิ้นส่วนของดริฟท์ - ทุกคนจะได้มีสมาธิเขา และตอนนี้เขากลายเป็นจิตสำนึกของความวุ่นวายใหม่ โดดเด่นผ่านความคิดของคนรักของเขาเป็นเสียงซึ่งเขาอาจจะไม่ละเลยมิได้เข้าใจคมที่แตกต่างกันเช่นโลหะเคาะจังหวะของค้อนของช่างตีเหล็กเมื่อทั่งนั้น มันมีคุณภาพเสียงเรียกเข้าแบบเดียวกัน เขาสงสัยว่ามันคืออะไรและไม่ว่าจะเป็นล้นพ้นที่ห่างไกลหรือใกล้ - มันดูเหมือนทั้งสอง ของมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชายคนหนึ่งยืนอยู่บนสะพานรถไฟในภาคเหนือของอลาบามา มองลงไปในน้ำอย่างรวดเร็วยี่สิบฟุตด้านล่าง มือของคนที่อยู่ข้างหลัง ข้อมือที่ถูกผูกไว้กับสายไฟ ลำคอถูกรัดแน่นด้วยเชือกหนา . มันติดกับป้อมข้ามไม้เหนือศีรษะ หย่อนลงถึงระดับหัวเข่า เรื่องที่บอร์ดวางไว้บนหมอนสนับสนุนโลหะของรถไฟให้ยืนสำหรับเขาและ executioners ของเขา สองพลทหารจากกองทัพสหรัฐ กำกับโดย จ่า ที่ในชีวิตพลเรือนอาจเป็นผู้ช่วยนายอำเภอ ที่สั้นลบชั่วคราวบนแพลตฟอร์มเดียวกันเป็นเจ้าหน้าที่ในเครื่องแบบของเขาอันดับ , อาวุธ เขาเป็นกัปตัน ยามที่ปลายแต่ละด้านของสะพานที่ยืนอยู่กับปืนไรเฟิลของเขาในตำแหน่งที่เรียกว่า " สนับสนุน " กล่าวคือ แนวตั้งในด้านหน้าของไหล่ซ้าย ค้อนที่พักบนแขนโยนตรงข้ามทรวงอก -- เป็นตำแหน่งที่เป็นทางการและผิดธรรมชาติ การบังคับใช้การสร้างการขนส่งของร่างกาย มันไม่ได้ปรากฏขึ้นเป็นหน้าของชายสองคนนี้รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นที่กลางสะพาน ; พวกเขาเพียงแค่ปิดด่านทั้งสองปลายของเท้าแพลงกิ้งที่เดินทางไปเองฟากหนึ่งของทหารยาม ไม่มีใครอยู่ในสายตา ; ทางรถไฟวิ่งตรงไปในป่าราวร้อยหลาแล้วโค้งหายไปในมุมมอง อย่างไม่ต้องสงสัย มีด่านที่อยู่ห่างออกไป ธนาคารอื่น ๆ ของสายธารเปิดพื้น . . . ความชันอ่อนโยนราดด้วยทหารของลำต้นต้นไม้แนวตั้ง loopholed ไรเฟิล กับการยิงปืนเดียวผ่านซึ่งโดยมีปากกระบอกปืนของปืนใหญ่ทองเหลืองบัญชาการสะพาน ตรงกลางของความลาดชันระหว่างสะพานและป้อมเป็นผู้ชม -- บริษัทเดียวของทหารราบในบรรทัดที่พักสวนสนาม " ก้นของปืนบนพื้น บาร์เรล แนวโน้มเอียงไปข้างหลังเล็กน้อยกับไหล่ขวา มือข้าม เมื่อหุ้น เป็นแทนผู้เช่าอยู่ที่ด้านขวาของเส้น ปลายดาบของเขาลงบนพื้น มือซ้ายวางทับขวาของเขา ยกเว้นกลุ่มของทั้งสี่ที่กลางสะพาน ไม่ได้เป็นคนย้าย ที่สะพาน จ้องเขม็ง stonily โดยไม่เคลื่อนไหว . ทหารยาม ซึ่งธนาคารของลำธาร อาจจะเป็นรูปปั้นประดับสะพาน กัปตันยืนกอดอกนิ่ง สังเกตการทำงานของผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา แต่ที่ทำให้ไม่มีสัญญาณ ความตายเป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูง ซึ่งตอนที่เค้ามาประกาศอย่างเป็นทางการที่จะได้รับด้วยอาการเคารพ แม้ผู้ที่คุ้นเคยกับเขา ในรหัสของความเงียบมารยาททางทหารและ fixity เป็นรูปแบบของความแตกต่าง .คนที่ถูกว่าจ้างในการถูกแขวนคอปรากฏว่าประมาณสามสิบห้าปีของอายุ เขาเป็นพลเรือน ถ้าจะตัดสินจากนิสัยของเขาซึ่งเป็นชาวไร่ ของเขามีลักษณะดี จมูกโด่งเป็นสัน ปาก หน้าผากกว้าง ซึ่งเขา ผมดำยาวถูกหวีให้ตรงกลับล้มหลังหูของเขาปกของเขาพอดีด้วยเสื้อคลุม เขาใส่หนวดและเคราแหลมแต่ไม่มีหนวด ตาของเขามีขนาดใหญ่ และมีสีเทาเข้ม มีเมตตาอาทรที่แทบจะคาดหวังในหนึ่งที่มีคอในกัญชา เห็นได้ชัดว่ามันไม่หยาบคาย มือสังหาร รหัสทหารมากมายทำให้บทบัญญัติสำหรับแขวนหลายชนิดของคนทั้งหลายไม่แยกออกการเตรียมการเสร็จสิ้นสมบูรณ์แล้ว สองส่วนทหารก้าวออกไป และต่างหยิบไม้ที่เขาเคยยืนอยู่ จ่ากลายเป็นกัปตัน คำนับและวางไว้เองทันทีหลังเจ้าหน้าที่ที่จะย้ายห่างหนึ่งก้าว ความเคลื่อนไหวเหล่านี้ออกจากชายผู้เคราะห์ร้ายและจ่ายืนอยู่บนปลายทั้งสองของแผ่นเดียวกันซึ่งทอดข้ามสามของความสัมพันธ์ของสะพาน จบซึ่งเมื่อพลเรือนยืนอยู่เกือบ แต่ไม่มากถึง 4 แผ่นนี้ได้ถูกจัดขึ้นในสถานที่โดยน้ำหนักของกัปตัน บัดนี้มันถูกตรึงด้วยของจ่า ที่สัญญาณจากอดีตหลังจะหลบไป ไม้กระดานจะเอียง และประณามคนที่ลงไประหว่างสองเสมอ การยกย่องตัวเองในการตัดสินใจของเขาเป็นง่ายและมีประสิทธิภาพ ใบหน้าของเขาก็ไม่ได้ครอบคลุมหรือตาของเขาพันไว้ เขาดูเวลาที่ฐานราก unsteadfast ของเขา " , " แล้วปล่อยให้สายตาของเขาเดินสู่วังวนของกระแสน้ำที่ไหลเชี่ยวแข่งอย่างบ้าคลั่งภายใต้เท้าของเขา เป็นไม้แผ่นเต้นดึงดูดความสนใจของเขาและเขามองตามมันลงในปัจจุบัน แล้วค่อยๆปรากฏขึ้นเพื่อย้าย แล้วกระแสซบเซา !เขาหลับตาลงเพื่อแก้ไขความคิดสุดท้ายของเขากับภรรยาและลูกๆของเขา น้ำ , จับทอง โดยอาทิตย์แรก กก หมอกได้ที่ธนาคารที่ไกลบางลงลำธาร , ป้อม , ทหาร , ชิ้นลอย . . . รบกวนความคิดเขา และตอนนี้เขากลายเป็นจิตสำนึกของการรบกวนใหม่ ที่โดดเด่นผ่านความคิดของคนที่เขารัก เป็นเสียงที่เขาไม่อาจเพิกเฉยหรือเข้าใจ แหลมชัดเจน โลหะเคาะเป็นจังหวะของค้อนตีเหล็กบนทั่ง มันได้เหมือนดังภาพ เขาสงสัยว่ามันคืออะไร และไม่ว่าไกล หรือใกล้สุดประมาณ . . . ดูทั้ง ของ